Het was vandaag zover, de echo! Wat een flashbacks maar hoe anders toch ook. Dezelfde echoscopist, hetzelfde gebouw maar een ´andere´ papa en mama. Andere gevoelens, minder zenuwen. We hebben immers al een geweldig leuk meisje.
Dat vonden ze daar ook. Aangezien het net een jaar geleden is dat ik daar mijn laatste stap zette waren ze allemaal nog oud en vertrouwd en wij ook. Nadat Aagje van alle kanten bewonderd en bekird werd mocht ik met de buik bloot. Wat bekend nog allemaal en ik zocht gelijk een knipperend vlekje op en jawel.... gevonden! De eerste echo van Aagje vond ik zo vaag en onherkenbaar en nu had ik gelijk zoiets van ... he, het hoofdje en daar de beentjes!
Volgens de echo ben ik ongeveer 8w5d dus iets teruggezet.
Ik voel me eigenlijk heel erg goed. Ik ben wel moe maar niet zo extreem als bij Aagje terwijl ik nu ook nog borstvoeding geef. Ik ben wel direct begonnen met floradix en doe regelmatig een dutje mee. Ik voel me ´s avonds iets misselijk worden maar niet noemenswaardig. Geen pukkeltjes, geen futloos haar dus dat kan maar 1 ding betekenen..... it´s a boy!
reacties (0)