@ Guppie, da's volledig jullie keuze. En da's dan zeer jammer voor de schoonouders :) Gewoon bellen wanneer jullie er klaar voor zijn!
@ Maria80: daarom weet de schoonmoeder alvast niet wat het geslacht bij ons wordt. Wij weten het ook niet, trouwens ;) Maar zij weet nu al dat het een meisje wordt, dusjah... Ik hoop nog steeds op een jongetje ;)
@Guppe: Klopt niet helemaal zoals je schoonmoeder doet. Zij heeft jullie keuze te respecteren.
Maar ga eerst lekker genieten na de bevalling en bel haar als je eraan toe bent.
@guppie,belachelijk,dat bepalen jullie zelf ! Ik heb mijn man pas het 'je mag bellen sein' gegeven toen ik gedoucht en wel weer in bed lag ! 2 uur later ofzo.(dat was een thuisbevalling) Maar als het goed is vraagt het zhpersoneel aan jullie als er evt bezoek komt of op de gang staat,of ze naar binnen mogen...dat was bij mijn 1e wel zo.Gewoon op je strepen staan bij je sm,iedereen die zelf kinderen heeft zou toch moeten kunnen begrijpen dat die eerste momenten zo speciaal zijn en dat je dan alleen met je gezin wilt zijn !
@guppie1987: gewoon pas bellen wanneer jullie dat willen. Na 3 uurtjes dus, dan hebben jullie ff jullie quality-time als gezin gehad. Vooral je eigen gevoel volgen hoor, je schoonmoeder heeft niks in te brengen wat dit betreft. En je schoonmoeder weet toch niet wanneer je bevallen bent, pas achteraf komt ze daar achter.
Dit is zeker niet vreemd, het is JULLIE gezinnetje en niet die van haar. Zij moet er maar mee leven dat ze op een 2e eventueel 3e plaats komt. Als jullie dat niet willen is dat jullie recht en daar heeft ze niks over te zeggen. Het gaat om jullie kindjes en niet om die van haar!
hoi meiden,
ik lees af en toe ff mee bij jullie maar wil graag jullie advies
over 8weken uiterlijk mag ik als allemaal goed mag gaan bevallen van onze 2ling. nu wil wij na de bevalling graag even 2 a 3 uurtjes met ons 4e zijn om ons als gezin ook aan elkaar telaten wenen etc. en daarnaast mag in het ziekenhuis het eerste bezoek (opa en oma) om 10:30 langs komen. ben ik beel blij mee. nu zit mijn schoonmoeder al weeeeeeeeeken te zeuren en te zeiken dat zeverwachten gelijk gebeld teworden al onze kindjes geboren zijn. ik word er zoooo zat van!!! afgelopen zondagwaren me schoonouders hier en toen zeiden we samen wat de regels van t ziekenhuis zijn. heeft ze bij kennissen ook zitten vragen hoe het bij hun ging(ook 2ling) nu zit ze weeeeer bij mijn man dat ze weldegelijk evt midden in nacht mogen komen en net zo veel bezoekrecht als mijn man!!! A, is dit niet zo en B, wij WILLEN gewoon eerst even tijd als gezin. is dit echt zo vreemd en onmenselijk wat wij willen?
@Maria80, dat bedoel ik inderdaad. Wat maakt het uit? Op het moment dat je weet dat er een leven in je is gaan groeien is het enige wat je nog hoopt dat je na 9 maanden kan genieten van je uk. En dan denk je niet aan het geslacht.
Mijne is ook lief normaal gesproken, helpt veel, doet in ieder geval haar best voor sommige dingen(wederzijds). Maar deze opmerkingen breken mijn hart wel. Ik had vandaag zelfs zo een dip, dat ik huilend mijn werkende man opbelde van: ben jij wel blij met ons meisje.. Die was sinds dat moment zo overstuur dat hij om de half uur/ uur heeft gebeld of het wel ging.
Maar dat komt dus gewoon van die stomme dingen. Proberen er niet meer veel van aan te trekken dan maar.
Mijn schoonmoeder is zoooo lief voor me. Ik heb geen Contact meer met mijn familie en de familie van mijn verloofde is echt trots dat ze weer opa en oma worden... Mijn schoonmoeder vind de namen mooi die wij ook mooi vinden, en dat vind ik al positief.
@lief, ik krijg nu ook vaak opmerkingen zoals: wat jammer dat het geen meisje is he?
(ben nu zwanger van mijn 2e zoon) en dan heb ik echt zoiets van: hou toch op, wat maakt dat nu uit. als ik dan per se rokjes en jurkjes wil kopen dan doe ik dat wel voor mijn nichtje!
@Maria,
Wij hebben als toekomstige mama en papa ALTIJD gewild dat het ten allereerste een gezond kindje zal zijn. Mijn man zegt ook, net zoals jij een keukentje wilt halen voor haar om samen te koken zou ik ook bijvoorbeeld over voetbal willen praten met een jongen, maar met mijn dochtertje zal ik een band willen als jij hebt met je vader.
Toen hij hoorde dat we een meisje gaan krijgen was hij ook super blij en gisteren met winkelen kon hij zich minder inhouden dan ik zelfs kan.
Het zijn gewoon de woorden van buitenaf wat ik heeel erg vind. Alsof niemand al meer blij is dat het een gezond kindje zal zijn.
Voor ons maakte het niet uit, want ons kleintje krijgt met 3,5 maand verschil een neefje er bij nu.
@lieff, wat stom zeg, alsof het je iets uitmaakt wat het is, een jongen of meisje, zolang het maar gezond is toch? En al zeggen mannen vaak wel dat ze liever een jongen willen, als ze dan eenmaal weten dat het een meisje is zijn ze naar mijn ervaring echt niet minder blij! en wat maakt het nu uit of je dochtertje een neefje of nichtje krijgt? ze kunnen toch allemaal gezellig met elkaar spelen?
Wij krijgen een dochtertje en mijn schoonbroer zijn vrouw loopt 3.5 maand achter en hebben vandaag te horen gekregen dat ze een zoontje krijgen.
Al wekeeeennn lang zeggen schoonmoeder en schoonzus: Jaa hopelijk krijgen zij ook een dochtertje, anders is het erg voor O(voor mijn man dus). En jaa, hopelijk krijgen jullie eerst een zoontje en laat dit maar ook een meisje zijn voor hun, want die van jullie is ook een meisje.
Terwijl mijn man SUPERblij is met een meisje! Hij weet hier natuurlijk allemaal niet van af, want als ik het hem vertel gaat hij er toch verdrietig om worden ook. Maar vandaag voelde ik mij er ineens stom over; heel raar!
@iedereen met een schoonmoeder: fijnd at dat ook kan
@iedereen met een schoonloeder, ik vind het toch zo fijn dat ik niet de enige ben! heb je toch wat steun aan.
Gelukkig zien we mijn sl niet vaak. laatst op de verjaardag van mijn schoonzus was ze weer lekker bezig. mijn sl heeft zelf 2 zoons en 2 dochters, en de oudste was dus jarig. de jongste dochter heeft al een kindje van 4 en daar past oma geregeld op. dus oma heeft het idee dat ze alles te vertellen heeft. was mijn schoonzusje (dus de moeder van het kindje) hem aan het corrigeren omdat hij zijn nichtje (van 2) had geslagen, gaat ze er doorheen praten tegen het jongetje over dat hij gezellig bij hun zou komen logeren, en wel voor 2 nachtjes etc! Ik heb me er enorm aan geergerd, want dat jochie kreeg natuurlijk niet voor niets op zijn kop. maar ja, ze doet het niet bij mij, want ze weet dat dat niet gewenst is. (lees: dat ze de wind van voren krijgt!)
Ik heb een hele lieve schoonmoeder!
Ik werd onverwacht zwanger en ze was er erg blij mee. Ze belde iedere dag om te vragen hoe het ging.. Na exact 7 weken kreeg ik een miskraam en hier was ook zij erg verdrietig om.
Mijn eigen moeder reageerde op mijn zwangerschap met: Nja, da's beter dan komen zeggen dat ge kanker hebt hé.. Ze heeft 2x gevraagd hoe het ging. Na het miskraam zei ze: nuja, het was toch niet gepland, misschien maar beter zo.
Omgekeerd kan dus ook, spijtig genoeg
@marije dat is wel heel fijn, zo'n goede band! Die van mij is wel lief maar heeft een gigantisch bord voor dr kop... je kan 100 x iets vragen of ergens over beginnen wat je ergert maar de volgende keer doet ze weer precies het zelfde!
En ze koopt mijn neefje om met koekjes (wilde niet kijken voor een foto:'kijk ik heb hier een koekje voor je' enzo kan ik nog 30 andere voorbeelden noemen) Nu vind ik dat een oma haar kleinkind moet verwennen, maar als ze 4 dagen in de week op hem past, vind ik dit niet kunnen! Reden dat ze bij ons maar hooguit 1 dag mag oppassen! Als je zo vaak oppast moet je wel een beetje streng kunnen zijn vind ik!
Ik moet toch wel ff kwijt dat niet alle sm hetzelfde zijn. Ik heb gelukkig een hele lieve schoonmoeder eigenlijk wel 2. (ze zijn gescheiden) Maar de moeder van mijn man is iemand die zich niet opdringt en er altijd is voor ons. Ze kan me soms wel eens bellen met de vraag of mijn oudste 2 zin hebben om te komen logeren. En dat is altijd feest voor ze. En ik heb wel eens een mening verschil met haar maar dat heb ik ookk met mijn eigen moeder.
Mijn ms heeft aan het eind van dit jaar samen met haar 2e man 14 kleinkinderen en mijn oudste is ook het oudste kleinkind en met hem heeft ze een hele speciale band. Ik kan best wel zeggen dat ik trots op mijn schoonmoeder ben.
En aan iedereen die geen leuke relatie heeft met haar sm. Probeer eens een echt gesprek aan te gaan met haar en zet op papier wat je wel en niet wilt in de omgang met je kind. Wees eerlijk en open want daar bereik je het meeste mee. Doe ik ook als ze mij irriteerd.
jessic.a@ je kunt het nog een keer zeggen, komt ze de volgende keer weer met spullen aan gooi je ze waar ze bij staat op straat of in de container, soms moet je echt duidelijk zijn voor dat ze het begrijpen, die van mij snapt het nog steeds niet en zal het ook nooit begrijpen.
andere keuze is geeft het weg aan het rode kruis misschien zijn die er wel blij mee. je sm zal wel pissig worden als ze er achter komt, dan kun je zeggen dat je haar gewaarschuuwd heb en niet wilde luisteren, het kan best ook zijn dat het dan helemaal oorlog is!!
zo nu ik deze verhalen gelezen heb ben ik nog blijer met me schoonma dan ik al was ik heb echt de liefste sm die je maar kan wensen nooit opdringerig aan de telefoon probeert zij altijd op te hangen maar mag niet van mij heb dit keer zelfs geeist dat ze bij de bevalling is en ze is ook geweldig met onze dochter jammer genoeg woont ze anderhalf uur bij ons vandaan denk dat ze anders eerder gek van mij was geworden dan ik van haar want wil haar het liefst elke dag ff zien als ik iets wil weten vraag ik haar ook altijd om raad want als je het mij vraagt is er geen slimmere lievere vrouw dan me sm ook me eigen ma niet (wel net zo lief maar niet zo slim)en dat was mijn ode aan me sm en voor iedereen met een schoonheks bekijk het positief zonder haar had je ook die leuke man niet gehad heeft ze toch nog iets goed gedaan voor je
och jee, ik merk dat het ier best wel mee valt! ze zijn nog maar 5x hier geweest na zijn geboorte! en hij is al anderhalf. nu komt de 2e binnen nu en 9 weken, en ik verwacht eerlijk gezegd niet dat ze dan veel vaker komen (wel 1 verjaardag per jaar meer natuurlijk, maar verder....)
Thanks meiden. Voelt wel goed dat ik niet de enige ben die er zo over denkt. Gelukkig is mijn man het merendeels wel met mij eens en hij heeft haar ook aangesproken op het feit dat ze kraambezoek met haar vriendin had afgesproken, ze reageerde erg pissig en voelde zich aangevallen. Ik probeer wel zoveel mogelijk ons gevoel te volgen en haar niet in alles haar zin te geven. Maar ze bereiken er alleen maar mee dat ik het verschrikkelijk vind om onze dochter aan hun te geven, ze uit te nodigen of om daarheen te gaan. Ze doen echt alsof het hún kind is... Brrr, nachtmerries krijg ik ervan! Meiden, bedankt! En iedereen succes met z'n schoonmoeder en schoonvader, want die kunnen ook té erg zijn!!
Aahh, ik word weer gek van mijn schoonmoeder, ik heb haar al een paar keer duidelijk gemaakt dat ik geen tweedehandsspullen wil voor de baby, nu kwam ze vorige week aan met baby uitzet (zal wel goed bedoeld zijn), maar ze had 20 flesjes bij wat al gelig waren bij de dop, en heel dof waren van zoveel te gebruiken, de sitter had ze online gekocht op een tweedehandssite, de goedkoopste en lelijkste natuurlijk, de onderkant was zelfs al verroest. ik heb zo vaak duidelijk gemaakt dat ik geen tweedehandsspullen wil, het is mijn eerste kleintje, en tis niet dat we het geld niet hebben, dus daar kan het niet aan liggen. Ze zit zich er constant mee te moeien dat we zelfs de geboortekaartjes zelf bij iedereen in de brievenbussen moeten steken voor geld uit te sparen :s, toen ik haar had duidelijk gemaakt dat ik dat niet wou was oorlog! Hoe kan ik haar nog duidelijker maken dat ik gééén tweedehands spul wil hebben????? ik wil soms gewoon niet ondankbaar lijken..
@ikila: ik zou hier dus echt niet blij mee zijn!!! Zou toch wel een keer met je schoonouders gaan praten!
Mijn SM heeft gister van mij alleen al een preek gekregen dat ik er niet van hou dat mensen aan mijn buik zitten! Zij geeft er een soort klopjes op (schouderklop idee, maar dan op mijn buik), ik heb er 2 keer wat van gezegd en gister deed ze het weer! Toen viel ik uit, en vriendlief ook! Ze is af en toe iets over enthousiast...
Hoi dames,
Ik lees af en toe dit item en soms zijn dingen zo herkenbaar! Mijn schoonouders zijn sinds de komst van onze dochter beetje veranderd. Het is hun allereerste kleinkind, dus ik snap dat ze beretrots zijn, maar ik vind dat ze soms wat doorslaan. Op een gegeven moment kwam ze binnen, keek in de box en zei: hé, waar is MIJN (?!) kind? Vreselijk vond ik dat!!Vanaf het moment dat ze geboren is hebben ze het continue over logeren. Vragen continue wanneer ze eindelijk eens komt logeren, trekken haar zowat elke keer uit onze handen, bemoeien zich overal mee. Mijn schoonmoeder wilde wat geboortekaartjes hebben, zodat zij nog wat mensen kon sturen en ze had met een vriendin van haar een kraambezoek afgesproken, zonder dat wij daar vanaf wisten... Mijn schoonvader pakt haar elke keer zonder te vragen en zegt elke keer dat we haar niet moeten laten vallen, stikken etc etc. Soms word ik daar echt knettergek van! Nu hebben wij onlangs een fotoshoot gedaan met onze dochter en supermooie foto's zijn er gemaakt. Nu wil mijn schoonmoeder alle foto's van de shoot hebben. Ik wil dat liever niet, want ik vind dat iets voor onszelf. Vraag me af wat jullie vinden en of ik niet teveel zout op alle slakken leg... :-)
Groetjes
Ohja, zo herkenbaar... Bij mij was het niet schoonzus die zich er mee ging bemoeien, maar de oma van mijn ex. Ik moest de treiterijen maar accepteren, want mijn schoonvader was zo en kon niet veranderen. Huh, bedoel je dat het normaal is dat hij aan mensen vraagt of ze AIDS hebben? (klein voorbeeldje)
Ik zou dus niet inhoudelijk met je schoonzus de discussie aangaan over wat is gebeurd tussen jullie en je schoonouders. Ze mag er wat van vinden, maar ik zou dat dus mooi afkappen. Het is niet haar zaak, of van de buren, of van verre kennissen. Als je schoonouders het vervelend vonden dat er geen kaart is gestuurd, 'mogen ze komen praten en ze weten ons te vinden'. Zo, kous af. Haha!
Ik hoop dat je vriend zijn rug weet recht te houden, want ik snap dat er op deze manier een hoop druk wordt gelegd op hem (dat weet je schoonfam ook).
@Madiita89: ik snap helemaal waarom je geen kaart hebt gestuurd, zij hebben namelijk besloten geen contact meer te hebben met jullie. En uiteindelijk is die rust toch wel erg fijn lijkt me. Toch vind ik het wel knap dat je zegt dat ze op jullie bruiloft mogen komen als je mannetje dat alsnog zou willen, ondanks dat je ze niet kan uitstaan. Ik denk dat de meeste vrouwen dat niet over hun lippen zouden kunnen krijgen. Echt knap van je!
@Madiita89 Ik ben blij voor je dat julli op één lijn zitten en dat je man ervoor kiest om zijn familie op afstand te zetten. Als zijn fam geen respect voor jullie relatie heeft, dan verdienen ze geen plek dichtbij jullie....zo denk ik erover (na eigen ervaring). Mijn ex was een sukkel en heeft zijn ouders alle vrijheid gegeven om te stoken, mij aan te vallen, mij te beledigen enz. Zij waren tegen onze relatie (SM ging de competitie aan met mij, mijn ex was van háár) Ik was een sukkel omdat ik de lieve vrede probeerde te bewaren (al had ik er wel ruzie om met mijn ex). Deze relatie hield geen stand. Gelukkig heb ik nu een man met dezelfde instelling als jouw man. Hij zet 'ons' op nr1. Mijn schoonouders zijn schatten, maar met gebruiksaanwijzing. Ik heb mijn lesje wel geleerd en maak mijn schoonouders niet belangrijker dan nodig. Dat maakt dat ik ook veel makkelijker hun mening van me af kan laten glijden, zonder dat dit tot frustraties leidt.
Ik heb gister gehoord dat mijn schoonmoeder zich gepasseerd voelt tijdens onze zwangerschap. En mijn schoonzus baalt dat ze ons zo weinig ziet. (3 weken geleden voor het laatst, wij hebben het beide druk gehad)
Is niet leuk voor hun maar wij hebben ook nog een eigen leventje, dit zal vaker voorkomen wen er maar aan. Jammer alleen dat dit op mijn hormonen wordt afgedaan, maar zonder zwangerschap sta ik ook niet te springen om continu familie-verplichtingen te hebben. Vervelend voor hun dat ze zich zo voelen, maar ik heb mijn schoonmoeder zelfs meegevraagd naar de 20-weken echo, en zij heeft op het laatst afgezegd om dat ze dacht dat het te druk zou zijn (mijn ouders gingen ook mee, maar had hier voor al met de echoscopiste overlegd en was totaal geen probleem)
Als ze telkens krampachtig proberen om de familie bij elkaar te houden, gaat dat niet werken! Sommige dingen moeten vanzelf gaan.
@ninnoc82 en suus3007, hier nog zo een! Heel herkenbaar allemaal, vooral die enorme hoeveelheid speelgoed van de vuilnisbelt!! Mijn man is militair en was laatst een aantal weken weg. Ik heb een kleine man van 20 maanden en ben 29 weken zwanger, was niet altijd als zij verwacht dat ik naar hun toe kom in de gelegenheid/conditie om dat te doen... Whatsappt ze me dat ze wil beeldbellen met mijn zoontje, want ze miste haar kleine man zo en moest zijn snoetje even zien en zijn stem even horen
haha Joosje, dat weten we al, dankzij de kleinkindjes van de schoonzus :) Ze doet daar plat haar zin mee, of je het er nu mee eens bent of niet. En de schoonzoon is daar dan de slechte wanneer hij 'neen' zegt (schoonzus zegt ook 'neen', maar ja, die kan ook niets mis doen want 'de dochter' he). Ik hoop echt dat met hun 2e kindje, ze ziet wat voor verwend monstertje ze van dat eerste kindje gemaakt heeft! Pas op, 't is een heel lief meisje he, maar ze is stikjaloers bij de aandacht die haar zusje krijgt (en dat zusje is de baby dus krijgt nu bijna alle aandacht), en reageert dat af op de grootouders. Ik zou écht niet willen dat ze dat ze van ons kindje ook zo'n jaloers kind maakt :( Mijn vriend kan anders gepast respectloos op haar reageren hoor... Niet afkomen zonder haar te verwittigen wanneer het hem uitkomt, bv. Mja, dan komt ze ook af: ze heeft een lijst meegegeven met mensen die we *moeten* aanschrijven 'want die geven cadeau's'. En ze wil die lijst terug. De schoonvader vraagt zich grondig af waarom, want hij kan die lijst gewoon nog eens afprinten, maar nee, ze moet *die* lijst terug hebben. Dus vorige week zegt ze 'die lijst die ik meegaf, die heb je natuurlijk niet bij zeker? Want ik wil die wel terug he!' 'k Had die lijst wel bij, en heb fijntjes gezegd dat die op tafel lag. Maar écht he... En dan opschrijven wat ze van de babylijst gekocht hebben, met de prijs erbij he, zodat we goed wisten hoeveel geld ze er aan uitgegeven had... Alsof het ons daarom te doen is...
wij hebben geen contact met sl. maar zij probeert het elke keer weer. en dan gaat ze cadeau's opsturen, niet 1x maar 2x bij ons gaat alles de container in, voor onze dochter het te zien krijgt. Zij is 4.5 jaar dus cadeautje is voor haar super!! Toen wij 12.5 jaar getroud waren, kregen we een week van te voren al een kaart binnen, en het mooiste was ze was er zelfs tegen dat wij gingen trouwen, als je haar terug ziet op de video zit ze vol afschuw naar ons te kijken, ze mocht komen onder 1 voorwaarde dat ze haar zou gedragen nou dat was te zien. Vorrig jaar sep ging mijn man zijn jongste broer trouwen, wij moesten normaal doen dan waren we welkom, we zijn gegaan maar wie deed er niet normaal achteraf zijn we niet blij dat we gegaan zijn, want nu denkt zij dat het allemaal weer koek en ei is dus niet
@ninnoc82: ik ken het gevoel! Hier dus ook een te overenthousiaste schoonfamilie!! Die van mij plaatsen zelfs echo foto's op hun facebook-pagina.... echt af en toe heb ik het idee dat hun een kind krijgen en ik de draagmoeder ben of zo!
ja SCHOONMOEDERS grrr die van mij vond ons dus te jong en ze zei letterlijk tis dat ik zo oud ben ( met andere woorden anders had ik er voor gezorgd) daar was ik toen ook zoooow boos over
@gwynyth, je hebt wel een heel aparte schoonmoeder. Wat een draak... Volgens mij heb jij een hele lange lijst met dit soort dingen. Ik hoop dat jij en je man echt (mentaal) afstand kunnen doen van haar, want dit gedrag is tenenkrommend. Wat zal ze wel niet uithalen als ze op jullie kleine gaat passen? Ik denk dat je dan van tevoren echt goede afspraken moet maken en moet laten weten waar jullie grens zit. Ze gedraagt zich respectloos naar jullie, vind ik. Ik hoop dat jullie gauw van de kleine kunnen gaan genieten. X
@Maria: mijn schoonzusje is bevallen in een ziekenhuis om de hoek bij haar en haar ouders; da's dus iets wat ik niet ga doen. Bij mij moeten ze ook effectief in de auto (of trein-bus) stappen. Maar mijn ouders moeten dat ook ;)
@Madiita: ik zei mijn vriend dat hij zijn ouders moest zeggen dat we gingen trouwen. Dus toen mijn SM die week vroeg 'waarom waren jullie er vorige week niet?' zei hij: 'omdat we onze trouw aan het plannen waren'. Ze trok een kwaad gezicht en ging weg. Dus 'k zei tegen hem: 'ze gelooft u niet, probeer het straks nog eens ;) '; heeft hij dat ook gedaan, tegen beide ouders tegelijk gezegd 'wij gaan trouwen, op die datum'; en zijn papa was blij voor ons, maar zij zat daar echt met een lang gezicht... Op onze trouw is ze gekomen, heeft ze gegeten, en toen het op was, zei ze tegen mijn vriend, dan echtgenoot ;), 'ja, wij willen nu naar huis, je moet ons nu naar het station brengen'. Ons mama heeft haar en haar man dan weggebracht... Wat kinderen betreft... Het lukte bij ons niet gelijk, en toen bleek dat haar dochter zwanger was (dat vernam ik achteraf), heeft ze gelijk tegen mij gezegd dat wij moesten stoppen met proberen 'omdat ons huis niet veilig genoeg was om er een kind in groot te brengen'. Toen het kindje van haar dochter geboren was, vond ze het plots geen probleem meer dat we er nog steeds voor gingen... Van mij mag ze één dag in de week op onze kleine passen, maar ik kan die 's morgens niet brengen en mijn vriend gaat dat ook niet doen, dus ik vrees dat ze de kleine de eerste tijd niet gaat zien, behalve wanneer wij naar daar gaan... Of ze moest zelf naar ons afkomen, maar dat ze dat maar niet te veel riskeert...
Ik heb me in het begin enorm geërgerd aan me schoonmoeder omdat ze zich als een puber gedroeg. Maar ik leer der steeds beter kennen en kunnen we wel aardig overweg met elkaar maar we zullen nooit ''vriendjes'' worden !
@Madiita89: ik zou me ook ergeren aan een schoonmoeder die overal in pusht en beslissingen wil nemen waar jullie beslissingen in moeten nemen als partners. Daarnaast heeft je schoonmoeder het opvoeden ook moeten leren, blijkbaar is dat ook niet helemaal goed gegaan als ik het zo lees. Zorg ervoor dat jij en je partner in ieder geval op 1 lijn staan. Jullie hebben straks de verantwoordelijkheid voor jullie kindje, niet je schoonmoeder. De basis /je gezin moet straks goed zijn, de rest erom heen kan gestolen worden (dus ook je schoonmoeder)
Ik mag gelukkig in mijn handjes knijpen, want ik heb een lieve schoonmoeder. Ze laat ons vrij, ook al woont ze een paar straten verderop. Ze bemoeit zich nergens mee, alleen als we erom vragen.
@san, dat is dus ook mijn idee bij deze 2e! ik ga het ze mooi niet vertellen. Tenzij we misschien naar een ander ziekehuis moeten, dan lijkt het me wel weer leuk zitten ze de hele dag in het verkeerde ziekenhuis! hahahaha! (moesten de 1e keer ook bijna naar een ander ziekenhuis omdat er blijkbaar een kleine babyboom bezig was op die dag)
Ik vind het van mijn schoonfamilie ook niet fijn als ze onverwachts enzo wel eens voor de deur staan, of soms zelf plannen proberen te trekken in onze naam(wat alleen bij proberen blijft, het lukt ze niet)
Maar bij de bevalling is mijn eerste keus om mijn moeder mee te hebben, maar zij woont 200km. verderop. Totdat zij er is wil ik juist mijn schoonmoeder er bij hebben. Ik heb hier nog geen beste vriendin, of iemand anders. Met mijn man wil ik het al helemaal niet, vooraleer de baby er zal zijn, zal hij ondertussen 30978834 keer flauwvallen dus daar begin ik niet aan.
Het is ons eerste kindje, voorlopig vind ik het juist fijn dat er een aantal in de gangen zal wachten(NIET allemaal!). Maar misschien dat ik het bij de volgende juist NIET ga willen.
@Maria80: wat irritant dat ze gelijk in de auto zijn gestapt, zeker als je aangeeft dat ze niet moeten komen. Hopelijk gaat het bij de 2e beter Wijzelf hebben iedereen pas gebeld toen ons zoontje geboren was, niemand wist dat we in het ziekenhuis waren.
@gwyneth, mijn schoonouders en zwager en schoonzus zijn 'sochtends in de auto gestapt toen we vertelden dat we naar het ziekenhuis gingen omdat de kleine in het vruchtwater ahd gepopet. op dat moment kna het gewoon nog langer dan 24 uur duren en we hadden dus ook gezegd dat ze nog niet moesten komen, maar je raad het al, na 2 uur ofzo kreeg mijn man een telefoontje: in welk ziekenhuis zitten jullie? Nou, hij heeft dus mooi niet gezegd in welk ziekenhuis we zaten (keuze uit 2) en ik heb tot de dag van vandaag geen idee waar zij zijn geweest terwijl ik lag te bevallen! en nu was het op zich een redelijk korte bevalling, om 10 uur in het ziekenhuis aan het infuus,en om 18 uur had ik mijn mannetje eruit, maar toch, erg irritant dat ze alvast deze kant op gekomen waren! nu ben ik zwanger van de 2e en ik wil dus niet dat mijn man ze verteld wanneer het begint, want dan weet ik gewoon dat ze in het ziekenhuis gaan zitten wachten en daar heb ik echt geen zin in! (want nu weten ze dus in welk ziekenhuis ze moeten zijn).
wat wel mooi was, was dat we ze wel meteen hadden gesmst dat hij geboren was, en toen ze meteen langs wilden komen, zei mijn man dat ze om 19.30 uur wel langs mochten komen
@suus3007. haha idd daar heb je gelijk in maar ik vind toch belangrijk dat het gezond is :D maar ik hoop het stiekem wel haha... nou hier hebben ze af en toe de goeie momenten ;) echt als mijn moeder was geweest GRRRR....
Ach iedereen heeft wel eens een badmoment met zijn schoonouders. Ik dus ook en ik ben heel duidelijk geweest wat ik wel wenste en niet.. mijn man is echt mama,s kindje maar zal mijn woorden niet zomaar aan de kant zetten... ooits word ik ook een schoonmoeder en ik hoop echt dat ik voor mijn schoonkinderen een leuke schoonmoeder zal zijn:)
Ik kreeg van mijn mannetje te horen dat ik zelf met hun moest praten en toen ik zei met hun valt niet te praten, zei hij ook nog je hebt gelijk.. Met zijn ouders is gewoon niet te communiceren, jammer genoeg.. Gelukkig staan ze niet zomaar op de stoep, maar bellen ze van te voren.. Mjh dat moet zo ook nog maar blijven als ik dadelijk bevallen ben.. Ze vroegen zelfs of ik hun ook papa en mama ging noemen, ik had toen gelukkig mijn woordje klaar dus dat ik maar 1 vader en moeder heb, ze waren zelfs teleurgesteld belachelijk... ..
Ik hoop ook een meisje alleen al voor de reacties haha..
mijn schoonmoeder is iemand die vroeger nooit haar zoon keek (mijn vriend) paar vb, wachten tot zijn vader thuis was om hem een andere broek aan te doen, eten te geven,... En nu is iemand die denkt dat zij het weet hoe je een kind moet opvoeden, moet ik eens mee lachen! Ik en haar komen dus niet echt overeen :) En mijn moeder is ook zo iemand maar nog 1000 keer erger.. moeders en schoonmoeders heb je soms nodig maar je verwenst ze toch soms ook hoor!
mijn schoonmoeder wil ook al vrienden worden of facebook. helaas zie ik haar nog Bijna dagelijks ( ik en mijn vriend wonen nog niet samen krijgen 30 juni sleutel :)) maar ze hoeft niet alles te weten van me! ze weet niet wat ze wil eerst Jullie zijn te jong blablabla toen was het ik ga echt niet oppassen en nu koopt ze alles BLAUW ja want het word een jongen.... Oja??? ik weet niet eens wat het word hoe kan dat mens het dan weten?? maar goed ze koopt dingen en ze wil nu ineens oppassen juist helaas heb ik der wel nodig ze kan wel aardig zijn maar met dit soort dingen..... ZUCHT
Wondertje: ik heb mijn ouders al gezegd dat ze pas gebeld worden wanneer de kleine er is. En die vinden dat ook niet alles, maar ik heb géén zin om de SM naast mij te hebben staan nog voor de kleine er is, en als ik het mijn ouders eerder laat weten, dan zijn ouders ook...
Ik was zo blij dat mijn SM zo goed meeviel de laatste tijd, is ze ineens herbegonnen... Mijn vriend zijn ruitensproeimiddel van de wagen is stuk, dus toen we daar waren, vroeg ik of ze zo ruitenkuismiddel had, dat we de ruit konden schoonmaken. Tijdens dat wij daar aten (zij eten zo goed als nooit met ons mee), ging ze dus zijn ruit kuisen; en kwam ze ons zeker 4x de vuile vot tonen, om daarna te zeggen 'maar UW wagen is toch nog VEEL vuiler dan die van [haar zoon] hoor!', terwijl daar helemaal niets van aan is. Maar ze kan er niet tegen om iets slechts van haar zoontje te zeggen, dus moest dat er wel uitkomen he... Want dan lijkt haar zoon toch minder erg? Of welke reden kan daar achter schuilen?
Ik ben al zo blij dat ze al 2 kleindochters heeft van mijn schoonzus. Letterlijk ALLE aandacht ging uit naar die eerste, en nu zijn ze daar superverbaasd dat die oudste nu heel jaloers begint te reageren wanneer ze de aandacht moet delen. Ze hebben er superverrast een opmerking over gemaakt toen we daar laatst waren. Ik hoop écht dat ze lessen trekken voor ik onze kleine door hun laat opvangen...
Wondertje12: Ik vind het je goed recht.. Ieder zijn ding toch .. Ik word gek van mijn schoonouders pff.. Het liefst laat ik ze overal buiten mjh is niet echt netjes he.. Voor mijn mannetje is het ook niet fijn, hij zit er tussen in maar geeft me soms toch echt gelijk
Al heel lang probeer ik te geloven dat ik een leuke schoonmoeder heb. Heb ik ook echt wel, totdat er iemand over kinderen begint. Mijn vriend en ik gaan binnenkort écht bezig met ons kinderwens en dat gaan we niet ontkennen tegenover (schoon)ouders! Mijn ouders juichen het van de daken af, maar zijn ouders, vooral zijn moeder (gescheiden) zijn tegen.. Gewoon helemaal tegen! Laatst belde schoonmoeder mij op om me even op het hart te drukken dat ik niet goed voor mezelf kan zorgen en dus nog lang niet aan kinderen mag denken! Ik snap dat men bezorgd kan zijn, maar daarom voor mij en mijn vriend te beslissen dat we absoluut geen kinderen, voor ons dertigste, mogen hebben/krijgen.. Maar zodra er een vriendinnetje is met kindjes en schoonmoeder komt even aan, is ze om, wil ze kroelen en kletsen en doen, confronteer je haar ermee, zegt ze simpel; 'achja, die kun je tenminste terug geven als je er genoeg van hebt'. Nog even en ik ga denken dat ze nooit kinderen heeft gewild Aargh!! Ik ben al helemaal bang om het haar te vertellen als we wel in verwachting zijn!!
@wondertje 12, je mag het hier ook gerust over je eigen moeder hebben hoor! en wat goed dat je vnaaf he begin zo duidelijk tegen haar bent geweest. al is ze het er niet mee eens, ze weet wel wat ze kan verwachten! en bevallen is niet leuk, dus gewoon voet bij stuk houden en alleen de persoon erbij die je er ook echt bij wilt hebben! succes!
@tess89, dat zeiden die van mij ook, dat ze vaker lans zouden komen, maar ze hebben niet eens alle verjaardagen gehaald de afgelopen anderhalf jaar!(dat waren er 5 dus bij ons) hopelijk blijft dat zo!
Wondertje12: je moet het doen zoals jij wilt dat het gaat, anders krijg je spijt.. Dat lijkt me helemaal niet prettig.. Het is jou zwangerschap/ bevalling..
@kapotje; tjee, wat sneu voor je zoontje. Ja, je lieve schoonmoeder die haar kleinzoon voert met liefde... En alles wat je niet wilt hebben...
Je kunt haar moeilijk beschuldigen (zeker als zij ontkent). Afhankelijk van de situatie zou ik of een gesprek met haar aangaan of ik zou flink inspelen op haar schuldgevoel door het erover te hebben 'in algemene zin' als je weer bij haar bent of zij bij jou. Kun je haar niet vragen of zij weet of hij iets gegeten heeft van de hapjesschaal want dat kan hij nog niet verdragen? Daarbij zeggen dat dat zou verklaren waarom hij zulke dunne ontlasting had wat zijn billen stuk heeft gemaakt en aangeven dat hij dat absoluut niet mag voor zijn eigen bestwil.
Volgens mij is het allereerst belangrijk dat jij en je man op één lijn zitten. Als er nog eens zo'n situatie of feest is, kun je in bijzijn van je man je schoonmoeder ook medeverantwoordelijk maken door vooraf te vragen aan haar of ze erop wil letten dat niemand je zoontje frituur/snoep/koek/sap/ed geeft om te voorkomen dat...enz. Als ze dan excuses heeft, weet je dat je je kind niet bij haar moet achterlaten en als je haar 'betrapt' kun je haar er makkelijk op aanspreken mèt je man.
Ik denk dat duidelijkheid vooraf een gesprek achteraf vergemakkelijkt. Als jouw verwachtingen duidelijk zijn, dan weet schoonmoeder wat goed en fout is. En als schoonmoeder toch haar eigen zin doordrijft, ondermijnt ze jullie gezag en dat zou ik niet accepteren...en je (man) weet meteen wat hij aan haar heeft.
Die van mij stond bij haar eigen dochter al regelmatig op de stoep toen zij hoogzwanger was, zonder enige aankondiging... hoeft ze bij mij niet te proberen. Ik zei al voor de gein tegen mijn vriend dat wanneer ik ben bevallen en zij te pas en te onpas langskomt ik een straatverbod voor haar ga regelen!
Gelukkig gaat vriendlief met haar praten morgen, hoop dat ze dan weer even een tijdje wegblijft!
Ik kon vorige week wel schieten.. We waren uiteten en kwamen mijn oud collega tegen ze is even ver in haar zwangerschap dan mij.. Dus vertelde dat ze er eentje verwachte, hoorde ik haar gewoon zegge tegen mijn schoonbroer, ze is zwanger van een tweeling eentje voor de andere achter.. Ik vind dit dus echt niet kunnen moest echt op mijn lip bijten.. We weten het geslacht en mijn schoonouders ook, nu hebben ze verschrikkelijke kleren gekocht en zeiden zonder blikken of blozen, ooh dan trekken we dat wel aan als jullie er niet zijn.. Nou nog. Even zo doorgaan dan komen we alleen op bezoek en hoeven ze jiet op te passen.. Het oppassen heb ik ook al anders geregeld zo der hun mede weten, komen ze dan vanzelf achter.. Nou ja we vroegen of ze incidenteel willen oppassen gezien ik onregelmatig werk.. Hun opmerking ja maar dan kunnen we niet en dan niet, dacht meteen graag of niet.. Ben er helemaal klaar mee, nu maakten ze ook al de opmerking da ze wel mee wou op vakantie als babysit, heb er maar niet op gereageerd .. Heb het helemaal gehad en ja schoon vaders is nog wel erger mjh.. Nu zien we ze niet heel vaak, maar ze zeiden al dat als ik bevallen ben, echt wel vaker komen.. Totaal geen zin in.. Verders proberen ze het wel goed te doen, alleen werkt het bij mij en bij me mannetje op onze zenuwen.
Ik heb op zich lieve schoonouders. Door mijn ervaring met mijn ex-schoonouders houd ik gepaste afstand. Ik trek me niet teveel aan wat zij vinden en daarmee blijft onze relatie goed (voor mij).
Nu heeft mijn schoonmoeder met de kerst een hartinfarct gehad. Ze is hierdoor direct gestopt met roken terwijl ze een kettingrookster was. Nu kwamen ze van het weekend langs en ik rook het al... Na 5 maanden heeft ze het opgegeven want 'ja, ik ben het alweer vergeten, zo gaat dat'. Ze doelde op het feit dat haar leven aan een zijden draad heeft gehangen en dat ze de tijd gebruikt als excuus om weer een sigaret op te steken.
Nu is het aan haar zelf en zal ik ze niet mijn mening opdringen (zoals ik niet wil dat ze dat bij mij doen), maar van binnen baal ik... Ik probeer al 2 jaar zwanger te worden. Haar gerook baarde me zorgen voor als ik wel zwanger word. Ik ga daar dan echt niet heen... En ook heb ik er moeite mee dat ons kindje daar dan over de grond moet kruipen (ze rookt namelijk binnen). Ik baal dat haar roken mij beinvloed in mijn gang naar hun toe. Misschien moet ik me niet zo druk maken hierom en eerst maar eens zwanger zien te worden...
Mijn schoonmoeder stond dus gister voor de deur omdat ze iets had voor mij, het kwam echt niet uit maar vond het een beetje lullig dus nodigde ik haar wel binnen.
Nu had ze dus niks bij der, dat cadeautje moet ik zelf maar even komen ophalen volgende week. Ik heb amper tijd, heb binnenkort examen voor mijn opleiding. Alle modules moet ik op 1 dag doen!
Ook begon ze weer dat mijn vriend weer bij haar een klusje moest opknappen, bouten afzagen die bij het kattenluikje uitsteken ivm gevaar voor haar kleinzoon. Zeurt ze dat als onze dochter al kon lopen (ze word in oktober geboren, dus die loopt voorlopig nog niet ) dan had hij dat dus al lang gedaan!
Ik haar uitleggen dat hij het ook hartstikke druk heeft, en hier ook nog wat gedaan moet worden in huis en dat toch even voorrang heeft.
Ze is niet onaardig maar ze heeft nogal een bord voor haar kop geloof ik!
En net stond mijn schoonmoeder weer eens onaangekondigd voor de deur... en ik was er niet op voorbereid want normaal past ze nooit op op vrijdag
Als je zegt dat ze geen tijd heb gaat ze ook weer weg, en ze bedoelt het goed... maar toch
Leuk was wel dat mijn neefje mee was die altijd overal aan moet zitten... en hij deed iets wat niet mocht en gelijk luistert hij naar mij! Ik had even een autootje voor hem opgezocht en die maakte geluid wat hij nogal eng vond. En niet wegkruipen bij oma, maar bij mij! Schoonmoeder zei dat ik ontzag heb! Onthoud dat dus goed schoonmoeders!
ohh zo is ze trouwens al heel mijn leven hoor.. want mijn zus deed universiteit en ik heb maar VMBO-T gedaan... en mijn broer ja die heeft dat weer dat ik niet heb.. ik heb weleens gevraagd of ik een fout was.. en dan begint ze: Nee natuurlijk niet.. nou volgens mij wel want ik zou zo niet doen tegen een kind die welkom was
ik heb geen schoonmoeder.. ik het een k*t moeder.. nog veel erger.. die haalt t bloed onder mijn nagels vandaan.. ik zal nooit iets goed doen.. tegen mij zit te zeuren over mijn zwangerschap want ik kan dat allemaal niet, en ik ben een slechte moeder.. en tegen andere zegt ze allemaal dat ze zoveel van mij houdt en dat ze trotst op mij is! en ik kan er dus niks van zeggen want iedereen gelooft haar.. Walgelijk!! ik hoop echt niet dat ik zo'n moeder ga worden
Heey dames,, Ik wil graag even mijn ei kwijt over mijn schoonm(l)oeder.
Ik ga nu bijna 2 jaar met mijn vriend we wonen samen in een leuk klein huisje
en een straat voor ons wonen mijn schoonouders. Voor ik zwanger werd had ik een goeie
band met mijn schoonmoeder! We gingen vaak samen naar de winkels of bij elkaar op de koffie.
Toen ik zwanger raakte waren ze door het dolle heen, omdat ze beide al tegen de 60 aanlopen waren
ze bang dat ze te oud werden om leuke oma en opa te zijn. Een paar weken later is ze omgeslagen
als een blad aan een boom, ze toont totaal geen intresse in mij of in haar kleindochter.
Ze belt nooit op msn vraagt ze nooit hoe het gaat en ik zie haar nooit (alleen als wij erheen gaan).
Ze belt weleens maar dat is om iets te vragen over der computer. Het is net of het der
allemaal geen bal interesseert terwijl ze op straat en tegen familie trots en honderuit
verteld over hoe vaak ze wel niet op haar kleindochter gaat passen en hoe trots ze is!
Ik probeer haar in veel dingen te betrekken maar ze wijkt overal van af.
Als ik het hierover heb met mijn vriend zegt hij dat hij zijn moeder niet anders kent.
Al merk ik aan hem dat hij het helemaal niet leuk vind dat zijn moeder zo doet.
Ik ben ook als de dood dat als ik hiermee naar haar toe ga ik de gebeten hond ben
en we dan helemaal zo'n rotte band krijgen. Maar mijn grens is ook bijna bereikt.
Ik blijf niet achter der kont aanlopen! Ze stoot ons van ons af. Het begon met alleen mij maar ze is nu ook
met der zoon bezig. Het is altijd al overduidelijk geweest dat hun dochter op nummer 1 stond want ja die zit op de
universiteit en doet alles goed. Zelf de hond is belangerijker dan ons want daar maakt ze zich drukker over.
Hoe moet ik hier nou mee om gaan om alle partijen (men schoonouders en mijn vriend) te vriend te houden?
Ik raad aan gewoon zeggen wat je je van denkt, eens kijken hoe ze reageren, bij mij krijgen ze een kans meer verbruien ze die pech voor hun, maar het is jou leven en niet die van hun.
hahaha vanmorgen stond er een mandje voor de deur, met de kat van mijn schoonmoeder erin, die mijn vriend 17 jaar geleden, hij was toen 16, in overleg met zijn ouders had meegenomen....hoe triest, gelukkig hadden de buren de kat mee naar binnen genomen, want we waren heel de dag weg, en anders zou de poes heel de dag in de brandende zon hebben gestaan
ik heb een hele lieve schoonmoeder, maar mijn moeder das een draak, die heeft geen gevoel, ik heb de afgelopen tijd t nodige meegemaakt, belde haar op met dit nieuws, zegt ze doodleuk zo weet ik dat ook weer, en hangt zo op, dat was in februari, tot heden niks meer van haar gehoord , dus t kan ook andersom :)
@vosje22: Voor mannen is het inderdaad wel vanzelfsprekend dat ze op hun kinderen letten. Maar soms moet je ze toch op 'een briefje schrijven' wat ze moeten doen In het begin dacht ik dat ik de enige was die hare man alles 10 keer moest uitleggen, maar ik hoor het vaak. Ik heb ook geleerd niet te zwaar te tillen aan de dingen, maar soms grr... :-) Ze zijn en blijven een ras apart
gelukkig heb ik geen schoonouders meer die zich met alles bemoeien, maar als ik lees mijn man MOCHT 1x mijn zoontje meenemen..Is het niet zijn kindje ? dan kan ik er in komen. maar het lijkt wel of je over de babysitter praat.
ik hoor ook vaak vrouwen vragen aan hun man pas jij even op... dan denk ik zoiets is toch vanzelfsprekend ?? moeten mannen dan overal op gewezen worden en uitgelegd worden hoe het moet gaan, of zijn de vrouwen gewoon die denken dat hun man een klein kind is.
Je kan het er niet mee eens zijn, maar zo verschillen de meningen.
@ kapotje maak je niet zo druk joh.... Wees blij dat je er niet bij bent. Dan hoef je je er ook niet aan te ergeren. Je weet daar het gebeurd zo zijn die mensen. Poets gewoon de tanden van je zoon wanneer hij thuis komt en niks extra meer geven vandaag. Laat hem thuis lekker rennen dan kan hij zijn energie kwijt.
@kapotje: hahaha, een mooi indiaantje kweken!
maar gisteren mocht je zoontje dus al wel zwemmen van je schoonmoeder! en dat zonder lange broek en lange mouwen? dan gaat ze toch vooruit!
@23wendy op de doop van onze kleine, heeft m'n schoonma de hele boel verziekt,en vervolgens weggegaan, hele dag was eraan natuurlijk, is ondertussen bijn 4 maand geleden en ze zijn hier nog niet geweest... heeft dus toch wat positief opgeleverd
ook ik ga hier nu eens reageren want ik weet niet zo goed meer wat te doen. door omstandigheden is contact tussen de kinderen en mij met mijn schoonouders al minaal (verjaardagen enzo) mijn man laat ik zijn gang gaan dus die ziet ze ook iedere week (wat ik ook al niet helemaal begrijp) maar nu was de afgelopwn week de doop en ja daar moeten ze dan ook bij zijn bah maar nu leek mijn schoonmoeder wel een havik ik had gewoon geen moment dat ze niet tussen mij en mijn dochter inzat zelfs deed ze dit bij een andee kind ik werd er kriegel van maar mijn dochter ook.....verder is ee in t veeleden vanalles gebeurt en zit zwaar te twijfelen om t contact helemaal te verbreken wat was bij jullie de druppel om het te verbreken wil je meer weten stuur dan een pb thanks x
Ik weet dat dit een forum over schoonMOEDERS is maar ik wil ff wat kwijt over me schoonnicht... ze werkt in een ziekenhuis op de kraamafdeling en komt veel in contact met vrouwen die dus pas mama worden. Ik ben op dit moment in verwachting van me 1st kleintje ben al 36weken nu .. me vriend en ik zijn ook nog niet zolang samen de bevruchting was van onze eerste keer intiem en we zijn zo stom geweest om dat te doen toen we nog maar 2dagen samen waren .. oké stom maarja .. schoonpa kreeg twijfels of het wel de kleine van me vriend was .. ik begreep hem wel maar maakte hem duidelijk dat ik 2maanden ervoor niet intiem ben geweest .. en heb zelfs de gyneacoloog alles vr hem late uitrekenen enzo en oke alles goed tjhaa nichtje van me vriend had dat gehoord van de ex van me vriend dat de kleine ni vn me vriend zou zijn en d ex vn me vriend hft vnal uit schoonpa gepeuterd is zo'n manipulator .. achja schoonnichtje vond het leuk om het ff heel d familie de vertelle .. wij alle bewijze bij de familie neergelegd en zij geloofde ons behalve dat nichtje .. tjhaa helaas woont ze bij schoontante en waren we daar voor haar op bezoek en was ze bzg over de vrouwen die ze over de vloer kregen daar en de hele tijd comentaar op alles zo begon ze: 'ik zou geen privekamer nemen want dat zou je toch niet kunnen betalen' .. 'oh ga je borstvoeding geven? zou ik niet doen als ik jou was ik zie u er niet voor in staat om dat te doen' .. 'oh heb je alleen brommerrijbewijs was je niet beter voor de auto gegaan ik vind dat je hewl onverantwoord bent' .. 'oh ja borstvoeding geven doet pijn ik zie het zo vaak bij vrouwen vele komen vaak terug omdat ze pijn hebben' ... oh wat krijg ik stress van haar ! En me vriend ook .. zelfs hij krijgt comentaar op alles .. tis toch ons leven ?!
wij moeten zaterdag naar de verjaardag van mijn schoonloeder. helemaal geeen zin in. gelukkig wordt het mooi weer dus lekker in de tuin daar en nog even een stuk wandelen ofzo!
ze zijn 2 weken bij ons in huis. Ze komen uit het buitenland dus zijn 3 of 4 keer per jaar 2 weken bij ons en wij ook nog een week in het jaar bij hun.
M.lies, belachelijk zeg! Onbegrijpelijk soms he wat die mensen doen. Alsof ze geen verstand in hun kop hebben.
@grigio, je bent beter af zonder dat soort mensen in je buurt! en inderdaad alleen een feest geven voor de mensen van wie jullie houden en die van jullie houden! is veel leuker dan verplichte familie.
@melis, belachelijk hoor! 5 uur wegblijven! zou de volgende keer op mijn vrije dag zelf lekker weggaan met de kleine de hele dag. Iets leuks gan doen zodat je hem lekker voor je alleen hebt!
@melis ik ken het ook mijn zoontje werd geopereerd en toen ik werd geroepen om naar de uitslaap kamer kon komen. Was me man en zijn moeder aan wachten dacht ik. Er werd gezegd dat het max een half uurtje zou duren mr. Meestal wel sneller gaat. Dus ik kom binnen tien min terug en zeg me zoontje dat ie naar papa gaat. Kom ik op zijn kamer geen papa! Had zijn moeder gezegd van dit duurt heel lang kom we gaan even weg koets ie haar even afzetten weet ik veel waar. Pas na ruim een uur kwam die terug! Dat soort irritaties deed zij heel stiekem en mijn man zag er de erg niet van in. Inmiddels gelukkig wel.
joyciejj gelukkig kunnen we hier even onze frustratie kwijt. Mijn schoonouders zijn 5 uur weggebleven vandaag. Ben ik niet erg blij mee... Om mijn vrije dag wil ik mijn eigen kind ook nog wel eens een beetje kunnen zien. Zodra ik m zag en m een kus wilde geven gingen zij zijn aandacht weer trekken.. Ik kan niet eens een minuut alleen met mn kind zijn. Nog 11 dagen te gaan pffff.....
pfff ja lastig als je geen steun krijgt van je man.. als ik mijn irritaties over mijn schoonouders uitspreek wordt het uiteindelijk altijd ruzie tussen mij en mijn man. mijn eigen moeder vind ze ook wel leuke mensen maar ja die ziet ze een uurtje en ik zit 2 weken met ze in huis. ik sta er dus een beetje alleen voor. Nu zijn mijn schoonouders met mijn zoon gaan wandelen zodat ik het huis kon gaan schoonmaken. dat werdt ook maar even voor mij beslist...
pfff moet even mijn frustratie kwijt!!!!!!
De ouders van mijn vriend zijn gescheiden, niet alleen van elkaar, maar ze wilde allebij de kinderen niet (15, 17, 25 en 28 jaar en allen thuis wonend), dus die moesten ook van de ene op de andere dag het huis uit. De twee jongste gingen bij oom en tante wonen, mijn vriend kocht toen maar een huis samen met een meisje en de oudste kocht een flatje met veel moeite.
In hun hele leven waren ze amper uit het dorp geweesd waar we wonen, ma was buurtkrant/huisvrouw/ma flodder en pa werkte zich 7 slagen in de ronte. Op een dag kwamen zonen er achter dat ma vreemd ging, en wel met meerdere mannen, maar ja het was hun moeder. Toen een van die vriendjes aan 2 van de jongens (niet mijn vriend) had gezeten, moesten de jongens het wel aan hun vader vertellen. Eindstand, vader vond dat zijn zonen iets verzwegen hadden, en diegene die het verteld had (mijn vriend) hoefde hij niet meer te zien, en ma vluchte naar een van haar vriendjes.
Ma en pa kijken niet naar hun kinderen om, pa kocht een nieuw huis en na een tijdje kreeg hij een nieuwe relatie en ging bij haar wonen, zijn huis stond nog te koop, dus mochten zijn jongste zonen erin wonen voor ieder de hoofdprijs. Toen een van de jongens zijn baan verloor kreeg hij van zijn vader een deurwaarder. Niemand heeft meer contact met vader.
Moeder ziet haar kinderen weinig, omdat ze borstkanker kreeg probeerde mijn vriend en broers wat vaker bij haar langs te gaan, maar ze waren nooit hartelijk welkom.
Vriend van moeder heeft zelf 2 zonen en een dochter, zijn dochter (18) heeft hij al 10 jaar niet gezien, zijn oudste zoon (26) woont met zijn vriendin, moeder doet nooit vriendelijk tegen zijn vriendin dus komen ze bijna niet meer langs. Ook toen zij kinderen kreeg moest het contact altijd van hun uit komen en vertelde ze altijd dat moeder haar niet mag. Ik vond het maar raar, en snapte niet waarom ze hun kleinkinderen niet wilde zien.
Toen ik zelf zwanger raakte kwam ze bijna iedere dag aan de deur en vertelde ze altijd graag een dochter te hebben willen hebben en straks graag op haar kleinkind te willen passen. Ik zei dan, maar je hebt nog een schoondochter en kleinkinderen, dan zei ze dat haar schoondochter zich te goed voor haar voelde en dat ze zo ver weg woonden (25 km)
Toen mijn zoon was geboren ging ze 3 dagen in de week oppassen, na een half jaar merkte ik dat dat te veel voor haar was ( ze had immers nooit gewerkt, was lui en zat hele nachten achter de pc spelletjes te spelen ) en besloot dat onze zoon 1 dag in de week kwam en de overige dagen naar een gastouder ging. Dat vond ze tocht te weinig en zo kwam hij 2 dagen.
Op mijn werk was het erg rustig dus mocht ik af en toe eerder naar huis, zo kwmam ik af en toe onverwachts eerder, en mijn schoonmoeder zat met een peuk zware shag in haar hand naast mijn zoon van net 1 jaar op de bank, en mijn zoon zat uit een kom chips te eten en dronk fernandes!!!! Toen ben ik helemaal uit mijn slof geschoten, en over het roken gaf ze als antwoord, toen mijn 4 zonen klein waren rookte we bijden bij hen en atewn ze ook alles en ze zijn tocht groot en gezond geworden.
Mijn vriend en ik besloten dat onze zoon daar zou blijven tot ik opvang en een andere baan had gevonden (ik begon te vroeg met werken voor opvang) en bleven haart vertellen wat we wel en niet wilden. Maar ze luisterde er niet naar. Ook kwam het al die tijd al voor dat ze 2 dagen van te voren wel eens zei dat ze niet kon oppassen omdat haar schoonmoeder naar het oogziekenhuis moest, dan gaf ze me als oplossing dat ik me maar ziek melde ofzo (lees mijn schoonmoeder heeft geen rijbewijs, dus haar man reed dan en zei ging dan ook mee, moet zei dan perse ook mee, en kon mijn zoon dan niet ook mee????
Tloen ze gingen trouwen is alleen de thuiswonende zoon, mijn vriend, onze zoon en ik op de bruiloft geweesd, verder geen enkel familielid.
Een paar weken terug kreeg de man vban mijn schoonmoeder een hart infarct, hij werd gedotterd en moest nog een nachtje in het ziekenhuis blijven en mocht dan weer naar huis.
Samen met mijn zoon ging ik s avonds bij opa op bezoek, die vertelde zich wel fit te voelen. Ik vroeg of hij wist of oma morgen zou oppassen, want ik had haar al gebeld maar kreeg geen gehoor (dat opa in het ziekenhuis lag had ik gehoord van de nog thuis wonende zoon), hij zei dat ze vast wel zou oppassen, voor het bezoekuur had ik hem al opgehaald.
s avond laat belde ik voor de zekerheid nog maar een keer, ze nam op en vertelde dat hij de volgende dag om 5 uur naar huis mocht (een dag eerder) omdat het zo goed ging en hij zich helemaal prima voelde. Ze vertelde dat ze daardoor niet kon oppassen. (punt) Ik zei dat ik tot 6 werkte en de thuis wonende zoon hem wel op kon halen, of dat onze zoon mee ging en de rhuis wonende zoon met onze zoon op de gang zou wachten als ze nog een arts moesten spreken. Nou dat kon allemaal, wat dacht ik wel niet, ze vertelde dat ik me maar ziek moest melden. Ze wilde niet eens mee denken om een oplossing, ze liet me gewoon barsten, net zoals ze haar zonen altijd laat barsten. Ik zei nog aan de telefoon tot ooit (want als ze me nu wilde zien of spreken dan moest het maar eens van haar uit komen, we wonen 3 straten verder en ze is sinds de geboorte van onze zoon misschien 2 keer bij ons thuis geweesd, het gaat haar puur om onze zoon).
Dat was de laatst keer dat ik hun gesproken heb, gelukkig heb ik wel iemand voor onze zoon kunnen regelen en ben ik inmiddels maar gestopt om bij mijn zoon te zijn, ander werk vinden als je 5 maanden zwanger bent zit er ook niet echt in.
Nu verteld ze in het dorp waar we wonen rond dat ik haar zoon van haar afgepakt heb en haar bedreigd heb door te zeggen wacht maar als ik je tegenkom, terwijl ik zie tot ooit. Dat deed me al pijn.
Vorige week zag ik dat ze al in de supermarkt waren, ik ging kijken waar ze waren, mijn zoon zag ze en zei opa, ze draaiden zich beiden om, keken hun kleinzoom koel aan en draaiden zich weer om om vervolgens zonder een woord te zeggen weg te lopen. Mijn zoon riep nog opa opa, maar ze liepen gewoon door. Toen is mijn hard gebroken.
Volgende week trouwen mijn vriend en ik, en ik traditie gevoelig wilde graag allebij de moeders als getuige, maar dat zit er dus nu niet meer in, ze wist voor welke dag ik het getuigen formulkier nodig had en heb niets gekregen.
Omdat mijn moeder vooral met mijn vriend te doen heeft, heeft ze ons gevraagd om onze beste vrienden getuigen te laten zijn.
We houden geen bruiloft nu, we trouwen nu alleen maar, alles kon gelukkig kosteloos geanuleerd worden, en volgend jaar als ons gezin compleet is geven we een groot trouwfeest voor diegene die van ons houden.
Nu hebben mijn schoonmoeder en haar vriend alleen nog contact met hun thuiswonende zoon, en die belde mij vanmorgen om te zeggen dat hij een huisje heeft gekocht en of we willen komen helpen.
@ joyciejj hebben ze wel een autostoeltje. Als ik mijn zoon weg breng zet ik die altijd zelf bij mijn ouders in de auto. Verder werkte het bij mij om op hun schukdgevoel in te praten. Het kan wel maar als er wel wat gebeurd dan neem je je dat jezelf altijd kwalijk. Ook werkt het om te vermelden dat er vrij hoge boetes op staan. Zeker wanneer ze niet eens een stoeltje bij zich hebben.
Qua oppassen hebben we verder dat soort afspraken gewoon zwart op wit op papier gezet. Het is JOU kind. Zij hebben hun kans gehad..
Nooit gedacht dat ik me hierbij zou kunnen aansluiten, maar ook hier is het zover. Kon het eerder altijd prima met haar vinden, maar nu tijdens de zwangerschap zit ze zichzelf enorm op te dringen. Komt vanalles bij ons poetsen terwijl ik aan het werk ben en daar niet om gevraagd heb. Nu klink ik als een heel ondankbaar kreng, maar zolang ik het nog zelf kan, wil ik het allemaal zelf doen. En de babykleertjes zou ik graag zelf de eerste keer willen uitwassen.. Mijn moeder kan ik ieder moment om hulp vragen, maar laat mij en mijn vriend wel lekker in onze waarde en gunt ons tijd samen, lekker alleen. Nu is ze dus gisteren de koelkast komen poetsen (want al het andere in het huishouden was helemaal bij .. hoezo ze verveelt zich?) en morgen de klamboe van de babykamer ophangen. En tot overmaat van ramp heeft ze zichzelf uitgenodigd voor de koffie vanavond. Hallo?!?! Ik durf haar ook niet goed aan te spreken, gezien zij strakjes 2 dagen per week op de baby gaat letten.. En wil haar dan niet al van tevoren in het harnas jagen.
o help... wij hadden bewust ons huisnummer niet aan mn schoonmoeder gegeven of anders belt ze elke dag wel paar keer.. heeft mn schoonvader toch perongeluk het nummer gegeven... nu weet ik zeker dat mn vent nooit meer de telefoon opneemt :(
@melis86, Ik zou als ik jou was er wel wat van zeggen. Opkroppen is niet goed en helaas moet je waarschijnlijk nog wel een poosje met haar leven. Ik heb ook wel vergelijkbare dingen aan de hand gehad. En zeker mbt het eten geven van je zoon. Ik zou zo iets gezegd hebben van niet handig dat je hem geen slab heb omgedaan of heb jij een super vlekken middel dat dit er weer uit gaat? En wat die kortingsbonnen, bedank haar voor het uitzoeken en zeg dat je ze zelf nodig hebt. De bom kan beter 1x barsten voordat er onherstelbare ruzies komen.
je hebt gelijk, die irritatie is er soms ook al.. Ik sta vaak op het punt iets te zeggen maar het komt mijn mond niet uit.. Schijterd he.. Haha dus jij bent aan het aftellen. Geniet van elke minuut straks met je kindje want het gaat veeeel te snel. Het lijkt voor mij nog gister dat ik ben bevallen en nu is mijn zoontje al 7 maanden!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Familie en Gezin
reacties (986) Verversen