Za 17/11: het begon als 'n gewone dag. Opstaan, zoonlief wassen aankleden en lekker bordje pap eten. Klinkt goed, toch... Was nog niets aan de hand. Hij was vrolijk, speelde, rende rond... Om 11u vind ik hem erg warm worden, dus ik temp hem...39.7. Oké, zetpil gegeven en lekker even slapen, aangezien hij erg moe was. Toen kreeg hij 'n stuiptrek, eenmalig. Hij ging huilen, schrok ervan. Mama ook. Toch lekker in z'n bedje gelegd, luchtig gekleed. Paar maal wezen kijken, hij sliep lekker. Rond half 1 werd hij wakker en at 'n paar hapjes brood. Ging met veel moeite, hij voelde zich duidelijk erg ziek. De koorts was nog steeds zo hoog, aangezien de zetpil in z'n pamper was beland helaas. Om half 2 ging hij weer terug naar bed, opnieuw zetpil gegeven. Maar die stuip zat me niet lekker, dus HAP gebeld voor advies. Tips gekregen, vooral goed in de gaten houden, meer kan je niet doen. Weer paar keer wezen kijken, hij lag lekker te slapen. Ik m'n man gezegd vaak te gaan kijken en luchtig te kleden blabla...ik moest gaan werken. Baalde giga, wilde zelf bij m'n zieke mannetje blijven. Ik naar m'n werk, had echt 'n rotgevoel... Gaat 16u de telefoon...hij had 'n langdurige koortsstuip gehad. Half uur nadat ik weg was. Ik schrok me rot, ze waren ik 't zh, hij was opgehaald met de ambulance... Hij is 'n min of 4 helemaal van de wereld geweest... Manlief heeft hem helemaal blauw en schokkend aangetroffen. Omg, kon wel janken... Maar aangezien ik alleen werk, moest ik eerst vervanging regelen. Gelukkig was er 'n collega zo lief en kon ik 17u naar huis. Man en zoonlief waren half 6 thuis. Er is nog bloed geprikt om te zien of er ergens 'n infectie was, maar dit was gelukkig niet zo. Wel heeft hij ab gehad, z'n keel was erg rood. Ruur uit voorzorg. Eenmaal thuis kwam alle spanning eruit bij m'n lieve schat, hij ging giga overgeven, zo over mama heen... Arm kind, hij was zo ziek. Zondag ging 't wel, koorts was minder, maar steeg weer naar 40.3... Omg, dacht ik. Maar gelukkig gaat 't nu wat beter met m'n kleine man. Ik dacht echt dat ik hem bijna kwijt was... Is niet de eerste keer...
reacties (0)