We zijn aan het twijfelen tussen twee jongensnamen. Allebei vinden we ze hartstikke mooi en passend bij onze dochter, maar ze hebben beide hun voors en tegens (populariteit, uitspraak). Hoe hebben jullie de keuze kunnen maken voor de juiste naam? Wat gaf de doorslag?
Mijn kinderen waren 2 a 3 dagen naamloos want we wisten het nog niet zeker. Totdat je naar de gemeente moet, ja dan moet het wel haha. Ik vind het zoiezo erg wennen om de baby een naam te geven en hem of haar ook zo te noemen. Maar deze keer wil ik het gewoon gelijk vanaf de geboorte geven, voor een meisje heb ik wel iets maar een jongen jeetje. Dat is lastig
oefenen met de naam, als niemand je kan horen (op vakantie) gewoon je kindje zo noemen en kijken of je vindt dat het goed klinkt. Zo is bij ons de favoriet afgevallen want uiteindelijk konden we er gewoon niet aan wennen om ons kindje zo te noemen.
Ineens heb je gewoon DE naam. Ik wist Nathan bijvoorbeeld al heel lang. Dat was de jongens naam voor mij. Datzelde met Novan. Nu krijgen we een meisje en heb ik heel lang getwijfeld tussen 2 namen. Ineens kwam er een meisje op de hockey club aanlopen. Ze stelde zich voor en ik dacht "die naam" dat is hem!!! En nu is het dus een andere naam. Twijfels zeggen mij dat het niet DE naam is. Succes!
Wij hadden een lijstje waaruit we moeilijk konden kiezen. Uiteindelijk zijn we de namen (voordat ze echt geboren was) al hardop uit gaan spreken. Bv zeiden we tegen elkaar om te testen: "ik hoor ... huilen boven" toen kwamen we er achter dat 1 naam heel natuurlijk en passend was en 1 viel echt af. Als wij het uitspraken paste het gewoon niet.
Als het DE NAAM is, weet je dat meteen. Dat hadden wij, er zijn een heleboel namen voorbij gekomen maar bij deze wisten we t bijna zeker, dit is DE NAAM. Nog wel verder gekeken maar helaas bij geen enkele hetzelfde gevoel. Kan je de namen niet combineren?
Hier heel lang getwijfeld, lijstje naast de badkamerspiegel om verschillende namen en combinaties te zien/ vaak uit te spreken. Uiteindelijk twee namen overgehouden en pas de ochtend na de bevalling toen we een beetje bijgekomen waren de knoop doorgehakt (‘s avonds 18.00 bevallen). Toen waren we ook overtuigd van de naam en was het ook goed.
Wij hebben de namen laten bezinken en een paar maanden hardop uitgesproken als we tegen de baby praatten. Van daaruit naar ons gevoel geluisterd. 1 naam viel na een tijdje gewoon af. De andere bleef zitten en voelde goed, dus dat werd/wordt hem.
Hier onze jongensnaam was de tweede keus bij onze eerste, nog steeds vonden we die naam prachtig dus die erin gebleven.
Qua meisjesnaam hebben we er nog 2 op t moment. Beiden verschillend. Één internationaal, ander Hollands. Beiden makkelijk te spellen en allebei leuk. Gebruiken ze nu allebei en oefenen met onze oudste, Nu stiekem de hoop op één naam gevestigd, maar nog 7 weken wachten voor duidelijkheid haha
Knoop doorhakken hebben we nu niet zo'n haast mee. En onze eerste meisjesnaam vond ik toen super, nu tweede onderweg toch niet zo meer.. blijft gek
Ik heb m’n hele zwangerschap niet een heel sterke voorkeur gehad. En mijn eerste keuze viel bij m’n vriend om een heel logische reden af. Uiteindelijk hebben we voor een naam gekozen die ik heb aangedragen maar waar m’n vriend direct helemaal weg van was. Hij was daarin best stellig dat het die naam moest worden en ik had ook echt geen betere optie, dus nog steeds blij met de keuze. Maar echt een ‘wauw’ gevoel heb ik niet gehad.
Gekozen voor de naam die het minst voor spellings- en uitspraak fouten zou zorgen. Met 33 wkn de knoop doorgehakt om er echt aan te kunnen wennen. Uiteindelijk was dit ook echt de juiste keuze. Al vind ik de andere naam nog steeds prachtig, hij paste alleen net minder goed bij ons andere zoontje z’n naam
Ik had een paar eisen: - niet populair (ik ben docent en heb al die Noa's, Sophie's en Liams straks tegelijk in de klas). - goed in het Nederlands uit te spreken (we hebben grootouders die geen Engels kunnen) - spelling conform het ABN (de naam van mijn zusje is verkeerd gespeld, dan blijf je maar corrigeren...) - hij past bij de achternaam Ik heb de site van het Meertens Instituut gebruikt om te checken op populariteit. De naam is vorig jaar zo'n 40x gegeven. Dat vind ik goed genoeg.
Bij de oudste hadden we 3 namen, uiteindelijk knoop doorgehakt en nooit spijt. Bij 2de had man een naam bedacht en ik twijfelde, tot de oudste opeens die naam noemde. Toen meteen overtuigd
Bij ons bleven er 2 namen over die we echt heel leuk vonden. Uiteindelijk voor DE naam gekozen omdat deze wat Nederlandser is en sneller Nederlands wordt uitgesproken. Past beter bij onze eigen voornamen.
De andere naam is Engels of Amerikaans en kan wel Nederlands uitgesproken worden maar dan vind ik'm niet mooi. Dus dan moet 't de Engelse uitspraak worden en dat vinden we A minder mooi bij onze eigen namen B geen zin iedereen te verbeterendie't wel op z'n Hollands zegt
Bij de oudste hadden we 1 naam waar we zeker van waren. Bij de jongste hadden we ook 2 namen. Heb toen gewacht tot de geboorte. De naam die ik het best vond passen bij hem, hebben we genomen.
De keuze van namen/opties maken we eerst door een lijst te maken met namen die we mooi vinden. Daarna zoeken we de betekenis van de naam op. Ik geloof wel dat de betekenis de toekomst van een kind voor een deel "bepaalt"
Belangrijk is dat DE naam voor jullie beiden DE naam is. En hoe je dat weet? Omdat je dat voelt. In ons geval voelden we dat zo. Nooit getwijfeld ook. Lang voordat onze kinderen er waren stonden hun namen eigenlijk al vast, alleen de volgorde nog niet :)
Wij hebben de naam pas gegeven aan het kind na de geboorte. We hadden bij elk kind verschillende opties en wisselden echt per week nog. Na de geboorte had het kind gewoon een uur geen naam. Op dat moment linkten we de juiste naam aan de baby. Op een of andere manier voelde dat gewoon goed.
Hier juist het tegenovergestelde,, direct bij de geslachtsbepaling gaven we de naam aan het kindje, dus al met 16 weken zwangerschap stond de naam vast en spreken we niet meer over 'baby' maar gebruikten we de naam.
Ja misschien is dat het ook.. wij wisten bij de oudste twee het geslacht niet. Dus dan is het sowieso gissen en kan je het beestje niet bij de naam noemen.. De jongste wisten wij dat het een jongen zij zijn. We hadden de hele tijd een naam in gedachten, een paar maand lang. Maar toch is die het niet geworden omdat wij hem niet vinden matchen met het kindje.
Hier vorige week met 38 weken nog gewisseld. Populariteit boeit mij niet, wel wat ik voel bij de naam... wij hadden de knoop doorgehakt voor onze derde (we twijfelden tussen 2) en opeens werd ik overspoeld met gevoel het moet toch de andere zijn 🤷♀️ Die vinden we ook allebei heel mooi, maar het “wow” effect moest hier groeien toen kindje er al was.
Ik vind het best leuk om te lezen dat een aantal van jullie pas op het laatste moment de keuze hebben gemaakt. Ik zie dit zelf ook best wel zitten, mijn man wordt daar wat zenuwachtig van
Hier was de jongste ook een halfuur naamloos. Mijn man wilde echt niet dat dit zou gebeuren maar wij konden echt niet kiezen en wisten het geslacht van de kleine ook niet. We gokten er maar op dat het dan een jongen zou zijn want die naam was al duidelijk. Mis gegokt want er kwam een prachtig, lief meisje! 😂 Nadat ze kleren aan had zei mijn man: ja, ik weet het. Daarna vroeg ik: jij vind het een …. hé? Nee, je moet zelf kiezen zei mijn man waarop ik die naam uit sprak en mijn man zei: ja, dat is ze echt! 🥰
Nog steeds dolblij met deze naam maar toch zou de andere naam ook prima bij haar gepast hebben, dus om te zeggen dat je het echt weet. Ja en nee ik denk dat wij stiekem toch een licht voorkeur hadden!
Bij de eerste twee kids hadden wij echt een voorgevoel voor een bepaalde naam, dus die zijn het geworden. Bij nummer drie en vier allebei tot het einde getwijfeld. Wat de doorslag gaf was tijdsdruk ;)
Hier op de heenweg naar het ziekenhuis voor de bevalling de knoop doorgehakt op gevoel, toen ze eruit was elkaar nog een keer aangekeken of we er nog achter stonden en toen hardop uitgesproken
Gevoel. Bij de eerste wisten we het geslacht nog niet eens toen mijn man thuis kwam met de naam Damian. Zei meteen ja. Voelde goed en wist ook echt meteen van ja.
Bij de tweede hele lang de naam Julia gehad. Vind ik echt een prachtige naam. Maar twijfelde op de populariteit. Uiteindelijk werd het toch een ander: Neomi.
Bij de derde* liep ik opnieuw steeds met de naam Julia en kon ook echt geen leukere vinden. Alles belande weer op Julia. Wat voor lijstje ik ook maakte en zo ging het bij mijn man ook. Dus Julia gekozen(ze is overleden in de buik, maar heeft wel die naam gekregen).
Bij de vierde heb ik de bezwaren overboord gegooid qua populariteit want liep nu steeds met de naam Liam. Deels afgeleid van zijn overleden zus, maar vond hem altijd al mooi(ik schrijf verhalen en heb die naam echt in veel verhalen gebruikt🤣). Dus dat is die geworden. Ook dat was echt gevoel.
Bedankt voor de tips m.b.t. de betekenis van de naam! Beide namen hebben een betekenis waar wij verder geen connectie mee hebben (Bijbels), maar ook geen probleem dat dat de betekenis is.
Hebben nooit lang getwijfeld tussen 2 namen. Op een gegeven moment bleef er 1 over op t lijstje waar we ons allebei oké bij voelden. Daarbij vinden we betekenis ook erg belangrijk.
Bij de laatste was er direct 1 naam die ik mooi vond voor een meisje. Op de terugweg van de 20 weken echo waren we er direct uit wat haar roepnaam en 2e naam moest worden. Nooit over getwijfeld!
Wij vinden ook de betekenis van een naam belangrijk. Misschien een idee om daar naar te kijken?
Bij ons kwam de doorslag bij de 20 weken echo. Ik had meteen een gevoel bij één naam. Je zou ook na de geboorte de naam kunnen kiezen. Misschien past er één wel beter bij haar.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Babynamen
reacties (42) Verversen