Hallo Mijn dochter van 3 heeft zich 2 dagen geleden zich verslikt tijdens eten ik reageerde heel paniekerig nu na 2 dagen wilt ze opeens niks meer eten omdat ze bang is ook koekjes en snoepjes wilt ze niet meer eten ze neemt een klein hap en word heel bang en spuugt t gelijk weg.
Heeft er iemand tips Ze drinkt gelukkig wel alleen eten wilt ze niet meer.
Ik heb haar proberen uit te leggen maar daar schrikt ze meer van en word ze banger Wat is de beste tip hiervoor.. zal ik hr negeren en wachten tot ze zelf probeert of zal ik haar meer aandacht geven.. dat 2e heb ik geprobeerd maar t lijkt dat ze banger word
Laten voor wat het is. Gewoon haar eten neer zetten. Je kunt nog aangeven dat ze het gewoon kan proberen, dat het eten zacht is en verslikken niet gaat gebeuren. Verder het eten negeren aan tafel. Gewoon kijken wat er gebeurt.
Zelf kun je het eten eventueel in kleinere stukjes aanbieden. Geeft jou meer rust dat je minder kans op verslikken hebt.
Geen aandacht meer aan besteden, niet forceren. Juist lekker afleiden tijdens het eten. Eventueel eetmomenten zonder jou (met papa / grootouders). Dus ga even wandelen als ze moet eten, mits dat mogelijk is. Dan krijgt ze opnieuw vertrouwen. Onbewust voedt je haar angst, juist door aandacht aan te besteden. (Dit wordt ook gedaan met kinderen die vaccinatieangst hebben - met de andere ouder gaat het opeens wel) Eenmaal uitleggen mag, daarna is het "back to normal". Mocht je binnen een week geen succes boeken, dan een prelogopedist inschakelen om te voorkomen dat je een probleem creëert. Ps. Mijn driejarige is heel gevoelig voor beloning (stikkers dan, hoe meer glitter hoe beter). Dat kun je ook nog proberen. En dan belonen voor het proberen en niet voor het resultaat
Relax. Geef haar eten dat ze erg lekker vindt en laat haar er even mee met rust. Geen focus er op, gewoon normaal doen over/met eten. Als jij er relaxt over bent, zal ze dat overnemen. Net zoals ze het overneemt als jij er niet relaxt over bent.
Maak het niet groter dan het is. Verslikken is heel normaal en zal nog wel eens gebeuren. Het is gebeurd, het is goed gedaan, nu weer door.
Voor een volgende keer, probeer rustig te blijven en lukt het echt niet betrek het dan op jezelf en geef haar vertrouwen: 'pfoe, mama schrok, zeg. Maar wat deed jij dat goed, zo knap van jou!'
Het belangrijkste is dat jij nu rustig blijft. Geef haar vandaag appelmoes en vla. En leg morgen wat lekkers op tafel, zonder te kijken of ze het neemt. De spanning moet eraf. En dat lukt alleen als ze merkt dat jij er rustig over bent.
Gewoon lekker laten, en er niet meer over hebben. Dan gaat ze vanzelf weer eten, heeft waarschijnlijk even tijd nodig. En jij voortaan niet meer zo paniekerig doen, verslikken is helemaal niet erg en juist goed. Kinderen hebben over het algemeen een goed kokhalsreflex en lossen het meestal zelf prima op.
Zeker niets forceren en opleggen gewoon even laten en trekt wel bij over paar dagen. Ze is gewoon enorm geschrokken van de situatie en wellicht nog meer van jou. Praat er over wat je zag en wat het met jou deed en wat het met haar moet hebben gedaan. Probeer het luchtig en speels en zodat ze ervaart en ziet dat alles voor nu oké en veilig is.
Stel je zelf deze vraag, stel je krijgt zelf een auto ongeluk, zou je zelf dan na 2 dagen je auto weer in of er niets gebeurd is ? Voor een kleintje is dit zo groot en zo eng
Maar als je een auto ongeluk hebt gehad, wordt wel aangeraden om juist zo snel mogelijk weer die auto in te gaan. Van vermijden wordt angst groter.
Forceren werkt natuurlijk nooit, dat ben ik wel met je eens. Ik zou kort de uitleg blijven herhalen dat verslikken een vervelend gevoel is, maar dat het iedereen wel eens gebeurt en dat er eigenlijk niets aan de hand is. Dat jij even schrok, maar dat dat eigenlijk voor niets was. Houd de informatie heel kort en simpel. Benoem dat ze eten natuurlijk heel spannend mag vinden nu, maar dat je weet dat ze ook heel dapper is en dat ze al heeel veel gegeten heeft en dat dat eigenlijk altijd goed ging. En dan even opeten met makkelijk voedsel. Water durft ze wel, dus doe dan bijv s ochtends een bordje bambix, s middags een dikke smoothie en s avonds soep, helemaal gepureerd met stukjes. Ze moet het vertrouwen terugkrijgen dat eten oke en veilig is, en dat kan alleen door daadwerkelijk weer te gaan eten en zo succeservaringen op te doen.
Klopt maar na twee dagen of direct zeker niet. Het gaat er om dat je snapt wat voor impact het gehad heeft en niet hoe snel je weer op de been bent of in de auto stapt. Je zal de eerste paar keren niet lekker zitten toch!!!!
Zeker niet, de eerste keren is ook echt niet leuk. Ik zou ook niet verwacht dat ze meteen weer vrolijk volle happen van alles eet. Maar dat is iets anders dan het eten vermijden. Hoe langer je wacht, des te hoger de drempel wordt. Ruimte voor de emotionele impact is goed, dat ben ik echt helemaal met je eens. Maar het is het beste als je de emotie aan de ene kant scheidt van wat er feitelijk gebeurd is. Als je zou zeggen: "ik snap dat je bang bent hoor, verslikken is ook heel eng dus helemaal oke als je even niet eet, neem de tijd", geef je dus impliciet de boodschap mee: "verslikken is inderdaad heel eng, je kan maar beter niet eten". Dat is iets anders dan "Je bent geschrokken, mama schrok ook, dat mag, maar gelukkig is er niets aan de hand dus we gaan samen weer rustig wat eten". Twee dagen lijkt me heel ruim voldoende om even van de schrik bij te komen, dus ik zou met alle begrip voor de impact zelf, echt samen het eten weer opbouwen en vooral uitstralen dat er niks engs is aan eten of verslikken, en je kind het vertrouwen geven dat het dit durft. Maar goed, is aan de topicstarter hoe ze ermee omgaat natuurlijk.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (11) Verversen