Vorig jaar is het hele gezin getroffen geweest door een flinke.buikgriep. Sindsdien ben ik zo bang dat ik of de kids weer moeten overgeven. Ik krijg deze angst maar niet onder controle, heb zelfs al een paniekaanval gehad, omdat mijn kind zei dat ie buikpijn had. Loop al bij een psycholoog, maar ook dat lijkt niet veel te helpen. Ondertussen is het met alles wat we doen dat ik het wel koppel aan overgeven. Denk aan eten, weggaan , drukke omgeving, alles zie ik als gevaar.
Herkent iemand dit? Hebben jullie tips voor mij? Ik wil weer leven zonder elke dag angstig te zijn.
Ik herken het. De angst voor overgeven beheerst mijn leven al sinds mijn jeugd. Was toen vaak misselijk. Nu niet meer, maar kan de angst niet loslaten. Ben altijd aan het kijken waar de dichtsbijzijnde uitgang is, waar het toilet is, hoe mensen om me heen er uit zien. Als iemand zegt zich niet lekker te voelen sta ik het liefst op en ren weg. Het is een heel hardnekkige angst. Ben zelf al jaren behandeld en nog steeds lukt het niet de angst te overwinnen, al ga ik nu in ieder geval wel weer het huis uit. Angstklachten is vaak de behandeling exposure therapie. Maar ook dat is lastig met zo een angst. EMDR en hypnotherapie hebben hier mondjesmaat geholpen.
Oh wat akelig! Ik heb t zelf niet met overgeven maar weet wel watvoor monster angst kan worden. En ik weet dat wat jij hebt zovaak voorkomt dat er een naam voor is, emetofobie. Ik weet niet watvoor therapie je krijgt maar cognitieve gedragstherapie is vaak toch wel het meest succesvol. Dus als je dat nog niet volgt, zou ik dat zeker doen. En sowieso dit bespreken met je en handelaar, dan kan je samen kijken naar wat je nog meer nodig hebt dan je nu al hebt. Succes, sterkte, het is niet simpel maar je kan je angst echt overwinnen, dat weet ik zeker!
Ik zou een ander soort hulpverlening zoeken.. Deze vorm van hulp blijkt niet aan te slaan en er zijn nog veel meer wegen die naar Rome leiden. Het is voor jou een trauma geworden denk ik als ik dit zo lees en dit verwerken heeft een aanpak nodig die bij jou aansluit. Sterkte!
Vreselijk! Zo angstig als jij ben ik niet, maar heb dezelfde ervaring als jij. Vorig jaar letterlijk een kotsjaar met veel en vaak buikgriep. Dus ja, zodra ik hoor dat er iemand in onze directe omgeving / klasgenootjes van de kinderen buikgriep hebben, dan bekruipt me heel even een zeer naar déjà-vu gevoel. Het is vreselijk om met z’n allen (tegelijk) ziek te zijn. Aan de andere kant: het is wat het is, je kunt er weinig aan doen om het altijd te voorkomen. Geen tips, hopelijk zijn we extra immuun nu 🤞🏻
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in off topic
reacties (5) Verversen