Vanmorgen om 9 uur mocht ik bellen of we vamiddag naar Genk konden rijden voor de terugplaatsing van onze enige cryo. Beetje gespannen pak ik de telefoon en bel. Ze moet even kijken en komt terug met het nieuws dat de cryo het helaas niet heeft overleefd.... "Echt waar niet?" Hoor ik mezelf nog zeggen.. En vervolgens hoor ik niets meer en hang ik op. Wat is het toch vreselijk oneerlijk! Wat is het toch vreselijk hard! Voor nu kan ik alleen maar janken.. Waarom.. waarom, waarom.
reacties (0)