Mijn zoontje van bijna 5 is sinds hij naar school gaat een stuk brutaler geworden. Ook irriteert hij zich regelmatig aan zijn zusje (bijna 3), die hij dan duwt, slaat of knijpt. Wat zijn jullie methodes om zulk gedrag te corrigeren?
Hier probeer ik tegenwoordig, 4,5 en 1,5 ontwikkeling 3 en 2 er bij te zitten dus echt meespelen en dichtbij contact maken, ben nog aan het proberen hoe het gaat, maar merk wel dat ik sneller kan corrigeren voor er echt pijn wordt gedaan, hierdoor hoef ik minder te straffen wat bij ons inhoud zitten op de plek waar het gebeurt niet spelen tot zus/zusje klaar is met huilen en daarna sorry zeggen. Vooral het niet spelen tot zus stopt met huilen maakt indruk want zo merken ze hoeveel pijn ze de ander gedaan hebben.
Dit zou mijn tekst kunnen zijn alleen dan 4 jarige zoon en 1 jarige dochter.
Ik zit soms met mn haren in het haar, hij haalt het bloed onder mijn nagels vandaan. Nog even dat zetje naar zijn zusje, recht voor haar neus neervallen zodat zij ook valt, afpakken.. En maar zeggen dat het niet mag, maar dat werkt niet!
Tijdrekken, zijn zin willen want anders ga ik toch gewoon kei hard brullen.. En hij was voordat ie naar school ging zo rustig.....
Slaan, schoppen, bijten is gelijk op de gang.
Hier was het vorig schooljaar (dochter is 5,5 jaar) een ramp. Op een gegeven moment zelfs cb thuis laten komen voor advies.
Conclusie: strenger en consequenter zijn. Verder zeg ik steeds dat ze stop hou op moet zeggen ipv slaan oid. En als broertje (2) niet ophoudt dan naar mij komen.
Ook hebben we in de vakantie een Beloningsschema bijgehouden. Daarop stonden verschillende dingen waar ze een sticker voor kon verdienen. Blad vol was een cadeautje. Werkte goed en sindsdien gaat het aardig goed. Het is nu meer m`n zoontje die vervelend doet. Maar das ook de leeftijd. En ik denk ook z`n zus uittesten hoever kan ik gaan voordat ze me gaat slaan? (Want een zus die ineens bijna niet meer slaat das ff wennen natuurlijk haha)
Das grappig, hier zit ik ook constant met 2 kemphanen maar hier is het de jongste die meestal broer de kast op jaagt en hij laat het begaan tot de maat vol is en dan is het meestal geroep/ geduw en getrek tot ze hun pijn doen en dan komen ze janken bij mij. Dus soms laat ik ze gewoon doen, omdat ze zelf ook moeten leren hoe ze uit een conflict kunnen komen zonder elkaar pijn te doen of zonder dat ik tussen moet komen, maar als ik zie dat het te ver gaat en dat ze te gevaarlijk doen, grijp ik wel in. Ik zet ze dan in de gang of de hoek met mijn klok op 2 à 5 min. naargelang het probleem, tot ze bekoeld zijn. Soms moet ik nu nog maar mijn gsm pakken of de kleinste zegt al `ik zal braaf zijn` en dan gaat hij sorry tegen broer zeggen. De oudste (4 jaar) moet ik niet meer zo corrigeren, maar de kleinste (3 jaar) vraagt nog veel geduld. Het is gewoon een fase, want de oudste heeft dit vorig jaar ook dikwijls gehad en dat was omdat hij andere het op school zag doen en dit thuis dan ook wilde proberen omdat hij zich hier meer op zijn gemak voelt en dacht dat hij hier dan minder snel zou gestraft worden, maar dat was mis gedacht natuurlijk.
Naast wat gezegd is ook buiten het vervelende gedrag vooral ook het positieve benoemen als ze wel leuk met elkaar spelen en ik benoem ook vaak dat het jongere kind het goed bedoelt maar nog niet zo handig is met bepaalde dingen. Maar bij ons zijn ze ook wel aan elkaar gewaagd. Broer en zus doen niet voor elkaar onder ondanks leeftijd verschil van 2,5 jaar. Zusje slaat of bijt zo nu en dan van zich af en broer geeft nog weleens een harde duw. Maar ik merk wel dat als ik gedrag benoem de oudste dit ook beter begrijpt en later ook weleens zelf uitleg geeft. Ik laat ze ook weleens even zelf oplossen door net te doen of ik niks zie en dan loopt het vaak met een sisser af. En soms zijn ze gewoon vervelend en helpt niks.
Hier 2 jongens die soms ook flink ruzie kunnen maken. De oudste volgende maand 5 jaar en jongste 3 jaar. Oudste gaat hem ook slaan als hij er niet met hem uitkomt. Hij moet op de mat staan als hij daar mee door blijft gaan. Meestal is mijn stem verheffen of tot 3 tellen al genoeg. Ik kijk meestal wat er nou gebeurd en waarom er ruzie ontstaat. Het kan namelijk ook zijn dat de jongste juist iets afpakt of slaat en hij daar op reageert. Vaak krijgt de oudste de schuld terwijl er meestal iets vooraf is gegaan voor hij gaat slaan, schoppen of zelfs bijten. Ik probeer hun daar in te begeleiden en zo nodig haal ik ze uit elkaar of neem het speelgoed waar ze ruzie om hebben weg. En als ze dan weer rustig zijn mogen ze het pas weer terug hebben.
Niet slaan, schoppen, knijpen etc. geldt uiteraard ook voor mijn beide kinderen. Ze moeten dan op de trap zitten of naar hun kamer (kamer geldt vooral voor bijten, komt gelukkig bijna niet meer voor), daarna probeer ik duidelijk te maken waarom hij daar zit. Hij zegt dan automatisch sorry, maar hij lijkt lak te hebben aan alles, want 10 minuten later zet ik hem weer op de trap voor hetzelfde bij wijze van spreken.
Ik zou meteen straffen, s avonds pas straffen voor iets wat overdag is gebeurd is te laat. En als ze al geen tv meer mogen kijken kunnen ze de rest vd dag gerust vaker slaan, straf hebben ze toch al haha
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Kleuters
reacties (12) Verversen