Mijn dochter is plaszindelijk en geeft dit al 3 weken flink aan. Maar sindsdien durft ze niet meer poepen. Ze krijst het uit als ze moet poepen en durft niet los te laten. Ze wil geen luier, geen potje, geen grote wc, heen brilverkleiner, niet in de broek, nergens. Ze laat de hele dag natte scheetjes en vraagt om de billen schoon te maken. Om de paar dagen komt er ineens een grotere hoop mee met extreme tranen en krijsen toe. Ze is ook niet geconstipeerd, ze houdt echt gewoon ontzettend op omdat ze bang is. Aos ze denkt dat ze poepje deed, gaat ze heel angstig achter zich kijken waar het is en wil billen schoonmaken, ook als het gewoon een scheetje bleek.
We praten over poepjes, ze gaat met ons naar de grote boodschap, vertellen dat het goed is voor de buik, haar vertellen dat iedereen het doet, ze mag het doen waar ze wil als ze maar poept maar ze doet het niet.
Ze huilt nu al 3 weken om die poep, terwijl plasjes heel goed gaan en ze zelf trots op potje gaat zitten.
Ik dacht eerst gewoon wennen en een fase maar duurt nu zo lang, is heel sneu om te zien
Mijn jongste poepte toen hij net zindelijk was alleen slapend. Overdag lukte hem het niet. Voor ik zelf ga slapen, zet ik hem altijd even op het potje (ook toen hij nog niet nachtzindelijk was). Slapend was hij veel meer ontspannen en lukte het poepen wel. Ik denk dat hij er overdag veel te veel over na dacht. Het heeft hier een paar weken geduurd voor hij ook overdag ging poepen.
Wij belonen gewoon met een snoepje of filmpje. (Hij krijgt verder bijna nooit schermtijd). Nu gaat hij vaak proberen te poepen omdat hij een filmpje wil kijken.
Toen onze dochter tijdens het zindelijk worden last had met poepen ging ik met haar op een rustige plek zitten. Alleen wij samen. Zij zat op t potje en ik ging liedjes zingen, verhaaltje vertellen. Dan mocht zij kiezen wat. We zaten er soms een half uur of langer. Ze had vooraf echt veel spanning, huilen en wilde echt niks. In het begin ook geen effect maar we deden het elke dag 2x. Naarmate het gebruikelijk werd, kon ze ook beter ontspannen en werd het ook een momentje met mama ipv spanning voor t potje. Daarna kon ze ook de poep laten gaan en ging het steeds wat beter. Maar nu al ruim half jaar verder vindt ze poepen nog steeds spannend maar kan ze t wel op de wc en soms komen er dan weer de verhaaltjes aan te pas
Peuters kunnen het ervaren alsof ze een stukje van zichzelf kwijtraken, wanneer ze poepen. Dat kan angst veroorzaken. Moeilijk om te begeleiden... Veiligheid, geduld, troost, bemoediging, bouwen aan zelfvertrouwen en tijd kunnen op den duur verandering brengen... Maar geef het de tijd...
Heeft ze geen wondje/scheurtje, een keer opgelopen door harde ontlasting? Kan heel gemeen zeer doen en is heel vaak wel het geval bij dit soort verhalen! Ik denk zeker dat een snelle check/gesprekje met de huisarts zinvol kan zijn, dan kan je pijnstillende zalf krijgen, en anders zou ik toch proberen het met zakjes oid heel zacht te houden zodat het iig niet hard en naar kan worden.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (8) Verversen