Waarom moeten wij dit toch meemaken, waarom moeten wij dit toch allemaal doorstaan? Is het dan allemaal niet genoeg zo.. Hebben we nog niet genoeg tranen gehad, pijn en verdriet.. Ik kan er niet meer tegen. Het doet zo verschrikkelijk veel pijn... Waarom is dit geluk voor ons niet weggelegd? Waarom is het leven zo vreselijk oneerlijk en zo hard!
Waarom?
Ik kan alleen maar denken aan de tijd.. geen kindje voor ons huwelijk, geen kindje in 2011, geen kindje voordat R. 8 jaar wordt, geen kindje rond de tijd dat mijn moeder jarig is, geen kindje, geen kindje, geen kindje...
reacties (0)