Lieve opa...
Het lijkt als de dag van gisteren dat we 's ochtends een telefoontje kregen met de mededeling dat opa is overleden (opa van mijn man).
Vandaag is het precies een jaar geleden dat onze lieve opa een plotselinge hartstilstand kreeg in het ziekenhuis.
Hij was die week opgenomen wegens galstenen, maar vroeg in de ochtend kreeg hij een hartstilstand...
4 januari 2010, wat een ontzettende verdrietige dag.
Ook had ik die dag mijn zwangerschapscontrole in het ziekenhuis bij de gyn.
Op 4 januari was ik uitgerekend van mijn meisje :(
Juist op die dag overleed opa...
Op 10 januari 2010 is hij gecremeerd en op 13 januari 2010 ben ik bevallen.
Nog steeds vinden wij het fijn dat wij daar nog bij mochten zijn en mijn meisje zich nog niet had aangekondigd.
Ons meisje zou opa's eerste achterkleindochter zijn en dus de overgrootopa van E.va.
En wat keek opa uit naar de komst van haar!!
Ik weet nog dat mijn vader en opa zeiden: bij wie zit ze als eerste op schoot? Haha, een zogenaamde ruzie, maar niet echt natuurlijk :)
Lieve lieve opa,
Wij missen u nog altijd
Nooit zullen wij u vergeten...
En wij willen u bedanken voor al die jaren met gezelligheid, warmte en alle liefde die u gaf!
U keek zo uit naar de komst van E.va, nu bent u haar beschermengel want dat hebben wij u gevraagd.
Ons dank is groot!
Rust zacht lieve opa
Wij houden zielsveel van u...
Liefs, PJ, Wendy & Eva...xxx
Ps. E.va kijkt/gaat vaak naar uw foto hier op het tafeltje en dan gaat haar handje naar de foto alsof ze u gedag zegt, de schat!
reacties (0)