Voorlopig Bevallingsverhaal 2013

Het heeft even geduurd maar hier is ie dan...............

Deze zwangerschap is me eigenlijk heel goed verlopen, tussen de 28 en 32 wkn veel last gehad van bekken en rug maar daarna ging dat wel weer beter. Heb tot 30wkn gewerkt en toen in ziektewet gegaan.

Vanaf ongeveer 35 wkn begonnen voorweeen en deze werden steed erger want bij mn 1e niet zo vroeg begon trouwens. Laatste wkn vlogen voorbij tot die laatste 3 wkn> duurde eg naar mijn gevoel heel lang. Iedereen rondom me weer bevallen. Hier op BB (week-tot-week zwangerschap) bevielen eg heel veel dames al met 37 wkn, nou dan wil je ook! Maar van de ene kant vond ik t wel best ook want tijd ging dan toch ook wel weer snel. Haha mijn stemming veranderde wel van dag op dag hahaha. Ik zou van mijn zwnagerschap genieten tot t laatst. Dan die laatste week, spannend!!! Ik was nu weer samen met mijn beste vriendinnetje zwanger (deze x waren we beide op DEZELFDE dag uitgerekend) dus het ging erom spannen hihi....Wie was er van de x het eerst?? Zij werd in de laatste week al ingeleid omdat ze al 2 cm ontsluiting had en ivm der lasten. Ik had nog helemaal niks trouwens. Bij mij was t weer potdicht hihi. Maar ik was zo ongeduldig hihi. Helaas mislukte de inleiding bij onze vrienden en ze werd met 4 cm naar huis gestuurd. Nou, kon t haast niet geloven. Ik zei nog tegen der dat ik het zo verwarrend vond met die voorweeen, wanneer t dan eg zo ver zou zijn. En omdat ik met 38 wkn voor t laatst bij gyn was geweest en ik toen nog geen vordering had, was ik nu wel een benieuwd of er wat van vordering was. Misschien waren t wel al serieuze weeen en had ik wel al ontsluiting?

Vrijdag 8 maart

Ik had mijn schoonmoeder laten komen om even op de oudste te letten en mijn man en ik zijn naar de materniteit gegaan.Ik moest aan de monitor en later bleek dat het idd gewoon voorwerk was. Gelukkig (want daar hoopte ik op) ging de voedvrouw kijken of ik al wat ontsluiting had (want de druk werd alsmaar erger de laatste dagen) en ik had een vingertop. Ze zei maar dat is eigenlijk niks, want dat heb je normaal ook. Nou, okay dan dacht ik...Ik leg me er bij neer. Na t weekend,de dinsdag (12e) was ik uitgerekend en moest ik terug naar mijn gyn.Ik zei weer tegen mijn man: Let op, we gaan gewoon weer gezellig over tijd gaan lopen. Laatste weken alsmaar mijn angst voor de bevalling aangekaart en erop gehamerd dat ik hem heeeeeeel graag bij mijn bevalling wou. Hij stelde me gerust dat het allemaal goed kwam en dat hij ervoor ging zorgen. Dat hij rond die tijd (12e) niks te doen had..

Die zelfde avond thuis;

Lag op de bank met mn kersenpitje en had alsmaar zo'n last ( de pijn die ik al langer had) Voorweeen, voorweeen en ja gewoon voorweeen. Maar ze waren toch iets erger. Yesss het toucheren had wat gedaan, miss heeft t voor wat extra prikkels gezorgd hahaha...Nu gaat het toch geen week meer duren.Ben op en duur naar mn bed gegaan, wat tv aan het kijken. En de voorweeen werden steeds wat scherper en kregen een "piek"erin...en zakte ook weer af....En dit met regelmaat. 10 min ertussen. Nou ze hadden mij verteld dat als er 5 of 4 min tussen zat ik mocht komen. Ook tegen mijn vriendin. Ik liet haar natuurlijk weten dat ze om de 10min kwamen, maar ze zei ook dat het echt pas met 5min ertussen serieus was. Ok, nou dan gaan we wel zien wat de nacht ging brengen.

23.38u Ik was maar begonnen met ze bij te houden in mijn gsm en dacht ga proberen slapen tussendoor. 23.46u weer een wee, 23.56u - 0.06u - 0.16u - 0.25u.... jeetje heel ander ervaring als bij mn 1e. Zou het dan nu eg zo zijn...Was helemaal gefascineerd door de tijden hahaha. Dat het eg zo regelmatig terug kwam.0.31 (wow!) enzzzz t/m 2.05u toen bedacht ik dat ik maar es ging douchen........Las overal dat als je onder de douche staat en het trekt weg dan is het vals alarm, zo niet zijn t echte weeen. Tijdens t douchen kreeg ik 2 x een wee en om 2.30u kroop ik terug het bed in....De weeen bleven terug komen. dan met 5miin ertussen dan weer een x 8min.. Om 3.40 heb ik mn man wakker gemaakt en zei dat ik ging bellen naar het zieknhuis, want ik kon zo heel de nacht en morgen weeen blijven noteren in mn gsm maar dadelijk worden onhandelbaar en om dan nog te vetrekken zag ik niet zitten. Gebeld met de materniteit, was best wel leuk gesprek trouwens hahaha....begon over mn oudste te praten en waren bijna gezellig aan t kletsen tussen de weeen door. Dus ze zei dat ik maar oppas moest regelen voor de oudste en dat ik er op mn gemak aan mocht komen.Mijn man uit bed getrommeld zo stil mogelijk gedana zodat oudste niet zou wakker worden en mn man en ik hebben nog gezellig bakkie koffie gedaan.

4.15u was t ongeveer en oppas arriveerde. Zo nog een bakkie koffie met zn 3en. En ze zeiden allebei nog dat ik vast weer naar huis terug mocht, dat het toch nog niet serieus genoeg ging zijn. Nou we gingen het wel zien.

4.45u arriveerde we in het zieknhuis. Aan de monitor en de weeen daarop waren wel te zien maar zakte soms weer weg (in regelmatigheid) Maar toen kwamen ze weer terug en ze waren al een stuk scherper. Ze keek ondertussen hoeveel cm ik al had en had al 2 cm..Yeahhh, hahahaha wat voor een ander heel weinig lijkt was voor mij al ene heel begin. Ik zei nog tegen mijn  man: Ga t zo lang mogelijk zonder pijnverlichting doen. En de voedvrouw (vd nachtdienst) was een lieve maar wel een strenge zeg. Ze kwam met een bal afzetten en ik mocht van monitor af, mocht rondlopen en al.....(wat trouwens bij mn andere bevalling niet was) . Mn weeen werden scherper en scherper en ze zei dat ik later een ruggeprik kon krijgen maar dat ik het voorwerk eerst zelf moest doen. En moest leren opvangen. Je eraan overgeven, aan de weeen, ze komen en bereiken een pijnlijke piek, maar ze zakken ook weer af. Uhu, op en duur had ik t niet meer en heb gevraagd of ik dan mijn prik kon krijgen. 5 min later vroeg ik of hij uberhaubt al onderweg was want vond het zolang duren.

Na een (lange) 20 min, ja t leek wel een half uur, had het niet meer zeg kwam hij. Deze x voelde ik het niet zo erg als toen bij mn eerste. Wel weer die vervelend rugweeen die ik moest toelaten en dat met een kromme rug en niet mag bewegen>> HELP!! Maar eenmaal gezet, nou was heerlijk :)

Weet nu ff niet meer hoe laat het nu ongeveer is.. Want mijn tijds besef was helemaal weg.

Zaterdag 9 maart

Ze controleerde mijn ontsluiting ( denk dat het inmiddels een uur of 7u was en had 5 cm...Nou die gezichten van mij en mijn man, sowww dat schiet op.

10u weer controle: 8cm! Mn man die zei al lachend en heel verbaasd: ik ga dan nog maar een sigaretje roken voordat het dadelijk al zover is haha. Bij oudste lag ik  nog zeker uren te bevallen en nu dit boefje was er al bijna. Hij had oppas gebeld en gezegd dat ze beter al kon gana versieren thuis omdat ik al 8cm had. Nou thuis stonden ze te springen hahahaha. Konden hun oren niet geloven hihi.

Nu begonnen mijn zenuwen eens een x toe te slaan! O jee dacht dat ik niet goed werd...Het is dat ik in bed lag, maar kon wel stuiteren zeg. Mn hart ging als een gek tekeer dacht dat ik nog een hartaanval ging krijgen van de zenuwen. Het ging nu wle heel erg snel en er ging van alles door mn hoofd. Was ik er wel klaar voor? Nee! T gaat t e snel, heb me niet kunnen voorbereiden. En wat asl het straks allemaal fout gaat? Ik was echt bang. Had die laatste 2 cm zo erop gehamerd dat ik niks van pijn wilde voelen, omda het bij mn eerste de controle kreeg over mij, en kindje niet mee draaide, klem kwam te zitten enzzz en dat wilde ik dus absoluut niet. Ik wilde niet "OUT" gaan....

10.15u

Mn man was terug van zn sigaretje en ik voelde alsmaar zo'n druk......ik duw op die bel en ze ging kijken en had 9cm en een boordje. T pompje ging volgens mij toen uit van de epidurale. En als ik echt persdrang had moest ik bellen..

Al met al was t inmiddels 10.40u ik duw op de bel, gyn komt eraan ( niet mijn eigen trouwens) en die zei dat we maar gingen verhuizen dat het zover was.... Whaaaaaaaahhhhhhhh spannend!

Had nog steeds geen pijn en de druk was raar om te voelen maar niet vervelend. De voedvrouw en stagiere reden mn bed naar de arbeidskamer en om 10.50u lag ik in de beugels. Mn man was deze keer heel erg rustig en in de arbeidskamer waren nu enkel stagiere en voedvrouw aanwezig. Zij begeleiden me in de eerste persweeen. Ze voelde aan mn buik wanneer er een wee aan kwam en ik lette op mn druk die ik voelde en moest a beetje voor persen... De gyn arriveerde ondertussen. Na de 3e perswee zei de gyn dat als ik nog 3x goed perste in de volgende wee dat hij er al kon zijn......Tussen de andere persweeen door hebben we gelachen en was t zo'n  "Relaxte sfeer" :) Geen hectisch rond lopende voedvrouwen of stagieres..... Gewoon 1 voedvrouw, 1 stagiere, 1 gyn... en alle 3 waren ze de rust zelf. Zo lief, alles was gewoon perfect!Mn man was de rust zelf, ik was de rust zelf.....

11.10u de laatste perswee en ja hoor daar was hij dan.. "Onze lieve kleine Dyaro"  Hij werd op mn borst gelegd, wat was ik gelukkig zeg! T eerste wat mijn man en ik zeiden tegen elkaar is dat hij zoveel op zn broer leek! Papa knipte de navelstreng door en vergat geen foto's te nemen hihi.... Ik moest nog een x persen voor de placenta, werd gehecht..Kreeg mn kleine boefje bij me gelegd en voelde me zo intens gelukkig! Wat heb ik "genoten" van deze bevalling! Dit was zo'n mooie en fijne ervaring. Zo kan het dus ook.

We werden terug op kamer gereden en hebben eerste lekker genoten van ons 3en, uur later thuisfront ingelicht......Later die dag nog visite ontvangen, nachtje gebleven en volgende dag naar huis.

Nu is ons gezinnetje compleet! Grote broer is supertrots op zn kleine broertje!

(na de eerste zei ik: NOOIT MEER!Maar nu................... ik heb tranen gelaten dat dit miss wel de laatste x is geweest :'( Kan het haast niet geloven en sluit een 3e in de toekomst dus niet uit)