Sinds mijn miskraam in augustus zijn mijn vriend en ik uit elkaar.. hij was blij dat het was misgegaan in al mijn verdriet en hormonen heb ik hem aan de kant gezet en het contact verbroken. Ik moet eerlijk bekennen ik mis hem enorm ondanks zijn gewaagde uitspraak net na de miskraam.
Nu kwam ik thuis vanuit het ziekenhuis ivm mijn moeder die een dubbele longontsteking en zuurstof tekort heeft en in het ziekenhuis ligt sinds gister.
Ik maakte de deur open en zag daar een envelop liggen met een handschrift dat mij bekend voor kwam.. het was ook voor mij bestemd dus geopend. Ik stond verbaasd hoe kwetsbaar hij zich opstelde in het schrijven van het kaartje.
Op de voorkant van het kaartje stond wil jij... en eenmaal geopend stond er wil jij kindjes met mij? Mijn hart bonkte helemaal in mijn keel.. op de rechterkant van het kaartje stond dit: Hee mop ik weet niet of je ervoor open staat om telefonisch contact te hebben vandaar dit kaartje. Ik weet dat ik vorig jaar een enorme kl**tzak ben geweest in de tijd van onze miskraam.. onbedoeld heb ik woorden geroepen die ik niet had willen roepen.
Ik wil niets liever dan een toekomst met jou samen waarin ik zeker ook onze grote kinderwens wil gaan vervullen. Ik mis je enorm en besef mij eigenlijk wel dat ik mijn eigen ruiten heb ingegooid. Ik weet niet of je ervoor open staat om weer contact met mij te hebben, ik zal het accepteren als je dat niet wilt maar ik hoop stiekem dat je er in ieder geval over na wilt denken.
Ik hou van je en ik mis je enorm
Liefs Mij
Ik krijg er tranen van in mijn ogen als ik het kaartje lees.. puur van blijdschap en zijn eerlijkheid. Wat zouden jullie doen?
Ik heb afgelopen dinsdag een gesprek gehad met hem, voor nu wil het rustig aan doen en samen kijken of die ene vonk er weer is door met de tijd weer wat meer af te spreken
Relatie advies vragen van anderen is altijd erg tricky. Wij staan er namelijk buiten, hebben geen gevoel bij de situatie of elkaar. Uiteindelijk beslis je toch zelf , ondanks wat iedereen adviseert . (Ervaring mee , dat begreep je al hè haha 😅)
Anyway, toch mijn advies; ik vind het een mooi gebaar, zou ook zeker in gesprek met hem gaan. Ik ken je ex niet maar als ik naar m’n eigen vriend kijk, dit zou echt een grote stap voor hem zijn geweest. Recht uit zijn hart. Trots opzij en vechten voor waar je van houdt . Je geeft aan dat je hem mist, nu is het uitzoeken of je hem mist, het idee van huisje boompje kindje, of mist wat jullie hadden. Ik zal in ieder geval nog echt wel even wachten met kinderen. Praat geniet en groei samen. Zoek uit of jij hem wel wilt als partner en vader van je kids. Je zit namelijk voor altijd aan hem vast als je een kind samen krijgt. (Ook ervaring in 🙄.)
Succes, sterkte en veel liefs! Ook voor je moeder, heftig zeg 😞.
Ik weet wel dat mannen vaker achteraf spijt krijgen met hoe ze gehandeld hebben en je daardoor hebben laten gaan. (ervaring met ex). Ik zelf kon het niet opbrengen om alles los te laten wat ervoor gespeeld had, hij wou abortus/ging vreemd(durfde hij niet eens eerlijk toe te geven).. Dat heeft mij zo geschaad dat ik hem nooit meer zou kunnen vertrouwen en ik wou niet de rest van de tijd denken van wat nou als.. wat doet hij nu, met wie etc. Zelfs bang geweest dat dit een volgende relatie zou kunnen spelen en daardoor breken. Gelukkig heb ik daar bij me huidige vriend totaal geen last van.
Maar een tip, praat eerst goed met hem, laat het op zijn beloop gaan (rustig aan doen). Dan kan je zelf beoordelen hoe en wat het beste voor je is en/of je dingen kan vergeten wat heeft afgespeeld.
Ik heb globaal wat reacties teruggelezen en moest wel een beetje denken aan m’n eigen verleden. Ik ben lang geleden ook terug gegaan naar m’n ex, die gevoel heeft gehad voor een ander. Twee jaar later, heb ik het toch uitgemaakt omdat ik het ergens toch niet kon verkroppen hoe het gegaan was, dat er een ander is geweest, en of hij wel zo eerlijk was enz. Dus heb het nog twee jaar uitgehouden. Ik was naïef en achteraf heb ik spijt dat ik ooit terug ben gegaan. Ik heb hem nooit meer volledig kunnen vertrouwen en daarmee had ik vooral mezelf. Uiteindelijk veel van geleerd, maar als ik het mocht overdoen, had ik hem eerder aan de kant gezet (niet alleen vanwege dat, maar achteraf gezien, zaten wel meerdere dingen niet goed die ik op het moment zelf niet zag). Het is niet leuk als je vriend gevoelens krijgt voor een ander die ook nog eens een collega van hem was. Dat was uiteindelijk de druppel die de emmer deed overlopen. Het voelde als vreemdgaan. Wat ik wil zeggen; kies niet als je zijn aanwezigheid mist, of omdat je een kinderwens hebt, of wat dan ook. Maar geef hem een kans als jij denkt dat hij jou gelukkig kan maken.
Heel veel sterkte met je moeder! En ook met wat je gaat beslissen met je ex. 🍀
Ik zie hieronder dat je 69 reacties hebt. Er is alleen niemand die jou hier in kan adviseren, hoe goed bedoeld ook. Sterkte gewenst met dit dilemma, en met je moeder! 😘
Misschein samen elkaar weer ontdekken. Mochten jullie bij elkaar komen zou ik absoluut jiet direct voor een kindje gaan hoezeer die hoop ook is. Je bent niet voor niks uit elkaar geweest. Een kind is niet even een pakje boter die je in de winkel haalt. Ga eerst maar weer eens kijken or het nog werkt.
Bovendien had hij geloof ik gevoeld voor een andere vrouw. Dit had voor mij geen opening meer geweest. Daag..
Een andere man kan je meer liefde geven. Ook al heeft hij spijt hier zou ik niet meer bij terug gaan.
Wauw, ik zou hem zeker weer een kans geven maar zonder naïef te zijn. Weet niet hoelang jullie samen waren? Zijn er veel positieve dingen aan hem? En wat zijn de nadelen? Zijn die dingen ge veranderen of is het zijn karakter. Alle mannen kunnen soms bot zijn en domme opmerkingen maken, maar vind dat je soms moet incasseren, zal hij vast ook moeten doen. Praten praten en nog eens praten. Waarom hem per direct aan de kant zetten ipv afstand nemen en zeggen dat hij je heeft gekwetst? Oprechte vraag hoor..
Ik heb even alle reacties gelezen, alsook je vorige blog. Mijn mening is: Jullie zijn nog maar 4 maanden uit elkaar. Je leek mij heel gekwetst, en logisch. Volgens mij mis je hem niet. Je mist zijn gezelschap. Je mist wat jullie hadden, of eerder, wat je had gehoopt te kunnen hebben met hem.
Je lijkt echt klaar voor huisje-tuintje-kindje. Vergeet gewoon niet dat liefde alleen niet genoeg is om kinderen te maken en op te voeden. Jouw grootste verantwoordelijkheid als toekomstige moeder is dat je ten eerste een partner kiest/hebt die 100% klaar is voor kinderen en voor ze door het vuur zal gaan. Maar ook iemand die een rolmodel is voor je toekomstige kinderen. En daar heb ik vraagtekens bij als ik over je ex lees...
Wat ik wil zeggen is, mensen kunnen veranderen. Maar niet over een periode van 4 maanden... je bent 2e keus geweest en hij was niet klaar voor kinderen. 4 maanden later ben je opeens wel goed en wilt hij wel kinderen. Juist door dat "verward" en "besluiteloos" gedrag zou ik geen toekomst en al zeker geen kinderen met hem willen. Wie weet verandert hij weer van gedacht na 4 maanden...
Praten zou ik zeker aanraden. Maar als er een kans inzit dat het terug goedkomt, laat hem er hard voor werken om het te bewijzen en ga niet alleen af op zijn mooie woorden en beloftes. Veel succes ❤
Het wordt mij niet duidelijk waaróm je vriend blij was met de miskraam en dat lijkt mij nou wel heel relevant. Heb jij dat voor jezelf duidelijk? Veel gevallen van een miskraam zijn kindjes die in de basis niet 'goed' zijn. In dit zin ben ik ook blij met mijn 2 miskramen. Liever een miskraam dan een kindje die als kasplantje moet leven. Wellicht heeft je vriend het op doe manier bedoelt?
Misschien was de zwangerschap onverwacht en waren jullie niet toe aan een kindje? Is de huidige situatie qua financiën, woonruimte, persoonlijke ontplooiing oid nog aan verbetering toe voordat jullie een kindje wilde verwelkomen en is je vriend (ex) opgelucht dat hij meer tijd heeft gekregen om een kindje zekerheid te kunnen bieden.
Dat soort achtergrondinformatie is voor mij wel van belang.
Daarnaast begrijp ik dat jullie 2,5 jaar samen zijn geweest, en nu met 3 weken tot elkaar. Buiten dat ik mij afvraag hoe serieus zijn gevoelens voor een ander zich kunnen ontwikkelen in die 3 weken tijd, vind ik jouw keuze om een man warmee je 2,5 jaar samen bent én al dan niet gepland zwanger van bent geweest, zo buiten de deur te zetten. Mijn man heeft ook heel stomme en kwetsende dingen gezegd, in al zijn lompe mannelijkheid, maar na een gesprek, en hooguit wat genegeer, begreep hij mijn kant, en begreep ik hoe hij dingen had bedoelt.
Maar goed, hier spreekt een oude muts van half 30. Zijn jullie misschien nog erg jong?
Klopt dat zijn voor hem dingen die enorm meespelen en dat stukje begrijp ik ook zeker hoor daar niet van. Maar meer het feit dat ik toen der tijd een miskraam had en hij 1. Er heel blij mee was en 2. Gevoelens leek te hebben voor een ander vrij recent op elkaar en dan nog mijn hormonen en emoties heb ik het toen uitgemaakt met hem inderdaad en aangegeven dat ik het niet verkroppen kan dat hij er blij mee is en dat hij gevoelens voor een ander heeft al helemaal niet. Wij zijn 24 en 29 dus nog vrij jong inderdaad.
Hij gaf toen ook aan dat dit kindje niet gezond was en hij daarom deels ook blij was dat het misgegaan was.
Ik zou mij trouwens met hele andere dingen bezighouden. Je moeder heeft een dubbele longontsteking? En ze heeft een paar weken geleden nog een hartinfarct gehad toch? Dat lijkt mij wel heftig zo kort op elkaar
Ik ga er eerst rustig over nadenken wat ik wil tuurlijk heeft het ook een keerzijde met een ander waarvoor hij gevoelens ( had /heeft ) dit wil ik eerst met hem besproken hebben. Ik ga niks meer overhaast doen en ik ga wel zien wat de tijd mijn brengt met of zonder hem. Ik ga ondanks mijn kinderwens niet te hard van stapel met hem en wil het vertrouwen stap voor stap weer opbouwen
Nee hoor. Wil niks meer overhaast doen en vindt een stabiele omgeving prioriteit 1 voordat ik überhaupt aan kinderen begin met hem samen. Daarnaast wil ik rustig met hem samen praten om bepaalde dingen van beide kanten helder te hebben :)
Ik zeg altijd: iedereen verdient een tweede kans. Althans zo ben ik. En als jij je gevoel volgt, en er voor open staan zeg ik doen! Ook mannen kunnen leren van hun fouten...
Het kaartje lijkt zo uit een romannetje te komen.. Na al je vage verhalen omtrent je mogelijke zwangerschap waar allerlei dingen niet klopten vind ik dit verhaal niet heel geloofwaardig. Mocht het wel waar zijn dan hoop ik dat je zo slim bent niet met hem in zee te gaan. Maar tranen in je ogen van pure blijdschap van iemand je zo behandeld heeft?
Prima je hoeft het ook niet te geloven Ik weet dat hij dingen gezegd heeft en gedaan die van geen kanten kloppen. Maar mijn oma zei altijd iedereen verdiend een 2e kans
Ik zou eerst uit zoeken waarom hij je teruv wil, begreep uit 1 van de reacties hier onder dat hij ook gwvoelens had voot een ander??? Wat is er met die gevielens gebeurd etc??? Maar ondanks dat zou ik hem zeker wel een kams geven om mee te praten/contact etc... mannen kunnem echt wel veranderen, als ze dat willen. Dusja volg je gevoel, het hoeft niey meteen een relatie te zijn, ga weer daten met hem ofzo zonder meyeen sex met elkaar te hebben.
Je zou hem allereerst kunnen vergeven, is voor jezelf ook heel fijn. Hij heeft spijt, dat betekent niet dat je meteen weer met hem het diepe in moet springen. Een goed gesprek zou erg goed zijn, zeg hoeveel het je heeft gekwetst en dat het tijd nodig heeft om het te verwerken. Als je van hem houdt en een goede relatie had ( wat ook erg belangrijk is) dan kun je stapje voor stapje iets opbouwen, maar ik zou niet meteen weer voor een kindje gaan, al snap ik dat het moeilijk is, aangezien je al even een kindje hebt mogen dragen. Het kunnen nu mooie, rake woorden zijn, maar geef het wel tijd en wees verstandig. Nooit mee mee in zee gaan klinkt wel erg zakelijk en kort door de bocht vind ik..
Hij gaat nooit voor jou zijn wat jij hoopt. Een man die terwijl hij probeert jou zwanger te maken al met een ander in zijn hoofd zit en daarna doodleuk zegt dat ie blij is met een miskraam, gaat jou nooit echt gelukkig maken. Wacht liever op iemand die je wel kunt vertrouwen. Laat je niet overhalen door je gemis. Hoop liever op iemand die beter is
Wauw wat een woorden na jullie miskraam! Je moet je gevoel volgen meid. Het is moeilijk om je daarbij te helpen want ik weet niet hoe je je preciea voelt maar als je nog gevoelens voor hem hebt ondanks wat hij allemaal zei zou ik toch eens bellen.
Ik denk niet dat mensen op een forum voor jou kunnen beslissen wat je hiermee moet doen.... wij weten niet hoe jullie relatie was.. is de kwetsende opmerking na de miskraam het ‘enige’ wat mis ging of meer etc etc zonder zulke dingen te weten kan niemand er een zinnige uitspraak over doen en zelfs al wisten we het wel, dan alsnog gaat het om je eigen gevoel en of je dingen achter je kunt laten. Volgens mij ben je er zelf ook wel over uit wat je wil doen als ik je laatste zinnen lees.
Nou, jullie hebben beide nog gevoelens voor elkaar. Dus ik zou wel weer contact zoeken. Eerst maar eens voorzichtig aftasten hoe het gaat...en dan verder zien🍀
Contact opnemen en opnieuw gaan daten. Kijk of het gevoel van beide nog steeds hetzelfde is als voorheen. Ik spreek uit ervaring en zo zinn ik en me man weer bij elkaar gekomen.
Hmm ik vind dit vrij prive en ben er verbaasd over dat dit zo op internet wordt gegooid met tekst en naam en al.. Zou ik in ieder geval niet waarderen want hij stelt zich vrij kwetsbaar op..
was dat de enige reden dat het uit ging of waren er nog meer? Een heftige gebeurtenis kan mensen ineens aan het denken zetten. Zeker omdat jij hier echt blij van word zou ik zeggen neem contact op. Mijn advies zou wel zijn ga eerst is zeker een paar maanden weer een relatie hebben voor je weer probeert. Dit zodat jij zelf ook weer echt zeker wilt dat jij met hem verder wil en kan en er niet weer zo iets gebeurt
Idd wat hier onder ook geschreven wordt.. hoe was jullie relatie voor de miskraam? Hij kan natuurlijk ook uit verdriet en zelf verdediging geroepen hebben dat hij het niet erg vind of "blij" was maar dat kan jij het beste beoordelen of je hem dat kan/wil vergeven..
Ik denk dat je zelf ook gewoon heel graag opnieuw contact met hem wil. Dus ik zou zeggen.. Gewoon doen!
Ik weet niet wat er allemaal gezegd is na je miskraam en of het kindje gepland was, maar ik kan me ook voorstellen dat je vriend misschien toen erg geschrokken was en daarom zo reageerde.
Ik zou rustig eens praten over wat er toen gebeurd is en waarom jullie op die manier gereageerd hebben naar elkaar toe. En dan zie je wel weer verder of je opnieuw een toekomst met hem ziet.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (61) Verversen