Emotionele achtbaan..

Het lijkt onmogelijk om te kunnen slapen vannacht.. lig wakker, te draaien.. te denken, piekeren.

Ik stel me voor hoe onze sprankeltjes zich ontwikkelen in mijn buik, wanneer ze innestelen, waarom ik geen 'teken' voel.. Ik stel me voor...dat ik een mama ben, mag zorgen voor ons kleine wondertje. En tussen deze mooie voorstellingen heen komen er hevige vlagen van angst..dat er aan onze droom abrupt een einde komt.. Dan barst ik in tranen uit, en ben ik bang dat de buren wakker worden van mijn heftige tranen. Ik kan het niet stoppen.

Ik ga naar beneden, drink wat water.. voel me ziek van ellende, van angst. Ik zoek afleiding maar het lukt me niet. Ik hoop dat deze blog mij helpt om mijn gedachten hier te laten zodat ik straks toch een beetje slaap kan vatten.

Ik voel me zo machteloos, heb totaal geen controle over mijn toekomst op het moment. Ik droom van een prachtige test, met twee streepjes. Kan alleen maar kijken naar de foto van ons sprankeltje...in de hoop dat die er nu heel anders uit ziet en zich lekker aan het nestelen is... Een heftige emotionele achtbaan. Waar moet ik in vredesnaam met mijn leven naartoe...wat als die dag komt dat ik ongesteld wordt en dus de dag dat het waarheid wordt... ik nooit een mama mag zijn....

Ik ben zo vreselijk bang...ik kan het niet vertellen hoe bang...zo bang...

474 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • mel28

    Moest aan je denken....hoe is het afgelopen?

  • Loeka

    Kriskras, ik moest aan je denken. Kun je al bijna testen?? Ik hoop zooooooooooooo dat het raak mag zijn!! Toi toi toi!!!!!!!

  • sies

    hoe is het met je? Hou je het nog een beetje vol zo de laatste dagen

  • brainblond

    Hoe is het met je? Zo slopend is dit voor je... wachten...

  • Lente!

    Je kunt er niets aan doen, niets aan veranderen, maar je angst is zo goed te begrijpen.
    Misschien is er wel een heerlijk aan het nestelen nu terwijl jij je zo'n zorgen maakt.
    Bah, was het maar zover dat je weet hoe het zit. Veel succes komende week, ik duim ontzettend hard voor jullie mee. x

  • diepvrieskipje

    och meissie toch.. wat vreselijk om te lezen hoe jij in gevecht bent met je gedachten en je lijf..
    ik hoop zo dat jouw grote wens eindelijk werkelijkheid mag worden.. ik hoop dat het van je af schrijven enigzins helpt om een beetje rust te vinden in wat er allemaal gebeurd nu met je lijf en emoties.. want het is toch wel heel belangrijk te proberen rustig te blijven.. en ja ik weet t.. t klinkt zo makkelijk maar tegelijker tijd is het zooooooo zwaar gezien de postitie waar je je in bevind..
    meis ik duim nog steeds zoooooooooooooooooooo ontzettend hard voor je.. en geef je stress en emoties maar aan mij.. dan ga ik wel voor jou piekeren.. zodat jij rustig kan gaan afwachten op een positieve test..
    doe rustig aan meis.. en blijf hoop houden.. doe ik ook voor jou..
    hele dikke knuff van je overbuurf..

  • bibidj

    dikke knuffel voor jou!

  • brainblond

  • hengeltje

    wat een achtbaan he, en ik hoop, bid en duim dat die nog even 9 maanden aan houd. Helaas staan wij ook machteloos en kunnen we meer niet doen dan er proberen voor je te zijn en je te steunen waar we kunnen.

    Daarom een hele dikke knuffel en dan ga ik snel weer verder met duimen hoor

  • nerena

    Heel veel sterkte komende dagen.
    Ik hoop zo dat je met goed nieuws komt!

  • Loeka

    Sterkte meid! Heeeel veel geluk toegewenst

  • Blenntmama

    Wou dat ik kon toveren, ik kan alleen maar hopen.......

  • schipper77

  • fireangel

    Ik snap helemaal hoe je je voelt. En kan alleen maar zeggen dat ik voor je duim en dat ik het jullie echt toewens dat het deze keer maar eens mag lukken!!

  • mama~wendy

    Ik kan je alleen maar een dikke knuffel geven en ik duim nog steeds........oh meis...ik hoop het zo voor jullie.....xxx

  • knuffelhuffel

    Ik kan niet anders dan alleen maar proberen mijn positiviteit en geluk gevoel jouw kant op te sturen. Ik gun het jullie zo..... wat kan wachten dan lang duren zeg.... ik hoop het echt....:

  • Femke-