Ik merk nu pas hoe erg je je vrienden leert kennen in tijden van (in dit geval) zwangerschap.. wie er werkelijk in je geïnteresseerd zijn en wie niet. Wij hebben de zwangerschap hier rond 15juni bekend gemaakt bij iedereen (daarvoor wisten alleen de ouders en mijn werkgever het) en sindsdien horen we van degen waarvan we dat verwachtten niets meer mbt de zwangerschap (goh hoe gaat het?...) en juist uit onverwachtte hoek horen we van mensen waarvan we dat niet direct zouden verwachten wél iets.
Ik hoef echt niet elke week de vraag te hebben hoe het gaat met mij/ons/ het kindje, maar ik had van sommigen meer verwacht. Bijvoorbeeld; mijn schoonzusje rept er geen woord over.. als ik er iets over vertel dan antwoord ze kort en begint ze ergens anders over.. de beste vrienden van mijn vriend (kennen elkaar al 15+ jr) vragen nooit hoe het gaat e.d..
Er zijn ook genoeg die wel vragen hoe het gaat en graag op de hoogte blijven, niet daarvan.. maar van sommigen hadden we toch meer verwacht
Owja bij degene waarvan ik dacht die zal wel echt blij voor mij zijn reageerde flauwtjes en waarvan ik het niet verwachte weer super enthousiast! Ik had dat zelf heel anders ingeschat.
Over je schoonzusje.. is ze misschien zelf bezig en lukt het niet? Dat zou kunnen? Dat het gewoon pijnlijk is? Enne van mannen hoef je niks te verwachten in dat opzicht 🤣 dan valt het altijd mee 😉 Misschien komt het nog als de baby er is?
Ja heel herkenbaar! M'n eigen zusje vraagt nooit wat.. en m'n moeder ook niet. Hele goed vriendin ook niet.. en juist de mensen die ik.het minder verwacht vragen dagelijks hoe t gaat en zijn echt oprecht geïnteresseerd. Heel apart hoe je zo mensen leert kennen. Valt me van sommige echt vies tegen.
Bij de eerste was alles nog interessant en bij de tweede is alles ineens heel normaal. En dat is tijdens de zwangerschap, kraamvisite, maar ook met verjaardagen... Ik ben tijdens mijn tweede zwangerschap een “vriendin” verloren. We spraken elkaar dagelijks en ineens werd dat minder en toen ze het uitstelde om bij de kleine te komen kijken was ik echt teleurgesteld... Nu spreek ik haar helaas niet meer...
bij sommige mensen zit het heel erg in hun aard om steeds te vragen hoe het gaat met andere mensen. Die dingen te onthouden en dan daarop in te spelen. Bij andere gewoon niet. Toen ik zwanger was van mijn 3e hadden we met vrienden afgesproken. het zou nog even duren en de afspraak was een paar weken na de bevalling. Ik ben de enige met kids. Maar de mannen hadden het er al over ver weg (voor mij dan) en wilde activiteit. Ondanks dat ik had gezegd is voor mij niet handig zo ver weg drong het gewoon niet tot hun door. We hebben uiteindelijk wel gewoon bij mij in de buurt lekker gegeten. Het is helemaal niet dat ze altijd zo zijn. Want als ik daar op verjaardag ben. Is het altijd eet maar mee etc anders moet je weer stoppen. Wat het soms voor mensen ook lastig maakt is dat er ook zo veel dingen op internet word gezegt vraag dit nooit aan een zwangere etc....
Ik zou er niet veel te zwaar aan tillen denk ik. Toen in onze hechte vriendengroep (25 jaar vrienden) de eerste zwanger werd is het nooit echt bij mij geland wat het allemaal inhoudt. Klinkt gek, maar het was zeker geen desinteresse. De echte reden weet ik eigenlijk ook niet . Ik denk dat het overeen kan komen met een scheiding: ik wist echt niet wat het emotioneel/lichamelijk gezien allemaal inhield totdat ik het zelf doormaakte. Het was mijn eigen keuze, maar toen realiseerde ik me pas dat het ondanks dat verschrikkelijk moeilijk is.
Nu, na meerdere zwangerschappen in de vriendengroep, zie ik pas wat een zwangerschap allemaal inhoudt en dat ik vaker dan normaal even had moeten vragen hoe het ging. Stom hé? Ik zou daarom zelf een keer initiatief nemen om af te spreken. Daarin kun je dan ook vragen wat ze ervan vinden. Alleen aan de mensen die echt dichtbij je staan en waar je behoefte aan hebt. Zelf heb ik iets minder contact met mijn schoonzus dus daar licht de behoefte aan interesse wat lager ;-)
Weet je, sommige mensen willen zich er ook niet teveel mee bemoeien. Ze zullen wel al 100x die vraag hebben gehad, dus ik laat ze met rust. Bij je schoonzusje kan ik me ook nog voorstellen dat zij wellicht moeite hebben met zwanger worden en ze het daarom moeilijk vindt om over jouw geluk te praten?
Toch vind ik dat goede vrienden wel wat vaker mogen vragen hoe het gaat, maar je gaat inderdaad zien dat je relaties veranderen en je vrienden daarbij ook. Jaloezie, andere levensfase, het kan allemaal.
Is hier ook zo en zeker nu met de 2e.. bij de eerste waren het vooral vrienden en nu zowel bij familie als vrienden dat er niet vaak naar gevraagd wordt. Het beterde zeker ook niet toen ze eenmaal geboren was omdat wij ook de eerste van de groep waren met een kindje. Soms vind ik dat nog jammer maar je kan dat best loslaten.
Ligt er aan wat je verwachtingen zijn I guess.. Hier wordt ook niet echt gevraagd hoe het met me gaat. Ja als je koffie drinkt samen, dan komt het gesprek er wel op uit. Maar denk eerder door mijzelf dan door de ander. Als je nof niet op het punt staat te bevallen, dan is het gewoon niet zo'n ding voor veel mensen. Natuurlijk bij het blije nieuws even leuk. Maar verder is het echt niet elke week vragen om een update.. Dat wordt voor hen dan ook een lange 9 maanden :p.
Kijk vooral ook naar of je eigen verwachtingen reëel zijn en of je niet je eigen persoonlijkheid/aanpak verwacht van een ander. Iedereen doet dingen nu eenmaal anders.
Maar dat het kan steken dat ken ik ook. Mijn schoonmoeder reageerde niet eens op een foto van de echo bij 11 weken. Maar wel in een andere groepsapp op 1 van haar zoons die vroeg hoe hij beste een spiegel op kon hangen.. Schijnbaar vindt ze een hulpvraag makkelijker dan een appje waarbij sociale vaardigheid vereist is :).
Het verbaasd me wel dat veel mensen het normaal vinden. Iedereen heeft het druk, maar hoe veel tijd kost het om eens een appje te sturen of eens een kaartje (lekker ouderwets, maar zo leuk!) Ondanks dat ik 4 kinderen heb en een vriendin van mij zwanger is, maak ik tijd om te appen hoe de afspraak was, of de echo. Natuurlijk niet iedere keer, maar het is toch wel normaal om energie in je vrienden steken?
En je schoonzusje, misschien heeft ze het er moeilijk mee dat ze zelf niet zwanger kan worden? Dat zou ik wel kunnen begrijpen! Anders zou ik dat waardeloos vinden als het gewoon desinteresse is.. Ik heb wel geleerd dat je nooit verwachtingen van mensen moet hebben, want mensen stellen teleur. Ik hoop dat je misschien nog familieleden hebt die interesse tonen? Zwanger zijn is een speciale tijd en dan is het ook erg leuk dat er mensen om je heen zijn die zo nu en dan vragen hoe het met je is! ♡
Dit dus idd. Als ik weet dat er iets bij een ander speelt dan probeer ik ook na mijlpalen (of wat het in die situatie ook is) altijd even te vragen hoe het was e.d. juist omdat ik dat zelf ook zo fijn vind.
M'n schoonzusje haar woonsituatie is nog niet naar kinderen (dat zeggen ze zelf ook), dus zelf proberen doen ze nog niet. In het begin toen ze het net wist was het contact nog wel goed (tussen mij en haar, tussen haar en mijn vriend -haar broer- gaat het al even niet zo lekker), maar nu het meer zichtbaar wordt hoor ik steeds minder van haar.
Er zijn zeker andere familieleden en andere vrienden die wél vragen hoe het gaat enzo; dat is ook fijn! Maar ik mis het meer van anderen, en ik wil mezelf ook niet opdringen daarmee ik begrijp echt wel als je zelf niet zwanger bent of er zelf niet mee bezig bent dat je daar niet dood mee gegooid wil worden :)
Dank voor de reacties! Ik begrijp wel dat je niet van iedereen kan verwachten dat ze elke week op je stoep staan en willen horen hoe het is. Misschien irriteert het ook wel omdat dit al de zoveelste keer is (niet alleen met zwangerschap) dat ik weinig tot niks van mensen hoor. Terwijl ik zelf juist zoveel mogelijk bij mensen wil vragen hoe het is, of hoe het gaat als ze met iets groots bezig zijn.
Mijn schoonzusje is midden 30 en heeft zelf een stabiele relatie; Haar kinderwens is zó groot, dat ik aan de ene kant haar reactie wel snap en ik er ook echt rekening mee probeer te houden, maar de desinteresse steekt ergens wel.
Ik zal me erbij neer moeten leggen :) Ik wil ook helemaal niet dat ze me vragen hoe het gaat omdat het moet, maar omdat ze het willen weten, kennelijk willen ze dit niet (om welke reden dan ook) prima! ;)
Herkenbaar, ik denk alleen dat het niet perse is dat ze niet geïnteresseerd zijn,m. Vraag jezelf eens af of die zelfde mensen daarvoor wel Geïnteresseerd waren in andere dingen (werk, andere zaken die spelen, vakanties etc) in mijn geval kwam ik dan ook vaak tot de ontdekking dat mensen sowieso weinig geïnteresseerd waren in mij en wat mij bezig hield dus niet alleen de zwangerschap. Dan zit het kennelijk niet in die persoon om er veel Naar te vragen..
Oh ik vind dat eigenlijk heel normaal! Jij bent toch zwanger, voor hun is er bijna niks veranderd. Zij denken enkel: "hey over minder dan 9 maanden een baby." 😅 Ik heb nog nooit een berichtje van iemand uit zichzelf gehad hoe het tijdens de zwangerschap ging. Als ik ze toevallig over iets anders sprak kwam het soms eventjes ter sprake, meestal ook niet. En ik zou ook iemand niet snel uit het niks vragen hoe het gaat tijdens de zwangerschap. Misschien heb je gewoon behoefte om het met mensen te delen? Daar mag je ook zelf voor kiezen he, je mag gewoon aan mensen vertellen hoe het gaat met je! Misschien krijg je dan vanzelf de reacties die je momenteel blijkbaar fijn zou vinden.
Ik sluit me bij jouw reactie aan! Ik moet zelf bijv. echt dingen opschrijven (zoals iemand even een berichtje te sturen hoe het gaat) anders denk ik daar echt niet aan in de dagelijkse drukte van ons eigen leven 😁. En dat is niet uit desinteresse.
hier precies zo, heb het zelf onwijs druk dat is soms niet aan toe kom om aan iedereen te vragen hoe het is etc. Gelukkig in mijn vriendenkring geen probleem, want iederee is sruk met zijn leven.
Thats life, nu kan je goed zien wie wel geintreseerd is en wie niet, al debk ik niet perse dat mensen het express doen of ongeintreseerd Zijn, en kunnen meerdere dingen mee spelen, misxhien peoberen ze zelf ook zwanger te worden, mischien een mk gehad wn daar nog niet overheen, of gewoon niet een persoon die elke keer vraagt hoe het gaat. Mijn vriendinnenn zijn allemaal zwanger, 1 heeft helaas een mk gehad of nouja wacht tot het eruit komt, en ik probeer zwanger te worden zonder dat hun er van op de hoogte zijn. Ik vraag ook echt niet elke keer hoe het met de zs gaat, met echos etc wel hoe het was, maar verder ben ik er echt niet constsnt mee bezig, maar dat id niet omdst het me niet intreseert, maar ben er niet altije mee bezig. Alleen me vriendin die nu op een mk wacht, die contact ik wel elke dag, om te vragen hoe het gaat en of ik ietd kan betekenen. Ik zelf heb er ook geen moeite mee , ben 4 x zwanger geweest en hoe vaket je zwanger word hoe minder de intresse is haha, dus ben uet al gewend, zal.straks bij nr 5 helemaal weinig zijn, maar dat maakt ne niets uit.
Dan zal ik ook wel een slechte vriendin zijn. Dat mijn (nog steeds) beste vriendin (F) zwanger was van haar 1e binnen no time kwam dat bij mij heel hard binnen en heb ik echt tijd nodig gehad om te verwerken. Ik had namelijk een kinderwens die tot op de dag van vandaag niet gevuld is. Haar oudste is inmiddels 5 jaar.
In diezelfde periode raakte veel mensen om me heen zwanger. Mijn nicht met wie ik een goede band heb, vriendinnen en collega's met wie ik veel om ging. Het stak me en ik sloot mezelf compleet af. Ik wilde echt wel de moeite nemen om te vragen hoe het ging maar wilde ook niet meteen janken bij elke vraag. 3 jaar geleden kwam F met het nieuws dat ze zwanger was van de 2e. inmiddels was zij volledig op de hoogte van mijn icsi traject en vroeg of ik het fijn zou vinden meer bij de zwangerschap betrokken te worden. Ik moest me zeker niet verplicht voelen. Ik ben dat aangegaan en ben bij elke echo mee geweest bij de bevalling geweest en geniet heerlijk van haar jongens.
Pas 2 jaar geleden na mijn scheiding, heb ik verschillende er over vertelt wat mijn reden er van was dat ik toen nooit heb gevraagd hoe het ging. Ik kreeg volop begrip! Want zwanger worden is niet voor iedereen vanzelf sprekend. En het vertellen dat het niet lukt lijkt nog steeds taboe.
Inmiddels ben ik er achter dat ik wel zwanger kan worden (nieuwe partner) en heb ik in juli een mk gehad. Mijn zusje en zwager zijn inmiddels 16 weken zwanger en weten van de hoed en de rand. Zij accepteren dat ik niet elke dag vraag hoe het gaat en dat ik het soms lastig vind om foto's te zien van haar beginnend buikje. Dat ik nu wss weer zwanger ben weten ze nog niet.
Mijn advies; vraag eens aan die beste vrienden van je vriend of er een reden is. Vraag je schoonzusje ook eens of er iets is. Misschien zit er meer achter dan ongeïnteresseerd :)
Liever dat mensen oprecht geïnteresseerd vragen hoe het gaat, dan omdat jij dat graag wilt horen toch? En als ze niet geïnteresseerd zijn is toch ook prima, dan zijn ze druk met hun eigen leventje of vergeten het gewoon. Zou me er niet zo druk over maken.
Herkenbaar en grote kans dat je gedurende je zwangerschap en helemaal na de geboorte van jullie kindje mensen nog minder of helemaal niet meer gaat zien. Hoeft niet persé zo te zijn overigens hoor 😉 Bij ons en bij mensen om ons heen zie ik toch echt wel een: before- and after kids sociaal netwerk. Bij zwangerschappen en geboortes om mij heen stuurde ik altijd kaartjes en informeerde ik vaak en tijdens onze eerste, maar vooral bij de tweede (want hey, je hebt er toch al een, wat is hier nu speciaal aan- lijkt de gedachte wel te zijn..) hoorden we van sommigen weinig tot niets. Vooral van mensen die zelf nog geen kinderen hadden en/of in een totaal andere levensfase zaten hoorden we weinig van en dat is ook wat er gebeurt; jullie levens veranderen. Dat is niet erg, maar heb bijvoorbeeld wel van mijn broertje làter terug gehoord toen zij zelf in verwachting waren en dit dus óok ervaarden: "Oh, we hadden echt wel vaker contact kunnen hebben of informeren tijdens jullie zwangerschap. Nu begrijpen we het zelf." En dat geldt ook voor na de geboorte; je zit bijvoorbeeld (meestal) niet te wachten op bezoek dat tot negen uur 's avonds blijft of gaat in de eerste weken/maanden 's avonds gemakkelijk afspreken of soms ùberhaupt de deur uit 😅 Mensen snappen dat niet altijd.. maar ja je kan het mensen ook moeilijk kwalijk nemen, ze weten het niet of niet beter. Als je werkelijk desinteresse ontvangt vanuit mensen die dichtbij je staan, zou je het als je dat durft openlijk aan kunnen kaarten en eventueel benoemen dat je je realiseert dat jullie leven nu aan het veranderen is en je het gevoel hebt niet altijd gehoord te worden in wat er in je om gaat en bij jullie speelt.
Van mannen moet je sowieso niet te veel verwachten als het gaat om zwangerschap. Het is een abstract iets voor me zeker als ze het zelf nog niet hebben meegemaakt... (de beste vrienden van je vriend) dus dat stuk kun je loslaten.
Wat betreft je schoonzusje.... ik heb geen idee hoe oud ze is maar het zou zomaar kunnen zijn dat ze zelf ook zwanger probeert te worden maar het niet lukt oid? Dan kan het heel confronterend zijn bijvoorbeeld....
Ik denk ook dat je verwachtingen te hoog zijn naar andere mensen toe.... vergeet niet dat het voor jou het meest magische moment van je leven is maar dat andere dit niet zo ervaren 😉 en zit het je echt dwars ga het gesprek aan dan weet je hoe het zit en kun je vertellen wat het met je doet. Succes iig ik hoop dat je er voor jezelf een beetje uitkomt!
Tja, kan het misschien zo zijn dat ze zelf bezig zijn met een traject, of dat het niet lukt bij ze? Dat kan best pijnlijk zijn als iemand in je familie aankondigd zwanger te zijn. Ik weet het verder niet hoor, maar er kan best wel een reden voor zijn. Hier in mijn eerste zwangerschap was er ook niet zo veel interesse. Toen mijn schoonzusje zelf zwanger was kregen we iedere week wel een update in de familie app, en dan wordt toch wel verwacht dat je daarop reageert. Ik denk ik mijn geval gewoon onwetendheid wat een zwangerschap voor impact heeft. Ik vond het ook een beetje scheef, maar verder prima. Neem het ze niet kwalijk ofzo.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (27) Verversen