Hoi ik ben er vandaag achtergekomen dat ik zwanger ben van de 3e. Ik heb nog 2 zoontjes van 2 jaar (februari 3) en 3 jaar (deze maand 4). Zijn hier nog meer moeders met jonge kinderen waar nog een 3e bij kwam? Hoe zijn jullie ervaringen ermee. Ik moet het even laten bezinken.
Mijn zoontje is in augustus 4 geworden en mijn dochtertje in oktober 2. In april uitgerekend. Ben benieuwd hoe ik het ga ervaren , maar denk dat het prima zal gaan. Ik ben nu met 2 kindjes bezig. Straks met 3. En het scheelt dat de oudste doordeweeks ook op school zit. Maar de ene baby is de andere niet dus dat is natuurlijk sowieso afwachten 😊
Hier net 5, 2,5 en 4 maanden. De middelste is ook heel pittig. Zowel karakter, maar ook de nachten. Daarom was ik soms ook een beetje bang voor de 3e. Nou de derde slaapt goed door vanaf 3 weekjes, nu al hele nachten waar de middelste regelmatig bij ons ligt en moeite heeft om in te slapen. Kortom, 3e kan ook makkelijk zijn. Hier is het vooral de grote kers op de taart! Ik werk ernaast nog, ga 2x per week sporten, maar voor de rest zijn de avonden en weekend gewoon rust en mijn man helpt veel. Probeer ervan te genieten (ook al is dat soms mss moeilijk).
Gefeliciteerd! Ik heb er ook 3. Ik herken je angst. Heb de hele zwangerschap gedacht “hoe ga ik het allemaal doen”. Voor iedereen is het natuurlijk anders. Je situatie, hoe je functioneert met drukte en hoe de andere kinderen zijn. Ik vond nummer 3 wel erg pittig, dat lag zeker niet aan haar. Maar dat kwam doordat we toen ook verhuisden, dubbele lasten hadden en ik ging meteen na mijn verlof werken bij een nieuwe baan, erbij. Daar wilde ik het ook heel goed doen. Mijn tip is om echt te proberen andere dingen zo eenvoudig mogelijk te houden. Boodschappen laten bezorgen, zeker niet mee te gaan werken zoals ik deed en zorgen dat je blijft sporten oid wat tijd geeft om even tot jezelf te komen. Ook met je man je angst bespreken en kijken wat je kan doen om ook goed voor jezelf te zorgen. Ik was best verkrampt door de angst toen ik na 3 maanden verlof weer aan de slag ging dat ik in een soort regelmanie terecht kwam. Mindfulness heeft me geholpen. En later sporten bij een sjieke sportschool waar ik de baby en peuter kon laten opvangen. Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen. Ik ben (meestal ;)) relaxed en iedereen is gelukkig en zit lekker in haar vel. Meerdere kleintjes is inderdaad nóg minder aandacht voor jezelf. Neem dat serieus en kijk hoe je goed voor jezelf kan zorgen. Dan kun je er ook goed van genieten. Want 3 vind ik echt wel leuker dan 2 :)
Ik ben zelf moeder van 4 kinderen (4, 3, 3 en 0 jaar). De oudste drie zijn zoons en daarna kreeg ik een dochtertje.
Het was wel pittig in het begin toen ik de tweeling kreeg, maar ik ben bewust voor mijn gezin gegaan en ben gestopt met werken. (Ik weet niet hoe het bij jou zit)
Tijd nemen voor de kinderen zonder allemaal andere verplichtingen heeft me wel veel rust gebracht. Er komt veel op je af als ze allemaal zo jong zijn!
Verder probeer ik makkelijk te zijn. Als ze een keer hun dag niet hebben ofzo dan laat ik het huishouden ook voor wat het is bijvoorbeeld. En wat ik ook belangrijk vond was tijd voor mijn partner vrij maken. Juist met zo’n druk leven is tijd voor elkaar erg belangrijk anders groei je zo uit elkaar.
Nu met een baby erbij is het nog drukker en lastiger met dingen plannen. Maar daar groei je vanzelf uit.
Mijn tip is echt: geniet van je kinderen nu ze zo klein zijn, want de tijd gaat heel snel. Zeker met een druk jong gezin.
Hier een net 4 jarige en 2,5 jarige toen onze derde kwam. Medische baby en maakt het heel heftig. Als we dat niet hadden gehad was het enkel puur genieten geweest van ons jonge clubje 🥰 Aandachtsverdeling is nu nog erg scheef helaas. Waar zit je “angst”? Wat ik soms wel heftig vind is dingen moeten met tijdsdruk 🙃
Angst zit vooral omdat het nu al best druk is. Mijn jongste hangt enorm aan mij en heeft een temperamenvol karakter wat soms heel zwaar is. Ik heb met de zwangerschap van mijn andere 2 kindjes hel zwangerschappen gehad vanwege ziekte veel ziekenhuis controles wat weer moet. Ze waren allebij prematuur en de jongste ook dysmatuur . Ik moet zeggen in die tijd van hun had ik veel stress en dat heb ik nu niet. Plannen en organiseren vind ik moeilijk. En begin 2 januari bij mijn nieuwe baan voor 5 dagen in de week van 9 tot 1. Los van dat vind een deel van mijn het natuurlijk ook leuk en spannend. Weet alleen nu ff niet waar ik de tijd vandaan moet halen haha. Maar hoe dan ook we zullen er met alle liefde voor zorgen .
Begrijp je zorgen of “angsten” dankjewel dat je ze wilt delen. Heb je opvang mogelijkheden op de middagen stel dat je het even niet aan kan? Zou proberen nu al een vangnet te creëren als dat mogelijk is. Dat kan in je hoofd wat rust geven. Het zal zeker met uitdagingen gepaard gaan maar hopelijk kunnen jullie dat met elkaar opvangen 🙏🏻
Mijn eerste 2 kindjes waren 2,5j en 3,5j toen ons 3de geboren werd. Was pittig moet ik wel zeggen, maar heb er geen moment spijt van gehad. Kwestie van goed organiseren en zorgen dat je ook voldoende tijd geeft aan je andere kindjes
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (14) Verversen