De titel zegt het al; we hebben zo'n vermoeden omdat we heel veel dingen terug zien bij iemand van dichtbij. Ik ben geen moeder die meteen een stempel op d'r kind wilt plakken. Maar wel een moeder die mijn kind de liefde en de aandacht te geven die het verdiend. En wat vind ik dit intens moeilijk. Ze vraagt 1000% van me. Ik ben elke dag o.a. door haar aanwezigheid gewoon echt moe. Mijn vraag is hebben jullie een kindje met ADD en hoe zijn jullie er achter gekomen? Tips etc.?

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in off topic


reacties (11)    Verversen


  • Boomnimfje

    Ik heb net op een ander soortgelijk topic hier over ADHD een aantal nuttige bronnen gereageerd, misschien heb jij daar ook wat aan! Veel succes 🍀 ❤️

  • Mint123

    Zoon heeft ADHD. Heel duidelijk hyperactief, slechte concentratie en impulsief. Van alles geprobeerd maar beginnen met ritalin was de beste keuze die we hebben kunnen maken. Wat voor andere kinderen vanzelfsprekend is (concentreren/opletten op school/je gedrag beter kunnen sturen), lukt voor hem nu ook. Zijn zelfvertrouwen is enorm toegenomen, hij vind het eindelijk leuk op school. Heeft veel vriendjes en vriendinnetjes nu en is er zelf enorm blij mee. Mijn tip is daarom als het goed gaat zonder ritalin en met andere hulp prima zeker zo houden maar wees niet bang om met ritalin te beginnen als het nodig is. Het kan een kind zo enorm helpen. Hij hoeft nu niet iedere dag die strijd te voeren om zicht te kunnen concentreren en in te houden. Hij kan gewoon lekker blij naar school.

  • Anoukx

    Mijn dochter heeft ADHD en vooral heel veel moeite met concentratie en executieve vaardigheden. Op school was het vooral een probleem omdat ze eigenlijk helemaal niks gedaan kreeg en daardoor is het balletje gaan rollen. We hebben via de huisarts een doorverwijzing gekregen naar een orthopedagoog en daar heel fijn geholpen.
    Uiteindelijk helpt de ‘stempel’ om je kind beter te begrijpen en te kunnen helpen. Mijn dochter vond het ook heel fijn dat ze zich ook eindelijk echt gehoord voelde. Ze voelt zich anders dan de rest.
    En vervolgens helpt de ‘stempel’ ook op bijvoorbeeld school. Ze kunnen meer rekening houden met haar beperkingen en aanpassingen doen.

  • Yune

    Wij zijn met onze oudste (ruim 4,5 jaar oud) Ook bezig om te zien of hij ook in de adhd/autisme hoek zit. Zelf heb ik pdd-nos, een vorm van autisme, prikkelverwerking, en merk deze zelfde dingen ook deels bij mijn kind.

    Geen tips, maar lees wel mee met het draadje

  • JustAMom

    Als ze 1000% van je energie vraagt, dan denk ik eerder aan ADHD. Overigens wordt de term ADD sowieso niet meer gebruikt, maar wordt het nu gezien als een bepaald type ADHD.

    Maar je moedergevoel zit vaak wel goed. Ik zei al vanaf dat m'n dochter 3 was dat ze ADHD had en mogelijk ook autisme had. Nu is ze 8 en heeft beide diagnoses, terwijl iedereen me toen voor gek verklaarde ("ze is gewoon enthousiast" "ieder kind is weleens druk", enz.)

    Haar jongere broertje is trouwens bijna nog drukker dan zij, maar toch weet ik zeker dat hij géén ADHD heeft. Het verschil zit hem in hoe ze planmatig denken. Als de jongste zich wil aankleden, dan loopt hij naar boven en kleedt zich aan, poetst zijn tanden, enz. Als de oudste zich aan moet kleden, dan kan ze daar gerust 10 uur over doen, als ik niet help 😅 omdat ze onderweg naar boven al duizend dingen is tegengekomen die interessant zijn ...

  • CNS

    Het planmatige gedeelte valt onder het attentive domein van ADHD. Als een kind alleen symptomen van hyperactiviteit-impulsiviteit vertoont, dan betekent dit niet automatisch geen sprake is van ADHD. Dit zegt alleen dat er geen of weinig symptomen uit het inattentive domein aanwezig zijn.

  • JustAMom

    Hmm. Daar sta ik iets anders in. Wat is ADHD zonder dat deel dan? Dan heb je toch 'gewoon' een druk kind?

  • CNS

    Het verschil tussen een 'gewoon' druk kind en een kind met ADHD is dat een kind met ADHD voldoet aan de symptomen uit het hyperactieve-impulsieve domein en dit gedrag onder meer niet leeftijdsadequaat is. Dat een kind van 4 jaar bijvoorbeeld nog moeite kan hebben met stilzitten op een stoel is niet zo gek, maar van een 12-jarige kan je dit wel verwachten. Om die reden zou ik een kind ook niet te jong testen, tenzij het al op jonge leeftijd erg duidelijk is en het kind er zelf al behoorlijk last van heeft (ook duidelijk te zien in meerdere contexten school/thuis). Vaak gaat dit echter in dergelijke gevallen ook gepaard met meerdere gedragsproblemen waardoor vroege diagnose ook wenselijk is. Verder laat onderzoek zien dat in de jonge jaren vaak hyperactiviteit hetgeen is wat op de voorgrond staat. Naarmate de leeftijd toeneemt, neemt hyperactiviteit af en treden de problemen met concentratie/aandacht wat meer op de voorgrond. De subtypes staan zodoende ook niet 'vast' en je kan in je leven meermaals wisselen tussen deze subtypes. Je kunt de subtype tijdens een diagnose dan ook meer zien als een momentopname.

  • Nog-even!

    Door te onderzoeken wat er aan de hand is, kun je je kind beter helpen dan wanneer je het niet écht wilt weten. ADD kan zich op veel manieren uiten. Zonder onderzoek weet je niet of ze ADD heeft of dat er iets anders aan de hand is

  • Sharon

    Die stempel als het al een stempel is kan juist de portieren openen naar hulp ook voor jullie, dus laat die angst varen, je bepaald hierna hoe je het deelt of niet deelt.

  • .proberenvooreenderdewonder

    ADD is vaak wat getest wordt en een stempel plakken ik snap dat heel goed. Anderzijds is de stempel juist dat geen wat je kan helpen om de juiste handvaten en eventueel hulp te krijgen. Ik zie het niet als iets negatiefs maar juist nog gerichter kunnen helpen en haar het beste geven wat ze nodig heeft!

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50