Deze vraag hoort eigenlijk in het peuterforum thuis, maar daar ken ik niemand en jullie wel.
Tarne heeft een uur geleden uit boosheid zijn bril kapot gemaakt. Niet per ongeluk te ruw mee gedaan. Nee, echt met grof geweld een pootje afgebroken. Het is niet eens bij het scharnier afgebroken, maar waar het pootje aan de glazen vastzit. Hij zat voor straf boven en kwam daarna weer naar beneden zonder bril. Het viel me niet meteen op, maar toen ik hem even later vroeg waar zijn bril was, zei hij luchtig, alsof het niets was: "Die heb ik kapot gemaakt, sorry."
Ik ben nu echt met stomheid geslagen. Niet omdat ik zo verbaasd ben dat een boze peuter iets kapot maakt (zelfs een bril), maar omdat ik gewoon écht niet weet hoe ik moet reageren. Waar ik normaal gesproken bij dit soort dingen (te) fel uit mijn slof kan schieten, bleef ik nu tot mijn eigen verbazing heel rustig. Ik heb hem de kapotte bril laten halen, heb de bril bekeken en heb hem toen rustig verteld dat ik héél erg boos op hem was. Daarna heb ik hem zijn (net verdiende, fel-begeerde) Paw Patrol DVD laten halen en weer in laten leveren. Eigenlijk vind ik dat geen goede straf. Hij had de DVD gisteren gekregen, zelf verdiend door stickers te sparen voor het op de WC poepen (wat hij eng vindt). Ik wil die twee dingen (wc poepen, bril kapot) eigenlijk apart houden. Maar ik wil ook dat hij de straf dusdanig is, dat hem héél duidelijk wordt dat bril kapot maken volstrekt buiten de beugel is. In de afgelopen weken had hij al een paar keer gedreigd om zijn bril kapot te maken als ik hem een grens zou geven en vandaag heeft hij dat dus in zijn boosheid een keer uitgeprobeerd. Het liefst wil ik hem natuurlijk dusdanig ontmoedigen dat hij het nóóit meer doet. (Willen we dat niet allemaal... Waar zit de uit-knop op het stoute gedrag van mijn kind?! )
Waar ik bang voor ben, is dat hij ontdekt dat hij met die kwetsbare bril op zijn neus macht kan uitoefenen. Omdat hij wéét dat ik toch niet kan voorkomen dat hij die bril stuk maakt. Hij is zo verdomde slim dat hij zoiets meteen zou (proberen) uit te buiten. Maar goed, dat is nog niet zover. Alleen heb ik nu het gevoel dat ik iets moet doen om te voorkómen dat we daar belanden. Een stevige straf lijkt me op zijn plaats. Maar wat? Het moet wél binnen proporties blijven - en passen bij een 3-jarige, die dan wel zo slim is als een 5-jarige, maar ondertussen emotioneel nog steeds 3 jaar is. Pfff.... Ik zit echt met mijn handen in het haar! Waar is die partner als je hem nodig hebt???
@Anoukx @MontBlanc @xxxnatasxxx : Bedankt meiden! Enneh, MontBlanc, dat van jij bent geen echte volwassene, je doet maar alsof: Wahaha! Daar moest ik keihard om lachen! Dat heb ik heel lang gehad, ongeveer tot ik zwanger werd van Mitja. Maar ik had geen idee dat anderen zoiets ook zouden denken. Wat leuk (nou ja.... Ja, toch stiekem wel) om te horen dat jij dat ook hebt.
@xxxnatasxxx @MontBlanc en @Anoukx: Wat fijn dat jullie nog even reageerden!!! Zie je nou wel, liep ik me toch weer op te vreten om niks. Maar als ik met zo'n moederschuldgevoel loop dan ben ik héél erg gevoelig voor dat soort mezelf-voor-de-gek-houd ideeën. "Zie je wel, ze zijn allemaal geshockeerd hoe vréééselijk slecht jij bent geweest naar je kind. En ze dachten nog wel dat je zo'n leuke meid was. Nou, daar zijn ze dus allemaal van terug gekomen. Val jij effe door de mand!. En nu zegt er dus niemand meer iets, omdat ze geen van allen willen schrijven: "Jemig Maaike, wat ontzettend stom van je!!" Dus vermijden ze gewoon de hele topic en hebben ze het alleen maar over andere dingen. Etc Etc. Zo gaat dat dan in mijn hoofd. Zeker als ik ergens van binnen zelf al zo beschuldigend over mezelf denk.
Tuurlijk niet gekkie! Door noet meer te reageren bevestigden we jouw (schuld) gevoel. Gelukkig dat het nu weer ontkracht hebben. Ik heb enorme bewondering voor je, Hoe je het alleen red met die twee kleine mannen.
Waarom zou ik zeggen tegen jou: Maaike dat was dom van je..? Je vind het zelf al erg genoeg en dat gaat hier dus niemand erin wrijven..!! Eerder zeg ik (wat ik heb gedaan) van dat mij dat ook wellis overkomt..! Das toch vel beter dan jou nog een naarder gevoel te geven!!! en nou niet meer van die rare gedachtes hebben ik vind je een top wijf!
Oh meis, zo moet je niet denken hoor! Volgens mij denkt iedereen inderdaad dat jij zo'n leuke meid bent!
(Dat door de mand vallen heb ik ook wel eens, maar dan ben ik bang dat iemand gaat roepen 'aha! Jij bent helemaal geen echte volwassene! Je doet maar alsof!')
Ja, we hadden een supergezellige dag samen! Hebben we meestal hoor! We hebben vanochtend ge-pyjamaat, vanmiddag boodschappen gedaan, we moesten de telefoon omruilen (deed het niet) en daarna hebben we samen het antwoordapparaat ingesproken. En zijn nog even bij leenopa op bezoek geweest. Oef, ben blij dat je nog even reageert. Nadat ik gisteren mijn eigen aandeel aan de 'strijd' had opgeschreven, reageerde er niemand meer. Ik was al bang dat iedereen me een vreselijk slechte moeder vond.
Nou nee hoor! Het zou mij ook zomaar kunnen gebeuren. Fijn dat je snapt waar z'n boosheid vandaan kwam. Jullie hebben het goed opgelost samen en voor beide een leermomentje
Oeps! Ik had ook wel even mogen reageren! In mijn hoofd had ik dat wel gedaan, maar koop je niks voor.
Wat je omschreef over de aanleiding van het kapotmaken is heel herkenbaar hoor. Ik heb het ook wel eens; slecht geslapen, ik moet de makelaar nog bellen. De was ophangen, boodschappen doen etc etc. Mijn dochter kan ik er dan eigenlijk niet bijhebben en ik verwacht dan dat zij de hele dag rustig alleen gaat spelen. Dat werkt natuurlijk niet. Het maakt ons geen supermoeders, maar wel gewoon mensen.
Als ik het zo lees denk ik trouwens niet dat Tarne zijn bril nog eens kapot gaat maken. Hij weet nu dat het echt niet door de beugel kan, jij weet waardoor hij zo gefrustreerd raakte. Het komt zo te horen wel goed met jullie!
Ach meid!! Zo moet je niet denken, ik vond het juist SUPER herkenbaar, want ik heb ook wellis van die Super oneerlijke dagen naar m'n kind toe en ik weet hoe je dan over jezelf kan denken..! Maar nee je had gewoon een slechte dag en dat mag..! Zolang je het maar altijd goed maakt met je kind! Dat moet ik hier ook wellis met Avalon doen fijn dus dat jullie er leuke dag hebben gehad!
Goh ja, hoe reageer je!?! Ik zou perplex staan. Toen m'n dochter de tafel had voorzien van allerlei tekeningen, heb ik haar heel rustig, maar wel doeltreffend, toegesproken. Je ziet het gezichtje betrekken. Vooral zeker stellen dat hij snapt dat het niet mag. Kon hij ook vertellen waarom hij het had gedaan? Omdat hij voos was? Lastig hoor en zeker als je er dan alleen voor staat.
Ik was ook perplex, ik kon gewoon een uur of langer niet meer nadenken hoe ik zou reageren. Hij heeft niet vertelt waarom hij het heeft gedaan. Maar ik denk dat ik de achterliggende frustratie wel begrijp. Zie hieronder bij mijn antwoord op @MontBlanc.
Als onze zoon zoiets zou doen dan zou ik ook boos worden en straffen . Ik vind die dvd niet zo gek maar in het vervolg kan je wellicht wat anders kiezen of in de hoek oid. Je hoeft niet daadwerkelijk iets af te pakken.
Wat ik wel belangrijk vind is een gesprek waarom hij het deed. Waarom was hij boos? Is dat te voorkomen? En zijn er manieren die wel juist zijn om te uiten. Dus viel zijn potlood van tafel , dan kanhij hem anders neerleggen. Of mocht hij geen snoepje en is hij boos dan mag hij stampen of mokken in de hoek. Oefen het boos zijn met hem.
Andere tip. Wij hebben bij pearl volgens mij 20 Euro extra betaald.als de bril kapot gaat wordt 80 procent van de volgende bril vergoed. Bij de andere opticien werd zoiets niet aangeboden maar vind het idee reuze fijn. Onze zoon heeft uit boosheid weleens zijn bril op de grond gegooid maar gelukkig nooit kapot.
Moeilijk zeg. Vaak is kapot maken een teken van niet kunnen communiceren, maar dat lijkt me bij Tarne geen probleem. Die kan waarschijnlijk heel goed praten. Er is natuurlijk geen eenduidige aanpak voor dit probleem (was die er maar!) en ik weet ook niet wat de aanleiding was voor het kapotmaken. Gaat het niet zo lekker op de opvang? Is hij toe aan school en verveelt hij zich?
Wat Natas zegt lijkt me inderdaad een goede. Hij moet echt begrijpen dat hij die bril nodig heeft. Hopelijk probeerde hij je gewoon een keer uit en weet hij nu dat het echt niet mag! Ik wou eerst zeggen dat je hem een middag zonder bril kunt laten lopen, mocht hij het nog een keer doen. Als mede-brildrager vind ik dat bij nader inzien geen goede les. Daar krijg je barstende koppijn van! Nou ja, dan weet hij wel dat de bril noodzakelijk is.
Ik denk dat hij boos was, omdat ik vandaag de hele dag heel druk was met van alles en niet naar hem luisterde. Regelmatig was ik zo druk, dan weer met dit, dan weer met dat, dat ik hem telkens de mond snoerde als hij iets probeerde te vertellen. En zelfs als ik wel luisterde, was ik er maar met een half oor bij. Dan was ook nog eens Mitja mega-actief en lette ik niet zo goed op, waardoor het kon gebeuren dat Mitja een aantal keren Tarne's spoorbaan kapot maakte en ik niet adequaat (lees: afwezig en afwimpelend, met een 'zoek het zelf even uit') reageerde toen Tarne daarom om hulp vroeg. Zonder echt te horen wat hij nou zei.
Uiteindelijk escaleerde het op iets kleins. 's Middags mocht hij zijn Paw Patrol DVD kijken en toen die was afgelopen wilde hij de dvd graag nog een keer zien. Dat mocht voor een keer wel van mij, maar hij ging 'eisen stellen' (in mijn beleving)/ 'vragen' (in zijn beleving) wat hij wilde zien. Hij kijkt dvd's nl ook graag in andere talen, bv vlaams, maar ook frans, engels of italiaans. Ik had daar geen zin in (waarom eigenlijk? 1 knop extra indrukken op de afstandsbediening, pff!), dus ik zette de speler op Nederlands. Tarne werd daarop zo boos, dat hij de DVD speler met de fysieke knop uitzette en meteen weer aan (zodat hij opnieuw opstartte) en riep dat ik hem NU op iets anders moest zetten. Mijn reactie daarop was "consequent zijn", dus ik vertelde hem klip en klaar: "Dit gedrag is niet OK, de DVD speler gaat nu uit en jij gaat even in het hoekje zitten." Hierop werd hij woedend, vloog me aan, sloeg me, kneep me als een kleine furie (heb ik met hem echt nog nooit meegemaakt!), waarop ik ook boos werd en hem bij kop en kont heb gepakt en naar het hoekje heb gesleept. Als reactie ging hij keihard schreeuwen in mijn oor: "Mama!!!! Ik wil alleen maar...!!!!!!" De rest heb ik niet gehoord, want ik heb hem afgekapt, hem boos op de trap gezet en naar zijn kamer gestuurd. Alwaar hij boos zijn bril heeft kapot gemaakt. (Hij heeft me verteld hoe hij de bril bewust heeft omgebogen en gebroken.)
Niet mijn beste poging tot opvoeden, vandaag. Ik begrijp hem nu denk ik wel. Hij voelde zich compleet niet gehoord. Kon geen kant op met zijn emoties. Waarschijnlijk was het boosheid en onmacht waardoor hij zijn bril heeft gesloopt. Het klopt wat je zegt, Tarne kan echt wel goed communiceren. Maar als je een moeder hebt die al de hele dag pertinent niet wil luisteren naar wat je zegt, dan kan je nog steeds niet communiceren.Alleen dan op een andere manier
Uiteraard is het dan nog steeds niet OK om je bril kapot te maken. En dat beseft hij nu hopelijk goed. Hij zegt in ieder geval van wel. Maar ik heb hem ook beloofd dat ik mijn best ga doen om beter te luisteren als hij iets komt vertellen. En niet zo lang achter elkaar meer 'afwezig' en 'druk met andere dingen' te zijn.
Oei ja lastig. In dat opvoedstadium zit ik nog niet gelukkig.
Jij bent ook wel van het uitleggen toch? Zoals Natas doet. Maar kwaadheid neemt remmingen weg. Andere manieren zoeken om.zijn kwaadheid kwijt te kunnen?
Goed idee. Ik ben inderdaad met hem bezig geweest over boos zijn. Behalve manieren zoeken om boos te zijn, ook maar eens benoemd waar hij allemaal boos over was. Want vandaag was een dag met een heleboel frustraties voor hem, wat voor een deel ook mijn schuld was. Dus we hebben nieuwe afspraken gemaakt, mama gaat ook wat beter opletten.
Hei daar ben ik weer..! Oke.. Heb er even over nagedacht, heb het mijn man ook voorgelezen, en ja 2 weten meer als 1, maar het is niet zo alsof je dan beter kan opvoeden want wij zitten ook wellis met de handen in het haar qua straf is het vind ik dat naderhand straffen heel lastig is, en mijn man vond die dvd afpakken (ondanks dat het lullig is voor je kind) een hele goeie... En hij kan hem toch weer terug verdienen? (voor op de wc poepen?) wat ik denk ik het allerbeste vind is goed met Tarne in gesprek gaan, want hij kan zijn bril wel kapot maken omdat hij boos op jou is of jou in jou macht te krijgen, maar hij heeft zichzelf daar het allermeest mee.. Avalon heeft dan wel geen bril, maar wel een kleine periode gehad dat ze geen sticker meer op wou.. Dat is indirect een beetje hetzelfde, een sticker en in dit geval een bril is alleen maar om beter te kijken! Ik heb Avalon 2ogen op het papier getekend.. Een 'schele' en een goeie... Haar uitgelegd dat haar oogje zonder sticker (in dit geval Tarne z'n bril) haar oogje naar binnen gaat staan, dat is niet normaal maar doordat je oogje zo staat is het ook nog is zo dat je slecht ziet! En dat is niet fijn he slecht kijken? Nee dat is niet fijn zei Avalon, en dus daarom plakken wij een sticker op je oogje om te zorgen dat jou oogje zo gaat staan (aanwijzen naar het goede oog op het papier) want een scheel oogje kijkt slecht en een recht oog kijkt goed! En sinds die dag geen problemen meer met het niet op willen van een sticker want zij wou ook dat haar oogje het weer goed ging doen! En nu 1x in het half jaar moet ikber weer even voor gaan zitten om het haar uit te leggen...! Je zegt zelf dat Tarne een slim jochie is, ik heb een vrij slimme dochter en dit hielp wel bij haar! Dus ik hoop dat je hier iets aan hebt..! Ik vroeg mijn man en wat nou als hij vaker die bril gaat slopen? Toen zei hij je hebt voor babies zo'n kijk brilletje met zo'n zwembrilletje montuur toch (snap je wat ik bedoel?) misschien kijken of er zoiets ook voor wat oudere kinderen bestaat? (dat montuurtje is voor het niet eraf trekken) dqt is namelijk ook niet zo snel te slopen! Maar daar zou ik naar gaan kijken als hij een sport ervan maakt want dat zijn natuurlijk beetje dure grapjes elke weer een nieuwe bril.. En net wat ik zeg voor de medische kant van de noodzaak een bril voor je kind te hebben is het ook niet bevoordelijk een paar dagen geen bril op te kunnen omdat hij voor de zoveelste x kapot word gemaakt...
Dank je/jullie wel voor je uitgebreide antwoord! En jouw man natuurlijk ook bedankt voor het meedenken. Die DVD heb ik uiteindelijk laten staan als straf. Die krijgt hij overmorgen pas weer terug. Ik heb een stevig gesprek met hem gevoerd over wat wel en niet OK is als je boos bent. Wel heb ik daarbij ook mijn hand in eigen boezem gestoken, want we waren vandaag al meer gebotst en dat was deels ook mijn fout. Dus we hebben afspraken gemaakt over waar mama voortaan beter op gaat letten. En hij is goed doordrongen dat schoppen, slaan en dingen stuk maken niet OK zijn als je boos bent. Hij in had ook nog (met een onderbroek aan) in bed geplast, dus ik heb hem onder de douche gezet en heb zijn bed verschoond. Daarna zag ik je bericht pas.
Wat een goed idee om een tekening voor hem te maken en het aan de hand daarvan uit te leggen. Dat ga ik morgen eens proberen. Hij heeft er een bloedhekel aan om dubbel te zien, dus misschien helpt dat wel. Hij heeft in ieder geval uit zichzelf gezegd dat hij nooit meer zijn bril kapot zal maken. Ik hoop het!!
Pff, het heeft vandaag ook flink gewaaid hier. Misschien was hij daarom wel zo onstuimig? In ieder geval reuze bedankt! Ik ga de haan opsluiten en dan lekker slapen denk ik!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Mei 2015
reacties (21) Verversen