Jullie ook een leuk weekend gehad?

Tja, waar zal ik deze blog mee beginnen? Het begin ligt een beetje waar ik de vorige blog ben gestopt, de curretage van donderdag.

Vrijdag voelde ik me de hele dag niet zo lekker. Ziek, zwak en misselijk eigenlijk. Vrijdagavond vroeg mijn man of ik mijn temperatuur al had opgemeten. Daar had ik nog niet aan gedacht. Ik doe dat namelijk nooit. Als ik ziek ben, ben ik ziek en dan maakt het mij niet uit hoeveel graden ik heb, van dat gegeven word ik namelijk niet beter.  

Maar goed, toch maar opgemeten en ik bleek 38.6 te hebben. Ik moest het ziekenhuis vanaf 38 graden bellen ivm de curretage en ruggeprik dus dat had ik netjes gedaan en ik moest gelijk even langskomen. Snel nog even afgekolfd voor als ik een nachtje zou moeten blijven (ziekenhuis had me gevraagd spullen voor de nacht mee te nemen) zodat de kleine meid gewoon gevoed zou kunnen worden.

In het ziekenhuis allerlei testen gehad. Bloedonderzoek, urineonderzoek, inwendig onderzoek, echo... nou ja, van binnen en buiten nagekeken en ze konden niks vinden, behalve de koorts dan natuurlijk. Griep heerst dus ze dachten dat het een griepje zou zijn wat gewoon een beetje ongelukkig uit kwam, zo na de curretage donderdag. Als de koorts zou oplopen moest ik weer bellen maar ik mocht nu weer naar huis.

Tegen 2 uur ´s nachts waren we thuis (ja, het duurde allemaal lang in het ziekenhuis, lang leve wordfeud alleen jammer dat er zo weinig mensen actief zijn ´s nachts). Omdat ik A. toch wakker moest maken om van maxi cosi naar wiegje te verhuizen had ik haar gelijk maar even een extra voeding gegeven in de hoop dat ze dan iets langer zou doorslapen (yeah, ze heeft wel een half uur langer doorgeslapen!).

Zaterdag voelde ik me prima. Ruim een uur met A. gewandeld, wat in het huishouden gedaan, boodschappen, nou ja de algemene zaterdagse bezigheden maar al met al gewoon lekker actief geweest en nergens last van gehad, ook niet van mijn benen. Eenmaal ´s avonds in bed kreeg ik toch weer pijn in mijn benen, hoofdpijn, zere rug en het was allemaal zo erg dat ik er niet van heb kunnen slapen. Ik had het onzettend warm en had vreselijke dorst. Daarnaast deed m´n tiet vreselijk veel pijn. Ik dacht gelijk aan stuwing, omdat ik haar de nacht ervoor wel had gevoed, mijn tieten waren gewoon weer in de war en ik dacht weer van voor af aan te kunnen beginnen. Flinke pijn deed het wel, zoveel pijn had ik nog niet eerder gehad als m´n borsten volliepen. Maar ach... het is wat he, die overproductie. (waar is m´n drieling die ik kan voeden???)

Goed, ´s nachts rond een uur of 4 ging ik mezelf toch maar weer ´s tempen, 39.1. Manlief wakker gemaakt want wat moest ik nu doen? Het ziekenhuis ´s nachts bellen terwijl ik hoogwaarschijnlijk een simpel griepje te pakken had vond ik lichtelijk overdreven maar ze hadden me toch ook wel gezegd te bellen als de koorts op zou lopen. Manliefs ´straks raak je verlamd door die ruggeprik en sla je jezelf voor je kop´ gaf dan wel de doorslag dus ik weer bellen. De gynaecoloog stuurde me door naar de huisartsenpost omdat ik al van top tot teen onderzocht was en er misschien iets anders aan de hand kon zijn. Ik daarheen bellen, kreeg ik eerst een onwijze bitch aan de telefoon ´waarom ik naar het spoednummer bel´. Ik uitgelegd dat ik dit nummer van de gyn had gehad maar volgens haar had ik na het nummer nog een 1 getoetst. Ik gezegd dat ik niks had ingetoetst, ging het van ´je moet het gewone nummer bellen en dan NETJES op je beurt wachten!´ Pff trut. Maar goed, ik dus netjes op mijn beurt gewacht, kreeg ik gezeur dat ik naar deze huisartsenpost belde omdat deze niet in mijn regio viel. Ik uitgelegd dat de gyn mij hierheen wilde hebben omdat ik dan direct door kon naar de gyn als de huisarts niks kon vinden (zit in hetzelfde zkh). Alsof het ze de goedheid zelve was zei ze ´omdat het nacht is zal ik je maar niet van het kastje naar de muur sturen en MAG je wel hier langs komen´. Nou ja, om een lang verhaal kort te maken kon de huisarts niks vinden en na overleg met de gyn ging ik daar weer heen. Weer alles onderzocht, ook weer bloedgeprikt en nog een kweekje ´van onder´ gemaakt (waar niks uitkwam) en mijn borsten onderzocht waar ik bij de rechterborst pijn had als ze erin drukte. Het was ook wat rood dus toen was de diagnose eigenlijk al snel gesteld (borstontseking dus). Toen kwam de uitslag van het bloedonderzoek binnen en daar zagen ze wel iets van een virus, ze wisten alleen niet wat voor virus het was dus wilde ze wel dat ik bleef voor alle zekerheid ivm ruggeprik en curretage.

Nou, zondagochtend lag ik dus weer in een ziekenhuisbedje, het was inmiddels 9 uur, moederziel alleen. De zuster deed alsof ze mij en grote dienst verleende doordat ik op een 1persoonskamer lag maar ik vond het doodsaai! Geen idee waarom ik alleen lag, misschien omdat ik ´zonder kind´ was (de zorgverzekering wil buiten de kraamtijd nog wel eens moeilijk gaan doen als je kindje bij je blijft en krijg je dus een gepeperde rekening en omdat het weekend is kon ik niet bellen), of misschien lag ik apart omdat ik koorts had... ik weet het niet maar gezellig vond ik het niet. Het was ook echt zo´n achteraf-kamertje met uitzicht op een betonnen graffeti-muur.

Vanmorgen werd er weer bloed geprikt en daaruit bleek dat het virus alweer flink verminderd is dus mocht ik, joehoe, naar huis. Koorts was ook helemaal weg en ze weten nog steeds niet wat voor virus het is geweest.

Nu gelukkig weer thuis. A. heeft nog 3 kwartier aan m´n tiet gehangen. Misschien had ze honger (uit een flesje drinkt ze veel minder dan wat ze volgens cb nodig heeft), misschien had ze het tietlurken gemist, in ieder geval kan het geen kwaad voor mijn borstontsteking, drink maar lekker leeg.

Na elke voeding moet ik mijn borst helemaal leegkolven, dus mijn borsten die zich eindelijk een beetje hadden aangepast op haar behoeftes, worden weer lekker gestimuleerd.

Dus... dat was dat. Er is ook goed nieuws. Ik was woensdag natuurlijk op ´sollicitatiegesprek´ geweest en daar ben ik donderdag al over teruggebeld dat ik ben aangenomen. Hij had mijn voicemail ingesproken dus heb ik hem net maar even teruggebeld zo van ´wat dacht je, die laat niks meer van zich horen´ en even mijn avonturen uitgelegd. Maar ik ben dus aagenomen voor 32 uur op de dagen dat ik wil (kan) werken, maandag, dinsdag en donderdag en om de week het weekend.