Vandaag ben ik 6 weken zwanger. Het is mijn tweede zwangerschap. De eerste zwangerschap werd afgelopen februari helaas een miskraam. Ik had toen ook al vrij snel het gevoel dat het niet goed zat, een week na de positieve test begon ik al af en toe bloed te verliezen. Op de eerste echo bij 8 weken werd ik 2 weken teruggezet en toen een week later bleek het hartje te zijn gestopt met kloppen. Ik heb toen een curettage gehad omdat de miskraam niet vanzelf op gang kwam.
Nu, drie maandjes later, weer opnieuw zwanger. Super spannend! Een onbezonnen zwangerschap zit er na de ervaring van de vorige keer niet meer in, al heb ik er nu wel een ander gevoel over. Ik ben vandaag 6 weken en ik heb geen bloedverlies en wel last van wat kwaaltjes, dus dat voelt in ieder geval al positief. Ik las laatst ergens dat vrouwen die binnen zes maanden na een miskraam weer zwanger worden, dat 90 - 95% procent daarvan een goede zwangerschap heeft. Daar hou ik me dan ook maar aan vast!
Ik ben benieuwd naar de ervaringen van andere mama's die kort na een miskraam weer opnieuw zwanger werden. Hoe voelden jullie je? Wanneer kon je echt gaan genieten?
Ik ben in 4 maanden tijd 3 keer zwanger geraakt waarvan 2 miskramen beiden op 6,5 weken. Bij mijn tweede wist ik gewoon dat er iets fout was aangezien ik steeds iets voelde zitten in mijn rechteronderbuik. Bleek een cyste van 4 cm dm te zijn uiteindelijk... Mijn toenmalige gyne was echt niet zo betrokken en hechte er allemaal niet zoveel belang aan.
Ik ben (tegen aanraden in) toevallig de maand erna opnieuw zwanger geraakt. Dus eigenlijk ben ik 3 keer op rij zwanger geraakt. Ik ben dan veranderd van gyne en deze keer heb ik wel een goed gevoel. Ik ben nu 10 wkn 2 dagen. En heb er al een heel angstige zwangerschap opzitten. Elke dag is een emotionele strijd tegen mezelf. Mijn gevoel zegt dat het nu wel goed zit maar de angst gooit telkens weer roet in het eten. De voorbije maanden zijn loodzwaar geweest. Zeker dan nog eens met die pandemie. Ik heb nu zo een fetal doppler gekocht en rond 10 wkn vond ik voor het eerst het hartslagje. Elke dag luister ik even en dat stelt me wel gerust. Morgen heb ik opnieuw een echo...
Wat me vooral geholpen heeft, is erover praten. Ik heb ook geprobeerd mijn groot verdriet om te buigen naar iets positiefs. Ik denk dat vrouwen die dit meemaken dingen op een andere manier bekijken en dit probeer ik eerder als een geschenk te zien. Je hebt geen ‘dom’ lichaam omdat je miskramen hebt gehad maar eerder een slim lichaam dat enkel voor ‘de perfecte combo’ wilt gaan. Verlies het geloof in je lijf niet... je lichaam draagt zo goed zorg voor je.
Veel sterkte en ik hoop dat je snel een gezind kindje in de armen kan houden. Ik geloof erin dat dit jou zeker gaat lukken.
Ik ben in een half jaar drie keer zwanger geweest. De eerste twee een miskraam bij 8 en 5 weken, maar nu ben ik inmiddels 10+4. Met 8 weken een goede echo gehad. Ik moet zeggen dat ik toch nog niet kan genieten. Ik ben nog heel erg bang voor een missed abortion. Woensdag heb ik de termijnecho. Ik hoop dat ik na een goede echo eindelijk kan gaan genieten.
Ik hoop dat je binnenkort ook een goede echo krijgt en dat het wat gerust stelt.
Ik was 10 weken toen een miskraam kreeg. Daarna meteen zwanger geraakt.Had geen angst of wat dan ook want bij de mk had ik vanaf het begin bloedverlies. Nu is hij 5 maanden.
Ik lees bijna mijn verhaal... Had na de positieve test vaak last van een beetje bloedverlies ( bruinig/ rood), ik had er vanaf het begin geen goed gevoel over. Naar aanleiding van het bloedverlies met 6 weken een "goede" echo. Ik vond alleen zelf dat het hartje langzaam klopte, waar de VK niks over zij en me feliciteerde.... Iedereen probeerde me gerust te stellen maar ik bleef het pessimistisch inzien.... Ah fijn met 10 weken een termijnecho waarbij bleek dat het vruchtje met 8,5 week was gestopt.... Heb er toen nog 2 weken mee rondgelopen en toen cytotec gekregen. 1 cyclus afgewacht of mijn menstruatie zou komen, en de volgende gelijk zwanger.... Geen bloedverlies gehad bij deze zwangerschap. Nu 26 weken en ik hoop dat alles verder ook goed mag gaan.....
Ik snap je onzekerheid zo goed!! Ik kon deze zwangerschap niet genieten, en heb ook veel vroege echo's gehad deze keer. Wat was ik zenuwachtig.... Maar ik voel me er nu iets beter onder... Heel veel succes en het kan zeker goed gaan!!!
Ik had eind januari 2017 een miskraam en was juni 2017 weer zwanger. Ik voelde bij de miskraam eigenlijk ook al dat het niet goed zat. Heel onzeker, lichte testen.. De zwangerschap daarna was ik onbewust veel zekerder, maar toch bleef de angst de hele zwangerschap lang. Ik ben nu wederom weer pril zwanger en toch ben je er mee bezig. Maar ik probeer positief te blijven en er dit keer niet zoveel bij stil te staan want anders worden het wederom lange 9 maanden
Blij, vol liefde, maar zo bang dat het mis zou gaan en verdriet. Een heleboel emoties die er allemaal mogen zijn. Blijdschap en verdriet kunnen naast elkaar bestaan. Het eerste trimester was ik zo bang. Bij elk bezoek aan de verloskundige was het weer huilen van opluchting. De verloskundige was heel begripvol. Een aantal mensen wisten al vroeg van de zwangerschap en daar heb ik ook veel steun van gehad. Ik dacht dat de angst minder zou worden na het eerste trimester maar dat gebeurde pas toen ik de baby elke dag voelde bewegen. De angst is er helaas wel de hele zwangerschap gebleven. Vanaf 34 weken hoge bloeddruk en was de gynaecoloog ongerust voor een vroeggeboorte. Het ziekenhuis nam alles gelukkig heel serieus en ze zijn kundig en met 39 weken is de bevalling opgewekt en onze gezonde zoon geboren. Ondanks alle angst heb ik ook heel bewust van de zwangerschap genoten. Ik was mij er nog bewuster van hoe wonderlijk het is dat er een baby in mijn buik groeide. En ben vaak kleertjes ed wezen shoppen met mensen. Er echt uitjes van gemaakt.
Bij mijn gezonde zwangerschap kwamen en gingen de kwaaltjes. Ik hing liever spuugend boven de wc dan dat ik niet misselijk was, onzin natuurlijk want dat hoeft niks te zeggen.
Ik was na mijn eerste miskraam (opgewekt met medicatie) na 3 maanden weer zwanger. Ik had er een goed gevoel over omdat ik suuuuper misselijk was. Ik dacht dan moet het wel goed zitten. Echter bij de 2e echo met 8 weken bleek het hartje alsnog gestopt met kloppen. Ik had 2 dagen voor de 2e echo al wel laat van veel bloedverlies dus zag het al wel aankomen. Duurde nog een anderhalve maand na begin van bloedden dat ik gecurreteerd kon worden. Nu weer 3 maanden na de curretage zwanger. bijna 6 weken, en vind het erg spannend. Heb geen kwaaltjes (behalve pijnlijke borsten en moeheid) tot nu toe en dat maakt me onzeker maar uit ervaring weet ik dst het ook met kwaaltjes mis kan gaan, helaas. Ik heb dit keer wel een geruster gevoel, hopelijk gaat het deze keer wel goed!
Probeer er zoveel mogelijk van te genieten. Tot de eerste echo weet je toch niet of het wel of niet goed zit. Daar houd ik me maar aan vast! En ervan uit gaan dat je meer kans hebt dat het wel goed gaat als niet!
Ben meteen na de miskraam zwanger geraakt van m'n dochter. Toen de termijn van de miskraam voorbij was was dat echt een opluchting. Durfde wel pas rond de 12 weken meer te ontspannen en de echte ontspanning na de 20 weken echo en alle testresultaten. Uiteraard weet ik dat er dan alsnog vanalles kan gebeuren maar toen voelde ik haar ook al goed en konden we haar ademhaling beluisteren met een Doppler
Ik heb in februari een MA gehad en het duurde lang voordat het bloeden was gestopt, maar met mijn eerste cyclus was het meteen weer raak. Dat voelde eerst vooral heel onwerkelijk! Ik ben inmiddels 11 weken en de onzekerheid (zit het allemaal nog wel goed, hoort dit er wel of niet bij, kan ik mijn lichaam wel vertrouwen) komt en gaat met vlagen. Ik probeer mezelf in te praten dat het goed is, totdat het niet goed is. Zolang het goed is, is het goed. Ik kan me nu wel opvreten met zorgen over “wat als” maar dat is ook zonde van zo’n mooi wonder en deze periode. Dus ik probeer er zoveel mogelijk van te genieten en dat lukt beter dan ik had gedacht. Ik hoop dat jou dat ook lukt❤️🍀 Mocht je er behoefte aan hebben mag je altijd privé berichten!!😘
Het duurde bij mij veel langer voordat ik weer zwanger was maar toen ik voorbij de termijn van de miskraam was en een goede eerste echo had, kon ik er meer van genieten.
Bij ons duurde het 6 maanden voordat ik opnieuw zwanger was en het is een enorme achtbaan vol emoties geweest. Maar de kans dat het goed gaat is vele malen groter dan de kans dat het opnieuw misgaat, dus houd de moed erin. Een dikke knuffel en veel geluk gewenst! ❤🍀🍀🍀
Voor mijn eerste kindje heb ik twee miskramen gehad, waarvan de eerste ongeveer verliep zoals de jouwe (alleen dan met pillen en geen curettage). Die zwangerschap heeft het best lang geduurd voordat ik het leuk ging vinden, zeker wel tot aan de SEO.
Voor deze zwangerschap (derde kindje) heb ik ook een miskraam gehad en bleek 4 weken later opnieuw zwanger. Ik heb veel minder last gehad van deze miskraam omdat ik al 2 mooie kinderen heb en dus ook weet dat een miskraam niet het einde van de wereld is, maar dat is wel iets wat ik écht heb moeten ervaren. Hopelijk komt het moment van genieten voor jou ook snel weer
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (15) Verversen