Ik ben zwanger van een zoon. Voor deze zwangerschap zijn wij onze dochter in de buik verloren. Ik moest zelf erg wennen aan de gedachte van een jongen, mede doordat ik eerder was ingesteld op ons meisje. Maar na een tijdje was ik helemaal gewend en helemaal blij met ons kleine knulletje op komst.
Nu was van het weekend een vriendin met 2 zoons bij ons (alleen, dus zonder haar kinderen). Ze bleef maar praten over hoe zwaar het is, hoe ruw en grof de jongens zijn en hoe alles in huis kapot gaat door haar jongens. Ze kunnen geen minuut stilzitten om bijv te knutselen of een spelletje te doen, gooien al het speelgoed zo hoog mogelijk door de kamer en de vloer zit vol krassen en putten door het vanaf de bank leeggooien van de blokkendoos terwijl ze weten dat het niet mag.
Ineens werd deze hormonale tut weer van haar blauwe wolk af geslagen... ik WEET dat meisjes ook druk en bitchy kunnen zijn, maar in mijn omgeving zie ik vooral hele drukke, lompe jongens en wat rustigere meisjes. Tuurlijk, die gillen ook de boel wel eens bij elkaar maar ik zie echt een duidelijk verschil om me heen. Help, ik heb koudwatervrees!
Nu wilde wij natuurlijk graag een kindje, van welk geslacht ook. En ben ik zooo blij dat het er deze keer gezond en goed uit ziet! Maar toch laat het schrikbeeld van slaan, stompen en gooien me even niet meer los... het zal absoluut ook met opvoeding te maken hebben verwacht ik, dus daar kan ik het wel mee relativeren voor mezelf.
Toch de vraag: hoe zijn jullie zoontjes? En wat waren jullie verwachtingen van te voren...?
Je moet je niet van je blauwe wolk laten afslaan, dat is nergens voor nodig! ☺️
Natuurlijk je kan geen kind vergelijken, als je over buurvrouw bijv een zoon heeft die alles sloopt, binnen en buiten huis.. Moet je niet denken dat jou zoon dat ook gaat doen! 😊
Mijn zoon is bijna 9 jaar, is een hele rustige, lieve, sociale zorgzame jongen en natuurlijk was hij toen hij 3 a 4 was ook lekker energiek, maar dat hoort er ook bij.. Als ik soms hier vriendjes binnen krijgen van onze zoon, zie je elke keer weer verschil tussen kinderen en dat ligt ook grotendeels aan een thuis situatie en/of opvoeding (denk ik)
blijf lekker op je blauwe wolk zitten 💙 en laat je niks wijsmaken! ☺️
Mijn zoon is nu 3 en hij heeft veel energie dus fysiek misschien wat druk, maar hij is lief en heeft een rustig karakter.
Ik denk dat het ook te maken heeft met de opvoeding en welke activiteiten je je kinderen aanbiedt. En uiteindelijk maakt het nirt uit wat je krijgt, hoe dan ook is dit kindje van jóu en en daar ga je dolgelukkig mee zijn!
Wij hebben een dochter (3,7j) en daar heb ik ook wel echt mijn beide handen mee vol! Ze is zo energiek en enthousiast en op de kop toe nog eens lekker driftig en koppig. Mijn neefje daarentegen is een enorm verlegen jongetje die héél rustig en beraadzaam is in alles wat hij doet. Veel zal dus afhangen van het karakter van je kindje en ja natuurlijk als je geen grenzen stelt loopt het helemaal de spuigaten uit. Laat je niet bang maken!
Mijn zoon was en is (nu 11) veel makkelijker dan dochter (9). Nou heb ik sowieso geen moeilijke of drukke kinderen, maar zoon huilde nauwelijks bijvoorbeeld. Meisjes zeiken meer. Dat geouwehoer als ze vriendinnen krijgen die dan weer jaloers op elkaar zijn. Ik vind dus jongens echt makkelijker. Mijn zusje heeft een dochter (8) en zoon (6) en die vindt dat ook. We zijn beiden zwanger nu en zij hoopt voor de rust eerder op een jongen!
Ik kan niets zeggen over m'n eigen kinderen, maar ik werk in 't onderwijs. Ik heb ontzettend zoete lieve jongetjes in de klas gehad. En ontzettend drukke meisjes waar ik m'n handen vol aan had. En alles ertussenin. Meestal spelen jongetjes wel iets ruwer en fysieker (ninja, riddertje enz) en meisjes iets fantasierijker en rustiger (bijv taartjes maken in de zandbak) maar dat hoeft niet perse.
Ik denk dat het gedrag van je kind voornamelijk komt door jouw eigen gedrag, jullie opvoeding en de activiteiten die je je kind biedt. Als kinderen zich vervelen of geen grenzen zien, is het niet gek als ze met blokken gaan gooien
Hier zijn onze 3 zonen juist veel liever en rustiger dan onze 4 meiden... De drukste hier in huis die het meeste stuk maakt is onze dochter van nu ruim 4.
Ik zou niet weten waarom jongens zich anders zouden gedragen dan meisjes. Hangt vooral van het karakter af en hoe de omgeving met hen omgaat en welke verwachtingen eraan hun gesteld worden.
Ach meis.. niet bang zijn hoor.. hier 2 meiden en een jongen... mijn zoon is idd een eche draak en kan hem soms echt achter t behang plakken. Maar daarentegen is hij zooooo lief en een echte mamaskind. Speelgoed die we van de meiden nog hadden is idd kapot😅 majah goed daar lachen we af en toe maar mee. Ik zou hem voor geen goud kwijt willen ookal is hij druk ruw en lomp af en toe. Dit alles staat echt lijnrecht tegenover alle liefde die hij mij/ons geeft. Laat je niet gek maken door andere hoor meis. Lekker genieten
1 meisje, 2 jongens... Komt goed hoor, je gaat dol gelukkig zijn met je mannetje! Het maakt echt werkelijk niet uit wat je krijgt!!! Zou je weer een dochter krijgen, dan is ze misschien kattig? Kleinzerig? Zeurderig? Rommelkont met al haar geknutsel? Dan denk je: wat is een jongen dan heerlijk! Heb je een jongen, dan is hij misschien drukker? Is zijn stemgeluid net wat harder? Gaat net iets meer speelgoed kapot? Dan denk je: wat is een meisje dan heerlijk!
Maar joh, een kindje met zijn eigen persoonlijkheid, afhankelijkheid, humor, streken en eigenaardigheden is gewoon: heerlijk! Omdat het jouw lieve eigen kindje is... Die je zo nu en dan achter het behang kan plakken, maar daar maakt geslacht geen onderscheid in 🤣🤣
En hoe je de opvoeding oppakt maakt ook absoluut hoe je kinderen zijn! (Hier gaat nooit speelgoed door de kamer)
Dus kop op, hupsakee, op die blauwe wolk weer jij! 🥰😘💙
Ik heb 3 mannetjes, ze kunnen best druk zijn maar meer in spelen. Vind ze niet ruw of grof of wat dan ook. Mijn mannetje van 10 kan er heerlijk van genieten om na een speeldag met zijn moeder te knuffelen. Mijn oudste is een puber. Daar maakt jongen of meisje niet uit. Het liefste is hij met vrienden
Weetje ik heb vier kinderen, twee meisjes en twee jongens. En echt elk kind is anders met een heel ander karakter. De één heeft een andere aanpak nodig dan de ander. Als ouder leer je daarmee omgaan.
Wat ik wel van meisjes vind, die kunnen sneller zeuren en echt erin blijven hangen. Jongens zijn wat actiever en zijn graag bezig met spelen. In de opvoeding is grenzen geven heel belangrijk ze moeten veel leren. Als je als ouder veel toelaat en niets van zegt, ja dan krijg je dat zij met spullen gaan gooien en erg stout gaan doen. Het kind moet weten dat er regels en grenzen zijn. Dus opvoeding vormt een kind ook heel erg
Soms is ie lekker druk mijn zoon. Maar hij knuffelt heel graag. Vind bij me zitten nog steeds gezellig en kan makkelijk een uur tegen me aan liggen als ik aan het voorlezen ben. En hij is heel behulpzaam. Nu weer zwanger van een jongen en ik ben heeel blij. Klein voordeel volgens mij zijn hele vieze luiers makkelijker schoonmaken bij een jongetje.
Nou ik denk niet dat dit echt aan haar zonen ligt maar aan de opvoeding. Jongens kunnen wat ruwer zijn, meiden ook, maar ik ben echt van mening dat je met opvoeden heel veel kan bereiken.
Ik ben opgegroeid met twee zussen. Ik moest echt even slikken toen bleek dat ik in verwachting was van een jongetje. Wij hebben 2 zoons nu, en echt, het zijn leuke jongens. Jongens zijn vaak heel lief tegen hun moeder. Ik krijg heel veel knuffels en kussen, ook van de puberzoon. Ik zie onderling en ook richting hun vader wel vaker competitief gedrag. En als jongens ruzie hebben, slaan ze er op maar dan is het wel klaar. Geen geroddel of bitchy gedrag, wat je bij meiden ziet.
En natuurlijk, jongens zijn vaker dan meisjes fysiek ingesteld. Zorg dus vooral voor een manier waarop ze dat veilig kunnen uiten en begrens ze in gedrag dat jij niet wil. Stukje opvoeding dus. Het wordt hier grof en lomp genoemd, maar dat is gewoon de manier waarop jongens vaak spelen. Als je dat accepteert (en waar mogelijk faciliteert), dat jongens daarin gewoon anders zijn dan meiden, en dat jij er als moeder óók met een meidenbril naar kijkt, is het veel makkelijker om je daar niet al te veel over op te winden. Dan is zulk soort gedrag niet grof, lomp of vervelend maar gewoon anders. Het is dus ook een stukje mindset bij jezelf.
Nu onze oudste in de puberteit zit, heb ik het trouwens echt makkelijker dan mijn vriendinnen met pubermeiden. Tot die tijd kan het gebeuren dat je op een regenachtige dag geen koekjes gaat bakken of knutselen, maar je huis omtovert in een stormbaan
Ik heb een dochter en een zoon en ze zijn beidde even makkelijk/moeilijk. Het ligt volgens mij ook voor een groot stuk aan de opvoeding en hoe vrij je hun laat. Mijn zoontje is wel iets sneller met slaan, maar knuffelt veel meer en zegt elke dag wel 5x ‘ik hou van jou mama’.. en mijn dochter zal sneller huilen en is dan weer veel zelfstandiger en een babbelkous.. maar verder voeden wij hun hetzelfde op.. dus dezelfde regels waar ze zich aan moeten houden.
je moet een kind behandelen naar zijn karakter. Maar eerlijk ik keur het niet goed als ze met speelgoed gaan smijten. je kan echt wel invloed uit oefenen hoe ze met dat drukke gedrag om gaan. willen ze gooien met dingen geef ze een bal laat ze die keihard buiten tegen de muur gooien, geef ze een pittenzakje en dat mag binnen bijv. Mijn oudste zoon is 3 en de jongste net 12 maand. Dus elkaar opstoken kan nog niet. Maar eerlijk zie ik bij een gezin waar ik vaak kom ook wel hoe ik het echt niet zou willen. De oudste daar is 7, daarna 5 daarna 2. Allemaal jongens. Maar ik vind dat die ook niet leuk met elkaar om gaan. Maar ze zijn echt ook stout, de oudste kan ook heel erg gemeen zijn er de ouders zien het niet of zeggen er niets van. Ik vind het vaak niet echt leuke jongens. ps ik laat dit niet blijken, ik zeg nooit wat van de opvoeding en toon gewoon liefde naar de jongens. Ik hoop wel heel hard dat ik kan voorkomen dat mijn jongens zoals die worden
Ik vind mijn 3 dochters veeeeeeeeel drukker dan mijn zoon hahah. Meisjes kunnen echt krengetjes zijn, zeker obderling met vriendinnetjes altijd wel iers aam de hand. Gaat ook nooit goed met ze 3en. Mijn zoon heefr 2 beste vrienden, hun spelen altijd met ze 3en, nooit ruzie of gezeur, als ze al ruzie hebben is het binnen 5 min weer goed en is allea vergeten en vergeven Mijn zoon is ook echt een mamas kindje, hij doet alles voor mij, zegt me elke dag hoe mooi ik wel niet ben en hoeveel hij van me houd , hij is 7 jr.
Ik heb geen kinderwens meer, maar als ik die had zou ik daarin een stiekeme voorkeur naar een jongetje hebben. Veel leuker. Meisjes zijn echt fel, en bitchy. Ik verbaas me dat jij een ander verhaal kent. Want ik hoor Alleen maar om me heen hoeveel makkelijker jongetjes zijn. En dat er met meisjes veel meer toestanden zijn. Ik denk dat je liever een puberzoon hebt dan een puberdochter. een dochter krijgt straks nog een extra dosis hormonen over haar heen. Nee hoor.. doe mij maar een jongetje.
Ik merk zelf ook heel erg het verschil thuis. Natuurlijk is het per persoon verschillend en heeft je opvoeding ook een grote bijdrage. Maar mijn dochter is af en toe echt.... oeeeefffff.... haha ik hou van haar hoor. zou me leven geven als iemand haar lastig valt. maar man ow man ow man. En mijn zoontje is wel wat drukker. maar veel zachter en liever empathischer... etc.
Gewoon lekker genieten en over je heen laten komen, want het is toch niet te voorspellen van te voren. Geniet van je zwangerschap en laat je niet gek maken :)
mijn dochter is zo veel makkelijker dan mijn zoon is dochter is 7 zoon is 3. Dan vergelijk ik als ze dezelfde leeftijd hadden dus toen ze beide 1 waren en 2 etc.
Ow echt? ja zie je... zo verschillend. Je kan het toch nooit echt weten. 1 ding is zeker. Je zult onwijs veel van je kind houden... of het je vazen breekt, je leren bank inkleurt met een viltstift of... hahaha het komt allemaal goed. En iedereen heeft wel eens een baal momentje. ik zou me niet laten lijden door het verhaal van je vriendin. Die had gewoon even zo een baal momentje en moest gewoon even stoom afblazen. Helaas was dat misschien even niet het goede moment nu je zwanger bent van een jongentje en vol zit met hormonen hihi. Nogmaals een hele fijne zwangerschap
Mijn zoontje is nu 4, hij is vrij rustig en makkelijk, maar kan met momenten wel druk zijn. Het is wel echt een verschil vind ik, alles gaat van het begin af aan lomper en harder. Bijv onze blokkenkar, dat werd een botsauto. Op zijn verjaardag speelde zijn vriendinnetje ermee, 3 weken ouder, en die ging er gewoon netjes mee rijden, onze meneer botste ermee tegen stoelen, tafels, muren.
Ik heb een zoontje van anderhalf. Het is echt een boefje, alles ontdekken. Dus we moeten flink opvoeden en consequent zijn. Hij is ook niet bang. Hij gaat op de boerderij gerust alle geitjes aaien, en dat doet hij heel zachtjes. Gooien mag, maar buiten met een bal, niet binnen. Hij kan uren buiten zijn. Daar kan ook weinig stuk, kan hij lekker zijn gang gaan en hoef ik hem zelden te corrigeren. Hij komt soms naar me toe gerend en dan geeft hij een knuffel. 2 seconde, want meer geduld heeft hij niet, en daarna gaat hij weer verder spelen. Maar op dat moment smelt mijn hart.
Ik heb 2 jongens, ja zijn echt druk maar soms echt liefde.. ze luisteren goed, maar ik luister ook goed naar hun. Ik ben van mening zodra een kind zich misdraagt wil eht aandacht, ik geef ze altijd eerst aandacht en dan ga ik iets voor mezelf doen. Zie vaak dat ouders die met handen in t haar zitten of gek worden van hun eigen kids, vaak niet interactief met ze bezig zijn.
Mijn zoontjes zijn heel verschillend. De ene kan ik rustig de hele week een wit shirt aan trekken als ik zou willen. Hij kan zich goed concentreren. Houdt van boekjes, lego, knutselen en heeft veel vriendinnetjes. Maar hij stopt nooit met kletsen en vraagt continu bevestiging of wil spelletjes doen. De andere is echt een sterio type jongen. Voetballen, rennen, auto's, brandweer. Poep en plas grapjes. Maar daarnaast ook echt heel grappig. Maar eigenlijk veel socialer aangelegd dan zijn rustige broer en kan zich veel beter zelf vermaken. Speelt soms uren zelf! Beide echte knuffelkonten!! Spullen gooien is echt opvoeding. Conclusie: geslacht zegt niks over karakter. Ik begrijp dat je moet schakelen maar wil je gerust stellen: je gaat zo ontzettend veel van je knul houden!! En jij gaat vast heel positieve dingen over hem vertellen tegen je vriendinnen omdat je zo trots op hem bent!!
Mijn oudste is een zoon. Hij is rustiger dan mijn dochter! Hij kan heerlijk een boekje zitten lezen en hij is ook helemaal niet luidruchtig. Mijn dochter is altijd in de weer en die hoor je drie blokken verderop nog gillen en lachen. Uit ervaring kan ik je zeggen: alles is leuk, jongen, meisje, maakt niets uit!
Mijn jongens zijn druk, rennen graag rond, springen op de bank, spelen luid. Maar in vergelijking met mijn dochter zijn zooooo makkelijk. Mijn dochter vind het leuk haar broers te pesten. Mijn zonen zullen dat uit zichzelf niet doen. Ze zijn ook sneller tevreden, minder kieskeurig en knuffelen graag :)
Ik heb 3 knullen, en geloof me, ze zijn geweldig, en tuurlijk soms wil je ze even achter het behang schuiven maar ik ben soms echt heel blij met mijn boys in de bubble jungle of monkey Town denk Ik soms echt what the helll.... Die van mij zijn echt niet zoo... de 3de hoor je nooit, ik weet niet eens of die echt kan huilen, de eerste ook lekker op zichzelf, de 2 de iets drukker maar vol humor, niet onhandelbaar niet naar.. Nee ik ben zwanger van de 4de en ook een jongen en geloof me ik zou 'm niet ruilen voor een meid🤗
Mijn zoontje is een heerlijke, rustige en blije baby. De ervaring van mijn ouders: ik was druk, deed vaak dingen die niet mochten en heb ooit uuuuren in de hoek gestaan. Mijn broer waren ze vaak kwijt omdat hij stilletjes in een hoekje zat te spelen. Zegt dus niks volgens mij. 😉
Ik zou me er niet druk over kunnen maken. Heb 3 zoons, 4, 2 en 0. 4 en 2 jarige zijn super druk. Moeten er echt een paar keer per dag op uit. Kunnen niet lekker rustig kleuren. Kunnen wel heel lekker knuffelen en zijn echt moederskindjes. Ik heb ook twee nichtjes, die spelen heel zoet rollenspellen, zijn braaf en gedisciplineerd. Zegt niks over mijn opvoeding van de jongens. Ze zijn wel opgevoed, luisteren prima bij het oversteken van de straat, eten netjes hun bordje leeg, maarja.. ze zijn wel fysiek meer aanwezig dan de meeste meisjes die ik in de omgeving heb. En zo ook alle andere jongens die ik met meisjes vergelijk. Ik heb geen meisjes ervaringen, wordt ook wel eens knettergek van dat lompe, actieve, en soms wat destructieve gedrag van ze. Maar ik zou ze voor geen goud willen missen of omruilen voor een meid.. want poeh.. sommige meisjes.. 😂😂😂😂😂😂😂
Nou... als ik eerlijk mag zijn vind ik het een heel heel heel klein beetje tactloos van je vriendin na wat jij hebt meegemaakt. Ze zal de beste bedoelingen hebben. Maar ik vind het heel erg voor jou omdat je zoals je zelf zegt in het begin je nog zo vast zat aan het gedacht van je meisje, wat normaal is en super sterk dat je je toch kan focussen op je zoontje dat er aan komt. Ik zou proberen om je van zulke dingen mentaal een beetje af te schermen, om jezelf veel onnodige gedachtes te besparen die misschien onzekerheid en verdriet op wekken. Jongens en meisjes, daar gaat het niet om.. zoals je zelf zegt, karakter en opvoeding, aandacht en liefde.. het is niet alleen de taak van het kindje om zich “zomaar goed te gedragen”...
Even een geruststelling.... onze zoon is rustig. Hij kan wel rennen en druk doen net als zijn zusjes, maar zo druk als je vriendin het beschrijft echt niet! Mijn zoon is juist een mama's kindje en houdt heel veel van knuffelen. Blijf maar lekker op je blauwe wolk hangen hoor
En alle 3 de kindjes zijn rustige kinderen die zichzelf prima kunnen vermaken. Ze zijn lief voor elkaar en spelen goed samen. Tuurlijk is er wel eens een woorden wisseling maar dit komt echt niet vaak voor. We krijgen ook regelmatig te horen van andere dat ze lief en rustig zijn. Dat zit gewoon in het karakter van het kind en een beetje opvoeding denk ik dan.
Jongens zijn echt heel leuk en echte mama's kindjes. Ze kunnen heerlijk kroelen en zijn echt de liefste. Ik zou ze voor geen goud willen missen of willen ruilen voor een meisje.
Ik vond het heel leuk om ook een dochter te krijgen na 2 jongens maar kwam er ook achter dat het qua kind totaal geen verschil maakt. Het is alleen het shoppen dat je wellicht wat meer doet voor meisjes omdat álles zo leuk is 😉
En hier spelen ze wél graag spelletjes. Ze hebben hier in huis alles heel gelaten (andere kinderen zowel jongens als meisjes van familie of vrienden daarentegen niet altijd). Ze zijn hier geen stuiterballen en ik hoef ze ook niet uit te laten razen om rust in huis te hebben. Ze houden wel van voetbal, daar heb ik mijn man dan voor, maar zelfs dat is leuk om naar te kijken gewoon omdat het je eigen kind is dat daar zijn best staat te doen.
Het ligt echt aan de kinderen van je vriendin dat ze die ervaring heeft met jongens. Ik heb ook wel kennissen met van die jongens en dan gaan we daar weg en denk ik ook pooh ik zou gek worden..... Maar dat heb ik ook bij vrienden met kattige dochters die zichzelf helemaal geweldig vinden ... daar hou ik ook niet van en zou daar ook gek van worden.
Lang verhaal....
Jullie wondertje is straks helemaal van jullie en vast perfect en je gaat er oneindig van houden ❤
Ik heb een zoon en een dochter. Dochter wil niet graag knuffelen, wil haar eigen ding doen etc, maar dan mijn zoon... mama hier mama daar, mama knuffelen, mama kom je nog even bij me liggen in bed... hij is aanhankelijk, ontzettend lief voor mij, hij kijkt graag frozen en ja hij is ook een jongetje ;-) dus ook springen, rennen etc, maar dat doet mijn dochter ook. Ik had eerst ook beetje het beeld van ohjee een jongen (hij is de 1e) maar oh wat is een jongetje leuk!!!!
En eens met de rest hieronder... heeft ook deels met opvoeding te maken. Hier wordt niet gegooid met spullen en zeker niet grof naar elkaar.
Probeer lekker te genieten, komt helemaal goed 💙💙💙
Hier 2 meiden van bijna 2 en bijna 4 nou mij oudste dochter was niet makkelijk als baby en peuter vaak driftbuien haar zin doordrammen en niet kunnen spelen met iets gaat van ene naar ander. Ze is bijna 4 ze kan heel druk zijn ze houd van lekker stoeien ze kan ook goed schreeuwen we zijn heel consequent bij haar dat heeft echt nodig.
Nou jongste dochter is heel ondernemend is heel ander kindje en schreeuwen kan ze nog beter als haar zus maar lig echt aan karakter van je kind ook aan opvoeding als ouder dat ook niet heel makkelijk.
Wij verwachten nu een jongen wat ben daar blij mee🥰ik denk juist jongens niet zo gillen en beter met speelgoed kan spelen en zich beter kan vermaken of echt zo is gaan we meemaken 😁
Maar niet echt leuk dat ze zo erg over haar zonen zeg probeer lekker van genieten ik weet zeker dat jongens ook super leuk zijn en heel lief 🥰
Ik zie in mijn omgeving alleen maar meisjes met een grote mond (ja ook op 2-3 jaar) en jongens die zó lief, rustig en aanhankelijk zijn. Het heeft met opvoeding te maken, meer niet
Nou... mijn dochter is wel rustiger dan veel jongens, maar zij heeft dan weer op de muur getekend en het hele huis vol my little pony stickers geplakt. Dus je huis zou er met een meisje evengoed aan gaan zeg maar.
Deel is karakter van een kind maar grotendeels is echt opvoeding. Sorry, maar ik vind met dingen door de huiskamer smijten niet normaal en dit is niet geslachtafhankelijk. Mijn kinderen, waarvan 1 jongen, smijten echt niet met spullen en kunnen prima stil zitten
Laat je vriendin hier gezellig langs komen en dan weer oordelen😅. Hier is de dochter de onhoudbare, lompe en vooral ook onhandige stuiterbal, die dingen sloopt, niks heel laat, steeds weet te vallen en onder de blauwe plekken zit, ruw is en erop los mept en schopt als het haar niet naar het zin is(word uiteraard wel aangepakt, maar ze is een koppige volhouder🙈). Zij ziet altijd binnen 2 tellen zwart buiten en blijft nooit schoon, meeste kleding, vooral broeken, zijn binnen 1 dag stuk. Ze durft alles en totaal niet bang, stapt zo overal op af.(Ze is 2)
Onze zoon(3,5 jaar) komt rustig een uurtje bij ons zitten of tv kijken, hij houdt niet van vies worden en kleding blijft heel. Tuurlijk kan hij wat ruwer zijn, en slaat hij ook wel eens, maar dat gedrag begon pas nadat zijn zusje ermee begon en doet hij eigenlijk zelden. En ja, hij kan ook heel druk zijn, maar heeft ook veel meer rustige momenten en is over het algemeen, als ik naar zijn zusje kijk, rustiger. Hij is verder ook een bangerik: een langpoot aan de buitenkant van het raam: hij schreeuwt alles bij elkaar en durft niet in de buurt van het raam te komen. Loopt er een hond langs: hij rent de andere kant op, een insect op tv: hij roept alles bij elkaar. Nieuwe dingen heeft hij veel aansporing voor nodig, durft het dan soms nog niet, ook niet als wij het voordoen. Soms doet hij het dan wel, andere keren niet.
Ik heb zelf altijd een positief beeld van jongens gehad, ja druk en houden van ravotten. Maar ik zag mezelf toch echt alleen in de weer met jongens. Ik moest juist even wennen toen we hoorden dat we een meisje kregen bij de tweede😅 en nog steeds moet je mij niet vragen wat ik een meisje voor de verjaardag moet geven. Ik weet echt niet goed wat ik daar mee aan moet🙈
Jongens zijn over het algemeen wat gemoedelijker, hier tenminste. Als baby was dat al zo. Hij vond het allemaal wel best terwijl onze dochter van baby af aan al pittiger was: ze moest steeds uitgedaagd worden, verveelde zich snel en wilde steeds wat ze nog niet kon. Dat hebben we bij onze zoon nooit gehad. En nog is hij doorgaans makkelijker in bijv. Corrigeren(oké, niet met alles, maar hé, het zijn wel peuters🤷♀️). Maar verschilt per kind natuurlijk.
Zou dus echt afwachten. Het zegt niets. Wie weet hoe jullie zoontje zal zijn. Onze zoon is dus juist veel gemoedelijker en in verhouding wat makkelijker. Wacht het af. Misschien heeft je vriendin juist wel een veroordelend beeld van een meisje omdat ze er niet één heeft🤷♀️
Met alle respect dat heeft met opvoeding te maken 😭.
Ik ben gezegend met 3 zoons en het is goed zo maar anders had ik er nog 2 jongens bij willen hebben ! Jongens zijn echte mama’s kindjes. En is ook stukje karakter 2 van de drie zijn heel rustig en 1 is een stuiterbal heeft veel energie. Die sport daarom ook 6 uur in de week zodat hij alles kwijt kan en speelt veel buiten. Ik heb ze altijd geleerd om respectVol om te gaan met spullen, dus niet springen op de bank , niet met dingen gooien, niet voetballen in huis we eten en drinken aan de tafel niet door het hele huis. Speelgoed ga je ook netjes mee om. En tuurlijk is er we eens een beker om gevallen en ik heb 1 putje in mijn vloer omdat de oudste zijn fiets had laten vallen (moest even door de voordeur) ze zijn enorm lief En knuffelig de oudste twee stoeien af en toe maar slaan en schoppen wordt hier niet geaccepteerd. En alle drie kunnen rustig iets voor hun zelf doen zijn geen wervelwinden die door het huis banjeren.
Hier was t duidelijk andersom.. mijn dochters ontzettend druk en 1 ook erg lomp en baldadig.. alles moest stuk.. nooit rustig spelen, nee alles werd gesloopt. Mijn zoon is het tegen overgestelde. Altijd rustig, stil, netjes. Voorzichtig met zijn spullen, altijd netjes opruimen en nog nooit iets gesloopt. Alleen mijn ervaring is dat meisjes wat harder zijn.. mijn dochters vallen, niks geen gehuil opstaan en door. Mijn zoon valt, helemaal in tranen. Tandjes die doorkomen...bij dochters niks aan ze gemerkt er was ineens een tand..met zoon nachten opgezeten omdat hij zo huilde van pijn.
Ik heb ook een 'typische' jongen. Een echte raaskal. En ik vind het HEERLIJK. Ik kan elk moment bevallen van zoontje nummer 2 en ik kan niet wachten tot ze samen het huis op stelten gaan zetten haha. Nu hebben we wel een hele grote tuin waar ze van alles kunnen uitspoken en veel energie kwijt kunnen, maar ook het huis moet er soms aan geloven. Maak je niet te druk en ieder kind is anders!
Mijn zoon is er een maar mijn dochter ook.. die gilt continue op het moment (zoon niet gedaan). Is super ondernemend en druk(continue bewegen..) . Mijn zoon was een stuk rustiger. Ja jongens hebben veel energie, maar meisjes hebben dat zelf ook🙈
Wij hebben een heerlijk zoontje van ruim 1 jaar, hij is lekker tevreden, kan gerust 2 uur in de kinderstoel zitten en met een autootje spelen, brabbelt er op zijn manier lekker op los, heeft ondeugende oogjes en weet precies wat de woorden ‘mag niet’ betekenen. Ons lieve wijze dochtertje is juist het tegenovergestelde. Ze is vooral erg zorgzaam, bijdehand, leergierig en een heerlijk, fladderend, bijdehand meisje die precies weet wat ze wil en vooral wat ze niet wil.
Oftewel, elk kind is anders en je bent gek op je eigen kind. Natuurlijk is het soms pittig maar als je leert kijken naar de kleine dingen en naar het karaktertje van je kind dan ga je ze alleen maar meer waarderen en kun je soms ontzettend lachen om de acties van je kind.
Gewoon lekker buiten leren spelen dan haha! Hier een zoon van 15 maanden, heerlijk ventje.. ongetwijfeld meer lomp en wild als een meisje: maar aangezien dit m'n eerste is groei je erin mee.. En spullen van bank gooien en andere gekkigheid kun je als ouders zijnde ook afleren tenslotte. Onze kleine vind klimmen fantastisch en speelt liefst hele dag buiten: is gezond en daar kan hij ook lekker ravotten wat ie wil! Prima toch? Niet te moeilijk denken: ze zeggen tenslotte ook dat jongetjes vaak hun moeder áltijd het allerliefste vinden en dat is wel weer fijn toch ;)
In onze familie is het andersom. De meisjes zijn echt terror! Druk, bijdehand, ondernemend, gillen, niet aan tafel stil kunnen zitten etc.. de jongetjes daarentegen zijn een stuk zachter, rustiger, makkelijkere slapers, lekker chill spelen in de hoek van de kamer met 2 autootjes. Toen m’n moeder hoorde dat ik een jongetje kreeg werd ze juist blij, eindelijk weer even een rustig kindje erbij haha. Ze past elke dinsdag op alle kleinkids ;) Het verschilt per kind en heeft met karakter te maken, niet met geslacht. Mijn zoontje is de rustigste en makkelijkste baby in de familie tot nu toe. Laat je niet gek maken! Geniet van je zwangerschap en je zoontje, het is zo’n rijkdom!
Onze zoons zijn overleden, dus ik heb alleen voorbeelden uit onze omgeving.
Mijn neefje is een heel makkelijk kind. Kan overal mee naartoe en vermaakt zich prima. Mijn nichtje is ook heel lief natuurlijk (zeker voor onze dochter!), maar ook wilder. Ze kan zich niet/moeilijk alleen vermaken en zal niet snel zelf vriendjes maken.
We hebben aan de ene kant 3 buurmeisjes en 2 huizen verderop 3 buurjongen. De buurmeisjes horen we ALTIJD! Katten, ruziën, gillen, maar kunnen ook lief zijn voor elkaar hoor. De buurjongen racen hier lekker door de straat (doodlopend) en maken altijd een praatje. Natuurlijk hebben ze ook ruzie samen, maar dat is toch anders.
Zelf hebben we natuurlijk de allerliefste dochter van de wereld, maar ze kan bizar hard gillen! Ik heb daar een enorme hekel aan.
Bij onze zoons had ik dochter verwacht. Ik heb tientallen keren tussen hun beentjes gekeken, want ik snapte er niets van haha! Hoewel ik ontzettend blij ben met onze dochter lijkt een zoon me ook geweldig! Daarbij doet een goede opvoeding vaak wonderen ;)
Ohh, wat rot!! Echt niet leuk voor je. Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf even schrok toen ik hoorde dat we een jongetje kregen. Ik kende geen enkel leuk jongetje en als ik kinderen zag, keek ik altijd naar schattige meisjes. Naar mijn idee hadden alle jongens kleding aan met dino's erop, en simpel gemillimeterd haar (echt hoor, hormonen!!) Nu heb ik al 7 maanden een ontzettend leuk, lief jongetje op wie ik hoteldebotel verliefd ben. Mijn dochter was véél pittiger als baby. Aan de andere kant hoefden we geen stopcontact af te dekken, want ze luisterde goed als dreumes. Kan best dat onze zoon wel een stukje ondernemender gaat zijn. Maar ik heb een vriendin met twee dochters en daar is de tweede ook veel drukker en ondeugender. Je weet het dus nooit! Maar ik weet wel dat jongens gewoon hartstikke leuk kunnen zijn. Veel liefde en aandacht in stoppen, dan komt het goed 💙
Heh? Als ik jou nou vertel hoe mijn zoontje is.. kan dat toch niet het karakter later van jou zoontje veranderen? als je kind zulk gedrag vertoont, geef je het zelf toe.. dus ergens geeft je vriendin hun gewoon te veel hen zin. Ik was super blij dat ik als eerst een zoontje heb gehad, dat was stiekem ook mijn droom.. is nu 15 maanden, kan super stout zijn en ook super ondeugend.. kan ook de kasten leeg halen ja, maar goed dat is kind eigen. Ik geef mijn grenzen duidelijk aan en daarna komt tie lekker weer mama knuffelen en kusjes geven.. en vergeet je alles wat er gebeurd is. Ieder mama ervaart t anders. Mijn mama hoopte eerst geen jongens voor mij, omdat ik een broertje heb die het haar echt heeeeeel moeilijk heeft gemaakt. En nu zou ze geen ander kleinkind willen hebben. Ze vind zn gedrag alleen maar hilarisch. En hoe hij later word? Ja.. je hebt t niet altijd in de hand.
Uh... mijn jongens kunnen er af en toe ook wat van. Maar ach... daar moet je niet wakker van liggen hoor. Af en toe kun je me wegdragen, maar ik geniet ook enorm van ze. De jongste heeft nog enigzins geduld om te knutselen. De oudste niet en dat moet je ook niet forceren. Die slingert liever aan een touw in de boom. Als ze te druk zijn stuur ik ze naar de trampoline😅
Ik vind het heerlijk hoe energiek en ondernemend m'n bijna-peuter is. Hij kan zich uren vermaken in de tuin, ik heb er dan geen kind aan. Ja, z'n spel is regelmatig ruw. Hij houd van ballen en tja daar smijt je mee. Hij houd van stoeien en ook z'n autotjes hebben het vaak zwaar te verduren (tip; investeer in degelijk speelgoed). Maar tegelijkertijd is het een heerlijke knuffelkont en gisteravond heeft hij drie kwartier aan 'n stuk met insteek mozaïek gespeeld. Het is echt niet altijd 100% lompigheid. Jammer dat je vriendin de mooie kant van jongens niet kon overbrengen.
Ah vervelend zo’n beeld;). In mijn omgeving zie ik vaker dat gezinnen met alleen jongens ‘ drukker’ ( en idd ruwer: lekker ravotten stoeien etc) lijken dan gezinnen met gemengde kids.. maar waarschijnlijk is dat toeval! Wij hebben 1 zoon en twee dochters. Onze zoon speelt met vriendjes ruwer dan onze dochter. Maar thuis is hij dan weer juist de braafste, rustigste .. wij sporen hem juist aan Om soms wat stiekems te doen;). Het ligt maar net aan het kind toch? En de ouders .. en de combi van kinderen. Broer en zus kunnen elkaar hier ook de tent uitvechten, ( inclusief dingen perongeluk slopen enzo ja) en op een ander moment weer beste vrienden zijn en rustig een spelletje doen.
Ik vind jongetjes juist zooooo lief, extra schattig omdat het contrast met later zo groot is ( een man vs een jongetje;), het komt vast goed, jongetjes zijn leuk hoor!
Ik heb 3 boys en los van dat het uiteraard met karakter te maken heeft heeft het wel degelijk met opvoeding te maken. Duidelijke regels en die consequent hanteren. Wat je vriendin beschrijft is hier absoluut nooit gebeurd in huis en ik heb echt wel rauwdouwers. Dat mag ook op een andere plek dan mijn woonkamer 😂. Inmiddels zijn ze bijna 12, 10 en 7 en al een flink stuk tot rust gekomen. Geloof me jongens zijn geweldig! Hoe vaak ik wel niet plat geknuffeld wordt, een bloemetje krijg of ze me intens in mijn ogen aankijken en zeggen mama ik hou van jou! Is niet meer op 1 hand te tellen 🥰. Koester je jochie en geniet van hem! En bedenk jongens zijn mama’s kindjes 😉
Van Wat ik zie in mijn omgeving zijn jongens juist rustiger en “liever”. En een heel groot deel heeft natuurlijk ook met de opvoeding te maken! Ik denk sowieso dat beide geslachten leuke kanten heeft. Ik heb een meisje en nu in verwachting van een jongen en kijk er super erg naar uit 😍
Ach meis, ik heb hier twee knullen. Één van 3,5 en één van 9 maanden. En ze zijn geweldig😍 In het begin van de coronacrisis had ik een nichtje van 2,5 en een meisje even oud als de jongste erbij en geloof mij....wat een gekrijs😱 en nichtje luistert voor geen meter, ruimt niets op, gooit met spullen, loopt over de meubels. Mijn zoon is een stuk braver🤣
Maar hé, daar kan het kind niets aan doen. Ze word gewoon niet opgevoed. En dat geldt voor elk kind, ze hebben een opvoeding nodig.
En natuurlijk zijn mijn jongens ook niet altijd braaf maar ik denk altijd zo: als ze zich op een ander keurig gedragen dan heb ik toch iets goed gedaan. Mijn oudste zegt in de winkel keurig: excuus, mag ik er door? Dag mevrouw, fijne dag mevrouw, werkze nog. En hij kan keurig rustig met een winkelwagentje lopen met een scanner om boodschappen te doen. Als hij wat ziet wat fout staat ruimt hij het goed op. Als er iets stuk is of hij vind een kledinghanger dan brengt hij het naar de kassa. Hij ruimt netjes zijn speelgoed op. Helpt in het huishouden. Dekt elke ochtend de tafel. Neemt lekkere dingen voor mij mee als hij boodschappen doet met zijn vader. En ach, het is een peuter die soms op de bank loopt en springt. Hij mist al een voortand en van de week zaten we weer bij de tandarts na een stuntelpartij😅 en hij kan lekker stoeien met zijn vader en broertje. Maar voor zijn mama is hij de allerliefste❤️ Hij knuffelt en zoent me plat. Troost me als ik verdriet heb en deelt nu zijn broodje pasta met de baby😍😅 Tijd om in te grijpen dus.
Geen zorgen meis, jongens zijn echt fantastisch en weet niet eens of ik wel een meisje zou willen🙈 Wij waren met drie meiden thuis en dat was haat en venijn met elkaar haha!
Veel geluk op je blauwe wolk☁️❤️🍀
O ja, even een edit: Mijn zoontje is wel een "druk" jongetje maar dat is prima te ondervangen met hem genoeg activiteiten aan te bieden op verschillende vlakken. Lichamelijke uitdaging en geestelijke uitdaging👍
Mijn neefje is anderhalf en noemen mijn man en ik liefdevol kleine terrorist. Alleen tegen elkaar. Anders noemen we hem een kleine avonturier. En dat is hij! Hij wilt alles ontdekken en onderzoeken, en ja dit gebeurd wat lomp. Hij heeft het hard nodig om elke dag minstens één keer naar buiten te gaan om te rennen en spelen, zo veel energie. Ik vind het een prachtventje. Voorderest heb ik alleen maar nichtjes en die zijn rustiger maar kunnen onderling best gemeen doen. Ze zijn wat stiekemer en gillen meer, hebben vaker ruzie. En nog een tal van geweldig positieve eigenschappen natuurlijk. Maar ik wist eerlijk gezegd ook niet goed wat ik met een jongentje moest, die overigens wel zo ontzettend welkom was en is. Hij is nu 10 maanden en zijn lievelings spel is met blokjes smijten. Mijn moeder die alleen meisjes gewend is corrigeerde hem, maar ik zie het als spel en een manier om zijn energie kwijt te kunnen. Ik heb een speelmat neergelegd tegen de herrie. Ondertussen gooit hij al over de mat heen 😅 Hij onderzoekt alles graag en weet al wat ik bedoel met 'niet in je mond' en doet zijn best er naar te luisteren. Ik geef hem de ruimte om te ontdekken en natuurlijk zijn er grenzen maar ik vraag mezelf wel af welke grens nou echt belangrijk is. Anders ben ik constant nee aan het zeggen, voor beiden erg vermoeiend. Het is heerlijk om samen te spelen, de bal over rollen is favoriet. Ik groei met hem mee en wanneer ik even niet meer weet wat ik met bepaald gedrag moet overleg ik met mijn man. Ik vind het nu geweldig om een zoontje te hebben!
Hier smijt mijn dochter ook met alles wat ze vast heeft ze ziet het als spelen en als ze iets oo de grond gooi zegt ze gewoon ohhh maar denk dat het bij het ontdekken hoort 😅
Het ligt ook helemaal aan de leeftijd of het acceptabel gedrag is. Met 10 maanden is dit wat mij betreft geen probleem, ontdekken inderdaad. Wanneer hij twee is, is het wat vreemd als hij overal mee smijt. Maar dan heeft hij ook andere manieren om zijn energie kwijt te kunnen.
Het gemis van je dochterje speelt mischien ook wel een rol spelen, je was voorbereid op een dochter en had al kunnen wegdroomen en plannen hoe zou zijn met een dochter en dan heb je je dochter verloren en alles wat je in je hoofd had is weg en moet je omschakelen. Is wel begrijpelijk dat je dan even zo denkt maar echt het komt goed
Nou ik denk eerder dat dat gedrag aan de moeder /opvoeding zal liggen. Grotendeels. Vriendin van mij heeft 2 zoons, die stonden op de tafel , hingen in de gordijnen , renden weg In de winkels, gooiden eten door huis. Echt losgeslagen wild om het maar even zo te zeggen. Komt puur door dr opvoeding of het gebrek aan . Ken ook een gezin met jongen en meisje, zelfde verhaal. Ligt niet aan geslacht hoor!
Mijn zoon is wel bewegelijk en “aanwezig” maar op een gezellige manier. Heb nu een dochter en die is net zo druk pittig en aanwezig als m’n zoon was en is. Niet druk om maken hoor , zijn echt je hormonen die nu gek doen ahha!
Als je nog geen andere kinderen hebt hoef je je echt geen zorgen te maken joh! Je hebt hele rustige jongetjes, en het heeft veel met opvoeding te maken. Meerdere jongetjes met elkaar, dat is wel vaak druk.
Och meid, ga lekker terug op je blauwe wolk. Ongeacht geslacht zijn kindjes rustig of druk. Mijn zoon is met meerdere jongens echt wel even drukker en rennen ze lekker heen en weer. Maar met spullen gooien proberen we direct onze grenzen te stellen. Mijn zoon kan ook weer heerlijk kroelen. Maar verwacht dat meisjes bij elkaar ook drukker zijn en elkaar enthousiast maken in hun spel.
Idd dit is gewoon de opvoeding conséquent zijn en liefdevol zijn, sorry bij ons zijn allemaal meisjes in de familie en dat is 1 en al drama als ze samen spelen. Jongens maken minder rap ruzie vind ik zelf.. Ken meisjes dat echt stout zijn maar dat is ook de opvoeding. . Bij je vriendin is het even allemaal te veel mischien daarom dat ze het zo zegt mischien als ze meisjes haf gehad haf ze over meisjes zo gepraat 👍 je gaat helemaal weg smelten als je zoontje op je armen hebt hoor komt goed meid!
Vergeet ook niet dat je erin meegroeid he? Je begint gewoon met een lieve kleine baby en tegen de tijd dat hij een wilde jongen is ben je daar allang aan gewend. En natuurlijk kan je ook een rustiger exemplaar hebben. Mijn zoontje houd van stunten en ravotten, hij is wild en druk maar hij is ook ontzettend lief, zorgzaam, gevoelig 🥰
Elk kindje is anders, precies zoals je al zegt. Een jongens hoeft niet druk te zijn en een meisje niet bitchy.
Ik heb 2 zoontjes, een van 3 jaar en een van bijna 11 maanden. Ik vind ze helemaal niet erg lomp en druk. Ik kom uit een gezin van alleen maar meiden en mijn moeder heeft wel aangegeven dat als ze dagje oppast dat ze wel verschil merkt tussen jongens en meiden. Maar niet in negatieve zin ofzo. Ze moet soms even wennen dat wij vroeger net iets anders en toch iets rustiger waren haha. Mijn oudste stoeit graag en rent rond maar ik vind dat geweldig, dat stoeien met papa en opa enz.
Het is maar net wat je gewend bent. Ik ben gek met mijn zoontjes, zou er nog wel een paar jongens bij kunnen hebben zo. 💙😃
Laat je niet gek maken! Jongens zijn zo leuk 😊. Er zijn in mijn omgeving genoeg rustige jongens, maar je zal heus jouw zoontje het allerleukste ooit vinden, druk of niet.
Een deel zal zeker opvoeding zijn. Ander deel is gewoon het karaktertje. Mijn zoon is ontzettend lief, rustig en knuffelig. Terwijl mijn dochter het liefst gaat honkballen en skeeleren in huis, om een knuffel moet ik echt smeken. Echter, als ze samen zijn dan doen ze inderdaad ook de dingen die je vriendin zegt. Ik denk dat je vriendin gewoon even van zich af moest praten.
Mijn idee en verwachting was ook een rustig meisje en een druk jongetje, want dat was wat iedereen zei hoe 't ging.
Dit lijkt me dan toch wel echt een kwestie van opvoeding. Volgens mij heeft dat niks te maken met een jongen of een meisje. Kinderen zoeken nou eenmaal grenzen op. En als jij die duidelijk aangeeft en ernaar handelt dan zullen ze het vast nog een aantal keer doen maar het kan ook snel afgelopen zijn. Lekker genieten van je blauwe wolk!!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Geslacht van je baby
reacties (89) Verversen