Zeker nu mijn nod nadert (nu circa 9 dpo) begin ik echt erg ermee bezig te zijn. Genoeg te doen maar vind het zo spannend. Testen zijn negatief. Vorige zwangerschap testte ik bij 11dpo positief. Mijn temperatuur houd ik bij deze is nog hoog. Voel wel wat in mn zij, maar vraag me af of ik me niet de boel verbeeld. Kortom hoe gaat jullie om met die onzekerheid ?
Heel herkenbaar! Die wachtdagen kunnen echt slopend zijn. Zelf probeer ik mezelf af te leiden met leuke dingen, zoals een serie kijken, puzzelen of met vriendinnen afspreken. Ik probeer ook minder vaak te testen om mezelf niet gek te maken. De onzekerheid blijft lastig, maar jezelf afleiden helpt een beetje. Succes! Hopelijk binnenkort goed nieuws voor je!
Vooral bij de 1e, ik wist niet hoe zwanger zijn voelde dus dacht bij ieder krampje dat het weleens raak kon zijn, nou na 3 jaar nog steeds niet zwanger. Uiteindelijk via het ziekenhuis ( IUI ) zwanger geraakt en het gekke was.. die dagen voelde ik geen enkel krampje of steekje. Bruinverlies bleef volledig uit en dat was het 1e wat opviel. De eerste weken toen ik zwanger was moesten de echo's laten zien dat er toch echt iets in mij groeide.
Enige weken geleden ben ik zwanger geweest maar dat werd een miskraam bij 5 weken. Daar voelde ik wel steekjes, trekkingen in mijn lies en had ik wat bruinverlies en voelde me die laatste week gewoon anders.
Ik denk dat het vrij normaal is dat je er gedurende de dag er regelmatig aan denkt richting NOD, het enige wat helpt is afleiding zoeken. Afspreken met vriendinnen, sporten etc.
Accepteren en verdragen is de oplossing, maar helaas ben ik niet goed in. Probeerde het wel steeds tegen mezelf te zeggen. Veel met partner praten en proberen bezig te zijn. Maar mij nooit gelukt er niet mee bezig te zijn speelde altijd in mijn hoofd. Maar heb een verleden met fertiliteit traject en miskramen maakt niet makkelijker
Wat ik in ieder geval nooit heb gedaan, is al gaan testen. Ik wachtte tot NOD. Niet ongesteld? Dan pas ging ik testen. In de wachtweken leefde ik gewoon zoals ik dat altijd al deed, uiteraard met een beetje gezonde spanning als NOD naderde.
Mij hielp het om niet te testen of te meten, dat gaf veel meer rust. Dan was er vaker zomaar ineens een halve dag voorbij zeg maar, omdat dan toch net wat minder aanwezig is. Natuurlijk zit het in je hoofd, maar zo vroeg al testen en meten maakt wel dat het bijna allesoverheersend wordt. Daarbij leveren vroege testen vaak alleen maar meer vraagtekens op omdat je nog geen duidelijk antwoord krijgt. Ik heb zo vaak rondes gehad waarbij het niet raak was, en een hele medische molen er bij, dat ik op geen enkel ‘signaal’ van mijn lijf meer vertrouw. Je kunt van alles voelen en niet zwanger zijn, en niets voelen en wel zwanger zijn.
Het zijn vervelende lange dagen, maar er zit niks anders op dan ongeduldig af te wachten 🤷♀️
Ik probeerde alles maar te negeren en alleen te testen wanneer in mijn menstruatie verwachte ongeveer . Zo voorkwam ik teleurstelling of alsnog onduidelijkheid met een te vroege negatieve test . Is lastig maar ik maakte mijzelf ook altijd helemaal gek en voelde onwijs veel tot kokhalzen aan toe maar alsnog een negatieve test 😅 succes met wachten en hou je hoofd koel 😏
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (7) Verversen