Verdriet, pijn, tranen...allemaal in het geheim. Ik voel me steeds verder wegzakken in het verdriet. het wordt steeds moeilijker hoop te houden...
Twee jaar geleden toen we na een jaar proberen nog niet zwanger waren, gaven onderzoeken een sprankje hoop. Waren alle pijlen op mijn vriend gericht...Toen er geen zaad gevonden werd, was dat een harde klap...en de uitslag van de TESE....dat er ook nooit meer zaad zou zijn, was een nog veel hardere klap...maar we konden verder...iets afsluiten en verder kijken. De pijlen konden verder, en die waren daarna volledig gericht op een procedure met donorzaad! Elke maand weer nieuwe hoop..niets. Elke maand weer nieuwe hoop...niets. Elke maand wéér nieuwe hoop...niets....niets...niets.....
En nu...zijn alle pijlen op mij gericht... Blijft ons dan echt NIETS bespaard???
Verdriet, pijn, veel tranen...allemaal in het geheim. Ik voel me steeds verder wegzakken in het verdriet. het wordt steeds moeilijker hoop te houden..
Wanneer bereiken de pijlen hun eindbestemming?
reacties (0)