Hoi allemaal,
Ik dacht schrijf weer eens van me af...
Ligt het aan mij of komen er in tijdschriften en online tegenwoordig enkel maar horror verhalen over zwangerschap en bevallen?
Het viel me de laatste week nogal op namelijk.
Telkens als ik over Facebook ofzo scrolde... kwam er wel een verhaal voorbij van een mama die helaas haar kindje verloor aan het begin van de zwangerschap.
Of met 20weken , of zelfs dood geboorte
Of hoe ze naar de 20weken echo gingen en ineens te horen kregen dat het kindje al 3weken niet meer groeide.
Verhalen over spoed keizersnedes...
En een heel erg moeilijk herstel.
En zo kunnen we nog wel even verder gaan...
Ik lees de afgelopen dagen echt geen enkel verhaal van een zwangerschap die goed ging.
Maakt me op het moment van 10weken zwanger zijn toch wel wat bang.
Want er kan zoveel mis gaan nog de komende 30weken.
Ik merk dat het me erg begint bezig te houden...
Volgende week 1april (nee geen grapje haha) mogen we weer op controle.
Dan zijn we net de 11wkn voorbij en krijgen we gelijk de eerste termijn echo voor nekplooi meting en bloedafname.
Heel spannend allemaal.
Ik hoop zo dat alles in orde is met dat kleine wondertje in mn buik.
Want gedachtes over wat allemaal kan gebeuren maken me zo angstig.
Heb mezelf nu maar voor genomen de trieste en erge verhalen even over te slaan voor mn gemoedsrust.
10weken, hartstikke moe en nog steeds misselijk, vreetbuien en andere momenten kan ik geen eten zien of ruiken.
En sinds gisteren voel ik af en toe kleine plopjes in mn buik...
Vraag me nu af is dit de baby? Het is mijn 4de (1🌠) zwangerschap ... dus weet niet of het dan eerder te voelen is.
Hoop dat het met iedereen goed gaat.
Xxx
reacties (24)