Weer even een update. Volgens de kalender zou ik deze week 8 weken zwanger moeten zijn. Overmorgen heb ik mijn volgende afspraak. We hopen dan onze kleine te zien met een kloppend hartje. Heel spannend, de dagen aftellen!
Dit weekend was enorm stressvol. Ja, stress is niet goed. Helaas kon ik er weinig aan doen. Zaterdagavond kijken mijn man en ik altijd samen een film met lekkers erbij. Heel gezellig! Bij de plaspauze zag ik bruine afscheiding in mijn ondergoed. Na even een minuut gestaard te hebben en wat 'nee nee nee' te hebben gestameld moest ik het aan mijn man vertellen. Het enige wat ik uit kon brengen was dat ik geen grapje maakte. Mijn man zei direct: ga maar een maandverband indoen en dan kijken we even verder. Dus naar de badkamer, nog even in mijn ondergoed gestaard en weer naar beneden. Mijn man had inmiddels opgezocht wat het zijn kon. Ik had geen kramp, pijn of iets anders. Zijn conclusie; veel vrouwen hebben daar last van. Oud bloed nog van de innesteling of een vaatje geknapt door de seks. Iets in die richting. Ik kan het me eigenlijk niet voorstellen: na 7,5 week pas de innestelingsbloeding? Waar is dat al die tijd gebleven dan?
Het bleef maar in mijn hoofd zitten en hoe ik ook met iets anders bezig wilde zijn, toch kwam het steeds weer terug. Ook gisteren had ik nog uitscheiding. Zonder slijm, net als zaterdag avond. Tegen de avond had ik het idee dat het minder werd. Toen kwam dus ook de hoop dat het dus toch die innestelingsbloeding was.
Overmorgen weer naar de verloskundige. Dan hoop ik mijn kindje te zien met een kloppend hartje. Spannend! Nog steeds wat uitscheiding nu, dus meteen even navragen hoe dat zit. En nu is het voor ons erop of eronder. De laatste keer geen kloppend hartje mogen zien. Dus nu gaan we zien of het goed zit of misschien toch niet. Ik heb voor nu nog even hoop!
reacties (0)