Hoi! Ik ben bijna 6 weken zwanger van ons vierde kind. We hebben al twee grote kinderen (pubers) en een kindje van 5.
We zijn wel even bezig geweest en nu is het dus zover.
Ik merk aan mezelf dat ik het idee om het te gaan vertellen aan de omgeving heel spannend vind. Vooral aan mijn twee pubers en aan mijn directe omgeving. Het is zo erg, dat ik zelf beetje negatief van wordt omdat ik bang ben wat andere mensen ervan vinden. Slaat helemaal nergens op, want wij moeten het doen. Ik merk dus dat ik bang ben voor reacties, en dan vooral de negatieve. Dat ik het niet aan kan, of waar begin je aan. Ook dat mijn oudste twee bijvoorbeeld heel boos worden ofzo.. het maakt me heel onzeker en ik merk dat ik er de hele dag mee bezig ben.. en dat het dus niet echt positief voelt.. iemand hier ervaring mee?
En even terzijde, ik vind het allemaal wederom heel spannend en ook wel een beetje eng idee om een vierde kind te krijgen.. toch wel soms ineens de gedachtes van hoe ga ik dit allemaal doen? Maar ik ben wel blij met het kindje in mijn buik. Ik laat het dus vooral niet echt toe om wat anderen er wel niet van gaan vinden. Is dit iets hormonaals? Of iets anders?bedankt alvast!
Wat men ervan vindt is irrelevant. Alleen de reactie van je pubers doet ertoe, dus mochten zij vervelend reageren, ga dan met ze in gesprek. Ik verwacht dat zij wel bijdraaien!
Andere mensen: geef geen antwoord op ongepaste vragen is mijn advies. Het is privé. - was het een ongelukje? - waarom nog een vierde? - hoe ga je dat allemaal bolwerken?
Geen ervaring met de 4e. Maar wat maakt het uit wat je omgeving vind? Jullie kindje, jullie keuze 😄
Al zouden je pubers het even niet leuk vinden, die draaien echt wel bij, voor hetzelfde geld vinden ze het toch hartstikke leuk. Bedenkt bij die negatieve gevoelens die je heb of je echt aanleiding heb voor die negatieve gevoelens of dat jij dat alleen maar denkt. Klinkt gek, maar je moet het eigenlijk omgooien, op papier zetten hoe je omgeving kan reageren. En daarna denken waarom zouden ze dat doen? Misschien valt het allemaal wel mee. Geef het tijd, vertel wanneer jullie er klaar voor zijn. Des noods bijv 1 per week, of juist iedereen tegelijk om er vanaf te zijn.
Als je hoort dat iemand zwanger is, dan is een felicitatie de enige gepaste opmerking. Of het nou een eerste, tweede, derde, vierde of tiende kind is. Het is niet aan een ander om er iets van te vinden. Ieder gezin moet dat zelf weten.
Vragen of het een ongelukje is? Of ze niet te oud is? Of het huis wel genoeg kamers heeft? Of ze dan nooit meer aan haar carrière wilt beginnen?
Doe maar niet. Het gaat je niks aan, tenzij ze daar uit zichzelf mee komen bij jou.
Er zijn mensen die negatief zullen zijn maar merendeel vast en zeker positief! En het gaat erom dat jullie er blij mee zijn. En laat het negatieve voor wat het is. Mensen praten toch altijd. In ieder geval,.van harte gefeliciteerd en ik wens je een hele mooie zwangerschap toe!
Hier ook net zwanger van de 4e, kinderen zijn 1,2 en net 4. Mijn ouders hebben we het al verteld, die vonden het hartstikke leuk een hadden het wel verwacht, mijn mans moeder vroeg of het wel gepland was;). Wij verwachten niet zo veel spannende reacties van de rest van de omgeving. We hebben er nooit doekjes om gewonden dat we dolgraag 4 kindjes zouden willen als dit ons gegeven is. Hoe dan ook, wat je zegt: jullie leven, jullie beslissing, daar gaat het om.
Heel eerlijk die opmerkingen ga je toch krijgen er is altijd wel iemand die er iets van vind. En alleen maar leuke niet kwetsende opmerkingen bestaat niet ene oor in en qneee uur
Onze 4e kwam onverwacht en werd 7 jaar na de 3e geboren. Ik heb me ook wel een beetje ‘druk’ gemaakt om de reacties, omdat mensen uit onze nabije omgeving wisten dat we geen kinderwens meer hadden.
Maar alleen maar hele fijne reacties gehad! Écht waar heb ik me druk om gemaakt. De mooiste reactie kwam van onze puber van 12 overigens. Het is zo’n zegen zo’n groot gezin!
Tuurlijk ook wel eens een opmerking op het vliegveld ‘Dapper hoor, vliegen met 4 kids’ of ‘Pff… ik vind 2 al druk’, maar zulke opmerkingen kan ik prima om lachen en vind ik ook niet kwetsend. En achter m’n rug om zal er vast wel eens gekletst zijn of worden; ik heb het alleen nooit gemerkt en dat boeit me ook niet.
Dit heb ik al om aan een 2de kindje te beginnen🤣.. het enge dan dat ik t niet aankan en het de situatie gaat veranderen en wat derest ervan gaat vinden (we zijn net pas begonnen voor een 2de) ons dochtertje is 1 jaar , en heeft ons 4.5 jaar geduurt daarom willen we niet lang wachten als het weer jaren duurt.
Maar zoals je zelf ook zegt jullie zijn er blij mee, je pubers die leren er wel mee omgaan pubers blijven pubers🤣. Dat komt wel goed en de buitenwereld. Ik zeg maar zo er is altijd wel iemand die ergens wat van vind🤷♀️ lekker laten gaan
Heel eerlijk die opmerkingen ga je toch krijgen er is altijd wel iemand die er iets van vind. En alleen maar leuke niet kwetsende opmerkingen bestaat niet ene oor in en qneee uur
Hier 5 kinderen... geboortejaren 2000... 2002... 2005... 2013 ( hier kwamen de meest gemengde reacties.. maar vooral positief ) en 2017. Het zal me een worst zijn wat iedereen denkt. Mijn tip aan jou: vertel het je pubers rustig in besloten kring... geef ze echt even tijd...minstens 1 week... voordat je het wereldkundig maakt. Betrek pubers eerst in het besloten clubje... daar horen ze ook Komt allemaal goed hoor!
Hier de derde binnen 4 jaar, meeste reacties waren positief. Merkte dat de oudere generatie (ja echt de babyboomers, met gemiddeld 6 kinderen), het allemaal maar veel en snel vonden. Iemand vroeg aan mij: huh, stond je man er wel achter of heb je hem erin geluisd? Eeeeh wat ?!
Maar ik vond het dus bij een 3e al moeilijk te vertellen, maar ik sprak pas iemand die een 6e kreeg en ze vertelde het mij met zoveel trots dat ik echt dacht: waauw wat heb ik moeilijk gedaan , tuurlijk moet je blij zijn met nieuw leven in je buik! De hoeveelste het ook is, daar heeft een ander toch niks over te zeggen?
En de meeste puberkinderen trekken wel bij als ze aan het idee gewend zijn 😉
Hier waren de reacties verbaast, onze oudste puber vond het wennen, maar is nu dol op haar, en 2e puber zoon vond het geweldig, de andere 2 ook, omgeving reageerde verrast.. ( was 5e kindje en die er boven komt was bijna 7)
We kregen van de week nog een reactie van een Duitste fietser, hij telde onze kinderen en zei 5 kinderen??? Respect 🫢
Ook op vakantie krijgen we veel bekijks met 5 kinderen mensen zijn dan aan het tellen, maar dat was met 4 ook al☺️
Vooral verbaasd. Niemand had het nog verwacht. En ik merk ook dat sommige mensen minder enthousiast reageren dan bij bv nr 1 of nr 2. Maar mij maakt het niet uit, het gaat erom wat we er zelf van vinden en zelf zijn we heel erg blij en dankbaar dat er een 4e kindje bij mag komen. Hier in de omgeving veel gezinnen met meer dan 3 kinderen.
Hier in april ons vierde kindje gekregen en ik heb de meest gekke reacties gehad hahaha. " nou jij liever dan ik.." " zo, hierna is het wel klaar toch" " nou dapper hoor" en ga zo maar door. gelukkig ook heel veel leuke reacties gekregen. Gefeliciteerd met je zwangerschap een groot gezin is zo leuk
Weet nog dat ik het ook spannend vond.Net als de kindjes die erna kwamen.Fam en Vrienden zeiden altijd al komt er nog wel eentje bij zelfs nu nog.Mensen die verder weg staan kunnen wel wat negatieve maar ook wel positieve reacties geven.Mensen vinden toch altijd gauw wat en kletsen toch wel.Zelf positief nieuws brengt reageren ze vaak ook positief Dus straal.
Ik zou vooral zelf heel erg veel blijdschap en trots uitstralen! Ik ben oprecht van mening dat als je de boodschap al brengt met enige terughoudendheid dat mensen dan eerder ‘raar’ reageren. Als jij uitstraalt hoe blij en trots je bent werkt dat aanstekelijk :)
Hier eigenlijk alleen positieve reacties van de directe omgeving; misschien ook omdat niemand het verwacht had (wij ook niet) en dat we er nooit een geheim van hebben gemaakt dat een vierde kindje welkom zou zijn, maar dat we daar geen medisch traject meer voor wilden. Met deze verrassing zijn wij erg blij en dan blijft er ook weinig ruimte voor andere mensen om dat niet te zijn 🤗 Verder hoor ik wel eens moeders op school die noemen dat ze het knap vinden, omdat zij hun handen vol hebben aan twee; ik noem dan altijd dat het bij iedereen anders loopt in het leven en dat we wel houden van een beetje reuring. Nooit echt een vervelend gesprek over gehad dus; je kunt natuurlijk nog een paar weken wachten tot zelf het nieuws ook wat geland is en dan het benoemen.
Wij hebben er 6. Vanaf je vierde gaan mensen zich opmerkingen permitteren over je family planning 🤷♀️. Maar niet per se lelijk bedoelt hoor. Elk leven is welkom hier en onze omgeving weet dat we er zo in staan. Toen de vijfde geboren was zei er iemand “ oh maar dit is de laatste niet hoor” 😂
Onze ouders reageerden met iets als; dat hadden we nog wel verwacht.
De rest van onze omgeving verklaarde ons voor gek of vroeg meermaals of het zeker geen ongelukje was.. Wanneer we dan zeiden het kon en mocht al vele eerder snoerden we ze gelijk de mond en was het klaar.
Vooral veel negatieve reacties want ‘in deze moeilijke en dure tijd…’. Ja blablabla. Vooral doen waar je jezelf goed bij voelt en jullie aankunnen ☺️
Oudste is 6, middelste 4,5, jongste 3 en deze baby komt over ongeveer 7 weken.
Zeggen niet. Maar (hardop) denken wel. Toen mijn nichtje 3 maanden na de bevalling weer zwanger was, kon ik echt niet anders denken dan ongelukje. En dat jaar daarna toen de geschiedenis zich herhaalde al helemaal. En ik kan echt niet beloven dat dat er niet uit is gefloept. Netjes? Nee, niet. Maar ja, soms heb je een slib of the tongue
Ik wil na deze zwangerschap, ook na een paar maanden weer zwanger worden. Echt, mensen die willen vragen of het een ongelukje is, kunnen beter even op hun tong bijten. De enige gepaste reactie is een felicitatie, vind ik, want dat is het enige wat men wilt horen, als de zwangerschap gewenst is. Tenzij je van te voren wist dat ze niet meer zwanger wilde worden, dan kun je het erover hebben, als ze daar behoefte aan heeft.
Mijn ouders reageerden heel ontspannen, de ouders van mijn vriend vonden 4 kinderen best veel, maar verheugden zich er wel op. Nog geen uur nadat we het zn ouders hadden verteld begon ik heel erg te bloeden en ben ik het kindje verloren. 🥺
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (28) Verversen