KrisKras loopt wel door..

De afgelopen tijd ging het niet zo goed met mij. Ja, nou niemand had het in de gaten hoor. KrisKras loopt wel door, doet haar ding, heeft een lach.. maar van binnen zit ik op slot. Praten lukt niet. Mijn man heeft al aangegeven dat ik altijd mag praten "maar hoe... ik weet niet hoe erover te beginnen. Wat moet ik dan nog zeggen.. ik val in herhaling. Hij zit er niet op te wachten... het is nu net zo gezellig. Laat maar...". Al die gedachten spoken door mijn hoofd. Ik kan niet praten en zoek mijn afleiding door te gaan stappen.. weg te gaan, me af te keren van mijn man. Weglopen noemen ze dat geloof ik.. Sad

Afgelopen zaterdag brak mijn man er doorheen. Hij werd zo boos op mij. Hij schreeuwde dat hij zich ook machteloos voelt, graag een kindje wilde met mij. Dat hij er niet meer tegen kan dat ik hem negeer. Dat hij mij niet kwijt wil raken maar wil praten! Hij voelt me van zich afdrijven...
Dat raakte me zo enorm. Ik brak ook... en ik heb gejankt, gejankt en nog eens gejankt.. echt alles kwam er uit. Mondjes maat kon ik vertellen wat het met me doet... dat ik nooit moeder wordt. Hoe ik me daarover voel. Ik heb gezegd dat ik het moeilijk vind om te praten, dat als hij vraagt wat er is ik niet telkens uit kan spreken dat het is omdat ik nooit moeder wordt.. hij weet toch waarom??!!

Sinds zaterdag voel ik me weer zo breekbaar, kwetsbaar.. die sterke vrouw van een aantal weken geleden die alles wegstopte is helemaal verdwenen... maar msischien is dat ook wel goed. Ik voel dat mijn man en ik weer iets dichter bij elkaar zijn gekomen. Niemand zag of voelde waar ik mee bezig was. Hij wel... hij is de enige die het zag en er doorheen is gebroken.. Daarom hou ik ook zo veel van hem!!

En nu verder... vanaf hier. Ik huil veel, voel me slecht, ben weer veel binnen.. het lijkt wel een terugval. Kom ik hier ooit doorheen??

590 x gelezen, 1

In Overig

reacties (0)


  • hengeltje

    jullie komen hier zeker door heen, elke terugval brengt je hier dichter naartoe hoe moeilijk het ook is. Je bent zoveel sterker dan je zelf denkt!! hele dikke knufff

  • sies

    dikke knuffel

  • P.F.D.

    Dikke knuffel

  • Mamavanaiden

    Oh meis ik wou dat ik iets kon doen. gelukkig hebben jullie elkaar..dat maakt sterk!! Hou dat vast meid.
    Veel sterkte xx

  • lente!

    Goed hoor, dit MOET juist gebeuren. Tuurlijk kom je er doorheen, maar je moet ook de tijd nemen om het te verwerken, samen met je mannetje. En je hoeft niet altijd sterk te zijn, het is veel beter om af en toe even te 'breken'.

  • Blenntmama

    ik wou dat ik iets kon zeggen dat zou helpen....maar die woorden bestaan niet
    er is niks wat dit kan verzachten....ik hoop dat het slijt en jullie er samen een weg in vinden.
    ik vond wel deze site : www.moederzonderkind.nl ik weet niet of je er iets aan hebt maar misschien vind je daar mensen die echt begrijpen wat je voelt en doormaakt. sterkte!

  • mama~wendy

    Dikke knuffel.....geen woorden....wat fijn dat jullie veel van elkaar houden

  • schipper77

    Ik heb zelf nu even geen woorden om je te troosten op dit moment, maar ik leef zo met jou mee en met de hartverscheurende blogjes die je schrijft....vaak lees ik ze voor aan mijn man, op dit moment zitten wij nu ook met een groot verdriet maar 1 ding helpt mij/ons heel goed praten met elkaar en dat advies wil ik je meegeven hoe moeilijk dat ook is jullie delen wel het zelfde verdriet en pijn en niemand zal jullie beter kunnen begrijpen dan jullie zelf tegen over elkaar.......

  • karin30

    wat ontzettend moeilijk lijkt me dit..... jeetje....heb ook geen idee hoe ik er mee om zou moeten gaan. Bij mij hielp het heel erg tijdens de mmm om met lotgenoten te praten hoe zij er mee om gaan. heel veel sterkte en jullie komen er wel samen

  • de-aanhouder-wint

    Wat naar om dit te lezen lieverd!! Wel goed dat jullie er nu over gepraat hebben. Hoe moeilijk het ook is (ik kan het zelf ook niet), je moet toch proberen om er over te praten. Als je alles op blijft kroppen gaat het mis. Ooit moet de bom toch een keer ontploffen... En als het dan gebeurd, komen er waarschijnlijk allemaal dingen uit die je niet zo bedoeld of eigenlijk helemaal niet zou willen/ moeten zeggen. Probeer dus om dit voor te blijven lieverd, hoe moelijk het ook is. Lieverd ik denk aan jullie!!!!

  • Loeka

    Ja, goeie vraag: kom ik hier doorheen...
    Ik denk dat door deze doorbraak de eerste stap gezet is van de lange weg! Wees trots op je manneke! Jullie staan zo machteloos samen, was er maar een oplossing!
    Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, heel veel sterkte!!

  • knuffelhuffel

    Oh meid ik vind het zo erg voor jou (lees jullie)... Maar blijf wel praten, ook al is het zo moeilijk.. blijf praten. Als je het moeilijk vind om met je man er steeds over te moeten praten doe het dan met een vriendin of is misschien een onbekende (lees maatschappelijk werker of iets dergelijks) misschien een optie. Praat het van je af.... op die manier kan het uiteindelijk een plekje krijgen. Volgens mij zit je nu gewoon in een rouw proces... en die zijn zwaar en hard... Ik wens je heel veel sterkte.. liefs Marije