Mijn bevalling van 34weken

Bij mij was het helaas onverwacht 😔

Op 33+1 weken nog een echo gehad en alles was nog in orde. Nog mooi verlengde baarmoederhals en nog geen ontsluiting.

Op 34weken verloor ik thuis plots beetje vocht en wit slijm met bloed bij. Naar ziekenhuis gebeld en ik mocht onmiddelijk komen voor aan de monitor.

Alleen werd ik aan de monitor gehangen in de verloskamer...

Ze kwamen toen ook voor een uitstrijkje en daaruit bleek het vruchtwater te zijn dat ik verloor...

En toen kwamen de hartverscheurende woorden van mijn verloskundige: 'als het vandaag niet spontaan op gang komt word je morgen om 9u ingeleid'

Vanaf toen voelde het voor mij al als falen 😭

Mijn eerste zwangerschap en al direct zo 'vroeg' moeten bevallen.

Van 10u smorgens tot 22u savonds was er niks aan de hand, om de 4u aan de monitor en niks verandering...

Om 23u besliste ik met m'n vriend om toch even te gaan proberen te slapen.

En om 23u26 begonnen mijn weeën en direct heel fel kort op elkaar.

Toen heb ik verpleegkundige laten komen en toen had ik al 4cm opening.

Ze hebben mijn gyneacoloog opgebeld om te zeggen dat het op gang was gekomen.

Om 1u30 kwam gyneacoloog nog is kijken en toen had ik 6cm ontsluiting.

Toen heeft ze de info gedaan van de epuderale maar die wou ik absoluut niet hebben.

Om 2u30 terug aan de monitor en toen had ik 8cm ontsluiting.

Toen voelde ze wel nog mij vruchtzak zitten die al was ingedaald ondertussen maar die wou niet kapot springen...

Ze hebben toen beslist om te wachten tot deze zou springen maar zonder resultaat...

Om 4u heb ik verpleegkundige terug opgebeld omdat ik niet meer kon, ik had heel de tijd het gevoel dat ik naar de grote toilet moest gaan en toen zeiden ze dat dit de persweeën al waren...

Toen hebben ze besloten mijn vruchtzak kapot te prikken...

Nogmaals het gevoel van falen dat dit niet natuurlijk ging 😔

Om 4u15 hebben ze alles omgebouwd om aan de bevalling te beginnen. Kinderarts gebeld ect...

Om 4u20 begonnen met persen en om 4u54 lag m'n kleintje op me...

Tijdens de bevalling kreeg ze het plots moeilijk en hebben ze me ook gezegt dat als ze nu na de volgende wee niet zou geboren worden dat het een spoedkeizersnede zou worden...

Op die moment ging er zoveel door me heen dat ik even naar de gyneacoloog 'zwijg' heb gebrult en toen plots lag ze er...

Kinderarst kwam net binnen toen ze haar op m'n buik legde, helaas merkte ze al snel dat er wat fout was.

Ons meisje wou niet huilen...

En haar ademhaling was heel zwaar...

Ik heb ze misschien 1minuut gezien en toen was zowel mijn dochtertje als mijn vriend weg naar de couveuse...

En daar lag ik nog helemaal alleen met mijn gynaecoloog en de verpleegster...

Ik heb die moment wel mijn excuses gedaan naar de gynaecoloog maar die kon er wel mee lachen.

Pas 30minuten na de bevalling kwam mijn vriend terug de kamer in.

Ik ben recht gekomen uit m'n bed en onmiddelijk let hem naar de couveuse afdeling gewandeld.

Op de afdeling konden ze niet geloven dat een pas bevallen mama al zo snel terug te been was, maar ik voelde mij goed en ik wou mijn kind zien eindelijk.

In het ziekenhuis waar ik ben bevallen hadden ze een aanbieding voor de couveuse baby's, daar konden de mama's blijven tot hun kindjes naar huis mochten. Ik kon persoonlijk ook niet anders doen dan daarvoor te kiezen. Ik moest om de 2uur kolven en na de eerste 4dagen ook om de 3uur eten geven.

Dat was ook het pijnlijkste de eerste 4dagen mocht ik mijn eigen kind niet aanraken... enkel naar kijken via het glas van de couveuse...

Na 1,5week couveuse mocht ze naar een bedje en toen mochten we haar eindelijk zelf verzorgen! Eindelijk contact met m'n kindje buiten anders de 10minuten in de couveuse aanraken tijdens de papfles...

Na 2,5week ziekenhuis zijn we thuis ondertussen.

Het doet ook enorm pijn dat ik na 6weken op controle moet en dat is net 1dag na mijn uitgerekende datum...

En dan gaat er door mijn hoofd:

'Wat als ik nu had uitgedragen, zou ik dan die 7de november bevallen zijn geweest? Of hoe zou mijn buik zijn geweest? Hoe zou mijn dochtertje eruit hebben gezien met de 40weken bevalling?' Allemaal vragen waar ik geen antwoord op ga weten...

De dag dat ik ben binnen gegaan (27september) is de dag dat mijn proefdruk van mijn kaartje nog maar net klaar was...

Mijn geboortesuiker was ook nog maar 3dagen klaar...

Dus het was allemaal heel kort 😕

Sorry voor de lange tekst 😔
Door er over te praten begin ik alles een beetje op een tij te krijgen
Maar helaas mis ik het zwanger zijn nog steeds...

1522 x gelezen, 2

reacties (0)


  • Shrimp

    Ik snap dat je het mist . Maar je weet niet of er misschien iets veel ergers had gebeurd als ze had blijven zitten. Vriendin is met 38wk nog dr kind verloren.

    En soms moet je nog haasten met 39wk ..doordat mn oudste kwam met 42 wk, dacht ik minimaal toch wel 40 te halen bij mn dochter...not. Had kraampakket nog niet eens bekeken. Box lag vol met troep en stond nog Laag. Ledikant onbewoonbaar. ( had wel een wiegje klaar naast mn bed, maar ik had het ledikant op eigen kamer. En je vliezen laten breken..das geen falen hoor. Mijne zijn tot nu toe allemaal gebroken door de vk. Sterkte met de verwerking.

  • Mamavan3-KES

  • Wonderful-life

    Een vroeggeboorte is altijd heftig. Mijn oudste is ook te vroeg geboren, met 33,5 dagen. Ze was te klein en ook heel ernstig ziek. Ze heeft maandenlang gevochten voor haar leventje. Dat is denk ik waarom ik nooit het zwanger zijn heb gemist, dat ze overleefde was belangrijker voor ons dan de rest. Maar ik snap je wel en kan me ook indenken dat als mijn dochter "alleen" te vroeg geboren zou zijn, dat ik dat dan ook wel zo gevoeld zou hebben. Ik voelde me later wel Schuldig dat ik niet rustiger aan heb gedaan. Ik had wel een risico op vroeggeboorte, maar ik dacht de hele tijd. Dat valt wel mee.

  • nina2014

    Is goed wat je doet om er over te praten. Mijn zoontje is met 32 weken gebore maar dat was omdat ik doodziek was en voor mijn leven aan het vechten was

  • Ziggie

    Ik ben op 28w bevallen na ernstige pre eclampsie. Vond dat ook een falen van mij. Nu zit ik aan 31 w en wordt wel strikt opgevolgd. Maar dan denk ik: 40 weken halen of niet, I don't care zolang mijn babietje maar gezond is.

  • Myla04

    Ja dat wel maar ik wou zo graag dragen tot zeker al 36weken 😔

    Dan wist ik dat ze al direct bij mij op kamer mocht en dat de na 3dagen konden genieten

    En dat hebben we nu dus niet gehad...

    Alles was nu gehaast om het klaar te krijgen en familie bezoek voelde niet echt aan als bezoek 😔