Hoi allemaal, Na 14 maanden proberen om zwanger te worden is het nog steeds niet gelukt. Een bezoek aan de huisarts waaruit kwam dat er een semenonderzoek moest komen. Dit is inmiddels 2 x gebeurd, en de uitslag hiervan is helaas erg slecht. Mijn partner heeft maar 200.000 zaadcellen en ze zijn ook nog eens niet beweeglijk. De huisarts heeft ons doorgestuurd naar het ziekenhuis. Ze nemen zelf contact op voor een afspraak, maar dit duurt voor ons zo lang. Elke dag is er gewoon 1 te veel. Ik kan alleen maar mezelf afvragen of er nog mogelijkheden voor ons zijn om überhaupt zwanger te worden. Wie heeft dit ook meegemaakt en hoe is dit bij jullie verlopen? Zijn er nog kansen voor ons? Ik kan het niet naast me neerleggen en wachten tot we een afspraak krijgen. Het blijft maar in mijn hoofd hangen. 😪
Ik zou gewoon bellen hoor. Wij zitten sinds eind april in de medische molen. Waren eerst aangemeld in Haarlem maar merkte dat daar het contact niet snel verliep en was wachtrij ivm Corona. Huisarts zei dat ik ook Leiderdorp kon proberen (medisch kinderwens Leiderdorp) daar reageerde ze zoo lief aan de telefoon en ze snapte hoe rot het was om te moeten wachten door corona dat ik gelijk alles heb laten omzetten naar hun. We konden gelukkig snel terecht en heb hun meerdere malen gebeld als mij dingen niet duidelijk was. Dus als een ziekenhuis of iets niet goed voelt kan je ook altijd kijken of je ergens anders terecht kan?
Wij hadden via ziekenhuis in Haarlem zaad onderzoek laten doen en daar kwam uit dat er van klasse A+B maar 5 procent rond zwom dus was een grote klap. Na 6 weken gelukkig bij Leiderdorp laten testen en wat blijkt. Mijn vriend maakt anti stoffen aan dus zijn zaad gaat klonteren en heeft geen kans om naar boven te zwemmen. Blijkbaar doen ze niet in elk ziekenhuis dezelfde soorten testen. Waarschijnlijk komt dit doordat hij ooit geopereerd is aan zijn ballen maar dat zullen we niet helemaal zeker weten. (70% van de mannen die gesteriliseerd zijn maken ook anti stoffen aan) Dus ben dankbaar dat we van plek zijn gewisseld en merk echt dat ik doe/vraag of wat dan ook wat goed voelt.
Heeeel veel succes ohja en wij gebruikte Punalpin pillen (wetenschappelijk onderzoek uit Denenmarken)
Ik had dus een afspraak staan in Leiden, maar omdat ik geen verwijzing had, wilde hun ons niet helpen. Mijn vriend moest dan alleen naar de uroloog waar in Leiden alrijne een wachtrij staat voor 38 dagen. Daarom heeft de huisarts ons doorverwezen naar spaarne Haarlem. Inmiddels heb ik de papieren binnen en gister terug gestuurd dus ik moet maandag bellen voor een afspraak. De telefoniste was heel aardig daar en zij ook ik ga jullie alvast op de wachtlijst zetten. Hoe lang het dus nog gaat duren hoor ik dan maandag. Persoonlijk had ik liever leiden, maarja nog 38 dagen wachten duurt me te lang. Is het moeilijk om over te stappen van ziekenhuis? Of moet dat fan weer via de huisarts?
Vervelend om te horen dat er gewoon wachtrijen zijn. elke dag is te veel. Wij hebben in vivaneo totaal geen wachtlijsten gehad. Je moet wel in je eentje komen ivm corona maar doordat ze zo werken kunnen er wel meer vrouwen per dag geholpen worden.
Nee hoor toen ik belde met Leiderdorp heeft ze alle gegevens genoteerd en huisarts daarna belletje gegeven en die heeft verder alles in gang gezet. Wij konden binnen een week een intake via beeldbellen inplannen en daarna is alles best snel gegaan. Ze bespreken via de telefoon alle onderzoeken dus dat scheelt ook reis tijd.
Hier ook een positief verhaal. Bij mijn man werd een verminderde vruchtbaarheid vastgesteld, door weinig en minder beweeglijke zaadcellen. Wij zijn toen in een icsi-traject gestapt, dat met momenten wel zwaar was, maar hebben op die manier toch vrij 'vlot' onze eerste 2 kinderen gekregen (telkens bij de eerste icsi-poging raak). Toen volgde nr. 3 spontaan en ben nu 23 weken zwanger van nr. 4, ook spontaan. Ik had op voorhand nooit gedacht dat we onze wens voor een groot gezin konden waarmaken, maar zoals je ziet is er dus vanalles mogelijk. Heel veel succes alleszins en zeker niet wanhopen! 🍀
Wat ontzettend fijn en hoopvol om dit te lezen. Wij hebben dit voorjaar ook het bericht gekregen dat bij mij vriend te weinig en slecht bewegende zaadcellen zijn. We staan nu op de wachtrij voor onze eerste poging icsi... nog een paar maanden te gaan hopelijk!
Oh wauw wat heerlijk om te lezen dit. Toch nog zo veel mensen die met verminderd zaad spontaan zwanger worden. Hoelang duurde het voor er werd besloten tot ICSI en dan de eerste terug plaatsing? Ging hier lang overheen?
Ik geloof dat er voor er tot icsi werd besloten, er een drietal maanden overheen zijn gegaan. Mijn man moest zijn zaadkwaliteit 2x laten testen (om te zien of de eerste uitslag geen toeval was) en ik moest zelf ook nog een reeks standaard onderzoeken ondergaan om te zien of er bij mij niets onderliggends was. Vanaf het moment dat de diagnose viel, konden we er eigenlijk meteen aan beginnen, ik denk dat er toen nog een tweetal maanden max. zijn overgegaan tot de terugplaatsing van het embryo.
Oh dat is wel snel. Wij hebben het semenonderzoek al 2 x gehad dus ik hoop dat het voor ons ook snel kan gaan rollen allemaal. Bedankt voor je berichtje 😊
Je belangrijkste vraag, zijn er nog kansen voor ons? JA, ABSOLUUT. Er is zaad, en het beweegt ook. Je kan altijd bellen hoe het er voor staat, of eerst de doktersassistente vragen als de stap om het ziekenhuis te bellen nog te groot voelt.
Ik las hieronder Charhm die het een zware tegenvaller vond, de uitslag. Ik daarentegen stond te popelen om aan icsi te beginnen, want dat is voor ons de enige optie. Ik was zo blij dat die optie er is, en tot nu toe vind ik alle onderzoeken en spanningen nog steeds heel leuk. Ik noem het ook "babietje maken in het ziekenhuis" en op een of andere idiote manier kan ik er de lol van in zien. Waarom? Geen flauw idee!! We zouden de cyclus van april starten met de hormonen enz, maar daar kwam Corona om de hoek. Inmiddels weer gestart, maar wel met de kennis dat ons ziekenhuis weinig last heeft gehad van de corona crisis en wij (iedereen die daar loopt) vrij vlot weer wordt opgeroepen.
Huisarts hadden we al gebeld en die heeft gelijk een verwijzing doorgestuurd voor ons. Ze zijn al weer bezig ( ik had al contact opgenomen). We moeten wachten tot we de vragenlijsten thuis krijgen, en deze dan terug sturen. Zodra die dan binnen zijn plannen ze ons in voor een afspraak is gezegd. ik weet ook dat het een heel zwaar traject is ICSI/IVF, maar wij hebben het er allemaal voor over. De gedachtes komen alleen vaak wat als... ook omdat de huisarts de uitslag heeft verteld, en ik gewoon wil weten hoe het er nu voorstaat van een expert. En tegelijkertijd ben ik dan bang om te horen dat het er voor ons niet in zit.
Wat ontzettend naar voor je. Je schrikt je een ongeluk hè? Gelukkig kunnen ZE veel tegenwoordig. Hier ook heel weinig zaadcellen. Reden helaas onbekend. In het geval van ongezonde leefstijl: roken, drinken, weinig groenten, veel bewerkt vlees en niet sporten... Helpt het dat alles aan te passen. Echter is de reden vaak onbekend.
Mijn man eet erg gezond, weinig e nummers deels vegetarisch en drinkt al een hele tijd geen alcohol, sport veel en is na allerlei onderzoeken enorm gezond. Reden van de slechte zaadcellen is ons een raadsel.
Daarom zijn wij nu bezig met ICSI.
Om antwoord te geven op je vraag, vaak is er nog iets mogelijk. Het is allemaal maatwerk en ook afhankelijk van andere variabelen zoals jouw lichaam.
Ik hoop dat je gauw duidelijkheid krijgt. Ik vond het onwijs zwaar en moeilijk te accepteren maar het is wat het is en ik grijp nu deze mogelijkheid aan.
Ik schrok zeker. Het had even tijd nodig om door te dringen, maar het kwam als een klap binnen. Mijn man leeft eigenlijk erg gezond, sport, heeft een gezond gewicht, snoept bi jnna niet en rookt niet, drinkt af en toe een biertje. Dus hier valt niet veel aan te verbeteren ben ik bang. Ik zelf heb nog geen onderzoeken gehad tot nu toe. Ik hoop dat we snel uit worden genodigd voor een afspraak.
Ja zo oneerlijk dan hè! Als je er niets aan kan doen. Ik kan het gevoel bijna niet omschrijven maar die dag voelde alsof er iets stierf in mij. Ik leef met je mee.
Ja zo oneerlijk dan hè! Als je er niets aan kan doen. Ik kan het gevoel bijna niet omschrijven maar die dag voelde alsof er iets stierf in mij. Ik leef met je mee.
Tot nu heb ik nergens klachten bij. Cyclus van 27 of 28 dagen, altijd een eisprong kunnen vinden, temperatuurcurves gedaan en die zijn ook constant. Dus op het eerste gezicht heb ik geen klachten. Daarom wilde de huisarts ook alleen een semenonderzoek en aan de hand daarvan werd er besloten of we doorgestuurd werden of het nog een jaar zelf moesten proberen.
Wij zaten bij onze eerste in hetzelfde schuitje. Na een jaar proberen naar de huisarts gegaan, doorgestuurd voor semenonderzoek, uitgekomen dat hij heel weinig goed zaad had en dat het niet goed op te werken was. Wij kwamen daardoor niet in aanmerking voor IUI maar wel voor ICSI/IVF. Uiteindelijk in een ander ziekenhuis intake gehad en ook nog een check van mijn inwendige mens (ik was in orde) Wij kregen van die arts speciale voedingssupplementen. Daar waren we gelijk mee begonnen. Toen die op waren hebben we soortgelijke voedingssupplementen gekocht (New Care Multi man + New Care Multi vrouw) en zijn we die dagelijks gaan slikken. De eerst volgende afspraak met de arts zou de afspraak zijn om alles te bespreken welk traject we in zouden gaan e.d. Een paar weken voor die afspraak had ik een positieve test in mijn handen! Toen hebben we alles stop gezet omdat het toch nog op de natuurlijke manier was gelukt. Helaas werd dit een miskraam maar negen maanden later was ik weer zwanger via de natuurlijke weg icm de voedingssupplementen. Hier is onze knappe dochter uit voort gekomen. We zijn in totaal 2,5 jaar bezig geweest.
Oké, misschien moet ik die ook alvast gaan halen. Ik ben in staat om alles te proberen wat ons kan helpen. Ik hoop dat wij dat ook mogen krijgen voor de onderzoeken. Mijn man ziet er wel erg tegenop, maar we zijn wel bereid om alles te doen wat nodig is. Wat een naar nieuws moet dat zijn zeg! Na zo lang proberen dan te horen dat het mis is. (Na een korte periode ook uiteraard) Gelukkig dar jullie binnen een jaar toch zwanger mochten worden. En ook een wonder dat het dan tot 2 x toe zelf is gelukt! Geeft mij een beetje hoop om toch nog even vol te houden en dat alles mogelijk is.
De gynaecoloog kan aan de hand van de uitslagen pas bepalen wat het beste behandelplan voor jullie is. De medische molen is immers maatwerk. Als het je te lang duurt, bel dan zelf even.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Medische Mallemolen
reacties (25) Verversen