Tweede echo

Op 13 juni hebben we de tweede echo gehad. De eerste was spannend omdat alles nieuw was: hoe gaat zo'n afspraak en wat krijg ik te zien. Deze was nog spannender dan de eerste. De vorige keer was er niets te zien en bleek ik minder ver dan ik dacht. De vraag was dan ook: wat zit er nu? Volgens de bloedtest twee weken geleden, zou ik 6 weken moeten zijn. Dit betekent dat ik nu bijna 8 zou moeten zijn.

De verkoskundige deed eerst een uitwendige. Daar was niets op te zien. 'We maken wel even een inwendige, die geeft misschien een duidelijker beeld.' Wel voegde hij toe dat hij twee openingen zag, wat kon duiden op een afgebroken tweelingenzwangerschap. Het was niet duidelijk genoeg dus moesten we even duidelijker beeld krijgen met de inwendige echo. Enigszins al mn gevoelens onderdrukkend naar de andere ruimte voor een inwendige echo. Want betekende dit nou dat er niets meer zat? Waren het er ook nog eens twee geweest? En toen er eenmaal beeld op de inwendige echo te zien was, maakte mijn hart even een sprongetje. Ik zag een klein wit balletje! De verloskundige schatte deze zwangerschap op 6 weken en 2 dagen. Geen hartje te zien, maar we mochten 'enigszins hoopvol' zijn. Daarbij was het er eentje, waarschijnlijk was zijn eerste zicht een reflectie van de baarmoeder. Over 2 weken moeten we weer terugkomen en dan zou het duidelijker moeten zijn. Dan zou het hartje zichtbaar moeten zijn en duidelijk of de zwangerschap op schema zit. Maar mijn eerste foto van 'ons kindje' heb ik. Veel is er niet te zien, maar de wetenschap dat het gegroeid is en dat ik ook écht kan zien dat er iets in mij zit, is al genoeg voor geluk.

*foto in fotomapje*