Hoe mijn zwangerschap is begonnen....

Na vorig jaar juli gestopt te zijn met anticonceptie, waren wij helemaal klaar voor een baby! We zouden wel zien wanneer het raak was.... Ik had een heel rare cyclus, 35 dagen, dan weer 45 dagen.... Kon er geen peil op trekken. Dus met ovulatietesten in de weer (vanaf december). Dit had weinig effect, dus in maart 2010 ben ik naar de arts gegaan. Zij verwees me door naar de gynaecoloog. Hier kon ik 29 maart terecht.

De gynaecoloog ging vragen stellen over m'n cyclus, bloedverlies, wanneer ik gestopt was mer anticonceptie enz. Daarna kreeg ik een inwendig onderzoek en werd er een uitstrijkje gemaakt. Hij vroeg ook of ik wist wanneer ik een eisprong had gehad, omdat ik had verteld dat ik ovulatietesten gebruikte. Ik had 19 of 20 maart m'n eisprong gehad.

Hij vertelde dat er blaasjes op m'n eierstokkenzitten, dit wijst op PCOS. M'n baarmoederslijmvlies was erg dun, dus ik had amper of geen eisprong gehad! Van evt zwangerschap was geen sprake, want dat zou nooit goed kunnen nestelen.

Ik zou de volgende dag starten met medicijnen om ongesteld te worden, Provera. Dit moest ik gedurende 5 dagen gebruiken. En dan zou ik starten met Clomid oid. Ik moest ook temperaturen en mijn mannetje moest zijn zaadjes opvangen....

De volgende dag trouw gestart met de medicijnen. We waren deze week ook een midweekje op vakantie met familie, dus alles gegeten en gedronken.

Vrijdags thuisgekomen na een heel gezellige week. Zondag en maandag was het Pasen. Ik was zaterdag gestopt met de medicijnen, was afgelopen.

2e Paasdag (maandag) voelde ik me zo opgeblazen, net als wanneer ik mijn eisprong had. Vond dit raar, want ik moest immers ongesteld worden? Een ovulatietest gedaan: VET POSITIEF!! Ik dacht: dat kan niet...... Ik wist ook dat deze weleens positief kunnen worden bij zwangerschap.... Ik had nog een test liggen, gedaan en ja hoor: POSITIEF!! Ik kreeg het warm en koud tegelijk!! Gelijk met testen en al naar mijn mannetje gerend (hij lag ziek op bed). Ook hij kon het niet geloven en dacht dat het door de medicijnen kwam.

De volgende dag mijn mannetje "zijn werk" gedaan en ik gewapend met potje + inhoud naar het ziekenhuis om dit in te leveren.

Vrijdag 9 april had ik weer een gesprek met de gynaecoloog en het hele verhaal gedaan. Hij was nog steeds overtuigd dat het absoluut niet kon, maar ging een kijkje nemen dmv inwendige echo. Hij zag nog geen vruchtje, alleen een ring met een stipje erin. Hij kwam uit op 4 weken, terwijl ik het op 5 weken hield. Ik zou over 10 dagen weer terug komen.

Maandag19 april weer naar de gynaecoloog.....en daar was een vruchtje te zien van 8 mm!! wat uit kwam op 6 weken en 3 dagen. Mijn berekening klopte! Hij ging het nu zelf ook geloven haha! Ik mocht over 4 weken terugkomen.

Dit was 17 mei. De gynaecoloog deed weer een inwendige echo en het vruchtje was 33 mm! Dit wees op een zwangerschap van 10 weken!! Alles was goed, de hartslag was sterk en regelmatig, 179 slagen/per minuut!!

WAUW!!!!!!!!! Daarna mocht ik naar de verloskudige, hoefde niet meer terug naar de gynaecoloog.