7 maanden geleden bevallen van mijn 3 kindje en na deze bevalling heb ik een fluxus gehad(abnormaal veel bloedverlies door niet samentrekken van placenta).
Ik vond het een vreselijk nare ervaring. De hele kamer stond vol personeel en ik ben een aantal keer mijn bewustzijn verloren. Geen flauwvallen maar echt mezelf voelen afglijden en het gevoel hebben dood te gaan.
Ik heb nog tot bijna 4 maanden ná mijn bevalling gebloed. Curettage na 6 weken gehad omdat er nog placenta resten in mn baarmoeder bleken te zitten en na 4 weken nog steeds bloeden ook nog 3 dagen Cytotec (weëen opwekkers) moeten zetten.
Ik heb door dit allemaal een behoorlijke psychische klap gehad. Ik heb mij die periode vaak behoorlijk depressief gevoeld en was totaal mezelf niet. Met mijn zoontje was ik wel ontzettend blij! Ik was en ben nog steeds mezelf niet. Ik raak snel overprikkelt en herken mezelf soms niet. Ik heb nooit pijn gehad tijdens mijn menstruatie maar de 3 menstruaties tot nu toe zijn een hell. Ik voel diezelfde pijn weer als die eerste 4 maanden en word er soms misselijk en erg naar van. Het lijkt wel alsof er nog een flink litteken van binnen zit en zit geprikkelt word wanneer mijn baarmoeder samentrekt. Ik merk ook psychisch dat ik deze dagen weer erg depri ben.

Ik vroeg mij af of er moeders zijn die zich herkennen in mijn verhaal? Ik kan er op internet weinig over vinden. Alleen info over de fluxus zelf..

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (8)    Verversen


  • Nell86

    Ik herken een groot deel van je verhaal. Door de fluxus heb ik een bijna dood ervaring gehad. Ik heb in de maanden na de bevalling verschillende sessies bij een psycholoog gehad (onder andere EMDR). Alleen werd ik toen helaas niet echt serieus genomen met mijn bijna dood ervaring. Daarom heb ik ruim een jaar na mijn bevalling opnieuw hulp gezocht. Maar dit keer bij een vrouwencoach die gespecialiseerd is in dit soort dingen. Ik heb bij haar opnieuw EMDR gedaan en ik voelde me bij haar zo begrepen en serieus genomen dat ik het toen goed heb kunnen verwerken. Mijn zoontje is nu ruim 2 jaar en het blijft een gevoelig punt, maar ik zit nu gelukkig weer goed in mijn vel en kan weer naar de toekomst kijken.

    Dus zoek alsjeblieft hulp bij iemand die je vertrouwd en die ervaring heeft met dit soort dingen. Vaak maken een paar sessies al een wereld van verschil!

    Ps. Ik had trouwens geen lichamelijke klachten over gehouden aan de fluxus. Als ik jou was zou ik dit wel goed laten onderzoeken.

  • Kaartje704

    Ik ben 2 liter bloed verloren tijdens bevalling maar moet zeggen dat het ziekenhuis me goed heeft behandeld. Heb ook beetje in m'n blog beschreven. Voor mij was het op zich niet traumatiserend. Maar ik werd al na 1200 ml naar OK gereden en dan val je echt nog niet weg. Er werd me medegedeeld dat ze nog niet wisten wat ze gingen aantreffen dus ik moest onder gehele narcose. Ik vond het verschrikkelijk en doodeng dat dus wel! Gelukkig hebben ze de stolsels uit m'n baarmoeder kunnen verwijderen en stopte het bloeden daarna wel. Het is nu 5 weken geleden en ik hoorde gisteren dat m'n ijzerwaarde weer in orde is. Dus daar maak ik uit op dat m'n vermoeidheid daar niet vandaan komt??? Dan toch van de onderbroken nachten?? Want ben dus erg moe sinds bevalling (ik heb verder geen last of pijn). En echt achterhalen waar dat door komt lukt me niet maar kan natuurlijk ook toch het bloedverlies zijn toch.
    Ik moet wel zeggen dat ik me afvraag of jij de beste behandeling gehad hebt, want ik werd behandeld bij 1200 ml bloedverlies en voelde me nog niet duizelig of wegglijden, dit deden ze uit voorzorg. Volgende dag was ik 2 liter kwijt maar nog steeds niet duizelig gelukkig. Wanneer grepen ze bij jou in?
    Mij heeft gynaecoloog bij nagesprek verteld dat ik niet meer thuis mag bevallen (nu mocht dat wel want verder verliep alles vlekkeloos, m'n verloskundige was zich rotgeschrokken omdat dit niet te voorspellen was geweest) en ze gaan zelfs preventief medicijnen geven tegen bloedverlies. Dus wat proactiever ipv dat ze de boel wat meer afwachten. Ik ben heel tevreden over dit ziekenhuis!

    Oh ja trouwens, de complicaties begonnen bij mij na bevalling, dat is waarschijnlijk een verschil!

  • nog-even!

    Een tussendoor vraagje van mij: mijn vriendin had alleen bij de ingeleide bevallingen een fluxus, bij de andere niet. Is er bij jullie ook een verband tussen een ingeleide bevalling en fluxus? Of zou het puur toeval zijn??

  • Kaartje704

    Ik ben niet ingeleid en de bevalling zelf was een eitje te noemen (voor zover dat kan). Geen poespas eromheen, dat kwam pas na m'n bevalling toen bloeden niet wilde stoppen.

  • Mich83

    Ik heb ook een fluxus gehad. Het gevoel van wegglijden en denkt dood te gaan herken ik. Dit was voor mij ook een verschrikkelijke ervaring. Ik heb me ook maanden moe gevoeld en weinig energie. Hier in herken ik je verhaal. Ik heb er gelukkig geen psychisch klachten aan overgehouden.
    Nu ik weer zwanger ben, ben ik heel bang voor de bevalling geweest. Heb een aantal goede coachsessies gehad waardoor ik nu niet meer heel bang ben. Ik moest ook aardig wat vragenlijsten doornemen. De prikkelbaarheid en dat je niet jezelf bent kwamen voor in deze lijsten. Het is toch een trauma geweest en misschien is deze trauma wel blijven hangen. Ik weet niet hoe je hier tegenover staat, maar hiervoor zijn hele goede manier voor om te verwerken. Bijv. EMDR

    Hoop dat je snel weer lekker in je bel gaat zitten!

  • Niobe

    Ik had een fluxus met mijn eerste, toen direct naar de ok gebracht. Heb me heel lang slap en moe gevoeld maar dacht dat dat erbij hoorde. Ik vond de baby phase verschrikkelijk zwaar en dacht vaak dat het dus helemaal niks is voor mij. We wilden wel perse een brusje maar toen ik eenmaal zwanger was sloeg de paniek toe. Heel veel gepraat met de vk, een uitgebreid plan gemaakt om herhaling te voorkomen en uiteindelijk is de tweede bevalling een droom bevalling geworden. Ook de babytijd van de tweede was een wereld van verschil en ik snap nu waarom het zo anders was met de eerste: ik ben echt maanden aan het herstellen geweest zonder te beseffen en zonder daar dan ook tijd voor te nemen of te krijgen. Dus ja, mijn verhaal is anders dan de jouwe, maar ik snap heel goed hoe je je voelt.

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50