Helaas nu 1 jaar bezig zonder resultaat. In maand 10 is alles onderzocht. Zowel bij mij en partner is alles goed. We hebben dan ook te horen gekregen om het gewoon weer een halfjaar te proberen. Ik had gehoopt dat de uitslag rust zou geven en dat we gewoon wat langer geduld moeten hebben. Nu inmiddels 3 rondes verder🥺 Moed zakt in de schoenen.... Maar vraag me ook heel erg af... wat gebeurt er dan straks? Als dat halfjaar erop zit? Wat kunnen ze dan bieden? Bieden ze überhaupt iui of ivf aan bij stellen waar geen medische indicatie voor is? Ze hebben ons hier helaas nog niets over verteld. Hoor graag of er anderen zijn die in hetzelfde schuitje zitten of gezeten hebben!
Vriendinnetje van heeft dit, man en vrouw beiden goedgekeurd, geen reden waarom een zwangerschap uit zou blijven. Ik geloof dat ze pas na 1,5 jr een gesprek mochten in het ziekenhuis om te onderzoeken welke medische trajecten mogelijk waren. Dat was afgelopen nov, ik durf haar nu niet te vragen hoe het er nu voor staat, ik verwacht nl dat corona veel roet in t eten heeft gegooid.
Mijn vriend en ik zitten nu in maand 25 om zwanger te raken. Laatst hebben wij alle onderzoeken gehad, dit duurde wat langer door corona. Bij mijn vriend was het sperma bij het eerste onderzoek niet goed, hij het tweede onderzoek was het sperma voldoende. Alles bij elkaar, hebben wij het komende jaar 55% kans op een spontane zwangerschap. Wij moesten het dus eerst nóg 12 maanden zelf proberen! Dat hebben ze gelukkig verkort naar 7a8 maanden. In juni starten we nu met een traject, mocht ik voor die tijd niet zwanger raken. Als wij een traject in gaan, gaan wij IUI met hormoon stimulatie doen. Dit omdat er verder bij ons dus niks mis is, en IUI (volgens de Gynaecoloog), dan een prima kans op zwangerschap geeft.
Gelukkig dat ze de tijd wat verkort hebben! Ik denk inderdaad dat voor ons een vergelijkbaar traject over circa halfjaar wordt aangeboden. Laten we hopen dat komende maanden alsnog vanzelf bij ons gaat lukken😉🍀 Maar wel al fijn dat je beetje weet wat mogelijk is straks.
In mei 2019 begonnen in mei 2020 (net voor we met onderzoeken zouden beginnen) zwanger, al werd dit een vroege mk. Omdat huisarts wist dat ik zwanger kon worden, de tip gekregen om het nog eens 3 maanden te proberen. In augustus (nod begin september) zwanger geraakt. Nu bijna 13 weken zwanger van mijn kleine ukkie 😍🥰
Geef de moed niet op, er zijn dames hier die het nog veel zwaarder hebben gehad dan ik en intussen zwanger of zelfs al mama zijn !
Oh wat fijn! Gefeliciteerd🥰 Je hebt ook helemaal gelijk, het kan langer en zwaarder zijn dan waar ik nu mee te maken heb. Sommige momenten is het gewoon wat zwaarder om hoop te houden! Maar dit zijn fijne berichtjes om te lezen☺️
Geloof me, ik stond klaar om met de onderzoeken te starten, want ik was zo klaar met de teleurstellingen... Maar in plaats van een startschot voor onderzoeken kreeg ik een positieve test 😅 en ik was net ervoor ontslagen, dus het kan soms op een heel onverwacht moment gebeuren 🤗
Ook wij zijn begin 2020 beide onderzocht en er is geen medische oorzaak gevonden. Ook het advies nog een half jaar te proberen. Helaas zonder resultaat. Eind oktober zijn we gestart met IUI. Het lijkt mij dat dit ook bij jullie zo zal gaan. Je kan natuurlijk altijd het ziekenhuis bellen hierover. Vaak kunnen de assistentes je wat gerust stellen!! 🤞 dat je natuurlijk binnen dat half jaar zwanger raakt!!
Wanneer er geen medische oorzaak is, kun je toch nog prima in aanmerking komen voor hulp bij het zwanger worden. Meestal worden dan eerst IUI en daarna IVF aangeboden. Zelf ben ik in juli bevallen van een dochtertje na een succesvolle ICSI poging terwijl er nooit een oorzaak is gevonden voor onze verminderde vruchtbaarheid.
Ik heb niet volledig in hetzelfde schuitje gezeten maar wij hebben er 16 rondes over gedaan om voor een eerste keer zwanger te worden. In de 13de ronde heeft de huisartse mijn bloed gecontroleerd en toen zag ze dat mijn schildklier toch wat trager werkte dan gemiddeld. Ze schreef me L-Thyroxine voor en 3 rondes later was ik dus zwanger. Ze zei dat het bij mij daarmee te maken zal gehad hebben maar aangezien ze bij jou en jouw partner ook alles onderzocht hebben, zal dat wss geen oorzaak kunnen zijn. Ik kan zeker begrijpen hoe moeilijk het mentaal kan zijn. Ik zat er op bepaalde momenten ook door, elke maand de teleurstelling.. In de maand dat ik zwanger ben geworden hadden we ook besloten om verdere stappen te ondernemen. Maar toen ik dan toch zwanger bleek, was dit dus niet meer nodig.
Mijn eerste zwangerschap is wel een MA geworden op 11w maar een cyclus daarna was ik wel opnieuw zwanger. Is helaas ook niet goed afgelopen maar na alles even te verwerken was ik vanaf de eerste maand dat we alweer gingen proberen, opnieuw zwanger.
Ik wens jou wel veel moed, hoop en sterkte toe. Het is soms bizar hoe ons lichaam werkt.. Ik hoop dat er hier mensen zijn die hetzelfde hebben meegemaakt en je kunnen verder helpen. Veel liefs!
Dan heb je ook een hele turbulente tijd achter de rug zo te lezen!! Maar nu dus zwanger?☺️ Ik wens je een gezonde zwangerschap!!! Bij mij werkt de schildklier idd goed!
Voor zover ik weet is in optimale/normale omstandigheden de kans op een zwangerschap maar 10% per maand/ronde. Dat is dus een best lage kans en het zou natuurlijk kunnen dat jullie gewoon pech hebben. Het lijkt mij dat als ze over een half jaar nog verder willen kijken er dan echt wel een behandeling gestart zal kunnen worden, ook al zien zij geen oorzaken van verminderde onvruchtbaarheid. Ik heb er geen ervaring mee, maar vermoed dat ze dan met IUI beginnen, omdat dat niet heel ingrijpend is. Mijn ervaring is trouwens dat gynaecologen altijd enigszins huiverig lijken om een uitspraak te doen op de 'en als het dan over een paar maanden nog niet is gelukt?' vraag. Ik heb dit ook meermaals gevraagd en dan zeiden ze gewoon, dan kom je nog eens langs en gaan we verder kijken wat de opties zijn.. Het voelt frustrerend om niet te weten waar je naartoe werkt of waar je qua behandeling op aan het wachten ben, maar het is toch beter om het dan maar te laten gaan en te wachten tot het moment daar is. Dan zullen ze vanzelf meer informatie gaan geven over wat er op dat moment zal gaan gebeuren.
Aaah dus voor jou wel heel herkenbaar om niet goed te weten waar je precies aan toe bent en wat mogelijk is. Ik snap het ergens ook wel dat ze niet te snel ingaan op behandelingen als er medisch niet gevonden is. Merk dat ik wel fijn had gevonden om perspectief te hebben gekregen en wat meer te weten wat wel mogelijk is. Had me meer rust gegeven. Maar misschien dat ik in het nieuwe jaar eens ga bellen voor informatie. Jij zit nog op het wachtbankje?
Ja, ik denk ook gewoon dat zij (net als jij) hopen dat je toch nog spontaan zwanger wordt voor een mogelijke behandeling start. Maar het zou inderdaad toch rustgevender zijn van tevoren een beeld te hebben wat je kan verwachten. Bellen kan altijd, misschien zijn ze dan wel bereid om de eventuele behandelingen eerder op te starten. Nee heb je, ja kun je krijgen toch =) Ik zit op een nieuw soortig wachtbankje. Ik ben wel al zwanger, maar na twee miskramen heb ik er niet super veel hoop meer in. Dus ik ben aan het wachten op een echo aanstaande donderdag en de dagen duren eerlijk gezegd eindeloos. Maar wel al zwanger dus.
Oh jeetje wat verdrietig dat het twee keer is misgegaan! Nu duurt het wachten natuurlijk eindeloos!!! Hoop voor je dat dit keer goed zit! Super spannend, nog een paar dagen volhouden tot donderdag! Ik zal voor je duimen🍀🤞🏼
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (17) Verversen