Een jaar later
| 13-1-2010 - Afsluiten |  Mijn stemming tijdens het schrijven van deze blog:verdriet |
En dan is het zover.... de dag van de TESE, waar we zo lang op hebben gewacht. Zo trots als ik ben op mijn vriend, dat hij dit voor ons gedaan heeft! Ik heb daar geen woorden voor...
De uitslag....was niets. Niets gevonden... dat deed pijn, en het enige wat ik kan is huilen.. nooit een kindje van mijn grote liefde. Nooit een kindje van mijn grootste liefde...
We hebben alles geprobeerd. Verder kunnen we niet gaan... hier moeten we gaan afsluiten, ik heb er geen woorden voor..
Bovenstaande berichtje, nu precies een jaar geleden.. en wat is er gebeurd, hoe staan we er nu in?
We zijn naar elkaar toe gegroeid.. mijn vriend en ik hebben het afgelopen jaar voor keuzes en beslissingen gestaan waar je 'normaal' niet over na zou hoeven denken.
We hebben 10 keer een IUI achter de rug zonder enig resultaat.. dat is ons niet in de koude kleren gaan zitten.
Onze kinderwens is alleen maar groter geworden.
Helaas staan we nog steeds met lege handen....
Kortom, 2010 was niet zo een best jaar voor ons, een zwaar jaar... wat we nu gelukkig achter ons kunnen laten.
Toch krijg ik weer de rillingen als ik het blogje van vorig jaar lees.. ik weet nog zo goed hoe dat moment voelde.. hoe hard die klap aan kwam, en ik denk dat we het nog niet echt hebben verwerkt. Het voelt als de dag van gisteren. Een jaar tijd...zo voorbij gevlogen, ik heb niet geleefd, ik ben geleefd...
reacties (0)