Help! Onze dochter is nooit dol geweest op slapen, maar nu maakt ze het opeens wel heel bont. Het is altijd al een wakkere dame die houdt van het leven en alles wil zien. Slapen is dus zonde van haar tijd. De laatste weken ging het nog best oké maar sinds 1,5 week schreeuwt ze de boel bij elkaar als ze in bed ligt. Ze is dan wel moe (ogen wrijven, geeuwen etc) maar dat verandert de zaak niet. En dat gaat rustig 40 min door totdat ze zo oververhit is dat we haar er wel uit moeten halen. Erbij blijven/aaien helpt niet, ze huilt/schreeuwt gewoon door, pas als ze eruit is is ze tevreden (en dan ook echt meteen blij en actief). Het zou best de 8 1/2 maand sprong kunnen zijn, maar wat moet je doen?
De ene theorie zegt ‘ze heeft je nodig en wil graag bij je zijn dus zorg dat je er voor haar bent’ maar de ander zegt weer dat je haar gewoon moet laten huilen. Ergens hoop ik dat het echt de sprong is en dat het tijdelijk is maar we weten ook dat we best een slimme/pittige dame hebben die vroeg of laat ons gaat uittesten (al zegt men dat ze daar nog te jong voor is?). Als we haar eruit gehaald hebben en ze nog 2 uur in de box gelegen heeft en erna een fles krijgt valt ze vanzelf in slaap maar dan is onze avond inmiddels ook voorbij. Daarbij begint ze ‘s nachts ook weer wakker te worden en mijn energie is op.
Hier inmiddels al ruim 2 uur bezig maar ze houdt vol. Om de 10 minuten ga ik ff kijken (zonder aandacht te geven) en aai ik over haar bolletje maar protesteren blijft doorgaan. Net heel even in mijn armen gepakt om te kijken of ze mss trek had maar dat wil mevrouw niet, ze wil gewoon haar eigen ding kunnen doen, dus bewegen en rondkijken en anders niets. Het lijkt echt onbegonnen werk😔
Hier ook zulke avonden! Urenlang doorhuilen, niet in slaap te krijgen. Wij geven hem de kans te slapen, anders weer half uur wakker en opnieuw proberen, uiteindelijk slaapt hij wel. Fijn is het niet
Hier inmiddels al ruim 2 uur bezig maar ze houdt vol. Om de 10 minuten ga ik ff kijken (zonder aandacht te geven) en aai ik over haar bolletje maar protesteren blijft doorgaan. Net heel even in mijn armen gepakt om te kijken of ze mss trek had maar dat wil mevrouw niet, ze wil gewoon haar eigen ding kunnen doen, dus bewegen en rondkijken en anders niets. Het lijkt echt onbegonnen werk😔
Hier net de pittige weken achter de rug(dame van 14/10) ik stond op het punt van instorten met al dat slaap tekort. Ze lag altijd in mijn armen te slapen en ik ging dus ook vaak vroeg naar bed omdat ze alleen bij mij sliep. Ze krijgt wel vier tanden tegelijk door en het is een zeer ondernemend meisje. Plus een sprong? Nu doen we haar pas tegen 8 in bed i.p.v voor 7 en dit lijkt wel te werken. Zolang we haar bezig houden is ze niet moe. Als we haar neerlegde boos en huilen. Ook niet stil te krijgen. Ik legde me erbij neer en pakte haar op probeerde het later opnieuw of wiegde haar in slaap. Het is echt even overleven en gelukkig slaapt ze nu wel weer goed! Dit is echt weer even bij tanken. Hou vol! Hopelijk heb je nu de piek bereikt en gaat het nu de goede kant op❤️
Hier leerde ze ook omrollen in bed in die weken maar wist ze niet hoe ze terug moest of dat ze op haar buik kan slapen. Ze ging dan boos huilen in bed en pas stoppen als we haar op pakte. Nu heeft ze dat ook door dus dat scheelt ook veel boosheid en frustratie bij haar.
Mijn zoontje is inmiddels 1,5 maar dit ontstond bij ons ook rond de 8 maanden. Ze worden toch slimmer en proberen dingen uit om hun zin te krijgen. Je moet een beetje balans zoeken. Niet laten krijsen maar ook niet gelijk uit bed halen. Wij lieten altijd kort huilen, dan even troosten vanuit bed. Even ernaast gaan zitten in het donker. En dan weer gaan. En zo effe volhouden. Ik weet ook dat het bij ons van het een op het andere moment weer ophield. Het zijn echt fases… We zitten hier nu weer in een sprong en het krijsen in bed is ook weer terug…
Douchen voor slapengaan helpt alleen als we al 3 uur bezig zijn😓 Ze ligt trouwens wel al onder zo’n lakentje dat haar een beetje geborgen gevoel geeft en iets minder bewegingsvrijheid. Ook geprobeerd zonder dat lakentje maar dan wordt het bed een speeltuin🥴
Nou, mijn man en ik hebben het er nog even over gehad maar wij denken dat ze echt huilt omdat ze boos is omdat ze erbij wil blijven. Gisteren heeft ze een half uur gehuild en de straat bij elkaar gebruld maar ondertussen zagen we dat ze met haar lakentje aan het spelen was. Het is dus geen verlatingsangst denken wij. Als we erbij zitten is het nl niet genoeg, ze wil echt eruit. Vasthouden vindt ze dus ook niks (ze wil bewegen en dingen onderzoeken) dus je krijgt haar niet stil tenzij je haar eruit haalt en dan lacht ze ook meteen. De rest van de dag is ze alleen maar vrolijk en geniet van mensen. Ze valt dus ook nergens anders in slaap dan in bed (en in de auto) dus haar bij me houden helpt ook niet, dus ik heb echt geen idee hoe ik haar stil moet krijgen zonder haar haar zin te geven…
Hoe gaat het slapen bij jullie op de kamer of in de kinderwagen? Soms geeft die geborgenheid wel rust bij kindjes? En is het donker? Heeft ze een slaapzakje tegen evt vele wiebelen?
En hoe is ze qua energie verder? Is ze hele dag moe en chagrijnig?
En het flesje mee nr bed? Douchen voor het slapen?
Dat huilen niet helpt dat heb je zelf al door ..dus mensen die dat zeggen die verklaar ik voor gek .. Wat mij opvalt is het wel moe zijn maar niet kunnen slapen blijkbaar .. is er een mogelijkheid dat je een hoog sensitief kindje hebt want dan valt daar nog super veel winst mee te behalen
Bedankt voor de tip, het klinkt idd als een goede strategie. We hebben het geprobeerd maar niet helemaal doorgezet. We hebben de pech dat het boven erg heet is dus de hysterie zorgt al snel voor een oververhitte kamer dus dan haal je haar nat van het zweet uit bed. Maar zodra het iets koeler is (liefst zsm) gaan we er serieus mee aan de slag. Ff streng zijn en doorzetten (ze ligt nu vrolijk te brabbelen in de box terwijl onze vrije avond weer voorbij vliegt en ik dalijk weer gestrest naar bed ga, daar moeten we vanaf😣).
Ik wou net dezelfde post maken - mijn zoon is nooit een goede slaper geweest maar de laatste 2 weken ben ik 2u in de weer elke avond om hem te doen slapen. Alleen maar huilen in zn bed, oogjes wrijven etc maar niet willen slapen. Ik ben zo gefrustreerd.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (15) Verversen