Zucht ik ben moeeee. Mijn zoontje is bijna 11 maanden en het is een hele gezellige week. Het begon met vorig weekend z'n 2e tandje, en tegelijkertijd last van z'n oren. Hij is al weken chronisch verkouden.. Uiteindelijk naar huisarts, antibiotica tegen oorontsteking. 2 dagen boven de 40 graden koorts gehad, gelukkig nu niet meer. Tandje is ook helemaal door. Ik heb dus het idee dat het niet vanuit lichamelijk ongemak komt.. (hooguit de verkoudheid maar volgens mij weet ie niet beter :O) Maar sinds een week vreselijk drama met slapen... S avonds naar bed, even minuutje huilen dan slaapt hij. Maar tussen half 12 en 2u wordt hij krijsend wakker. Maar echt HARD. En niet stil te krijgen. Behalve als hij uiteraard bij ons in bed mag. Dat heb ik 1x gedaan maar liever laat ik hem daar niet aan wennen want volgens mij is het einde dan zoek. Bij ziek zijn oké maar ik denk dus niet dat dat het is. Verlatingsangst? Hij sliep overdag vaak 1x 1u in de ochtend en in de middag 2/2,5u. Nu met geluk een keer een half uur en een uur. En natuurlijk wel de hele dag zitten gapen. Zoooo frusterend. Van mijn oudste ken ik dit helemaal niet rond deze leeftijd. Iemand tips? Als hij huilt er naar toe gaan, terug leggen en over zijn hoofd zitten aaien gaat hij alleen maar harder krijsen. Een nachtlampje geprobeerd maar daar wordt hij volgens mij juist wakker van en gaat ie dan naar staan kijken. En ondertussen krijsen. Honger is het echt niet want hij eet overdag meer dan genoeg. En ook kou lijkt me niet want hij voelt warm aan. Kamer is 16/17 graden en hij ligt met romper, pyjama en dikke slaapzak.. Zucht ik word er zo moe en hopeloos van...
Misschien dorst? Onze zoon van 10 maanden doet dit ook ineens sinds een paar weken. Niks helpt, troosten niet, eruit pakken niet, rondlopen niet. En echt KRIJSEN 😶! Hij krijgt nu ook 2 voortanden boven, dus dat zal er vast ook mee te maken hebben. Alleen klein flesje (60x2) werkt 9 vd 10x wel. Geen idee waarom, hij zal wel in een sprongetje zitten denk ik? Was voorheen hier ook nooit zo. Anyway het helpt meestal, dus miss het proberen waard? Succes, weet hoe vervelend het kan zijn 😴
Lekker bij je in bed nemen. Onze dochter heeft ook vaker tussenin gelegen, maar het is echt niet zo dat ze daar nu aan gewend is. Na een drukke dag bijvoorbeeld droomt ze veel en in zo'n onrustige nacht heeft ze ons wat vaker nodig. Lekker tussenin en we slapen allemaal binnen 5 minuten weer verder
Ahh rond 11 maanden werd mijn goede slaper ook ineens een nachtbraker. Zo’n 5x per nacht huilend wakker worden. Er kwam zelfs weer een nachtvoeding bij terwijl hij die sinds hij 2 maanden was nooit meer vroeg. Ik heb het op verlatingsangst gegooid en heb ervoor gekozen om hem telkens liefdevol in slaap te knuffelen zodat hij zich echt veilig voelde. Paar maanden later hebben we een grote lekkere stoel op z’n kamer gezet en viel hij zelf weer in z’n eigen bed in slaap met ons ernaast in de stoel, dit ging zonder huilen gelukkig. Nu zijn we op het punt dat we steeds even weglopen en weer terugkomen. Soms valt hij zelf in slaap als we weg zijn, soms pas als hij ons weer ziet terugkomen en we even paar minuutjes weer in de stoel zitten. Doorslapen kwam pas rond 19 maanden weer terug dacht ik.. hij slaapt snachts als een roos en wordt niet meer wakker. Het komt goed! (:
Ik denk ook verlatingsangst, tijdens die fase hebben wij onze dochter gewoon bij ons in bed genomen zodat we iniedergeval sliepen allemaal. Daarna ging ze gewoon weer terug naar eigen bed zonder problemen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (7) Verversen