Ik ben nu +/- 15 weken zwanger, dit voelt als een jaar zo ongeveer. Eerst al weken op de bank gelegen door hevige misselijkheid en overgeven, waarbij 9 kilo afgevallen. Gelukkig nu met medicijnen is dit veel beter! Maar heb er zoveel andere kwaaltjes nog bij. Mijn gezicht zit helemaal onder de acne + eczeem (nog geen zalf gevonden wat werkt), erg licht in mijn hoofd/duizelig. Erge vermoeidheid. Vooral na het avondeten is het een drama; erg moe, hoofdpijn, duizelig, niet helder kunnen kijken of denken. Ik kan de hele dag niet veel qua een film kijken, boek lezen, op mijn telefoon, omdat ik me daar erg naar door voelt. Ook heb ik de hele tijd last van mijn oor die dichtklapt, dokter kan geen oorzaak vinden. En dan nog die vervelende obstipatie... Ik vergeet vast nog iets, maar dit was het wel ongeveerr.
Hebben meer mensen hier last van? Ik heb het idee dat ik de enigste ben die van die vervelende kwaaltjes hebt en het gewoon niet zo leuk vind om zwanger te zijn. Begrijp me goed, ik kijk erg uit naar de komst van de kleine! Het kan niet snel genoeg december zijn, maar dat zwanger zijn... Zijn er meerdere met dit gevoel?
Ja.. ik voel me echt gegijzeld in mijn eigen lichaam. Klinkt heel naar maar ik haat het om zwanger te zijn. Ook ik kijk uit naar de bevalling omdat ik weet dat alle kwaaltjes dan verdwijnen.
Ik ben nog steeds erg misselijk, maagzuur en kokhalzen. Kan niet lang zitten want dan krijg ik buikpijn. Ben ontzettend neerslachtig. Sinds kort lig ik doodmoe 2 uur per nacht naar het plafond te staren omdat slapen niet lukt. Alle prikkels zijn me teveel.
Moet onderkant goed schoonhouden anders heb ik binnen no-time een blaasontsteking.. heb heel vaak het gevoel opgeblazen te zijn. Mijn buik zit met 23 weken al ontiegelijk in de weg.. maargoed het is gewoon afzien.
Ik voelde me wel wat meer blij toen ik de baby voelde, dan weet je echt waar je het voor doet maar het blijft zwaar.
Ah, het is zo verschrikkelijk he! Blij dat ik niet de enigste ben!! Je ziet zoveel gelukkige, stralende zwangere vrouwen (voor je idee dan). Nu inmiddels 32+5 weken, dus eind op weg. Maar gewoon nog steeds in de ochtend erg misselijk, hele dag maagzuur, vooral s avonds en s nachts. Bekkeninstabiliteit:-( . Pas nog 3 dagen in het zkh gelegen, omdat mijn lichaam het gewoon begaf. Continue harde buiken, pijn in bovenrug/borst/schouders. Kreeg het medisch advies om heel erg rustig aan te doen. Verschrikkelijk!! Zoveel lichamelijke ongemakken, niet meer kunnen poetsen in huis. Niet de aandacht aan mijn dochter kunnen geven wat ik voor ogen heb. Zal zoooooooo blij zijn als ze er eindelijk is!!!
Heerlijk om soms even te klagen he! En fijn dat ik niet de enigste ben. Maar we doen het voor het goede doel en de gezondheid van de baby gaat voorop!!
Hi, hier ook een hell... vanaf week 7 tot 20 heel ziek geweest uitgedroogd.. (hg) 2x aan een infuus gelegen in het ziekenhuis en 11 kilo kwijtgeraakt doordat ik niks maar dan ook niks binnenhield... daarna volgde extreme moeheid ijzer tekort waardoor ik nu nog ijzerpillen slik ik zit nu in week 38 nu en woensdag word de kleine gehaald met een keizersnede.
voor je moeheid zal ik ook vragen om bloed te prikken voor ijzer als ik jou was als dit laag is kan je het opkrikken met pilletjes😊.
maar ook.hier een 2e zwangerschap wat niet helemaal lekker ging in het begin lag echt als een dood vogeltje op de bank elke dag 13 weken lang alles was teveel kon niet eens voor mijn zoon zorgen laat staan werken...
succes en hou vol hoop dat het snel over is bij jou🙏 en dat je kan gaan genieten!
Ohhh hier ook heel veel klachten! Begon met hg zat aan infuus. daarna gevolgd door hele erge bloedarmoede door ijzer tekort.ook aan infuus. Daarna was m’n vitamine D waarde 16. Toen kreeg ik weer bloedingen. Last van mijn bekken en rug- flanken. Toen ben ik dikke week opgenomen geweest met hydronefrose en zat aan morfine. Kreeg onder narcose een jj katheter binnen 18u, stoot m’n lichaam het af. Dus was weer verwijderd na een helse nacht. Die dag dat ik met ontslag mocht testte thuis iedereen positief op Corona . Ben 2 dagen later heel erg ziek van geworden. Ik ben daarna nog een keertje opgenomen geweest met longrijping prikjes en weeen. Toen kreeg ik diagnose zwangerschapsdiabetes. Terwel ik niks ben aangekomen juist afgevallen door die koliek aanvallen m’n bmi is net 17. Ik heb last van erge vaginale spataderen, en hele erge krampen in m’n liezen waardoor ik nu eind van de dag niet eens meer kan lopen. Dinsdag te horen gekregen zwanger te zijn van een veels te kleine baby die rond 2000kg weegt. Over een week word ik ingeleid ben helemaal kapot 🥹 dit was m’n pittigste zwangerschap
Even iets heel anders ben je gespannen of gestresst? Ik sla aan op dat oren klappen. Heb een tijdje last gehad van ‘chronische hyperventilatie’, daarbij ademde ik constant te hoog en oppervlakkig zonder dat ik het door had. Ik had daarbij ook jouw klachten, vermoeidheid, duizelig, niet uit woorden komen en soort warrig, alsof ik buiten mezelf stond ofzo. Dat oren klappen kwam bij mij ook daarvan, want het kwam altijd nadat de klachten als duizeligheid enz hevig waren.
Door zwangerschap en hormonen en daarnaast evt stress door veranderingen, toekomstbeeld etc kun je ook verkeerd gaan ademen. Het echt ziek zijn komt daar niet van, maar misselijkheid en weinig eten kan ook weer bijdragen aan klachten van verkeerd ademen. Google maar eens chronische hyperventilatie klachten.
Sterkte!! Ben bij mijn tweede zelf ook 20wk misselijk geweest, drama, vond het vreselijk. Dacht echt elke dag hoe kom ik dit door!? Gelukkig krijg je er iets moois voor terug, Maarja daar heb je nu helemaal niets aan :)
Het is dat het lastig is om zonder zelf zwanger te worden kinderen te krijgen die biologisch gezien van mij en mijn man zijn, maar anders had ik het zwanger zijn graag aan een ander overgelaten. Ik vind er geen bal aan en ik ben blij dat wij compleet zijn nu. Ik was vooral ziek, ziek, ziek en ziek en bij de laatste ging het mentaal niet echt lekker. Ik kon niet meer normaal aan de eettafel zitten. Ik bracht mijn verlof voor de bevalling vooral liggend door.
Wat ik wel leuk/bijzonder/fijn vond waren de echo's, het horen kloppen van de hartjes en het voelen van alle bewegingen. Voor de rest ben ik niet gemaakt om zwanger te zijn. Ik doe liever nog 10x een bevalling dan 1x zwanger zijn
Ik vond zwanger zijn vre-se-lijk! 9 maanden lang elke dag afzien. Van week 6 tot 41+5 ziek geweest. Enorm veel maagzuur, misselijkheid, braken, ontzettend zere bekkenbodem (loop nu nog steeds bij een bekkenfysio, Oktober verleden jaar bevallen), vanwege de bekkenklachten plaste ik steeds in mijn broek tijdens het braken, douchen kon ik ook niet meer zonder een douchekruk. Opgezette handen en voeten vanwege het vocht. Tot aan de bevalling nog meerdere keren gebraakt vanwege de misselijkheid en maagzuur, dat mijn partner op een gegeven moment zei 'de bakjes zijn op' haha. Bevallen was de enige remedie😂 als sneeuw voor de zon verdween het maagzuur en misselijkheid met spugen tot gevolg. Wat voelde ik mij een beter mens daarna!
Vorige zwangerschap van week 8 tot ongeveer 20 ziek op bed gelegen, kon niet eens zelf douchen. Nu heb ik dat niet maar voel me gewoon non stop niet fit/lekker. En daarbij vind ik zwanger zijn gewoon echt niet leuk. Ben heel dankbaar dat het kan en mag zijn maar leuk? Nee…
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Kwaaltjes en aandoeningen
reacties (11) Verversen