Goedemorgen lieve mama’s (to-be) Ben hier echt al een tijdje niet meer actief geweest. Voor degenen die wel eens mijn blog’s lazen. Een kleine update, dochterlief doet het super goed op school en thuis.. met de middelste gaat gelukkig ook heel goed ! Hij is goed aangekomen en ook wat gegroeid qua lengte . We hebben met kinderarts besproken dat hij nog een jaartje thuis blijft . Ivm alle virusjes op de voorschool . Gek eigenlijk dat hij volgende jaar al naar school gaat🥹 hij is nog steeds heel klein voor z’n leeftijd nu met 3 jaar zit hij in maatje 80. Mijn jongste zoon is altijd al een huilbaby geweest hij is inmiddels 1,5j . Hij krijgt nog steeds borstvoeding ik ben wel echt aan toe om het af te bouwen . Ik kan bij hem niet weglopen of eventjes alleen laten bij zijn vader of iemand anders. Dan is het gelijk gillen .. hij wordt nu om de half uurtje wakker s’nachts en dan wilt hij weer de borst of kijkt om de zoveel tijd of ik er nog ben. Heeft hier iemand ervaring mee? Is dit normaal gedrag met borstvoeding? Mijn man probeert hem wat vaker meenemen dan gaat het wel beter. Maar zodra hij thuis is wilt hij alleen mij. Ik moet hem zelfs mee naar de wc nemen. Ik kan hem ook niet zonder toezicht laten huilen . Hij heeft steeds last van breath holding spels en dan wordt hij echt helemaal blauw en daarna loopt hij wit. Als ik hem niet snel optil en op hem blaas dan valt hij flauw. Dus ben best radeloos want het sloopt je wel. Hij wilt ook nog vaak aan de borst overdag. Moet ik wat consequenter zijn? Of heeft hij echt nog behoefte ik weet het niet meer 😌 we zijn inmiddels ook verhuisd en gewend aan de nieuwe woning. Dus kort samen gevat . Het gaat wel beter dan afgelopen half jaar . Nu nog wat slaap zien te vinden s’nachts 🙈 dus als jullie tips hebben deel het alsjeblieft 🙏
Ik denk dat je de mist in bent gegaan door de borst aan te bieden als troost. Het valt of staat nu om een andere manier van troosten aan te bieden en dit ook vol te houden. Dat zal beest even doorbijten zijn.. Zowieso vind ik persoonlijk troosten met (borst) voeding geen goede optie. De associatie met een verkeerde eetgewoonte (dat voeding troost biedt) is zo gelegd.
Lieve vrouw, Jij laat je manipuleren door jouw kind. Als jij verandering wilt, doorzetten en consequent zijn. Geen borst meer, maar troosten, aaien en absoluut alleen maar de wc gaan.
Maak jezelf niets wijs, jij bent heus geen slechte moeder als jij de leiding neemt. Je doet jezelf en jouw kind hiermee een plezier.
Aha, ik had wat duidelijker moeten zijn denk ik 🙈 het zijn ook niet echte voedingen meer omdat hij niet echt drinkt maar gewoon wilt zuigen. Ook overdag, als troost gebruikt Hij mij als een speentje . Ik ben eigenlijk niet van het laten huilen. Maar hoe zouden jullie het dan aanpakken? Wel gewoon laten huilen waar ik bij ben?
Waarom is je alternatief laten huilen? Er is heel veel meer dan óf de borst als speen, óf hem maar laten. Je gaat van volledig in dienst van naar zoek het maar uit 😅 Hoeft echt niet. Ik zou beiden niet doen, niet laten huilen en niet jezelf als speen inzetten. Troost hem gewoon. Knuffelen, op schoot nemen, afleiden, zingen, aaien, maakt niet uit wat, als je dat maar consequent blijft doen en de borst niet meer geeft. Nachtvoeding is op deze leeftijd nuet nodig en de behoefte aan troost die hij uit 'de borst als speen haalt', ga je opvullen met andere troostvormen. Je kind weet nu niet beter, die is dit gewend omdat je het al zo lang zo doet. Maar jij kan hem nieuwe dingen leren. Daar help je jezelf maar ook hem mee. Je gaat een lange gewenning doorbreken, dus dat zal wel even energie kosten. Maar het is voor jullie beiden beter als de nachten beter gaan, dus ik zou er zeker op investeren. Ook zou ik hem niet mee naar de wc nemen. Je kunt heus even in je eentje plassen, daarna ben je er weer. Breath holding spells zijn naar, maar het kan geen kwaad en je doet er echt h3t beste zo min mogelijk mee. https://www.opvoeden.nl/breath-holding-spells-5698/#:~:text=Breath%2Dholding%20spells%20zijn%20aanvallen,andere%20heftige%20emotie%20aan%20vooraf.
Je kunt er voor je kind zijn én grenzen hebben, dat gaat gewoon samen. Sterker, die grenzen stellen en de leiding nemen, dat is juist liefdevol, dat heeft je kind nodig en dat is jouw rol. Duidelijke kaders en consequente ouders zijn heel fijn voor zo'n jong kind, en het geeft jou ook meer rust. Kies een tactiek die goed voelt, en volhouden 💪🏻
Niet perse alternatief. Maar omdat ik echt van alles heb geprobeerd , knuffelen , aaien , slaap wiegen ect ect .. en hij raakt gewoon echt helemaal overstuur tot hij de borst weer krijgt .
Omdat je toegeeft, lukken andere tactieken niet. Door toe te geven, leer je hem dat hij juist flink moet volhouden voor hij het krijgt. Want het komt uiteindelijk toch wel. En dat weet hij, dus zal hij de andere vormen niet snel accepteren. Je moet dan echt consequent blijven en het ook de tijd geven. Het is echt zwaar, maar dat volhouden betaalt zich uiteindelijk wel uit.
Misschien dan gewoon een speentje geven? En anders niks als hij die niet wil. Laten huilen hoeft ook niet, je kunt bij hem blijven en troosten op een andere manier. Door te knuffelen, en uit te leggen.
Tsja. Of laten huilen. Gaat vanzelf over. Of jezelf als speen laten gebruiken. Gaat voorlopig niet vanzelf over ;) En laten huilen wil niet zeggen dat je hem aan z’n lot overlaat en negeert he. Troosten kan prima op een andere manier.
Hij zal er vast behoefte aan hebben, maar jij bent er als ouder om daar wel of niet in mee te gaan. Ik vind dat je inderdaad best wat meer grenzen mag stellen. Hij is 1,5, geen baby van een week oud. Je houdt nu eigenlijk dit gedrag zelf in stand door z’n zin elke keer te geven. Onze jongste is ook heel aanhankelijk, en wanneer ik thuis ben hangt ze ook het liefst de hele dag aan mij. Maar dat kan nu eenmaal niet. Ga haar ook echt niet mee nemen naar de wc. Hallo, dat is even mijn kindloze moment😜. En dat betekend dat ze dan soms staat de schreeuwen bij de deur maar dat is dan jammer. Ze leert zo wel dat ik altijd weer terug kom.
De slapeloze nachten zijn wel herkenbaar, al werd het bij mijn zoontje na het 1e jaar wat beter. Daarvoor werd hij een paar keer per uur wakker snachts. Als je er zelf aan toe bent kan je misschien stoppen met de nachtvoedingen. Dat zal een paar dagen strijd opleveren maar misschien wordt hij daarna iets minder vaak wakker? Maar kan me voorstellen dat je nu weinig energie hebt om strijd te voeren snachts.
Je laat je man hem al wat vaker meenemen dus ik denk dat het vanzelf beter zal gaan. Eenkennigheid hoort er ook wel bij. Pas sinds kort huilt mijn 3jarige niet meer als ik wegga. (Behalve bij de opvang)
De Breath Holding Spells zien er niet fijn uit, maar zijn onschuldig. Als jij hem elke keer zijn zin geeft omdat je dit wilt voorkomen, ga je nooit patronen doorbreken. Dus: zorg dat hij zich niet kan bezeren en ga gewoon naar de wc. Alleen. Hij doet het vanuit emotie, het is niet iets medisch. Qua bv, je moet het zelf weten natuurlijk ;) maar in de nacht elk half uur is natuurlijk niet bepaald gemiddeld. Laat staan nodig. Dus: ook nu consequent aanpakken. Wordt een weekje brullen. Maar troosten kan ook met een knuffel en een slokje water.
Jep, sommige kinderen kunnen flauwvallen. Heb een vriendin waarvan beide zoons dat doen als ze hun zin niet krijgen. Gewoon laten liggen en doorgaan waar je mee bezig was, ze komen vanzelf weer bij. Ja, zelfs in de supermarkt. Ook gewoon het advies van jeugdarts e.d.: geen aandacht aan geven dus.
En een kind van 1,5 hoeft uiteraard niet elk half uur een voeding meer, maar dat weet je zelf ook wel. Enige wat je moet doen nu is consequent zijn en het zo snel mogelijk afbouwen. Waarschijnlijk ben je ultra voorzichtig met hem omdat het met de tweede gewoon wat minder ging en je daar geen grip op kon houden?
Fijn dat het met je andere 2 kinderen wel goed gaat!
Ja, je zult consequent moeten worden en niet meer naar zijn pijpen moeten dansen, als je verandering wilt. Op dese manier voed je een baasje op dat jou terroriseert... Stel voor jezelf 3 momenten per dag in, waarop je bv wilt geven en verder niet. En houd je daar aan. Of hij nou flauwvalt of niet. Laat dat flauwvallen geen dreigement blijven, waarmee hij zijn zin kan doordrijven. Dat is voor hem ook niet gezond.
Wat fijn dat het goedgaat! Leven word toch wat makkelijker als ze groot worden en gezond!
Goed dat je zoontje is aangekomen en ook in lengte, herinner me nog dat ik dat zo erg voor je vond!
En met het laatste.. ieder kind is anders maar als jij het teveel vind zou ik zeker consequenter zijn en afbouwen. Gaat niet alleen om wat hij wil, is ook een stukje ouder zijn toch?
Ik bouw altijd als eerste de nachten af met 1,5jaar. Dat is vaak een week huilen maar ik leg het uit en zeg dat ze altijd een knuffel mogen van mij.
Ik lees trouwens war je hierboven scheijft. Ik ben ook niet van het layen huilen maar het is inmiddels geen baby meer he, een baby is heel anders. Nu kan je hem laten huilen, terwijl hij weer dat mama er gewoon is, ze moeten nu ook zelf kleins beetje leren zelf reguleren. Verdriet, hoe erg het ook is, gaat ook over. Dus uitleggen en troosten, hij mag zeker zijn emoties tonen en jij mag laten zien dat je het erg voor hem vind maar je hoeft niet toe te geven. Kan een soort van aangeleerd mechanische zijn van hem om zon breath holding spell te doen omdat hij instinctief weet dat het werkt bij jou.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in off topic
reacties (32) Verversen