Knokken

Dank voor de lieve reacties meiden.. stapje voor stapje, ik weet.. maar het voelt als knokken...
Vanaf zaterdag stapelen de ergernissen, de boosheid, alles zich al op.. eergisteren voelde ik het. Benauwd.. ik moest me inhouden om niet te knappen. Gisteren gebeurde het... ik kon het niet meer stoppen! Ik voel me zo ontzettend alleen!! Waarom is er verdomme niemand die me kan helpen!! Ik heb me geloof ik nog nooit zo ellendig gevoeld in mijn leven. Ik heb gegild, gejankt, en geschreeuwd... ik wilde weglopen, maakte niet uit waarheen!! Mijn man heeft de slaapkamerdeur op slot moeten doen en me letterlijk tegen moeten houden. Wat een vreselijke woedeaanval ik had. Ik zag het niet meer zitten. Toen ik eindelijk rustig was kon ik alleen maar verslagen voor me uit staren. Alleen.. ja want uiteindelijk moeten we het allemaal alleen doen en ik kan het niet meer opbrengen.. Ik weet.. misschien over een tijdje zie ik het wel weer.. nu even niet.

Ik ben wel eens een beetje over de rooie gegaan, maar zoals gisteren nog nooit. Wat nu vraag ik me af.. en hoe, hoe kan ik dit nou ooit goed verwerken!! Knokken, ik ben aan het knokken voor mezelf, mijn werk, mijn relatie en mijn leven om het op de rit te krijgen, te houden.. maar ik kan er bijna niet tegenop boxen. Het is te zwaar. Ik voel me onbegrepen en alleen..

533 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • hengeltje

    slik..ik kan ook niet anders dan gewoon je heel veel kracht toe te wensen om dit te doorstaan, was er maar iets dat we konden doen he dan luisteren en je woorden van medeleven betuigen..
    Wie weet geen hulp maar mensen die jullie onvervulde wens wel herkennen contact mee zoeken, je bent echt niet alleen!!

    en natuurlijk een hele dikke knuffel van mij (voor wat het waard is voor jou)

  • Loeka

    Och meid, wat is het leven toch moeilijk voor je! Je wordt wel op de proef gesteld. Goed hoor, dat je het van je afschrijft.
    Ik weet niet wat ik moet/kan zeggen om je te ondersteunen, dat kan ik denk ik ook niet. Maar ik denk alleen dat dit iets is, waar je alleen niet uit gaat komen. Daar is het te heftig voor!! Sterkte samen!

  • lente!

    Ik snap dat je het graag zelf wilt doen, maar dat lukt niet altijd. Misschien is het toch goed om eens te kijken of je iemand kan vinden die je kan helpen. Weet niet of het alleen je relatie is die je hiermee moet helpen, maar misschien juist een buitenstaander. Heel moeilijk, maar zeker niet raar. Je moet dus ook niet denken dat jij gek bent en dat je het allemaal zelf moet zien te redden. Er gebeurt veel, je hebt veel voor je kiezen gekregen en dat moet allemaal een plek vinden. Zo lang dat niet lukt kun je ook niet echt genieten denk ik.

    Veel succes, probeer er iets mee te doen, en het is niet raar dat je boos, gefrustreerd en kwaad bent!

  • Blenntmama

    Poehhh ik vind het zo heftig allemaal!!! Maar misschien is het een idee om hier hulp bij te zoeken..... Ik kan me voorstellen dat je hier geen richting aan kunt geven,het is zo ingrijpend.....
    Ik denk aan je en wens je alle kracht om dit een plaatsje te kunnen geven!!!

  • mama~wendy

    Jeetje wat heftig meis...samen redden jullie het wel....zijn samen sterk. Ga anders hulp zoeken ... Iemand van buitenaf wil nog weleens helpen om er anders tegen aan te gaan kijken. Weet even niet goed hoe ik het moet zeggen, maar denk dat je wel snapt wat ik bedoel! Sterkte meis