Ik heb `s avonds zo`n pijn in mijn stuitje dat ik bijna niet meer normaal kan lopen. Herkent iemand dit? Wat kan ik er tegen doen? Juist actiever zijn of meer rusten?
Beetje late reactie, maar hopelijk heb je er nog wat aan. Ik heb dit nu ook en ook veel erger gehad bij mijn vorige zwangerschap. Ik ben uiteindelijk naar een bekken fysio gegaan en dat heeft geholpen! De fysio had veel goede tips en uiteindelijk is het over gegaan. Ik heb nu nog maar een beetje zeurende pijn in mijn stuitje.
Beste tips voor mij: bij het lopen recht op staan en bekken iets kantelen, billen ontspannen, met 2 benen tegelijk uit bed en auto etc. Wat vaker rusten door te gaan liggen (zitten helpt niet). Oja en bij het lopen niet te grote passen nemen om de belasting zo gelijk mogelijk verdeeld te houden.
Mijn schoonzus had hier wel eens last van, het zou wel met te veel spanning op die spieren te maken hebben gehad volgens haar.
Het hielp haar om af en toe even goed te ontspannen en goed op haar houding te letten.
Ik hoop dat je er wat aan hebt, sterkte!
Ik ga dan maar goed op mijn houding letten inderdaad. Vanavond schoot ook nog eens mijn knie op slot, nog nooit zo erg gehad, gelukkig ging hij na een kwartiertje weer los. Ik denk dat mijn gewrichten erg los aan het raken zijn doo de hormonen. Ik hem sowieso al losse gewrichten, kan zelf mijn arm uit de kom trekken bijvoorbeeld, maar had er tot nu toe nooit last van. Die knie was nu toch wel ff eng en pijnlijk
Vandaag de 20 weken echo gehad! Ik heb heel duidelijk even gezien dat we nog een zoontje krijgen!
De foto is van het onderste deel van het lichaampje, laat niet veel aan de verbeelding over toch?
Bandenpijn, iemand al last van?
Ik heb nu voor het eerst echt bandenpijn geloof ik na een lange dag werken... Vind dit echt naar... Weet iemand hoe je daar mee om gaat anders dan er een kruik op te leggen? Want ik lig er gewoon wakker van (ik zal er nu wel geen tips voor krijgen voor vanavond, maar voor de volgende keer misschien wel fijn...)
Ik heb het vaak met omdraaien in bed. echt een mega pijnscheut .. gaat vaak na 5 min weer weg. Tijdens de zwangerschap van onze zoon heb ik een bekkenband gedragen. ik vond dat echt ideaal ook met poetsen en heel handig. hielp ook tegen bandenpijn
ik had gister na het niezen een heel pijnlijke steek onder in mijn buik die echt best lang bleef hangen. Is dat bandenpijn? Het voelde alsof ik iets heel hard verrekt had.
Ik had het geregeld tijdens mijn vorige zwangerschappen (wel in de 2e helft). Mij hielp vooral bewustwording en een stapje terug doen. Dus geen snelle draaibewegingrn maken, bijv in bed telkens een kwart bijdraaien en niet in 1x. Ik ondersteunde daarbij ook mijn buik. Overdag was het vooral opletten met niet te grote stukken lopen. Als ik er last van had hielp een beetje onderuit zitten (maar wel recht) mij. Inderdaad warm houden of een ondersteunende buikband op drukke dagen. Geen goude tip, maar overgeven aan het zwanger zijn. Dat is ook nu mijn grote uitdaging, ben al een paar dagen thuis ivm erge rugpijn. Je denkt het allemaal wel even te kunnen, maar ondertussen ben je toch ook echt zwanger. Sterkte iig!! Klachten zijn niet fijn...
Dankje, ja ik probeer mijn rust ook te vinden waar het kan hoor. Maar ondertussen mn eigen bedrijf dus ik kan helaas niet gewoon maar weg zijn, snijd ik mezelf mee in de vingers. (Voor de bevalling is wel wat geregeld hoor)
En mn zoontje is nu twee en heeft zijn knieband verrekt.. Dus die moet veel getild worden nu. Helaas is compleet overgeven aan het zwanger zijn voor mij nu een beetje lastig
Al een tijd...ik zit het gewoon weg te ademen..verder weet ik ook niet wat helpt. S nachts niet. Wel regelmatig overdag. Als ik 500 meter loop krijg ik vaak al ` een aanval`
Jammer, kwam al wat tips tegen die wel helpen. Beste tot nu toe voor de noodoplossing... Sjaal om mn buik gebonden voor extra steun :p moet vandaag ook weer hard werken, dus de extra steun helpt best goed. Buik bij je dragen wordt steeds genoemd, maar ik ben op een drukke dag echt niet bezig met mijn buik (anders dan geen gekke dingen doen aan fysiekk werk natuurlijk)
Maar dit is voor nu even een snelle oplossing
ik kan je helaas niet helpen, ik weet niet zo goed hoe dat voelt en wat er tegen te doen behalve misschien meer rusten en een warme kruik. Ik heb zelf juist veel pijn in mijn stuitje, ook geen idee wat ik er aan kan doen
Vandaag 19 weken en 4 dagen. Soms denk ik de baby te voelen maar ik weet het niet zeker. Dit maakt mij heel angstig en onzeker. Verloskundige zegt dat je het vanaf 26 weken elke dag moet voelen en tot die tijd je geen zorgen hoeft te maken. Ze had beter tegen een muur kunnen praten wat dat laatste betreft...
Ik heb het ook hoor, dat ik de baby amper voel. Soms heel vaag en soms denk ik dat ik het me verbeeld. Toevallig laatst dacht ik het te voelen en toen heeft mijn vriend gevoeld en die voelde ook heel licht iets dus het was niet mijn verbeelding. Maar het is al een paar dagen geleden en ik heb daarna niet bewust iets gevoeld. Vind het ook wel erg jammer. bij mij ligt de placenta ook tussen beeb en de buikwand, dus voor, en in het ziekenhuis zeggen ze ook dat het dan langer duurt voor je de baby gaat voelen. wat mij ook opvalt is dat deze beeb op de echo`s wat rustiger is dan mijn dochtertje was. Die was met 16 weken al op handen en voeten aan het springen (maar voelde ik toen ook niet) en deze ligt gewoon relaxed wat te spartelen met armen en benen. alhoewel het natuurlijk ook een momentopname is, misschien breekt ook af en toe de `tent` af.
De ene voelt het wat sneller dan de ander, dat komt vast wel goed. Er spelen ook wat factoren mee die mee spelen. Mijn moeder vertelde me laatst dat mijn jongste broertje amper gevoeld heeft de hele zwangerschap! Pas op het einde dat ze hem duidelijk voelde zifren en draaien, maar nooi zoals mij en mijn broer.
Probeer eens op een rustig moment (of in bed) op je rug te liggen met twee handen op je buik waar je baarmoeder zou moeten zitten em gewoon eens een tijde liggen en ontspannen op die manier.
Heel misschien mag je hem/haar wel even voelen dan.
Moeilijk he geen zorgen maken, ik snap volkomen dat je graag de baby elke dag zou voelen. Het is ook best gek om te bedenken dat een kindje van 15 cm die aan het schoppen is niet te voelen is. Maar inderdaad, vraag eens aan de verloskundige waar je placenta ligt.
Ik voel de baby ook nog maar amper, en dit is mijn derde, dus weet hoe het zou moeten voel.... Eerste voelde ik rond 19-20 weken, de tweede al met 15. Nu paar keer gevoeld als ik rustig in bed lig...
Weet je waar de placenta zit? Mijne zit voor, dat verklaart dat ik de baby nog (bijna) niet voel. Is dus echt niets om perse zorgen over te maken..
Lijkt het nou maar zo of is er slechts een bepaald groepje wat ongeveer gelijktijdig van week wisselt die uberhaupt nog reageert? Week 16-17 zijn stilgevallen zodra ` wij` weg zijn? ik, Wendy, 10sie, niobe, saver, fadime, mamavanpearsje..? Of zit iedereen op die FB pagina?
Jullie zijn idd vaak al een week verder als ik ga reageren in de week waarin ik dan zit volgens mij. Ik ben vandaag 19 weken en heb a.s. dinsdag de 20 weken echo. Ik probeer wel regelmatig wat te kijken en reageren maar vind de nieuwe opzet nog steeds niet zo handig. Soms vind ik jullie amper terug en heb dus vaak ook het idee dat ik achter loop. hihihihi.
Ik vind een klein clubje ook prima. en aanhaakers zijn natuurlijk welkom Met mijn dochter praten we ook nog steeds hier op bb, echt heel leuk. Niet meer in de maanden, maarwe hebben een eigen groep alleen voor leden zodat het ook niet te vinden is via google, wel zo fijn want zo kan je veel meer persoonlijke dingen erop zetten zonder bang te hoeven zijn dat vreemden meelezen.
Haha volgensmij zijn we idd een paar van de laatste actieve leden van deze club.
Ik zit zelf niet op d efb pagina, maar ik hoor ze er veel over... Ik denk dat de verandering van de bb website niet al te best is ontvangen...
Gefeliciteerd, wij gelukkig ook . Zo`n leuke vent die het doet bij ons. We hebben hem nog elke keer gehad. Hij legt bij alles uit wat hij doet en waarom hij het bekijkt. Hij is niet de enige ( dat dacht ik ff omdat alle buurvrouwen ook hem hadden en wij dus al 3x. ) maar als er een volgende mag komen ` vraag` ik hem gewoon aan haha.
Hier ook heel erg... Ze zijn ook een cupmaat groter en heel gevoelig.
De laatste keer dat ik het zo erg had was toen ik al veel verder was... Alleen toen ging ik ook lacteren.... Daar heb ik nu nog gelukkig geen last van... Nog niet in ieder geval
Ik ben nog nooit zomaar een druppel melk verloren (wel 9 maanden gevoed) dus ik hoop erg dat het me nu ook bespaart blijft, maar ze zijn al veel harder en voller dan met dochterlief...
Heeft papa de baby heel lang voelen schoppen. Zo leuk. Ik heb de echo verzet, we mogen nu 3 november, twee dagen eerder dus. Dan weten we ook eindelijk wat het wordt...
Wij hebben morgen echo maar wij willen het niet weten, hoop alleen stiekem altijd dat ik iets langs zie komen haha. Maar vaak weet ik dan nog niks en blijft het een geheim tot het einde
hahaha, ik snap het wel hoor dat je stiekem hoopt wat te zien. Maar dat is wel een beetje heftig als je het dan toch verkeerd hebt gezien en je stiekem bent gaan rekenen op XX of XY
Zijn er trouwens meer mensen die een hele andere buik hebben aan het einde van de dag?
Ik begin de ochtend met een slanke `niet te zien dat je zwanger bent` buik en eindig de dag met een `wat een pens!` Buik...
En alweer van de roze wolk afgeduwd. Eerst bijna elke maand bloedingen en nu afgelopen weken speelde dit hele verhaal toen ik mijn urine toch maar eens besloot in te leveren vanwege het vermoeden blaasontsteking.
Zo n 6 weken geleden dacht ik ook al een blaasontsteking te hebben, door het vele plassen maar dat was de enige rede die ik had dus had zoiets van laat maar. Vanaf 17 weken en 5 dagen voelde ik haar voor het eerst. Een week later werden deze bewegingen minder hard en voelbaar. Ik had extreme lage rugpijn en steken in de zij, veel plassen. Maar elke keer dat ik ging was t ook genoeg dat eruit kwam. De pijn verdween en ik hoefde ook niet vaak meer te plassen, ik dacht laat de dokter maar zitten dan. Tot een dinsdag middag ik moest naar de wc en kreeg weer steken in de onderrug en zij, zo plots en veel ineens dat ik n beetje begon te zweten ervan en het toch koud had. Ik ging mn koorts opmeten, niets zelfs geen verhoging. Maandag was ik bij de vk geweest en die zei dat alles er zo prima uit zag, een nette bloeddruk van 100 /60 en de pijnen waarover ik vertelde waren volgens haar groeipijn van de baarmoeder en omdat die groter is, verklaarde dat voor mij dat ik de baby minder voelde, ze heeft immers meer ruimte. Nu plas ik steeds dat ik ga iets minder dan ik normaal zou doen, maar niet opvallend. De steken zijn weg. De avond voor ik de urine inleverde heb ik flink wat salmiak gegeten, ik hoop dat dat de eiwitten in mijn urine kan verklaren en niet de zwangerschapsvergiftiging! De assistent wilde er duidelijk niets over zeggen, maar moet vanmiddag wel naar de huisarts. Het is mijn eerste zwangerschap.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Maart 2016
reacties (68) Verversen