Ik ben morgen 40+1, het ons derde kindje. We gaan morgenvroeg een plan bespreken (standaard protocol als je over de 40 weken bent), en ik twijfel enorm om de verloskundige te vragen of ze wil kijken of er al gestript kan worden. Ik ben eigenlijk voorstander van de natuur zn gang laten gaan.. maar ik begin er eigenlijk nu echt wel een keer klaar mee te raken. Bij me dochter(eerste kind) ben ik destijds met 39+3 gestript en dat pakte alles behalve uit zoals ik had gehoopt, ik belandde in een giga lange latente fase.. of het kwam door het vroege strippen, eerste kind of dat ze een sterrenkijkertje bleek.. tja zal ik nooit achter komen. De verloskundige heeft al wel gezegt dat de kans bij een derde zwangerschap groot is heel anders uitpakt dan hoe het toen ging... echter voelt het toch een beetje als het forceren van een bevalling. Maar op moment voelt iedere dag dat ik wakker wordt zonder baby/bevalling te veel. Ze is voldragen, ze is volgroeit, het is oke. Toch blijf ik ook denken.. tja stel het zet door.. ben ik zo'n iemand die zich blijft afvragen "wat nou als ik het wel op zn beloop liet.. wanneer was ze dan geboren? er zal wel een reden zijn waarom ze zichzelf nog niet heeft gemeld, ohhhh als het maar niet weer uit pakt zoals toen ect" Gelukkig ben ik geen moeilijke denker 😅🤣.
Bij de 3e had de 3e strippoging met 40 weken een soort van zin. Het heeft de hele tijd wat gerommeld, maar niet echt doorgezet. Ik wilde afwachten maar ziekenhuis kreeg jeuk door verwachtte grote baby en ik weigerde al 3 weken elke mogelijke 'ingreep'. Ochtend na laatste strippoging vliezen laten breken in zkh en dat was het echte zetje. 3 kwartier later had ik de 1e echte wee en weer twee uur later was 'ie er. 😅
Bij nummer twee was strippoging 2 bij bijna 41 weken succesvol, begonnen met rommelen, 's nachts door gaan zetten en 7 uur later was ze er 😀
Eerste had er zonder ingrijpen nog steeds in gezeten geloof ik. Ik zat met 42 weken nog potdicht en 't kind wilde na een dag inleiden, weeenstorm, keihard werken en twee uur persen nog niet zakken dus werd een spoed sectio.
Bij een baby die er niet klaar voor is kun je strippen wat je wilt maar dat maakt echt niet het verschil.
Afwachten tot 41 weken, je kan proberen deze week veel te wandelen, oefeningen doen om de baby lager te krijgen, ontspannen waar 't kan, me-time nemen, eventueel gemeenschap met manlief (zijn zaad bevat proglastedines die helpen je baarmoedermond te verweken) dit kan een mooie opstart zijn van je bevalling (oxytocine/orgasme)
Gebeurd er na de 41 nog niks, dan kan je altijd overleggen of ze je wilt laten strippen, de kans is dan groter dat je lichaam het daarna zelf oppakt.
Ik begrijp wat je bedoelt met het gevoel dat je de bevalling forceert. Maar bekijk het zo, als de baby er niet klaar voor is, dan zal het strippen ook niks doen. Dus eigenlijk forceer je helemaal niks.
Bij mij heeft het strippen bij mijn 3e en 4e trouwens niks gedaan 😅 gewoon wat menstruatiepijn uitgelokt, maar ze zijn zelf gekomen op 40+2 en 40+5
Ik ben 3x spontaan bevallen met 41+. De 4e x was mentaal en op t laatst lichamelijk pittiger, dus op mijn verzoek gestript op 39+4. Ik had toen ook al 2 cm. Het ging wat rommelen, ik verloor de slijmprop en in de ochtend op precies 40 weken braken mijn vliezen. Voor mij was dit echt een juiste beslissing.
Ik zou advies van vk volgen. Maar als het voor jou toch verkeerd voelt en jij je nog lichaam en mentaal oké voelt zou ik toch nog even aankijken? Hier nooit de 38 weken mogen halen 🥹
Ik zou advies van vk volgen. Maar als het voor jou toch verkeerd voelt en jij je nog lichaam en mentaal oké voelt zou ik toch nog even aankijken? Hier nooit de 38 weken mogen halen 🥹
Bespreek je zorgen nogmaals met de gyn of vk. Dat geeft je goede info en op basis daarvan kan je dan een weloverwogen besluit nemen. Onze ervaringen zeggen niet zo veel. En je weet vooraf nooit hoe een keuze uitpakt, maar als je weloverwogen hebt gekozen hoef je jezelf nooit iets te verwijten oid. Je koos immers wat op dat moment het beste voelde of leek.
Ow heel herkenbaar hahah ik heb gesmeekt om me te strippen bij de derde zwangerschap. De eerste is geboren na inleiding, met 41+5 en dat vond ik niets. Tweede geboren met 41+3 na strippen. Derde was ik 40+5, late ochtend gestript, in de avond begonnen de weeen en na 3 uurtjes was ze er. Ik zou het gewoon vragen
Eigenlijk geldt altijd: luister alleen naar het a advies van je vk/gyn. Die kennen jou en jouw situatie en ze hebben er verstand van.
Hier deed het officieel niets, want dan moet er binnen zoveel uur iets opstarten en dat deed het pas een dag daarna. Ik ben nooit over de uitgerekende datum gegaan maar gezien het formaat babies dat ik produceer hebben we gekozen voor vroeg strippen.
Ik ben niet perse van het op z’n beloop laten en geloof echt dat het in de natuur het ook gewoon zo af en toe een beetje mis gaat. Ik bedoeld, ik heb een stuitligger met een mini zetje bij een versie om lagen draaien, die lag daarna goed en is zo blijven liggen tot de spontane bevalling. En die is in die laatste dagen zoveel beweeglijker geweest dan daarvoor. Ik geloof echt dat hij te snel groeide en daardoor de draai niet meer kon maken en dus klem zat. Dat had ik echt niet liever aan de natuur over gelaten. En strippen is alleen maar iets doen dat je lijf en ik zelf zal gaan doen, je zet een natuurlijk proces in gang zeg maar. Je gaat niet eens aan de slag met opwekkers ofzo. Voel je nergens schuldig over hoor, wees blij met alle kennis en mogelijkheden van tegenwoordig.
Bij mijn derde leverde elke stripbeurt een cm ontsluiting op. We begonnen bij 39 weken om de dag te strippen. Met 40 weken had ik 4 cm ontsluiting, maar geen enkele wee. Toen de vk mijn vliezen doorprikte, begonnen de weeen meteen. En 75 minuten later lag onze dochter op mijn buik😄
Ik wilde sowieso niet over de 40 weken lopen imdat iik het zwaar had. Maar ook omdat ik grote kinderen krijg... De keuze was terecht: ze woog bijna 10 pond... Bij mij kwamen bevallingen nooit helemaal spontaan op gang. Dus een beetje hulp van de vk was zeer gewenst!
Ik begrijp heel heel goed dat je er helemaal klaar mee bent.. maar ik denk dat wachten echt zal lonen. Het is de derde keer, je lijf weet wat het moet doen. Probeer daarop te vertrouwen. En btw, alle stress die ik zelf tijdens vijf bevallingen heb ervaren kwam door menselijk (onnodig) ingrijpen. Feit dat je twijfelt zegt al genoeg, hè. Hou vol meis, er komt echt een eind aan!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (16) Verversen