Waarom zou een kind anno 2020 de achternaam van zijn vader krijgen?
Ik voel me soms best een beetje rot hierover. Waarom zo standaard altijd de achternaam van de man? Mijn vriend verwacht dit wel. Hij zou het gek vinden als het kind mijn achternaam zou krijgen.
Welke keuze het uiteindelijk wordt weet ik nog niet precies, waarschijnlijk ga ik geen stampij maken en wordt het zijn achternaam.
Welke keuze hebben jullie gemaakt en waarom / met wat voor gevoel?
Ik snap je punt. Ik vond het zelf vooral belangrijk dat iedereen in het gezin dezelfde achternaam zou dragen en dat we familie X zijn met z'n allen. Dus voor mij was het aannemen van de naam van mijn man een belangrijk onderdeel van trouwen. In het begin was dat wel wennen, maar nu is het ook mijn naam die ik overal gebruik en in mijn paspoort erbij staat etc.
We hebben daarbij mijn naam niet overwogen. Dat is van de ene kant een rare vanzelfsprekendheid en aan de andere kant vind ik het wel een mooie traditie. Ik ben verder helemaal niet traditioneel (zelfde inkomen, opleidingsniveau, carrière etc. als mijn man).
Maar ik zou het dus wel gevoelsmatig heel jammer vinden als ik niet dezelfde achternaam zou hebben als mijn dochter. Van de andere kant heb je als vrouw natuurlijk een hele bijzondere band met je kindje door het dragen en dat kan de vader nooit op die manier hebben. Ik kan me voorstellen dat je je als man dan 2-0 achter voelt staan, terwijl ik het zelf belangrijk vindt dat je er allebei 50/50 in staat.
Ik zou het wel zeker aankaarten hoe jij erover denkt, dan is het in ieder geval niet vanzelfsprekend zijn naam geworden. Succes!
Ik heb bij mijn relaties altijd wel aangegeven als we het over kinderen hadden dat als het ooit van kinderen kwam, ik graag mijn achternaam wilde doorgeven. Desnoods als dubbele naam.
Ik heb daar mijn redenen voor, maar de meest simpele reden is dat ik een namensnob ben en het niet heb op de meeste Nederlandse (achter)namen, en mijn naam vind ik wel mooi. Zelfde verhaal als we zouden trouwen, ik zou mijn eigen achternaam houden. Een van hen opperde zelfs mijn achternaam aan te nemen.
Maar de voornaamste reden is dat ik altijd alleen ben geweest met mijn achternaam in mijn gezin/familie. (enige kind van mijn moeder voordat ze ging hertrouwen, had naast haar geen verdere familie). In het begin kreeg ik wel voor de show de achternaam van mijn stiefvader, aldan niet officieel, maar later raakte ik het beu dat ik de naam droeg van een familie waarvan ik nooit het gevoel had er bij te horen, en begon ik mijn achternaam steeds meer als mijn identiteit te zien. En als ik kinderen zou krijgen zou ik een eigen familie starten, onder die naam. Dat vond ik een fijne gedachte.
Door omstandigheden hebben en krijgen mijn kinderen nu sowieso mijn naam. :)
1) Die van hem is mooier 2) In combinatie met de gekozen voornaam en tweede naam is zijn naam mooier 3) Hij is enig kind. Ik heb nog een broertje om eventueel de naam door te geven (maar daar hecht ik niet zoveel waarde aan). Hij hechtte er wel waarde aan. 4) We gaan in juli trouwen en dan neem ik zijn naam er bij, dus sowieso een "familie"gevoel.
Simpelweg omdat ik niet trots ben op mijn achternaam/vader, was dat niet eens een optie .. had ik alleenstaand geweest, had ik daar echt wel mee gezeten denk ik! (M’n vriend z’n Naam opzich is ook veel mooier ! Hoop hem ook ooit te mogen dragen ☺️.)
Daarom hebben mijn kinderen 1 korte voornaam en 2 achternamen!
Aangezien dat in Nederland niet kan (ook niet als ‘middle name’) staat in hun Nederlands paspoort mijn achternaam als 2e voornaam.
Zo kan ik ze ook altijd mee op reis nemen zonder veel gedoe. Mijn man en ik vonden dit de beste oplossing en het heeft verder geen negatieve consequenties!
Dit is geen stampij en zeker een goed argument. Wij brengen tegenwoordig ook geld in het laatje. Bedenk dat als je ooit trouwt, je de naam van de man nooit gaat dragen. Je BSN blijft gekoppeld aan je geboortenaam( meisjesnaam) en dat is waar vele instanties ook naar vragen. Daarbij, waarom de naam van de man aannemen als 40% van de huwelijken kapot gaan. Tuurlijk ga je daar niet van uit, maar het is een beetje naïef om er niet stil bij te staan.
Eind dit jaar mag je je kind een dubbele achternaam geven in Nederland. Wellicht bied dit uitkomst? Ik mag het niet want ik beval in Mei en ben getrouwd ( eigen naam behouden) dus mijn man bepaalt de achternaam van het kind. Hopelijk mag ik het kind ooit de dubbele achternaam geven. Als hij ouder is en dan zelf bij 1 achternaam aangesproken wil worden. Is hij daar natuurlijk helemaal vrij in.
Toen we zijn getrouwd heb ik zijn naam aangenomen. Dus toen de kinderen kwamen, kregen die natuurlijk ook zijn achternaam Nooit een overweging geweest om het anders te doen. Wat dat betreft ben ik wel ouderwets blijkbaar.
Wij hebben gewoon gekozen voor de achternaam van de papa. Het onderwerp is hier zelfs niet ter sprake gekomen. Dit is al zoveel jaren de standaard. Ik vind het gewoon raar dat ze het nu ineens anders gaan doen.
Gewoon zijn achternaam omdat ik van plan ben met hem oud te worden en dacht mss dat we ooit ook nog wel trouwen. Dat is 3 jaar geleden inmiddels gebeurd. Heb nooit spijt gehad dat we voor zijn naam gegaan zijn. Mss helpt het voor de man ook wel met de band. Wij hebben het kindje tenslotte al 9 maanden mogen dragen en voelen 😊
Persoonlijke keus dat.. Hier de ouderwetse keuze... Simpel genoeg omdat we nu allemaal dezelfde achternaam hebben en het voor iedereen duidelijk is dat wij bij elkaar horen.. Scheiden zullen we nooit doen dus er komen mits mijn man of ik overlijd geen verschillende achternamen.. Overigens voor mij ook iets waaruit blijkt hoe belangrijk ik het gezin vind en dat het vanzelfsprekend is dat wij bij elkaar horen. Iets van trouw wat ik ook aan mijn kinderen mee wil geven ofzo.. En ja natuurlijk zit dat vooral in andere dingen en niet alleen in de naam maar voor mij persoonlijk is het wel onderdeel van.
vooral doen waar je je goed bij voelt. het is wel voor de rest van je leven. mijn broer zijn kinderen hebben haar achternaam en vond hij geen probleem. mijn partner heeft een mooie achternaam die die graag doorgeeft, maar voor mij was het belangrijk de naam van mijn kinderen te dragen en 1 gezin te vormen. ik wilde niet familie x en mevrouw y zijn. onze oplossing is te trouwen en ik neem zijn naam aan.. ok als we uit elkaar gaan heb ik alsnog het probleem dat ik dan zijn naam iet meer draag.. maar he al je daar vanuit gaat moet je niet aan kinderen beginnen... vooral doen wat goed voelt... mijn parnter prbeert ook wel eens de "maar niemand die ik ken doet dat zo en dus is het gek"kaart. maar uiteindelijk moeten jullie er samen uitkomen. en dat betekend niet dat jij er dan maar Stampij van maakt..
Mijn 2 oudsten hebben de achternaam van hun vader, ook omdat dit werd verwacht net als dat er werd verwacht dat we maar moesten trouwen enzo... nu zwanger van mijn 3e kind en het kind krijgt mijn achternaam, heeft ook een andere vader. Maar heb het al vrij vroeg aangegeven dat ik wil dat het kind mijn naam krijgt. Heb ook nog steeds spijt dat de andere 2 mijn naam niet hebben maarja werd zo'n beetje gedwongen joh... Doe nu gewoon waar ik mij goed bij voel. Ik draag het kind 9 maanden lang, ik moet bevallen, ik moet alles regelen, de grootste deel van de zorg komt sws op mij neer, dan krijgt het ook mijn naam.
Mijn kindje krijgt de achternaam van mijn vriend. Misschien ben ik wel een beetje ouderwets op dat gebied, maar ik vind het eigenlijk wel normaal. Ik zou er alleen niet voor kiezen als hij een hele rare achternaam zou hebben, maar dit is niet het geval.
Ik had liever mijn achternaam gewild, omdat ik die mooier vind, mijn vader 2 dochters heeft gekregen (dus de achternaam wordt niet doorgegeven) en vanwege familiegeschiedenis. Echter wil mijn vriend heel graag zijn achternaam. We hebben er dan ook samen voor gekozen die van hem te doen. Ik heb al de privileges; ik kan er 9 maanden langer meer van genieten dan hem; ik heb haar 24/7 bij me, ik kan haar veel beter voelen, ik krijg de echo’s, etc. Hij kan haar alleen voelen, ziet haar op de echo en kan bij de controle haar hartje horen en that’s it. Het is vanzelfsprekend dat het mijn kind is. Door zijn achternaam te geven is het ook veel meer zijn kind voor zijn gevoel. Ik kan dit heel goed snappen. Als de optie er zou komen twee achternamen te geven, dan hadden we dat gedaan, maar helaas kan dat (nog) niet.
Mijn oudste zoon, die niet van mijn huidige partner is, had mijn achternaam, daarom hebben we ervoor gekozen om mijn achternaam aan te houden. Zodat ze alle 4 dezelfde achternaam hebben. En daarbij, ik heb een NL achternaam, het zal hun helpen in deze maatschappij waar je helaas op uiterlijk en naam al veroordeeld kan worden.
Het is simpelweg een keuze,vind ik. Niks meer en niks minder.
Wij hebben gekozen voor een verklanking van mijn naam. Traditie had daar niks mee te maken. De reden is dat mijn vrouw haar vaders naam.draagt en dat over hem zo veel slechte verhalen waren.
Mijn vriend neemt ook mijn achternaam aan als we gaan trouwen. Dus onze zoon heeft al mijn achternaam. En onze dochter krijgt deze ook. Achternaam van mijn vriend is nogal "berucht" en wil hij liever niet al te veel mee te maken hebben. Daarom deze keuze
Wel zo makkelijk als ze ooit in stambomen willen terugzoeken, dat de naam in de mannelijke lijn wordt voortgezet. Wij hebben allemaal de naam van mijn man. Ik draag hem met trots. Hij schonk mij drie kinderen! Het zegt niets over gelijkheid/ongelijkheid of waarde.
Maar waarom dan niet de vrouwelijke lijn aanhouden? Aangezien de vrouw toch de meeste moeite moet doen om het kind op de wereld te zetten, zou dat objectief gezien logischer zijn...
Omdat dat heel lang geleden zo in gang is gezet. Daarnaast ben ik het persoonlijk niet eens met het idee dat de vrouw meer rechten zou hebben omdat zij de zwangerschap fysiek draagt. Ik heb daar zo van genoten ( zwangerschap en bevallen), dat had ik mijn man ook gegund.
Hier mama van 3 kids. Roep al mijn hele leven als ik ooit kinderen mag krijgen krijgen ze mijn achternaam.. die hebben ze ook gekregen.
Ik heb ze 9 maanden gedragen, ik heb ze op de wereld gezet. Waarom zou een man dan meer recht hebben op het doorgeven van zijn achternaam? Ik denk dat de keuze heel persoonlijk is. Uiteraard is het een kind van jullie beide.
Hier heb ik ook een hele mooie franse nooit voorkomende achternaam waar ik erg trots op ben. Mijn partner vind mijn achternaam ook prachtig en zal deze na ons huwelijk ook aannemen zodat wij alsnog allen dezelfde achternaam dragen
Ik deel je gedachte! Ik heb hier ook over zitten dubben. Mijn vriend en mijn schoonfamilie rekent er op dat ons kindje hun naam krijgt. Uiteindelijk hebben we daar ook voor gekozen omdat het me lastig lijkt als ons zoontje vragen krijgt en dan mijn wens moet verdedigen én omdat ik het mijn man ook wel gun. Maar het houdt me wel bezig en ik vind dat het in deze tijd prima anders kan!
Wij zijn getrouwd, hierdoor heb ik de achternaam van mijn mijn ook. Ik vind het ook raar en na 5 jaar getrouwd te zijn begint het wat te wennen, maar ik neem nooit meer de telefoon op met mijn achternaam bijv. Maar terug naar jouw topic hierdoor makkelijke keuze voor het kind, ook zijn achternaam want die delen we nu alle drie. Maar snap je dilemma helemaal! Maar ook hier heen stampij ofzo gemaakt gewoon erin mee gegaan.
Onze kinderen dragen de achternaam van mijn partner, maar dat was voor ons absoluut niet iets vanzelfsprekends. Hebben besloten dat we dat het mooist vonden.
Daarom hebben mijn kinderen 1 korte voornaam en 2 achternamen!
Aangezien dat in Nederland niet kan (ook niet als ‘middle name’) staat in hun Nederlands paspoort mijn achternaam als 2e voornaam.
Zo kan ik ze ook altijd mee op reis nemen zonder veel gedoe. Mijn man en ik vonden dit de beste oplossing en het heeft verder geen negatieve consequenties!
Ons zoontje draagt mijn achternaam. We zijn perfect gelukkig & de papa van ons kleintje is er altijd voor hem geweest, toch kozen we voor mijn achternaam. de moeilijke band met zijn familie zit er zeker voor iets tussen, maar hij had er geen probleem mee. voor ons is het nu vanzelfsprekend dat ook ons tweede mijn naam zal dragen. We krijgen er ook weinig of geen reactie op van vreemden. Gewoon doen waar jullie beide een goed gevoel bij hebben 🤷♀️❤.
Onze kinderen dragen de achternaam van mijn man. Voor hem voelde dat goed en aangezien ik een achternaam heb dat vaak verkeerd gespeld wordt, was ik het daar wel mee eens. Ik vind mijn achternaam eigenlijk vreselijk, sorry pap
Leuk onderwerp altijd. Ik vind het belachelijk dat het vanzelfsprekend is dat kinderen de achternaam van de vader krijgen. Vroeger was dat zo omdat de man status had en het inkomen van het gezin binnen sleept, en de vrouw gewoon niet zo veel te vertellen had. Ik vind dat mannen en vrouwen gelijk zijn en als er een kindje komt er overleg moet zijn welke achternaam het gaat worden. Ons kindje heeft dan ook mijn achternaam en ik heb ook mijn moeders achternaam. En niet gescheiden of andere ellende puur omdat ik het er niet mee eens ben. Mijn achternaam mooier vind en mijn famillie naam anders niet doorgezet zou worden. Wat onze dochter later doet maakt mij niet uit als ze er maar overna denkt.
Ik vind mijn eigen achternaam niet zo mooi dus was geen optie plus dat wij daar nogal traditioneel in zijn. Hier in België mag je ook dubbele achternamen geven. Al vraag ik mij wel af hoe dat in zijn werk gaat bij de volgende generatie.. 4 dubbele achternaam dan?
Mijn man is Portugees dus ook dubbele achternaam; volgende generatie krijgt de eerste achternaam van de mama gevolgd door de eerste achternaam van de papa. Generatie daarna opnieuw eerste vd mama (dus die van oma) en eerste van papa (van de andere oma)- op die manier worden dus eigenlijk telkens de vrouwelijke achternamen doorgegeven, ook door de mannen☺️
Omdat wij het voorrecht hebben om de kinderen te dragen en te baren, wat een onlosmakelijke band schept, vind ik dat de vaders ook ergens een voorrecht mogen hebben om bv hun naam aan het kind te geven, zodat ook daar duidelijk is dat ze bij elkaar horen. Je lijkt wel jaloers
Really? Ik vind zwanger zijn anders helemaal niet leuk, maar vooral heel zwaar. Ik vind het niet per se een voorrecht. Tis dat t niet kan, maar hij mag van mij best af en toe een weekje in mijn man zijn buik! Kan ik even op adem komen
Een gelijke achternaam heeft daar niks mee te maken vind ik. Het ligt er net aan hoe je ermee omgaat en de situatie is. Mijn oudste voelt en gedraagt zich als een grote broer over die 2 kleintjes. En ondanks de andere achternaam, wordt er hier nooit gesproken over halfbroer. Want zo zien we het ook helemaal niet.
Wij hebben allebei de achternaam van onze vaders, maar hier in België kan je tegenwoordig kiezen. Ons kind zal Verellen - Garcia heten (naar Spaanse traditie eerst de naam van zijn papa, maar ook mijn naam). 😊
Dit omdat volgens de Islaam de kinderen die geboren worden binnen een huwelijk, de achternaam van hun vader dragen. Kinderen die buiten een huwelijk geboren worden dienen de achternaam van hun moeder te krijgen. Ik heb overigens mijn eigen achternaam gehouden toen ik trouwde. Dit omdat ik een dochter ben van mijn vader, en niet van mijn schoonvader. Onze beslissing is dus op onze religie gebasseerd.
Ik heb de achternamen kwestie aangekaart toen ik vorig jaar zwanger bleek te zijn. Ik heb aangegeven dat ik heel graag wil dat de kinderen mijn achternaam krijgen. Ik hecht er ontzettend veel waarde aan en hij minder. Daarnaast heeft hij echt een BOEREN Hollandse naam die ik écht niet mooi vind 🙊 De kindernamen die ik mooi vind, passen niet bij zo'n oer Hollandse naam en wel bij de mijne. Hij heeft er toen nog niet echt een uitsluitsel op gegeven en ik kreeg daarna een miskraam. Het zal dus pas weer ter sprake komen bij een volgemde zwangerschap.
Haha ik ben zown geval apart op dit onderwerp. Even mijn uitleg:
Ik ben zelf enig kind en kom uit een gescheiden gezin. Aan beide kanten half broers en zussen gekregen. Ik was degene die altijd de andere achternaam had bij mn moeder en bij mn vader voelde ik me niet 100% thuis. Dus die naam was een dingetje voor mij.
Toen kregen wij kindjes en deze zouden, zoals standaard, de naam van vader krijgen. We waren jong (24/26) en wilden nog niet trouwen. Dus ook bij mn eigen kind weer niet dezelfde naam. Ik hoorde er weer niet bij. En vanwege deze gevoelens heeft hij gezegd, dan krijgen de kinderen jou naam.
Zo gezegd zo gedaan🥰
Maar toen.. ervaarde hij het gevoel wat ik mn hele leven had gehad. Hij voelde zich niet een van ons. Na de geboorte van de 2e (automatisch mijn naam vanwege de eerste) vroeg hij ons ten huwelijk en zijn we allemaal overgegaan naar papa’s naam👌🏻 Dit wordt tijdens een huwelijk gratis omgezet, zo ook op de geboorteakte (dit vind ik jammer maar gaat nu eenmaal zo) nu zijn we allemaal very happy met ons verhaal🥰
Ons kind krijgt mijn man's achternaam. We vinden mijn achternaam allebei mooier, maar mijn broers hebben al kinderen die die achternaam dragen en mijn man's zussen hebben ervoor gekozen hun kinderen de achternaam van de vaders te geven, dus wij zijn de enigen die die 'lijn kunnen voortzetten'. Daarom kiezen wij die achternaam voor ons kind.
'waarom zou een kind anno 2020 de achternaam van zijn vader krijgen?' Ja waarom niet dan?
Toen ik ging trouwen heb ik gekozen om mijn man z'n naam aan te nemen. We vormen samen één gezin dus dat wil ik dan ook uitdragen naar de buitenwereld toe, dat wij bij elkaar horen. Daarnaast is mijn man de enige in de familie die de familie naam in stand kan houden omdat wij als enige 2 zonen hebben. Dus ook dat vind ik een mooie gedachte, dat de familie naam wordt doorgezet. Had hij perse mijn naam willen aannemen dan had ik dat ook best gevonden.
Waar wij trots zijn op het feit dat we zwanger zijn en onze groeiende buik kunnen showen, Zijn vaders veelal trots als hun kroost hun achternaam dragen.
Ik ben totaal niet traditioneel aangelegd, maar ik vind wel als je een gezonde relatie hebt je kindje de achternaam van papa 'moet' dragen. Het is immers ook zijn kindje. Natuurlijk zijn er uitzonderingen zoals een samengesteld gezin, maar zelfs dan zou ik ook kiezen voor achternaam papa. Toch bijzonder.
Ja een gezonde relatie. Hoe vaak lees je hier wel niet hoe de verstandhoudingen binnen een relatie zijn. Dus nee een gezonde relatie is niet altijd vanzelfsprekend! #dusdat
Het liefst zou ik ook mijn achternaam nemen. Mijn oudste zoon uit vorige relatie heeft ook mijn achternaam. Mijn nieuwe partner gaat er gewoon vanuit dat het nu zijn achternaam wordt. Hij zegt zelfs tegen mijn zoon laat jij je achternaam ook veranderen. Dacht het niet.... Ik ben helemaal niet traditioneel. Ik hoef ook niet perse te trouwen en mocht het wel zo zijn, dan echt mijn eigen achternaam houden
Mijn zoontje heeft mijn achternaam (zijn vader wou hem eerst niet..) Als de baby geboren wordt, krijgt ze de achternaam van mijn vriend. Wel heb ik hierdoor het gevoel in elk geval niet (meer) te willen trouwen of in elk geval dat ik zijn achternaam niet neem. Omdat mijn zoontje dan als enige in huis is met een “andere achternaam”. Mijn vriend wilt in elk geval niet mijn achternaam dragen.
Achternaam van de vader. Die staat op uitsterven en daarom vonden wij het belangrijk deze achternaam door te geven. Ik heb bij ons huwelijk ook gekozen om onze beide achternamen te voeren. In de praktijk stel ik me voor met de achternaam van mijn man. En zo hebben we in het dagelijks leven allemaal dezelfde naam. Op papier heb ik dus ook mijn eigen naam gehouden. Daar ben ik immers mee geboren!
Onze kinderen hebben mijn achternaam gekregen. Ik wou absoluut niet dat de kinderen de achternaam kregen van papa's familie. Ik heb helemaal niks met die familie en hun ook niet met mij en de kinderen. Gelukkig staat mijn man achter mij.
Die van mijn man. We zijn getrouwd en ik heb zijn achternaam aangenomen. Ik wilde toen graag dat hij mijn achternaam aan zou nemen zodat we samen mijn (zeldzame) familienaam voort zouden zetten. Maar hij vond het erg belangrijk dat ik zijn achternaam aan zou nemen. Aangezien ik meestal mijn zin krijg en hij weinig van me vraagt, besloot ik na een paar weken goed nadenken hem blij te maken en zijn achternaam aan te nemen. Eén die heel vaak voorkomt 😒
Tja standaard is nog steeds de achternaam van de man. Bij samengestelde gezinnen wordt er wel eerder van afgeweken. Mijn man wilde graag beide namen, maar dat kan niet in Nederland. Uiteindelijk toch de naam van mijn man gekozen. Komt ook omdat ik geen band met mijn vader meer heb.
Mijn beide kinderen hebben mijn achternaam ( de moeder). Ik vind mijn achternaam gewoon mooier en netter klinken. Mijn man is niet ouderwets en maakte hem niet zoveel uit. Mijn schoonfamilie vond dat wat minder, maarja ene oor in andere oor uit. Nu is het wel geaccepteerd.
Mijn kindje krijgt de achternaam van z'n vader. Eigenlijk omdat ik gewoon een beetje ouderwets ben en als hij me ooit eens ten huwelijk gaat vragen (duurt lang 😉) ik ook zijn achternaam aan wil nemen. Daarnaast heb ik toen ik 12 was de achternaam van mijn moeder aangenomen en ben dus niet met deze achternaam geboren. Voelt daarom voor mij ook dubbel.
Mijn dochter heeft de naam van haar biologische vader. Daar heeft zij last van. Ik heb best spijt dat ik toen getekend heb daarvoor. Het is geen gekke achternaam ofzo. Maar ze heeft een traumatische band met hem. En voelt zich nu minder ond3rdeel van het gezin die allemaal wel dezelfde naam draagt.
Nu zeggen wij bij vrienden mag je jezelf noemen zoals je wilt. Maar dokter. Ziekenhuis school enz moet ze der officiële naam gebruiken. Ze is bijna 10.
Als zij nog niet erkend was had haar gevoelsmatige vader dat gedaan 💖
Tegenwoordig kan dat wel in Nederland. Ik ken een stel dat in 2018 getrouwd is en elkaar naam hebben aangenomen. Hun kindje is vorig jaar geboren en heeft ook beide namen.
Onze kinderen hebben mijn vriend hun achternaam. We hebben overwogen mijn achternaam te geven. Maar ik wilde dat mijn vriend niet ontnemen. Niet dat hij heel trots is op zijn achternaam, maar er is ook al niet tot weinig contact met zijn familie. Was een beetje een gevoelsdingetje. En ach... t is maar een achternaam, ik kan me daar niet zo druk om maken. Onze achternamen zijn ook niet heel bijzonder, of ingewikkeld, of associërend met iets, dus het heeft geen gevolgen of andere belangrijke invloeden. Ik vind keuzes als voornaam, voogdij etc belangrijker.
De naam van mijn man, die naam draag ik ook met trots. Het is ook zijn dna, in het kindje, hij heeft het niet kunnen dragen/baren, dus zo krijgt hij het stukje eer/respect, zichtbaar is nu terug te zien dat hij de papa is..
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Babynamen
reacties (90) Verversen