Weer een oud en nieuw zonder zicht op een nieuw leven..

Wat zie ik daar tegenop. Elk jaar meer.. 2009 zou ons jaar worden...dat beloofden we elkaar met oud en nieuw toen we na bijna een jaar 'oefenen' nog geen kindje hadden gekregen. We waren in dec. 2008 al naar de dokter geweest maar hadden besloten in 2009 nog eens te gaan en verder te laten onderzoeken. 2009... het jaar dat ons een klein hummeltje zou gaan brengen. Maar helaas, niets was minder waar. Voordat we het wisten was het al weer oud en nieuw 2009 - 2010.

Misschien zou 2010 ons jaar worden, met tranen in onze ogen zagen we een lichtpuntje ontstaan omdat we in 2010 de TESE zouden ondergaan. Dit zou toch wel de oplossing zijn? 2010 wordt het jaar dat wij een babykamertje mogen inrichten.. Maar helaas, niets was minder waar. Voordat we het in de gaten hebben is het al weer oud en nieuw 2010 - 2011. Geen cyclus meer in dit jaar waardoor alle kansen op een klein hummeltje voor ons in 2010 al weer zijn verkeken.. En dit oud en nieuw staan we met nog dikkere tranen en wensen we elkaar toe dat 2011 ons jaar wordt waarin we misschien wel via IVF-D/ICSI-D een kindje mogen verwelkomen..  

2010 was een zwaar jaar.. een jaar waarin we meteen op 12 januari al bruut afgesneden werden van het idee dat we samen een kindje konden krijgen. Het was een zware, moeilijke tijd. De beslissing om verder te gaan met donorzaad. Pas na de tweede IUI kon ik het een beetje loslaten. Nu speelt het eigenlijk geen echte rol meer. Mijn vriend is de papa, en ik zie het niet meer als donorzaad. Elke maand de teleurstelling, een jaar lang alleen maar teleurstelling.. dat is me erg zwaar gevallen. En dan heb ik het nog niet over de twee jaren daarvoor van teleurstellingen gehad. Nee, het laatste jaar is me eigenlijk het zwaarste gevallen. Ik zie best op tegen 2011.. IVF/ICSI. De kansen zijn aanzienlijk groter op een kindje... maar het proces, de teleurstellingen, en wetende dat dit onze laatste stap zal zijn maakt het zwaar.

Ik wens iedereen een fijn oud en nieuw toe.. ik ervaar het al een aantal jaren niet zo prettig. Voor mij is het stilstaan bij telkens een jaar met veel verdriet en uitkijkend op een jaar met veel verdriet en teleurstelling. Waar vind ik de kracht weer om erin te geloven...