In hoe verre trek jij je wat aan van anderen als je bijvoorbeeld al bekeken word of iemand geeft zijn of haar mening? blijf je er dan lang mee rond lopen? ga je piekeren?
of ben je echt zon iemand die schijt heeft aan alles zeg maar! hahha
Ligt eraan wat het is. Maar meestal heb ik er wel “schijt” aan. Indien het mijn emotioneel raakt dan kan ik er wel wat langer mee zitten maar dit is dan met name familie gericht. Werk is werk daar hoef ik geen vrienden te hebben.
Niet, ik heb best wel schijt aan de mening van anderen.
Behalve van mensen die dicht om me heen staan, om wie ik veel geef. Hun mening vindt ik vaak wel belangrijk! Ligt er ook aan waar het over gaat hoor😉
En ja over het algemeen dus schijt. Ik denk altijd bij een opmerking van een ander: is het relevant en ben ik het ermee eens? Zo nee, bekijk het maar.
Al heb je soms gewoon een rotdag waarin je je ineens wel alles aantrekt van wat anderen zeggen, maar dit ligt dan meestal meer aan dat je,zelf ff niet lekker in je vel zit
Hangt van de situatie af.. normaal heb ik echt schijt aan wat anderen zeggen of denken, maar als het iemand is die dicht bij me staat dan blijf ik er toch even aan denken.
Ligt eraan wie of wat. Commentaar op onze opvoeding van mensen zonder kinderen laat ik langs mee heen glijden. (Niet dat mensen zonder kinderen er geen verstand van hebben, maar gaat dan op opmerkingen over wel/ niet doorslapen, altijd keurig luisteren of wat eigengereid en in hoeverre dat aan je eigen opvoeding ligt). Ik werk met jongeren met psychiatrische stoornissen, die kunnen ook van alles roepen hoe slecht ik mijn werk doe, dat ik ze nooit help etc., daarvan weet ik ook dat het hun onvermogen is (en dat het niet persoonlijk is, maar dat ze toch iemand de schuld moeten geven😉).
Maar mocht iemand die ik hoog heb zitten iets zeggen, kan ik mij dat wel aantrekken ja. Maar dat wordt meestal opbouwend gezegd, als oprechte tip en niet neerbuigend.
Teveel naar men eigen zin! Maar het is een onzekerheid die gegroeid is uit jarenlang pesten en dat ben je niet zomaar kwijt. Gelukkig nog heel wat levensjaren te gaan om ermee te leren leven of te veranderen 🙈
Nee hoor, ik heb daar echt schijt aan. Ieder zijn mening maar trek me er niks van aan. Vaak als mensen iets over een ander zeggen is het onwetendheid of jaloezie.
Negativiteit van onbekenden trek ik mij erg weinig aan.
Commentaar van mijn moeder trek ik mij steeds minder aan. Die is het niet zo eens met mijn keuzes in het opvoeden, jammer dan. Verder hebben we het gelukkig wel fijn samen.
Hangt ervan af wie het is.. als het een vreemde is of iemand waar ik geen band mee heb interesseert het me helemaal niks.. als het iemand is waar ik wel een band mee heb dan denk ik er goed overna of ik gelijk heb of het goed doe maar zal er niet snel van wakker liggen
Schijt aan alles! 😂 als ik me aan moet trekken wat mensen gaan denken heb ik er een dagtaak aan! Ben ook zo'n persoon die eerst zegt en dan denkt.. niet altijd even handig 😂 Maargoed zo zit ik in elkaar en ik verander voor niemand. Vrienden en familie zijn dat zo ondertussen al gewend 😂😂😂
Ik kan piekeren tot in de oneindigheid, verschrikkelijk soms gewoon. Aan de andere kant hoor ik juist vaak mensen zeggen dat ik iemand ben die doet wat die wil en op mijn manier.
Maar zeker als ik voor mijn gevoel onterechte kritiek krijg kan ik daar heel lang mee lopen. Zeker op mijn werk maar daardoor ook privé heb ik meer geleerd het uit te praten om het maar zo te noemen. Dus waarom vind iemand dat van mij. En dan blijkt vaak dat die ander zich heeft laten beïnvloeden of niet eens een goede reden heeft. En dan denk ik wel zo van ja dag als je je kritiek niet kan onderbouwen is er iets niet helemaal juist aan. Dan blijft het nog wel even spelen. Mopper in er nog een paar keer over tegen mijn partner en/of moeder en zakt het weg.
Ik word eigenlijk altijd wel bekeken als ik buiten ben. Ben een moslima die een lange jurk en een lange hoofddoek draagt. Krijg ook 9 van de 10 keer commentaar te horen van voornamelijk oudere mensen. Maar ook van tokkies. Het valt mij niet eens meer op dat ze kijken en kwa commentaar verschilt het hoe ik antwoord. De ene keer negeer ik het gewoon en soms geef ik een reactie terug. Maar wel vriendelijk. Kan op 1 hand tellen dat ik boos werd. Maar die keren waren ook wel heftig. Denk aan een auto die extra gas geeft terwijl ik oversteek met mijn dochter. Of iemand die mij bespuugt of een keel doorsnijd beweging maakt.
Ach, niet iedereen is beschaafd opgevoed denk ik dan. Kan mij echt een worst schelen wat andere ervan denken. Ik sta achter mijn kledingkeuze en gelukkig leven we in een vrij land
Ligt eraan waar het over gaat. Een paar jaar geleden toen ik met mijn oppas/gastouder kindjes (1 en 3) door de supermarkt liep en de kids mij "extra mama" noemde. Toen keken mensen mij ook raar aan. Sommige zeiden och wat een mooie kindjes heb jij! Ja dankjewel! Ik ben ook wel trots op mijn oppas kids! O oke, nouja dan alsnog zijn ze leuk. Ik was toen hooguit 20 jaar. 😉
Maar als een geheel onbekende mij belachelijk maakt, wil ik nog wel eens wat terug zeggen. Jaren geleden werkte ik in de groenvoorziening op een vakantiepark. Eén van die gasten die zei toen dat ik een taakstraf had en voor 1 euro per uur aan het werk was. Dus ik zei, ja tuurlijk droom jij lekker verder. Ik werk hier en ik krijg 8 euro per uur. Jammer he? Dat verdien je in de supermarkt niet! Ik was 17 jaar en ik schaamde mij soms ook wel dat ik dat werk deed. Maarja. Ik had het prima voor elkaar. Zo'n mooi uurloon als 17 jarige kreeg niet iedereen! De reden dat dit het uurloon was, omdat ze slecht personeel konden vinden en je een bonus kreeg voor waardering!
Tegenwoordig heb ik regelmatig zoiets van, jammer dan. Ik hou mij maar stil en denk, die weet niet beter. Maar soms zeg ik er wel wat van. Als er iets wordt gezegd wat écht niet oke is. Ik blijf mij alleen wel lang afvragen waarom diegene dat dan heeft gezegd.
Als de reactie van een ander me genoeg irriteert dan laat ik die ander ook wel even weten wat ik van zijn/haar reactie vind. Daarna trek ik me verder niets meer van die ander aan en zit er dan ook echt niet mes.
Met opbouwende kritiek doe ik zeker wel wat, niemand is immers perfect. Maar ik ga er niet over piekeren en ik blijf er zeker niet te lang in hangen. Mening geven vind ik alleen maar goed. Het ontvangen van een andere mening is wel een kunst. Soms vind ik dat moeilijk maar ik laat het dan maar gewoon maar gaan. Een ieder mag een eigen mening hebben natuurlijk (helaas wordt hier wel eens vergeten dat er vrouwen zijn met een andere mening). Als we allemaal dezelfde mening hebben, is het wel erg saai.
Als iemand telkens loopt te loeren zonder wat te zeggen vraag ik of er wat is of ik vraag of ze het goed kunnen zien 😅 Dáár heb ik wel een hekel aan namelijk. Een mening maakt me geen drol uit en trek ik me niks van aan. Iedereen mag een (andere) mening hebben 😄
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (39) Verversen