Inmiddels reageert mijn lichaam sterk op de depressieve gevoelens die ik de afgelopen tijd heb geprobeerd te onderdrukken. Gisteren heb ik mijn tante en nicht ingelicht over mijn gevoelens zodat ze mij in de gaten kunnen houden.
Mijn moeder met wie ik een mega goede band hebt ligt op sterven. Ik voel zoveel emoties dat ik even niet weet wat ik ermee moet doen.
Ik ben na 2 miskramen weer bijna 6 weken zwanger. Ik was er op het begin heel blij mee en nu komen die kwaaltjes echt niet goed uit. Ik merk dat mijn emoties de misselijkheid versterken waardoor ik geen hap of slok door mijn keel krijg.
Ik ben gisteren flauwgevallen en heb de hele tijd een zenuwachtig gevoel. Heb ook last van spieren die ik spontaan en onbedoeld aanspan zoals mijn benen waardoor ik niet goed kan lopen. Ook last van hartkloppingen en benauwdheid.
Mijn man ondersteunt mij enorm maar ik wil ook mezelf snel oppakken. Heb nog twee jonge kinderen die mij nodig hebben.
Ik probeer veel te praten in mijn omgeving met mijn man zus nicht en tante. Ik kon vrijdag niet meteen bij de praktijk ondersteuner terecht, dus ik heb van de huisarts paroxetine van 10 mg gekregen. Omdat ik gisteren paniek aanvallen kreeg en daarna niks meer kon doen van de huisarts ook Oxazepam gekregen die ik maximaal 2x daags mag innemen. Ik heb deze gisteren 1 x genomen en dat hielp maar nu ben ik bang dat ik er afhankelijk van ga worden.
Advies van de verloskundige was om de paroxetine de hele zwangerschap in te nemen. Ik ben normaal anti medicijnen maar merk nu echt dat ik in de problemen kom.
Ik zoek ervaringen met antidepressiva en tips hoe om te gaan met paniekaanvallen en liefst ook iemand om mee te praten misschien?
Laat je doorverwijzen naar de dichtstbijzijnde POP-poli, daar hebben ze alle gespecialiseerde kennis in huis over medicatie, zwangerschap en de klachten die je hebt. Angst voor medicatie als je angst/paniekklachten hebt is een heel irritant maar vrij normaal symptoom. Aan oxazepam raakt je lijf gewend, en je kan verslaafd raken als je dan steeds meer neemt voor hetzelfde effect. Maar als je je gewoon aan de dosering houdt is er niet zoveel aan de hand. Het is geen oplossing voor de langetermijn maar kan je wel even een crisis door helpen, tot je hulp (therapie en/of andere medicatie) krijgt die wel voor de lange termijn is. In mijn ervaring is een huisarts een goede eerste stap maar ze zijn simpelweg hierin niet gespecialiseerd, terwijl het wel een complexe situatie is. Weet in ieder geval dat je niet de enige bent en ook niet gek, het is heel naar maar komt veel vaker voor dan je denkt en het is heel goed te behandelen. Als je wat herkenning wilt kan ik de podcast reeks "Zwarte Muisjes" aanbevelen. Gaat wel vooral over post-partum (terwijl depressie en angst even vaak voorkomt tijdens de zwangerschap!) maar het zal toch herkenbaar zijn. Veel sterkte!
Ik heb voor de Zwangerschap antidepressiva genomen en geloof me, ik ben er echt niet verslaafd aan geraakt. Ik heb vroeger ook medicijnen voor adhd genomen, daar ben ik wel heel verslaafd aan geraakt. Dat is nu alweer bijna 10 jaar geleden, maar door die ervaring durfde ik ook eerst niet te starten met medicatie. Ben heel blij dat ik begonnen ben! Nu neem ik ze even niet, maar was wel van plan na d ebevalling weer langzaam aan op te bouwen.
Ik zou persoonlijk nooit Oxazepam nemen. Die zijn inderdaad verslavend, maar normale ssri´s zoals Sertraline zijn niet verslavend. (Horen ze iig niet te zijn)
Tja; angstig zijn en dan iets hebben wat helpt en dan angstig worden voor verslaving daaraan is een lastige. Maar wel iets wat heel vaak voorkomt idd… je zal wsl gaan merken dat de paroxetine daar over een paar weken de scherpe kantjes vanaf gaat halen. En oxazepam nemen als het écht nodig is, maak je daar niet druk over! Je bent daar echt niet zomaar aan verslaafd, zeker niet met deze voorzichtige mindset.
Tja; angstig zijn en dan iets hebben wat helpt en dan angstig worden voor verslaving daaraan is een lastige. Maar wel iets wat heel vaak voorkomt idd… je zal wsl gaan merken dat de paroxetine daar over een paar weken de scherpe kantjes vanaf gaat halen. En oxazepam nemen als het écht nodig is, maak je daar niet druk over! Je bent daar echt niet zomaar aan verslaafd, zeker niet met deze voorzichtige mindset.
Vreselijk is dat hè. Voelt als een tweestrijd. De reden waarom ik bang ben voor verslaving is omdat ik lang met sombere gevoelens rond loop en als ik echt verschil merk ik niet kan of wil stoppen.
Precies dit! De pop-poli heb ik in je vorige blog ook aanbevolen. Vanuit mijn werk en vanuit eigen ervaring weet ik dat je daar op de goede plek zal zitten. Een huisarts (No offense) weet hier gewoon te weinig vanaf. Heel veel sterkte❤️❤️
wat een nare situatie, begrijpelijk dat je een zenuwachtig gevoel in je lichaam heb. Had je deze klachten oook bij de 2 kinderen die je nu heb? En is er een reden voor de depresieve gevoelens?, buiten je moeder en de miskramen om.
Ik heb ook voor een paar dagen oxacepam gekregen . Ik had toen al dagen/ weken paniek en angstaanvallen/ in heb het toen een weekend geslikt en was daarna veel minder gestresst . Net of je even werd gereset . De angst en paniek klachten heb ik toen aangepakt met een praktijk ondersteuner . En later nog een echte psy .
Dit is precies wat ik wil inderdaad. Ik wil gewoon even kalm worden en daarna problemen aanpakken door professionele hulp. Fijn om te lezen dat het heeft gewerkt bij jou. Was je toen ook zwanger?
Meis, wat een verdriet en stress ervaar je. En terecht! Je gaat door een moeilijke periode. Hopelijk kun je snel bij de praktijkondersteuner terecht. Wat mij bij mijn paniekaanvallen heeft geholpen is me heel erg focussen op een rustige ademhaling en afleiding zoeken. Maar misschien is dat bij jou niet voldoende gebleken.
Sterkte met alles. Hopelijk kun je de komende tijd nog veel bij je moeder zijn. Het is vreselijk om je moeder te moeten verliezen, dat weet ik. Goed dat je veel probeert te praten. En huilen helpt ook zo goed vaak. Voel vooral dat verdriet, zoals nog-even! zegt. Zoek dingen waarin je je kunt uiten, zoals misschien schrijven, of muziek, of bidden, of juist lekker naar buiten om te wandelen. En weet dat het op een dag weer lichter wordt om te dragen. Echt.
Bedankt voor je bericht. Ik bid veel en dat helpt af en toe. Wandelen ga ik ook doen zodra mijn lichaam het weer toelaat. Nu kan ik geen stap vooruit doen helaas.
Sterkte, zelf heb ik een postnatale depressie gehad, maar geen ervaring met medicatie in de zwangerschap. Wel heb ik ervaring met medicatie, uit privé, mijn werk in de verslavingskliniek en psychiatrie. Wij werken veel met deze zogenoemde benzodiazepinen. Voor korte termijn hoef je geen afhankelijkheid te verwachten. Ik hoop dat de ergste paniek er snel af is waardoor je weer wat kan aansterken. Wat hieronder gezegd wordt, rouwen is ook goed. Dus vooral doen. Niet zomaar stoppen met medicatie. Doe dit altijd in overleg met de voorschrijver. Bij veel medicatie staat dat er geen duidelijkheid is wat er tijdens de zwangerschap kan gebeuren in gebruik. Dus ook over de oxazepam. Soms is het afwegen wat op dat moment het grootste risico is. Je hebt ook al twee kinderen rondlopen. Sterkte met dit zware proces, hopelijk kan je snel wat zorg opschalen en daar je verhaal kwijt kan.
Dank. Ik voel me een stuk begrepen door je bericht. Inderdaad omdat ik twee kinderen heb rondlopen wil ik dat zij zo min mogelijk mee krijgen van mijn lichamelijke en psychische onrust.
Laat je doorverwijzen naar de POP poli. Zij zijn gespecialiseerd in depressie/angst/mentale problemen tijdens de zwangerschap. Dus dan kan er ook beter gekeken worden naar wat je op dit moment nodig hebt en welke medicatie het beste zou zijn. Hier helaas geen tips. Ik heb zelfde problemen, alhoewel minder ernstig en loop er ook tegen aan dat als ik eenmaal een paniekaanval heb ik gewoon niet weet wat ik kan doen en hoe het beter te maken.
Toevoeging, wat mij de laatste tijd wel rust heeft gegeven is de cursus hypnobirthing. Nou ben jij natuurlijk bij het begin van de zwangerschap, dus is dat iets te specifiek, maar hypnotherapie en hypno ontspanningsoefeningen kan ik wel echt aanraden! Maar dat is dan wel iets wat je echt geregeld moet doen/oefenen voor het meer effect heeft. Ik ben nu een tijdje bezig en merk echt dat ik al beter ontspan zodra ik de oefening opzet.
Jouw pijn en verdriet mogen er zijn! Probeer tijd voor jezelf te nemen, al is het vroeg op bed met een film of een boek, een avondwandeling etc. De arts schrijft deze medicijnen niet voor niks voor. Kijk naar jezelf en naar wat jij nodig hebt.
Maar meid, dat jij je rot coelt is terecht. Dat is geen depressie. Dat is verdriet en angst om je moeder te verliezen. Zolang je dat probeert weg te drukken, wordt het alleen maar erger... Probeer veel bij je moeder te zijn. Ga naar buiten. Schreeuw je pijn eruit. Praat over je angst en verdriet. Misschien wel met een psycholoog of rouwverwerkingstherapeut. Laat die oxazepam staan. Die gaat jou niet helpen. Als je nu niet door deze ellende heengaat, heb je straks een postnatale depressie... Pijn en verdriet mogen er zijn. Móeten er zijn. Ik begrijp dat je bang bent om jezelf erin te verliezen. Maar probeer het alsjeblieft niet te verdoven. Dat geeft alleen maar meer ellende. Je hebt het hartstikke moeilijk. Dat is duidelijk. Maar dit verdriet is geen depressie. Je verdriet en pijn zijn terecht. Geef ze de ruimte. En probeer een weg te vinden met het idee dat je straks verder gaat, zonder je moeder dichtbij. Dat is een verdrietig idee. Maar wéét dat jij het kunt. Samen met je gezin. Jullie kunnen verder, ondanks dat dat nu niet zo voelt. Heel veel sterkte!!
Ik denk dat je voorzichtig moet zijn met uitspraken als: ‘die oxazepam moet je laten staan en ‘dit is geen depressie’. Jij bent geen arts of psychiater toch? En vangt jij haar op als zij in crisis is?
Als een arts dat voorschrijft, zou ik daar zeker op vertrouwen, hoor. @nog-even: Ik ben het eens dat je voorzichtig moet zijn met dergelijke adviezen. Van overmatig en langdurige stress zijn namelijk de gevolgen wel bekend, dus het is helemaal niet gek om dat tijdelijk te nemen om te kalmeren. Het doel is dan ook heel anders als enkel ‘ verdoven’.
Poppoli kan mogelijk ondersteuning bieden. Dat kan je met de huisarts overleggen.
Ik loop langdurig met depressieve gevoelens rond. Ik heb het allemaal geen plaatsje kunnen geven omdat de ene teleurstelling werd gevolgd door een andere en zo verder. Daarnaast heb ik lang het gevoel gehad van falen. Dus een combinatie van al deze emoties heeft er voor gezorgd dat mijn lichaam niet meer wilt. Ik heb meerdere paniekaanvallen per uur. Ik voel me niet gezond. Ik moet ook de hele dag iemand om mij heen hebben uit angst dat ik dood ga. Ik wil de oxazepam maar 1 x daags gebruiken als ik ga slapen. Ik mocht tot 2 x maar ik ben juist iemand die nog nooit naar medicijnen heeft gegrepen. Ik wil alleen weten of het kwaad kan want ik neem inderdaad nooit alles aan van wat artsen zeggen. Maar voor nu heb ik het helaas nodig.
Oxazepam mag je NIET nemen tijdens de zwangerschap! Ik moest stoppen voor ik zwanger wilde worden. Ik slik wel al een aantal jaar antidepressiva. Dit is mijn derde zwangerschap en de medicatie heeft geen negatieve effecten. Je moet alleen een dag in het zkh blijven na je bevalling. Ik heb ook bv gegeven en ga dat deze keer weer doen.
Verder niet op zo'n praktijkondersteuner wachten, maar een spoed aanvraag voor de psycholoog. Zo'n praktijkondersteuner kan niet wat een psycholoog kan. Overweeg ook eens haptotherapie vanwege het hyperventileren (benauwdheid en hartkloppingen).
Ik begrijp heel goed dat je er wil zijn voor je kinderen en je man, maar laat je man je helpen. Als je jezelf nu onder druk gaat zetten, dan kom je er niet. Geloof mij maar...
Volgens de psychiater van de POP-poli niet. Lijkt me toch dat zij het beter weet dan een huisarts. Er is onvoldoende bekend over oxazepam om te weten of het veilig is qua gebruik tijdens je zwangerschap
Misschien mocht jij dit niet nemen, maar ik weet dat sommige psychiaters vd poppoli het wel voorschrijven hoor. In noodsituaties. Je kunt nooit je eigen ervaring helemaal vergelijken met die van een ander. Wellicht maakt een andere psychiater een andere afweging bij een andere cliënt omdat daar mogelijk weer andere risico’s liggen, bv andere wisselwerking tussen medicatie, of het feit om langdurige stress te voorkomen oid, dat kan van alles zijn.
Ik ga er verder niet over in discussie. De psychiater raadt het af, omdat er gewoon te weinig bekend is over het nemen van oxazepam. Daarbij is TO gestart met antidepressiva. Dan is het niet gek dat je extra paniekaanvallen krijgt. Daarbij is TO niet bij een psychiater geweest, maar heeft de huisarts wat voorgeschreven
Dit idd. Het mag gebruikt worden. Liefst zo kort mogelijk, maar dat is altijd. Liefst niet (langdurig) in het derde trimester, maar daar zit TO ook nog lang niet in.
Ze krijgt ook antidepressiva. Die kun je in veel gevallen wel nemen tijdens de zwangerschap en de oxazepam laten voor wat het is. Een psychiater van de POP-poli zegt niet voor niets dat je moet stoppen.
En nee, ik vang haar niet op, maar ik heb wel persoonlijke ervaring. Ik weet, buiten de medicatie om, waar ik het over heb. Bij crisis is er de crisisdienst. Die had ik ook nodig mét oxazepam, dus dat zegt geen bal. Zoals ik al zei een spoed aanvraag voor de psycholoog (dat gaat echt heel snel) en goed voor laten lichten over medicatie. Een huisarts weet lang niet alles
De afweging van risico's is voor iedereen dus anders. En ook elke psychiater zal daarin weer een ander advies geven, gebasseerd op wie er voor ze zit en mogelijk ook op persoonlijke voorkeur.
Is het flauwvallen en de stress dan geen risico? Ze is 6 weken zwanger, dus nog lang niet einde zwangerschap. Maar goed. Kijk gewoon uit met uitspraken over stoppen of niet nemen van bepaalde voorgeschreven medicatie. Zij zit in crisis nu. Jij vangt haar niet op als er wat gebeurd.
Wat een vreselijke situatie zit je in zeg… allereerst heel veel sterkte! Ik heb geen ervaring met medicatie tijdens de zwangerschap, maar wel met paniekaanvallen. Wat mij hielp is 4 tellen inademen en 7 tellen uitademen. Tijdens een paniek aanval foto’s of filmpjes van mijn dochter bekijken op mijn telefoon. Handen op je buik, waar jouw kindje groeit en bedenken dat je het daar allemaal voor doet. Wat voor moois daar groeit en hoe belangrijk het is om voor dat wonder in je buik niet teveel stress te hebben. Let vooral op je ademhaling, ga eventueel elke avond yoga of mediteren doen. Je hebt op spotify en youtube genoeg filmpjes daarvan. Oxazepam heb ik ook geslikt, maar voelde voor mij niet fijn omdat ik er helemaal van de wereld van raakte en erg vlak werd. Maar als het jou helpt rustiger te worden, neem het. Het is kiezen tussen 2 kwaden stress of medicatie. Doe wat goed voelt voor jou. Fijn dat je mensen hebt die jou nu wat in de gaten houden, probeer goed te praten over hoe je je voelt.
Dank je wel. Ik gebruik nu je tip met de ademhaling en het helpt soms een beetje. Ik wil Oxazepam alleen nemen als ik ga slapen om mijn lichaam een moment te geven om bij te komen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (48) Verversen