Hiii, ik heb definitief te horen gekregen dat ik met 38 weken (vanwege diabetes) ingeleid word. Wat is jullie ervaring met inleiden? Hoe begon het, duurde de bevalling lang, mocht je daarna snel naar huis enz.?
Ik ben ingeleid met 40 weken doormiddel van een ballon, 2 dagen later 1 cm ontsluiting. Ballon verwijderd, gestart met tabletten. Die avond nogmaals een gift gehad bij het eten en daarna na een wandeling over de afdeling begonnen de weeën (21.00) Helaas tot 9 cm (inmiddels ong 09.00) uur in de ochtend met pers weeën) daarna een spoed sectio ivm niet vorderende sluiting, uitputting van baby.
Ik ben ingeleid bij de 1e omdat hij te klein en licht was, met een ballon. Hier totaal geen last van gehad. Is in de avond geplaatst en ochtend erna eruit gevallen. Die avond nog extra weeën opwekkers gekregen waarna een storm volgde. Dat vond ik vreselijk. Heb toen al snel om een ruggeprik gevraagd. Toen ging het wel. Maar ik was erg bang voor de bevalling en had geen vertrouwen in de vreemde gyn. Dus hield ik de boel onbewust op. Toen ze dreigde met een knip heb ik geweigerd en na de volgende wee was hij er.
Ik denk dat het heel veel scheelt als je er zelf rustig en kalm onder blijft. Laat het op je afkomen en alvast veel succes
Vanwege diabetes of vanwege zwangerschapsdiabetes (wereld van verschil). Ben zelf ook ingeleid vanwege zwangerschapsdiabetes met 38 weken. Ik had al voldoende ontsluiting dus het was een kwestie van de ruggenprik zetten, de vliezen breken en het infuus met weeënopwekkers open zetten. Vijf uur later is mijn zoontje geboren (maar mijn eerdere spontane bevalling duurde ook zo lang).
2 goede ervaringen. Ik ben ook met 38 weken ingeleid. (Vanwege minder leven voelen ) Bij mij zat alles nog dicht en was mijn baarmoedermond nog niet rijp. Ik kreeg om 08.00 12.00 en 16.00 oraal een tabletje. Om de boel week te maken. Hele dag niks gevoeld. Rond 20.45 naar de toilet en bij opstaan braken mijn vliezen. Mijn lichaam nam het zelf over en binnen 2 uur had ik mijn zoon in mijn armen. ik Beviel 22.45 en ik ging rond 09.00 naar huis.
Bij mijn 1e ook ingeleid met 40 weken vanwege Zwangerschapsvergiftiging. Ik kreeg 3 x baarmoedergel om de boel week te maken. Toen ik een paar cm ontsluiting had hebben ze mijn vliezen gebroken en vanaf de eerste wee was hij binnen 3 uur geboren.
Was prima te doen. Ik kwam wel in een weeenstorm Terecht maar ik zat zo in mijn eigen bubbel Dat het goed te hendelen was.
Moest 4 dagen in het ziekenhuis blijven maar dat kwam door de zwangerschapsvergiftiging
Mijn 2e was spontaan. Enige verschil met de ingeleide bevallingen was dat je hier wat meer op adem kon komen.
Helaas geen goede ervaring, sorry. Ik werd ingeleid wegens onverklaarbaar bloedverlies. Aangezien ik al 2cm ontsluiting had besloten ze in te leiden. 19.30 begonnen met weeën opwekkers. Ik vond het vervelend om vast te zitten aan allerlei snoertjes en het infuus, maar dat terzijde. Ik kreeg al vrij snel last van lage rugpijn. Dit ging vrij vlot over naar extreme rugpijn. Daarna ging het over in rugweeën, die snel heel heftig werden. Een verpleegkundige kwam langs om de dosering te verhogen, en ik piepte of ze daar aub mee wilde wachten omdat ik bijna niet meer om adem kwam. De verpleegkundige zei 'om een kind te krijgen heb je meer weeën nodig dan dit hoor!' Ik kan het mens nu alsnog wel een tik verkopen, want ik ben iemand die aan de buitenkant heel rustig lijkt, maar in mezelf had ik echt zoveel pijn. Maar ik ben niet iemand die gilt of roept, ik was helemaal in mezelf gekeerd. Na de verhoging belande ik in een weeënstorm. Ik heb dit denk ik 2 uur volgehouden, en toen gevraagd om pijnstilling. Ik kreeg een ruggenprik, zat op dat moment al op 6cm ontsluiting. Omdat ik naar de verkoever moest voor de ruggenprik, moest ik op bed gaan liggen om daar naar toe gereden te worden, maar geloof me, op bed liggen met rug weeën is NIET te doen. Dat was het ergste gedeelte van de bevalling qua pijn. De ruggenprik werd uiteindelijk gezet en vrij snel merkte ik verlichting. Ik denk dat dit een uurtje duurde. Heerlijk, ik kon weer praten, zelfs even wat flauwe grapjes maken 'poeh poeh het is toch wat allemaal'. Na een uur verging me het lachen weer en kwamen de rug weeën ineens weer terug, de verpleging had geen idee hoe dit kon, was ik wel goed aangesloten? De weeën werden steeds heftiger. Ik kreeg inwendig onderzoek en bleek 10cm ontsluiting te hebben. Ik vroeg; betekent dit dat ik mag persen dan? Het personeel vroeg; heb je persweeën dan? Eh. Ik geloof het niet nee. Nee dus zeiden, want als je die had, dan wist je het wel. Het personeel vertrok en ik mocht op de knop drukken zodra ik pers weeën had. Eerst moest de ruggenprik goed uitwerken. Ik heb geen idee hoe lang dit duurde, ik gok een uur of 2? Uiteindelijk begonnen de pers weeën te komen, maar helaas te licht om echt krachtig te kunnen persen. En toen werd het minder gezellig in de verloskamer. De hartslag van de baby ging naar beneden, ik werd meteen op mijn linkerzij gegooid en moest mijn pers weeën tegenhouden, die inmiddels in volle kracht aanwezig waren. De paniek die toe sloeg, zal ik nooit vergeten. Je mag niet persen! Je moet het tegenhouden! Ik hield van schrik mijn adem in, was bang dat als ik zou ademen, de baby toch eruit zou komen, ik had het gevoel alsof ik daar totaal geen controle over had. De gynaecoloog werd met spoed opgepiept en ze besloten dat de baby direct gehaald moest worden met de vacuüm, ze zouden het 1 wee proberen en anders zou ik met spoed naar de OK gebracht worden. 'je baby moet er NU uit Toosje (nepnaam) dus je gaat nu in deze wee ALLES geven wat je hebt!'. En zo gezegd zo gedaan. Ik weet niet waar de oerkracht vandaan kwam, ik denk dat ze me in Afrika nog hebben kunnen horen gillen, maar daar was hij dan! Mijn kleine mannetje, gezond en wel! Alles was gelukkig goed!
Helaas wilde de placenta niet loskomen. Ze hebben nog anderhalf uur aan de navelstreng getrokken en gedaan, weeën opwekkers opnieuw verhoogd, zonder resultaat. Op een gegeven moment kreeg ik een heftige bloeding, wat maakte dat ik alsnog direct naar de OK moest. De placenta is onder narcose operatief verwijderd. Daar heb ik opnieuw een ernstige bloeding gehad. Ik ben in totaal 3,5 bloed verloren en heb een bloedtransfusie gehad. Na 2 dagen was ik voldoende aangesterkt om naar huis te mogen. Het herstel heeft echter wel lang geduurd. Mijn zoontje had een hersenschudding en een enorm punthoofd, maar dat is gelukkig weer goed gekomen! Nu het is inmiddels een heerlijk mannetje van bijna 2! En ik ben weer zwanger. Ik had nooit gedacht dat ik het weer zou willen, een bevalling, maar de liefde is zo groot dat ik het er voor over heb. Ik ga in elk geval een ruggenprik proberen te voorkomen. Ik ben er van overtuigd dat ik die te laat gekregen heb, aangezien ik na een uur volledige ontsluiting had. Ze zeiden ook dat ze niet hadden verwacht dat het zo snel zou gaan omdat het mijn eerste kindje was, dat duurt normaal veel langer. Ik had binnen 4 uur volledige ontsluiting. Hou mijn hart vast voor de tweede....... Zucht, wat een verhaal en wat een herinneringen 😅
Ik denk zeker dat het een betere bevalling had kunnen zijn als ik geen ruggenprik had gehad. Dan was ik waarschijnlijk binnen 5 uur bevallen.
Ik heb veel ziekenhuis bevallingen gezien en dat is de reden dat er altijd in mijn bevalplan staat, dat als ik weeënopwekkers nodig heb, het alleen opgehoogd mag worden met mijn toestemming.
Heel verstandig! Ik was onwetend en heb geen tijd gehad destijds om me voor te bereiden op het inleiden helaas. Mocht het weer op inleiden aankomen bij deze zwangerschap dan komt dat idd ook dikgedrukt in mijn plan te staan..😉
Ben met 40.6 ingeleid en vond het super! Half 8 hadden ze mn vliezen gebroken, Om ff voor 8 uur aan het infuus met weeenopwekkers (had al een week of zo 2a3cm ontsluiting) na 3 heftige weeën en 1 perswee was mn dochter om 10 uur geboren 😊 om 14 uur waren we weer thuis... heb t erg positief ervaren!
Met 37 weken zou ik een ballon krijgen. Vond dit zeer onprettig en pijnlijk. Na 2 pogingen gestaakt en kreeg ik een hormoonveter ( 07:30u). Ik was nog niet inleidbaar. Alles zat nog potdicht en er werd gezegd dat het best nog wel een paar dagen kon duren. De hormoonveter viel er na een paar uur al uit (11:30u). Mijn vliezen braken spontaan en het gerommel begon direct (12:30). Ging snel over in een weeënstorm. Heb daarom geen weeënopwekkers nodig gehad. Op bijna 8cm (15:00u)ging het niet meer zo snel en kelderde de hartslag van mijn zoontje. Zo werd het op de laatste haren en snaren nog een spoedkeizersnee. Dit hadden we ' s ochtends toen we ons kwamen melden niet gedacht. Zelfde dag nog bevallen (16:30u). Kan snel gaan.
Bij mij was het een eitje, veel makkelijker dan mijn eerste (spontane) bevalling. De weeën waren zo licht dat ik ze niet als weeën herkende. Voor ik goed en wel wist dat de bevalling was begonnen, werd mijn zoontje al geboren. Zo wil ik er nog wel 10!
1e bevalling. 2x gel, dit duurde ruim 4.5 U voor ik 3 cm had en vervolgens vliezen breken en weeën opwekkers. Vanaf dat moment 7.5u tot geboorte. Deze bevalling had ik rug been en buik weeën. Heb mezelf echt in trans gebracht. Ontsluiting wilde eerste stuk echt niet flot gaan.. laatste stuk ging heel snel. Totaal 12u vanaf binnenkomst
2e bevalling ingeleid. Meteen vliezen breken en aan infuus. Ze wilde infuus nog veel meer ophogen omdat de weeën amper kwamen. Maar ontsluiting ging als een trein. Dus niet verhoogt. Ik ben hier heel ontspannen doorheen gekomen. Bevalling 3.5u. Totaal.
Ik vond het vreselijk (sorry). De weeën storm was heel heftig en ik reageerde al heel snel op de opwekkers, ze heeft hem voor mij maar 3 keer hoeven ophogen. Wel daardoor een hele snelle bevalling gehad, 5 uur en 41 minuten. Hoop dat ik de volgende keer eens een natuurlijke bevalling mag mee maken.
Wij moesten 24 uur blijven, omdat ons dochtertje een zwaar gewicht had werd ze daarom om de twee uur geprikt op suiker. Als jij zwangerschapssuiker hebt, moet je ook 24 uur blijven en doen ze jouw baby’tje ook om de twee uren prikken.
Vervelend dat je zo'n slechte ervaring ermee hebt. :( Ik heb 24 jaar diabetes, dus geen rede om me lang te houden. Dacht misschien is dat bij een inleiding. ;)
Op een donderdag avond werd er bij mij een ballonnetje geplaatst, de volgende dag hebben ze er extra water bijgedaan omdat het niets deed, zaterdags hebben ze hem eruit gehaald en wouden ze mijn vliezen breken, maar dat wou niet lukken. Die middag rond 2 uur kreeg ik lichte weeen en rond 4 uur had ik zon pijn ( buik en rugweeen ) dat ik een ruggenprik heb gekregen. Rond 23:30 bleef ik de hele tijd op 9cm zitten. Rond O2:OO is de ruggenprik uitgezet en weeen opwekkers gekregen. Ons zoontje is toen die Zondag nacht om O4:O5 geboren. Het waren echt hele zware dagen. Maar hebben er echt wat moois voor weer gekregen! ❤ Diezelfde Zondag rond 12 uur mochten we alweer naar huis.
De daadwerkelijke bevalling was prima, maar de aanloop er naar toe duurde bij mij erg lang. Woensdags eerste ballon katheter gehad, deed niet voldoende, donderdags nieuwe ballon katheter gehad, deed wederom zo goed als niks. Vrijdags naar huis gestuurd met de boodschap kom zondag avond maar terug dan proberen we weer opnieuw. Toen kreeg ik zaterdags al wat lichte weeen, en ben ik savonds naar het ziekenhuis gegaan om te kijken of het hielp qua ontsluiting. Dat niet echt, maar ze kon me wel strippen, dus dat heeft ze ook gedaan. De hele nacht echt nare weeen gehad, dus zondag ochtend maar weer terug naar het ziekenhuis. Wel geteld 1 cm erbij gekregen. Toen hebben ze besloten me actief te gaan inleiden, dus vliezen gebroken, infuus gekregen. Ontsluiting wilde nog niet opschieten, maar kwam denk ik doordat ik echt niet kon ontspannen.. dus ruggenprik gekregen, daarna ging het heel vlot. Half uur geperst en toen met een kleine knip werd ze geboren. Half 6 savond geboren en om kwart voor tien was ik weer thuis.
eerste inleiding 12 uur inclusive weeenstorm (groot kind en sterrekijker.
we moesten een nachtje blijven omdat de baby elke 2 uur geprikt moest wordn op suikers.
tweede inleiding 3 uur. vanaf de eerste wee direct erg pijnlijk en al snel een weeenstorm tot de geboorte. wel 3 dagen in het ziekenhuis gelegen om door middel van tabletten 3 centimeter te creeeen. daarna ging het dus snel.
Was top, zou het zo weer doen! Begon met vliezen breken, dat deed niets, dus weeenopwekkers gekregen. Vanaf de weeenopwekkers tot het einde duurde ongeveer 6 uur. Was goed te doen, geen weeenstorm oid.
In principe mochten we daarna gewoon naar huis. Alleen bleef mijn placenta zitten, dus toen uiteindelijk een nachtje moeten blijven.
Ook daarna weinig last ervan gehad, dus echt een fantastische kraamweek gehad!
Natuurlijk heb ik wel pijn gehad, maat dat hoort bij bevallen hè ;-)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (17) Verversen