Wie o wie herkent dit en wat zijn goeie tips? Ben de trotse mama van 3, de laatste is van m'n huidige man en is nu 8,5 maand. Ze slaapt al tijden super slecht... Zowel overdag als de nachten. Overdag zijn het hazeslaapjes van 20/30 min. De nachten zit ik vaak minstens 2 uur met haar omdat ze klaar wakker lijkt te zijn.... We voeden haar nogal anders op dan de standaard.... We gaan op haar af, dus ze bepaald haar eigen ritme... We kijken naar haar signalen en anticiperen daar op. Ze slaapt nog altijd bij ons op de kamer, zo veel mogelijk in haar ledikant wat naast mij staat maar als dat niet wilt lukken, slaap ik ook nog samen met haar in ons bed. We volgen een beetje de stijl van Attachment parenting.... Wij vinden dat ze uiteindelijk vanzelf zal leren om alleen te slapen en alleen in slaap te komen. We.laten haar dus niet gecontroleerd of ongecontroleerd huilen, hier staan wij echt totaal niet achter namelijk....
Maar ja, nu komt het.....ik ben gesloopt... M'n man slaapt steeds vaker op logeerbed ivm vroege werktijden, lange auto ritten en best gevaarlijk werk. Dat snap ik dan ook heel goed. De weekenden neemt hij zo veel mogelijk over .... Maar ik trek het dus niet meer.... Halve nachten wakker zitten mer haar en als ze dan eindelijk slaapt, kan ik haar niet overleggen zonder dat ze wakker wordt... Ik kom chronisch slaap te kort, kan alleen maar huilen of ben snel boos richting alles en iedereen. Mijn twee oudste willen ook hun aandacht en mijn liefde....
Iemand die dit volledig herkent en/of tips heeft???
Ik geef borstvoeding, op verzoek. Ze krijgt hier en daar wat brood, fruit, groente maar meer voor het oefenen en het plezier dan echt als voeding.
Deze nacht spant wel weer de kroon.... Ik heb nog niks geslapen, ben vanaf 23.00 met haar bezig.... Nu slaapt ze eindelijk tegen mij aan maar oweej als ik haar weg wil leggen....
Als niemand tips heeft of dit herkent, dan alsnog bedankt voor het lezen... Mij lucht het voor heel even in dit moment wat op....
Wij hebben voor onze net eenjarige een vaste structuur, al sinds dat ze 4 mnd is met herkenbare momenten op de dag. Ondanks dit, lukt het haar niet om zelf in te slapen sinds dat ze 6 mnd was; het moment dat we gingen oefenen om op haar kamertje te slapen (eerst een week lang wat spelen, toen een middagslaapje etc etc). Voor die 6 maanden lukte het haar wel. Ze heeft erge verlatingsangst in de nacht. Een zeer alerte maar ook ontzettend vrolijke baby. Het bieden van meer structuur (vooral wakkertijd aanhouden van 2-3-4 u werkt hier heel goed) kan helpen, maar het is niet zo dat het met structuur altijd beter gaat helaas. Onze dochter slaapt tot middernacht op haar kamertje en dan wil ze bij ons slapen. Onze hypothese is dat ze dan niet meer zó moe is dat ze zich meer bewust is dat ze alleen is en in paniek raakt. Daarom slaapt ze vanaf dan tussen ons in.
Het is uiteraard een zoektocht en een kwestie van uitproberen, een manier "uitzoeken" en dat een poosje consequent toepassen ... En dan nog is het de vraag of deze manier dan voor dit kindje werkt .....
Ken je de site/filmpjes/podcasts van liefdevaneenmoeder? Die vind ik vaak helpend.
Ben je al eens bij een osteopaat/chiropractor oid geweest? Dat heeft bij mijn zoontje erg geholpen. Bij hem zat er echt iets niet lekker in zn lijf waardoor hij niet lekker ontspannen kon liggen. Verder ook veel sterkte... ik hou van babys maar ik vind dat (niet) slapen altijd zo slopend dat ik blij ben als ze wat ouder zijn :-) En tot die tijd probeer ik ook te kijken naar alles wat wel goed gaat en leuk is.
Osteopaat gaan we al vanaf dat ze 3 weekjes was heen, die kan niks "geks" ontdekken.....ik geniet overdag volop van haar, ook al is het een echte handenbinder haha ... Ben ook blij als ze straks wat ouder is en deze tropen tijden weer voorbij zijn hahab
Mijn zoontje is nu 9 maanden, maar gaat al weken savonds om 7 naar bed slaapt zelf in en slaapt door tot sochtends 7. Dan sochtends van 10 tot 12 weer en van 3 tot 4 nog een slaapje. Dit is eigenlijk vanzelf zo gegroeid, nou mogen wij ook echt in onze handjes knijpen want al onze kids zijn goede slapers.. Misschien toch een idee om aan een ritme te gaan beginnen, haar op dezelfde tijden in haar bedje leggen en je hoeft haar echt niet te laten huilen. Maar het lijkt me voor jullie wel fijn als jullie ook weer een beetje aan jullie rust komen. Structuur is wel echt belangrijk, ik merk het bij onze kleine ook. Ze zijn nog klein echt goed aangeven wat ze nu precies willen is ook nog lastig, als ik mijn zoontje niet in zijn bedje leg blijft hij ook wakker tot ik hem daar wel neerleg. Ga een beetje kijken wat bij jullie past, maar als je zo nog maanden door moet gaan stort je natuurlijk een keer in.
Dit is erg toevallig! Ik heb een dochtertje van precies dezelfde leeftijd. De manier van opvoeding herken ik. Ook hoe het aanbieden van vast voedsel gaat. Ze mag van mij wel meer eten maar meestal hoeft ze niet meer.
Ook ik zit er vandaag doorheen. Ze komt sws elke 2 a 3 uur voor bv maar er was een tijd dat ze dan direct verder sliep. Nu lukt dat heel vaak niet meer.
Is het bij jou altijd zo slecht geweest? Of is het sinds kort slechter geworden?
Ik heb ook dat ik niet iets moet weten van slaaptrainingen en ook adviezen van het cb staan mij vaak tegen.
Het is niet eens dat ik geen ritme wil creëren...het lukt mij op 1 of andere manier niet om haar in een ritme te krijgen. Ze gaat wel elke dag tussen 7 en 8 naar bed, en ongeveer8.00 opstaan. Daarnabdoet ze 2 x een slaapje met ook ongeveer een wakkertijd van 3 uur ertussen. Ookop de opvang gaatze wel ongeveer op een vaste tijd naar bed
Dus ergens zit er welritme in en hetzelfde bedritueel.
Dat terwijl ik ook een dochtertje van bijna 4 heb. Bij haar ging het heel anders. Die zat wel snel in een ritme en sliep veeeeel beter.
Ik deed eigenlijk niet veel anders, maar ze zijn gewoon heel erg verschillend.
Ja wat een toeval zeg... Nee de eerste 5 maanden ging ze super... Rond die tijd dronk ze om de 4 uur en sliep meteen weer verder maar vlak daarna kwam ze weer elke 2,5/3 uur en begon het wakker blijven een rol te spelen.... We hadden vaak afwisselende nachten, ene ging goed en volgende weer minder maar nu is het alleen maar slecht helaas....
Ze huilt echt wel eens hoor en laat haar soms ook uithuilen bij mij! Ik weet hoe belangrijk dat is!
Ze gaat hier ook altijd rond zelfde tijd op bed met hetzelfde ritueel...
Toevallig. Het is hier ook begonnen rond de 4 a 5 maanden. Daarvoor idd soms zelfs wel eens blokjes van 5 uur. Ik d8 slaapregressie maar daar is ze dan nooit uitgekomen.
dat de nachten afwisselend goed en slecht gaan is ook herkenbaar. Dat wakker blijven speelt hier dus idd ook weer een rol. Ging een tijdje beter. Als ik haar dan bij mij in bed neem gaat ze ook tijgeren etc waardoor ik ook niet kan denken laat maar even want dan tijgert ze het bed uit.
Ik heb ook dat mijn man lange dagen maakt en werk doet waarbij slecht slapen gevaarlijk is, dus nachten komen vooral op mij aan. Sowieso natuurlijk vanwege de borst
Er zit zó veel meer tussen volledig je kind volgen en het maar laten huilen. Je kunt best je huidige tactiek iets loslaten en wat uitproberen dat wel bij je past, zonder dat je overstapt op laten huilen.
Ik geloof zelf dat een kind structuur nodig heeft en dat je dat als ouders moet bieden. Een baby weet volgens mij niet zomaar wat het nodig heeft. Wel wat het wíl, maar dat is niet perse wat het nodig heeft. Je ziet wel vaker bij alles op verzoek/volgend doen, dat het ritme zoekt raakt. En een baby kan dan prima functioneren met een omgekeerd ritme, een ouder niet. Je moet als ouder dan toch begeleiden en sturen als je daar in terecht gekomen bent. Structuur bieden hoeft niet meteen in een schema van minuut tot minuut, maar een vaste dagindeling helpt vaak echt. Vaste tijd om op te staan, vaste volgorde van de dag aanhouden, de verschillende momenten herkenbaar maken met dagelijks dezelfde handelingen. Goed slapen in de avond begint eigenlijk al overdag, daar creëer je een ritme dat er voor zorgt dat er in de nacht geslapen wordt ipv overdag. Slaap overdag bewaken, voldoende maar niet te veel. Zo ook met voeding. Bij het overdag slapen al oefenen met het alleen slapen of in elk geval in eigen bed. Vast bedtijdritueel en consequent zijn in de tactiek die je kiest. Als je je kind zelf wil laten bepalen wanneer het alleen gaat slapen, dan moet je je daar ook aan overgeven. Als je toch wil proberen haar daarbij te helpen, dan moet je consequent handelen. En dan hoef je echt niet te kiezen tussen de hele nacht op jou laten slapen of haar laten huilen. Je kunt in hele kleine stapjes toewerken naar slapen in een eigen bedje naast je, elke paar dagen een stapje verder pakken. Zet bijvoorbeeld een lekkere stoel neer, en troost haar daarin tot ze slaapt en leg haar dan in het ledikant. Zo haal je jullie bed uit de race.
En misschien is het ook goed om wat grotere stappen uit te proberen. Misschien is het wel tijd voor een eigen kamer. Niet van elkaars geluiden wakker worden, niet steeds interactie als je even wakker bent. Ik snap dat dat een mega stap lijkt, maar het kan ook heel veel rust brengen, ook voor de baby.
Eigen kamer is helaas nog geen optie doordat deze nog gemaakt moet worden. Slaapjes overdag doet ze zo veel als mogelijk in haar bed nadat we haar in slaap hebben gekregen op onze arm, in de kinderwagen, in de draagdoek...zodra ze goed vertrokken is, leggen we haar over.... Zelfstandig in slaap komen lukt haar (nog) niet... Was ik wel mee begonnen met oefenen overdag maar door alle vermoeidheid bij ons allemaal ben ik er maar weer even mee gestopt want ben al blij als ze overdag eens slaapt.... Meer structuur wil ik haar wel gaan aanbieden dus die stap is nu gezet!
(Jeej momentje, ze slaapt, as we speak, in haar bedje!)
Ik snap heel goed wat je zegt, het is allemaal niet zo zwart wit uiteraard... Zo komt het in mijn tekst wel over maar snap dat dit niet zo is... Het is geschreven op een moment van mega frustratie hihi...
Dank je wel voor je uitgebreide reactie! Neem er het eea van mee in m'n verdere "nieuwe" aanpak.
O wat vervelend zeg. Vreselijk als ze niet slapen. Onze peuter slaapt nu eindelijk door. Heeft bijna 2 jaar geduurd. Een maand voor mijn bevalling en zijn verjaardag ging hij eindelijk doorslapen. Uiteraard van alles geprobeerd, maar niets hielp. Bij ons in bed ook niet. Het was echt slopend, maar nu met een 10 weken oude baby begint het weer opnieuw. Hopelijk niet weer 2 jaar.. Wij haalden onze zoon er zo min mogelijk uit. Hebben hem altijd getroost in zijn eigen bed en gingen dab weer weg. Alleen vanaf 5 uur was het krijsen en dan namen we hem bij ons. Hij werd wel stil, maar slapen deed hij niet. Ik weet dat er met 8 maanden een slaapregressie is, wellicht is dat het? Krijgt ze wel voldoende voeding? Hier met 8,5 maand echt wel 200 gram fruit, 200 gram avondeten (aardappelen, vlees, groente) papfles in de ochtend en boterham in de middag. Eventueel liga in de middag. Dus best wel wat meer dan alleen bv. Verder geen pijn oid? Slaapcoach hebben we geprobeerd, hielp ook niet. Blijft lastig als ze niet kunnen praten. En het gevoel dat je de andere kids te kort doet is heel herkenbaar. Ik heb dat vreselijk sinds de komst van de 4e. Heb het idee dat ik op alle fronten te kort schiet en voor de oudste 2 echt aandacht en tijd te kort heb. Ik doe wat ik kan en weet dat we nu even in de tropentijd zitten. Wel probeer ik zo nu en dan even iets 1 op 1 te doen met alle kids. En onze peuter gaat regelmatig een weekend naar oma. Kunnen we beetje bijslapen, maar blijft gewoon vreselijk als ze niet slapen, nacht in nacht uit. Heel veel sterkte.
Dank je wel voor je reactie. Wij geloven niet in bijvoeden. Bv is tot het eerste jaar de belangrijkste voedingsbron en krijgt ze meer dan genoeg aan. We volgen de kleintjes methode, hierin wordt ook duidelijk uitgelegd hoe de darmen zich ontwikkelen.... Dit is een keus die wij dus heel bewust maken.... Slaapcoach lijkt me ook niet iets voor ons... Maar zo door gaan is het ook niet haha.... Wat een zoektocht is en blijft het toch hè! Niet uit bed pakken proberen we maar ze gaat echt over de toeren en houd dit ellendig lang vol als we niet ingrijpen en dat past dus totaal niet bij ons, om dat te laten gebeuren...
Tot 8 mnd heb ik volledig bv gegeven, onze dochter begon ineens weken lang tussen 4 en 6 u in de ochtend te huilen. Achteraf bleek ze ontzettend dorst te hebben, terwijl ze dus 24 u per dag bv op verzoek kreeg. Zij was dus echt toe aan meer voeding (ondanks ze elk moment kon drinken). Eerst proberen aan te vullen met kv, toen sliep ze al iets beter en sinds ze gewend was aan warm eten sliep ze helemaal beter. Wij zijn met 6 mnd begonnen met oefenhapjes
Overdag niet slapen herken ik zeker. De nachten gaan hier gelukkig wel goed. Ik doe ook alles op verzoek. 6 flesjes prima, 3 flessen ook prima. 100 slaapjes prima, 1 slaapje ook prima... ze is 6 maand
Wat "fijn" om te lezen, ik stuit in m'n directe omgeving op nogal veel onbegrip... Men denkt dat ik haar meer in mijn ritme moet duwen en dat daarmee alles opgelost wordt. Ik geloof daar niet in 🤷🏽♀️ Ik hoop dat ze snel weer leert slapen in de nacht, dat is voor iedereen beter haha
Ritme is misschien soms beter. Bij de 1ste vaste tijden in bed gelegd, maar elke x drama. Toen zelf zn slaap tijd bepaald en daarmee was hij soms wakker van 11 tot 18 als baby zijnde
Voor mij heel herkenbaar. Misschien samen in 1 bed slapen zodat jullie allebei na de bv snel samen in slaap kunnen vallen? Ook van de logeerkamer is herkenbaar hoor. Zelf lig ik met de jongste op zolder om oa die reden. Komt iedereen toch aan de meeste slaap. Binnenkort gaan we denk ik wel weer oefenen
Ja, we slapen soms samen maar door m'n oververmoeidheid is dit niet altijd even veilig te doen... Ik word niet wakker van haar bewegingen en draai me zelfs met de rug naar haar toe om.... Zonder dat ik me er bewust van ben.... Dit vind ik niet veilig genoeg dus is voor nu niet de optie om te doen... "Fijn" te lezen dat her herkenbaar is....laten we hopen dat het allemaal snel wat lekkerder gaat verlopen...
Hier een baby die overdag amper slaapt en 's nachts meerdere keren komt voor voeding én een peuter die als baby zijnde overdag met mazzel 45 minuten sliep. Als er 's nachts echt iets is, dan nemen wij de kinderen in bed (behalve als de peuter wakker wordt van dromen. Dan is het vaak even kletsen, kus, knuffel en weer slapen). Dan is het tussen ons in en slapen we allemaal weer verder. Verder heeft je kindje nu ook de leeftijd van de verlatingsangst. Dubbel feest 🙈
Mijn tip is dus lekker bij je leggen. Verder lijkt het mij niet meer dan normaal om je kind te volgen, dus zo afwijkend vind ik je opvoeding niet
Dank je wel voor je fijne begripvolle woorden! Bij me leggen is momenteel eng... Ze is watervlug en ik zwaar oververmoeid waardoor ik niet wakker wordt van haar bewegingen...
Hi Kaatje, vervelend voor je! Ik geloof ook in natuurlijk ouderschap. Ik heb twee slechte slapers. Ik heb gemerkt dat sommige kinderen moeten leren slapen. Ik zie zelf attachment parenting als middel, niet als doel. Het doel is een hechte familie waarin iedereen zich goed voelt. Het is voor je baby, voor jezelf, je man en je andere kinderen waarschijnlijk goed als iedereen voldoende slaap krijgt (dat is een aanname, ik ken je gezin natuurlijk niet). Voor mij betekende dit: veel tijd stoppen in de kinderen leren slapen. Bij ons gaat dat niet zonder traan. Maar ik zorg wel dat ze niet alleen huilen en niet totaal in paniek raken. Ik geloof dat slaap essentieel is om te functioneren, om te ontwikkelen. En dat je iets goeds doet voor je baby als je je baby leert slapen. Maar dat kan wel op een zachte manier. Ik hoop dat je er wat aan hebt!
Dank je wel voor het delen van je ervaring en de tips. Heb ik zeker iets aan.... Denk inderdaad dat ik meer ritme en regelmaat ga inbouwen, kijken hoe ze hierop reageert. Al blijf ik wel voeden op verzoek. Maar ga haar wat meer mee nemen in het ritme van opstaan en tafel momenten. Proberen haar op redelijk vaste momenten naar bed te brengen (avonden doen we wel al standaard _3 zelfde tijd met bed ritueel)... Misschien past ons ideale plaatje niet bij haar en moeten we inderdaad iets gaan aanpassen.... Nogmaals, dank je wel! Voel me iets minder alleen door het lezen van zulke ervaringen ☺️
Slaap is ontzettend belangrijk maar niet alleen voor je kindje, ook zeker voor jou. Ik ben ook heel erg van meegaan in het ritme van de kinderen (ik heb er 4 en op mijn werkdagen ligt het ritme vast) maar gelet is niet de bedoeling om er zelf aan onder door te gaan. Op deze manier ga je bijna op zien tegen de avond en de nacht. Zou je haar misschien kunnen helpen? Of tips vragen bij een consultatiebureau of slaapcoach? En zou je misschien een nachtje kunnen bijtanken door haar een nachtje ergens te laten logeren? 🍀
Bedankt voor je reactie. Wij zijn geen fan van het CB. We gaan er heen zodat niemand ons ooit een verwijt zou kunnen maken en omdat ik het leuk vind dat ze op vaste momenten gemeten en gewogen wordt. Adviezen geven ze me niet tenzij ik er zelf om zou vragen omdat ze me kennen en weten dat wij ons eigen pad bewandelen. Hulde aan deze verpleegster en arts want bij de andere twee moest ik mij steeds weer verantwoorden en verklaren/verdedigen... Slaapcoach is door m'n hoofd gegaan maar krijg de kriebels als ik dan lees wat de bedoeling gaat zijn.... Dan ga ik liever eerst zelf eens stoeien met wat meer ritme en regelmaat.... Evengoed bedankt voor je tips ...
Over het cb hoor ik vaker dat soort dingen hier zijn ze heel relaxed (gelukkig) en zeggen ze altijd zelf al nou jij hebt er 4 dus we hoeven jou niks te vertellen. Ik voed zelf ook op verzoek maar ik hou ook heel erg van regelmaat dus slaaptijd is thuis in bed of bij mij in bed (alleen de jongste van 4 maanden slaapt in zijn eigen bed en de rest bij mij in maar ik ben alleen. Bij de oudste ging ik overdags veel weg , naar de stad etc. Even hierheen en even daarheen en die sliep dus nooit overdags en s nachts ook drama dus bij de 3 erna vaste tijden (tussen bepaalde uren dus niet op de minuut) op bed en thuis dus zonder prikkels. Slaapcoach ken ik niet hoor maar was meer alle opties om zelf te kunnen slapen
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (30) Verversen