Sinds een paar dagen heeft de kleine man iets 'nieuws'. Als hij iets wil, maar hij mag het niet dan begint hij vol zelfmedelijden te huilen. Zwaar aanstellerig en overdreven, maar wel echt met flinke tranen. Pas als zijn interesse op iets anders gericht raakt stopt hij. Nu doet het me niet zoveel, want ik blijf bij wat ik gezegd heb en als hij toch met iets doorgaat, gaat hij voor straf in de box. Het is alleen zo jammer dat hij het zichzelf zo moeilijk maakt. Maar ach, hij komt er vanzelf achter dat hem dit niks oplevert. Herkenbaar?
Meestal helpt afleiden, zo niet, dan zit ik haar even in een hoekje om rustig te worden. Niet echt straf, maar meer om te kalmeren. Straffen ben ik persoonlijk nog niet zo van bij die kleintjes. Ze kennen nog geen oorzaak-gevolg.
Dwarse-dreumes buien noemde ik het bij de oudste 2. Let maar op, in de peuterpubertijd wordt het nog erger
Heel herkenbaar. Alleen gaat de kleine niet meer in de box. Ik zeg vaak tegen dr dat als ze weer rustig is dat ze naar me toe mag komen of mag roepen...
Zeker herkenbaar! Hier ook huilen, gillen, brullen omdat hij iets niet mag. En als hij moe wordt juist dingen doen die niet mogen alsof hij wil zeggen 'gooi me alsjeblieft op bed!'
Ja heel herkenbaar! Gelukkig snel af te leiden met iets anderd. Heb de indruk dat het ook meer gebeurt's avonds als hij moe is. Krokodillentraantjes :-)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Juni 2014
reacties (8) Verversen