Al is de wens voor nog een kindje er, we zijn er nog niet bewust mee bezig. Mijn man gaat 'voor het zingen de kerk uit' en af en toe niet. Dus echt voorzichtig zijn we niet. Ik geef nu 10 maanden borstvoeding en ik ben nog niet ongesteld geworden. Ik merk dat ik dit moeilijk begin te vinden. Aan de ene kant geniet ik mij suf maar aan de andere kant nemen mijn lijf en hoofd een loopje met mij. De zwangerschapstesten blijven wit maar ik voel mij zwanger. Alle symptomen zijn te verklaren op een andere manier. Misselijk in de ochtend, kokhalzen bij bepaalde soorten eten, ineens enorme irritaties naar mijn man etc. Maar het vervelendste is: ik voel een baby bewegen. Het zijn mijn darmen natuurlijk, want de testen zijn negatief. Maar het voelt echt hetzelfde. Ik probeer alles logisch te blijven redeneren, maar ik merk dat ik er veel mee bezig ben. Het liefst zou ik even in mijn buik kijken: 'zie je wel, je bent niet zwanger, je lijf en hoofd houden je voor de gek.'
Hebben meer van jullie dit gehad? En hoe gingen jullie hier mee om/hoe werd het gevoel minder?
Ik ben zelf eens naar de dokter gegaan ik voelde echt precies een baby draaien maar ik wist dus zeker dat ik niet zwanger was. De dokter gaf aan dat het stress je darmen kan kantelen maar gaat terug op zijn plaatst in heel sommige gevallen niet en moet dit geopereerd worden.. Maar ik snap zeker wat je bedoelt. Toen ik zwanger wou worden had ik altijd wel alle symptomen maar de keren dat ik echt zwanger was had ik niet de typische zwangerschapssymptomen
Ik heb sinds ik de 30 gepasseerd ben, meer last van kwaaltjes rondom mn cyclus. Die aardig met zwangerschapskwaaltjes kunnen overlappen. Erg frustrerend als je denkt dat je zwanger bent en testen iets anders zeggen.
Wow ik heb PRECIES hetzelfde! Echt bizar, ik geef nu bijna 9 maanden borstvoeding en dacht dat ik ongesteld was geworden, maar was een contactbloeding helaas. Ik wil graag nog een kindje straks, het idee dat ik nog niet vruchtbaar ben maakt me soms angstig.. ik voel me ook zwanger, en zei de afgelopen week toevallig 2x dat ik een baby voelde schoppen🤭 Maar het kan echt niet, zijn vast mn darmen. Ik ben nu savonds aan kunstvoeding begonnen zodat ik minder hoef te produceren en ik hopelijk weer ongesteld ga worden. Helemaal stoppen met borstvoeding wil ik ook niet, naar ik hoopte zo om weer zwanger te zijn als mn zoontje 1 jaar is... nu is hij bijna 9 maanden, dus de tijd begint te tikken😩
Hopelijk wordt je binnenkort weer ongesteld en lukt het hopelijk ook snel om weer zwanger te worden. Zo lastig wanneer de wens er sterk is, maar het nog niet kan/niet lukt. Sinds 2 weken heb ik een 'trappelende baby' in mijn buik. Vooral wanneer ik liggend in bed voed. Net zoals toen ik zwanger was van mijn zoontje en ik op mijn zij ging liggen om hem te voelen. Ik hoop dat ik mij binnenkort niet meer zwanger voel terwijl ik dat niet ben, want het is echt vervelend. Ik weet ook echt niet wat ik er tegen kan doen behalve logisch blijven redeneren. Succes!
Wat vervelend dat je dit hebt. Je bent niet de enige hoor. Het heet schijnzwanger zijn en komt best vaak voor. De meeste vrouwen rondom de periode dat er getest kan worden (op het wachtbankje zitten) maar dus ook zoals jij met zelfs het voelen van een baby die er toch echt niet groeit. Zo te lezen ga je er prima mee om. Hopelijk gaat het vanzelf weer over of word je binnenkort zwanger en dan is het ook geen schijnzwangerschap meer ;)
Wat kunnen we ons toch gek maken. Het is echt vervelend. Het gekke is dat ik niet perse nu al een kindje zou willen, al zou hij/zij al wel heel welkom zijn. En we ook niet bewust bezig zijn, maar ik mij wel zwanger voel. Bedankt voor je lieve reactie!
Alls je in je hoofd zo bezig bent met zwanger zijn, dan ga je vanzelf de kwaaltjers hieraan linken terwijl de kwaaltjes niet exclusief bij zwangerschap horen. Als je hier vanaf wilt, gebruik dan tijdelijk anticonceptie of geloof de negatieve testen. Hoe vaak test je eigenlijk?
Ik was er niet mee bezig tot ik anderhalve maand geleden ineens allerlei typische kwaaltjes had. Mijn hormoonhuishouding zal wel geschommeld hebben ofzo. Sinds een week of twee borrelen mijn darmen als een baby en blijft het in mijn hoofd rond spoken. En ik probeer het allemaal logisch te blijven redeneren want ik weet hoe je jezelf helemaal gek kan maken om niks. We gebruiken nu geen echte anticonceptie omdat we er maar niet uitkwamen en condooms is helaas geen optie voor mij. Ik test elke twee weken omdat ik niet weet hoe lang het nog gaat duren tot ik ongesteld ben en niet zwanger wil zijn zonder dat ik het weet. Vanmorgen was het weer 'tijd' om te testen. En ik verwacht echt geen uitzonderingsgeval te zijn waar de test negatief is maar die toch zwanger is ofzo. Verstandelijk gezien weet ik dat ik niet zwanger ben maar mijn lijf en mijn gevoel denkt van wel. Lastig uit te leggen zo.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (13) Verversen