?Keuzes?

Ja dames,

Jullie denken vast een blog van momchris???Ja dan is er wat goed mis...

De titel zegt t al:keuzes!ik sta voor een enorme keuze en weet eg niet meer wat ik moet doen :'( Ik voel me eg verschrikkelijk met gemengde gevoelens.En ik weet dat ik hier lieve vriendinnetjes heb die me niet veroordelen>>thnxxxx girls! Tis namelijk zo:

Jullie weten dat ik een baan heb gevonden en dat ik hier erg blij mee was/is..Ik ben altijd een werker geweest,heb nooit thuis gezeten tot mn zwangerschap,toen werd mn contract niet verlengd omdat ik zwanger was (wat eg een klap voor me was>gewoon veroordeeld worden om t mooiste wat je kan overkomen in je leven) heb int begin erg gesukkeld met rug en bekken, maar dit heeft gelukkig niet doorzet...toen mijn nieren,10 dgn ziekenhuis en als laaste de "helse" bevalling!! En moet zeggen dat t herstel van die bevalling ook niet eg van leie dakje ging/gaat....Jullie weten van mijn hoofdpijn?Heb daar nu een soort pillen voor gehad tegen zenuwpijn en hoofdpijn...Als ik bijsluiter lees krijg ik de kriebels:t zou je angsten en zelfmoordneigingen verergeren enzzzz t lijkn wel anti-depressiva of zo...Ben hiervoor naar dokter geweest om uitleg..In belgie wordn die pilletjes gebruikt in veel zwaardere vorm voor mensen die depressief zijn..Ik: maar ik ben toch niet depressief dokter?dokter: nee want die pilletjes gebruikn ze nu steeds meer voor pijnen die met gewone pijnstillers niet weg te krijgn zijn.En ik kreeg deze pillen in de allerlichtste vorm..Nu heb ik zo'n boekje over hoofdpijn meegenomen vd dokter en ik was zo aant praten erover met t nichtje van mn man zegt ze opeens dat zei 1,5 jaar met een migraine heeft gezeten en dat da een verschrikkelijke pijn was..Twas zo herkenbaar!!Zij heeft der eigen eroverheen moetn zetten>geen stress enzzz. Dokter heeft da ook niet uitgesloten!!Ze heeft zelfs mn pil veranderd (neem nu Yasmin) > alleen in die bijsluiter staat weer dat als je hevige/langdurige hoofdpijn/migraine hebt of gehad da je nie eens die pil mag nemen: DAN DENK IK DUS EG: EN NU???WAT MOET IK DAN? Ben dus gewoon aan die pil begonnen  dan maar met mn hoofdpijn,slik nu wel die andere pilletjes niet..En sommige van jullie dames kennen mijn probleem wat ik had opt einde van mn zwangerschap: die benauwde,paniekachtige aanvallen als ik ergens kwam en voelde me slecht worden? Tussen veel mensen,lange wachten,warme ruimtes enzzzzzzzz..Heb dit nu al verschillende keren trug gehad..Help!!Ik dacht eg dat ik er van af was..Dacht dat da iets was typisch voor zwangere, zou t bij t "ontzwangeren" horen??

(even trug naar mn baan nu): Zondag a.s. zou ik moetn beginnen met werkn>dit allemaal niet erg maar twijfel enorm of ik er goed aan ga doen :s Tis namelijk zo, omdat vele van jullie weten hoe ik sukkel met opvang en schoonmoeder en nu ook mn werk......Mn a.s. bazin heeft mij met een snak en een snauw gezegd: Niemand heeft hier vaste dagen ALLEEN IK!!!!Had eg zoiets van: nou dat is duidelijk :s Maar ik had juist 2 vaste dgn ivm me opvang voor de kleine man.Had eindelijk mn schoonmoeder dilemma opgelost (er bleef 1,5 dag over voor der,maar moest dus voor back-up zorgn) maar bij die gastouder (mn man's tante) was er alleen maandag>heel de dag en donderdag van 10-14u plek....En dat was de enige plek hier int dorp waar plek was voor opvang...Gistern moest ik naar de fyshio en schoonma kwam naar hier om op te passen> DE HEL BRAK LOS!!>ruzie!! (alweer) t enige wat ik zei was: ma, anders leg je hem ff met zn buikje op je arm?Da vindt hij lekker,heeft last van krampjes want hij had meer lucht dan drinkn binne gekregen tijdens fles...NEE,zegt ze hij kan zn slaapje gewoon niet pakken en vd week heb ik ook met hem rond gewandeld en kwam t ook goed...Ik had eg zoiets van: ik ken mijn kind wel hoor, ik herken zn huiltjes/zeuren en pijnkrijsen wel hoor!!En die was al een 15min aanyt krijsen/arme traantjes over zn kaakjes,dit was geen zeuren (haha wat hij nu doet door de babyfoon terwijl ik deze blog aant typen ben) Maar mn schoonma denkt alles beter te weten en doet net alsof ik mijn eigen kind niet ken..De reden waarom ze dat mannetje njniet in de krampjeshouding legt is dat ze t niet kan!!vanwege de kracht in der armen!!Dus nadat ze die snak gaf moest ik me eg inhouden en zei tegen haar: Ma geloof me nu,hij heeft last ik zie dat leg hem aub zo....Ja en ik weet heus weel wat ik doe heb ook 3 kinders opgevoed!!(ja 27 jaar geleden dacht ik in mn eigen.En volgens mij zei ik dit ook hardop!!Ik: ma, ik ken mijn kind wel hoor,aub...Ja en je klop niet richtig in je hoofd,je spoort niet..er zit eg iets niet goed bij jou...ik ken mn kleinkind wel..en weet heus wat ik moet doen. Toen kreeg ik t: ik zei tegen haar dat ze me niet de grond in moest boren en waar dat op sloeg? (ik kon wel janken,waar had ik dit aan verdiend?) Ze zei nogmaals: er klopt iets niet in je hoofd je kan t niet aan blablabla..En toen wees ik met mn vinger: En nu moet je oppassen!!Ik boor je toch ook de grond nie inIk ga weg want kom te laat....En ben vertrokken..Met tranen over mn kaken overstuur mn man opgebeld...

Nu voelen jullie hem al aankomen: keuzes??? Al deze dingen die me dwars zitten: ontzwangeren (de lichamelijke dingen die me opspelen en niet overgaat) Zouden ze bij t ontzwangeren horen of komt t door stress?Omdat ik nix op tijd en fatsoenlijk krijg geregeld?Maar vd hoofdpijn/migraine heb ik al vanaf mn kraamtijd!!Ook moet ik elke week na fyshio.. schoonma? En mn a.s. werk dat mkoeilijk doet over 2 vaste dgn werkn??

T voelt niet goed om met al deze problemen tegen mn zin te gaan werkn!! Ik was zo blij dat ik ene baan had en wil eg gaan werkn, maar dan moet mn opvang goed geregeld zijn en dat gaat niet: door bazin..schoonma kan ik 1,5 mee leven,mits ze normaal gaat doen,want dit verdien ik niet. Ik wil mn werk een kans geven maar als ik de maandag en donderdag niet vast kan gaan werkn komen er prive ook problemen bij..Meer stress is nu eg niet goed voor mij!!!Op deze manier volet t gewoon niet goed..snik..

Moet ik verder zoeken voor andere baan? 3 dgn werkn?of evt 4 mits ik wel vaste dgn kan werkn?Want jullie lezen nu dat er wel meer speelt en dat t allemaal teveel wordt. (ZOU IK EG NIET KLOPPEN IN MIJN HOOFD????) ik schrijf niet snel een blog maar hbe nooit veel zin om iedere x weer t zelfd verhaal te moetn vertellen, dus daarom nu deze blog voor al m,n vriendjes: hier is mijn verhaal!!Ik twijfel niet aan mn eigen,ben niet depressief> maar waarom mmoet t me zo moeilijk gemaakt worden??pffffffffff

382 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • Lala 82

    Wat een ellende. Als je al geen hoofdpijn had dan zou je het hier wel van krijgen. T is niet normaal hoe dat je schoonmoeder tegen je doet. Riley is verdorie JOUW kind en ook al mag ze oppassen, ze heeft nog altijd jullie wensen/regels te respecteren. Ik denk wel dat hoe je momenteel alles ervaart ook te maken heeft met het ontzwangeren, wat n doffe ellende is dat he. Wat je werk betreft, als je de opvang voor je kleine man goed geregeld zou kunnen krijgen (op wat voor manier dan ook, met hulp van vrienden, bekenden en familie waar je een GOED gevoel bij hebt) dan zou ik gewoon gaan werken. Want de stap om te gaan werken kan zoooo groot zijn. (Ik heb een baan waarbij ik het prima naar mijn zin heb, maar was de dag voordat ik weer moest gaan beginnen een hoop redenen aan het verzinnen om toch maar niet te gaan werken, na de geboorte van mijn dochter begon dat al een week van te voren, gewoon omdat ik bij mn kindjes wil zijn) Wat je ook besluit te doen, volg je hart!!!! En zorg dat je zo min mogelijk stress hebt want dat zal je hoofdpijn zeker niet ten goede komen. Wie weet dat als je daar rust in hebt je hoofdpijn vanzelf weg gaat. Sterkte. Liefs Angela

  • Wonder1

    Hi Meid! Ik denk ook dat het een combi van is en zoals ik je al eerder heb gezegd als je opvang goed geregeld is dan laat je je mannetje ook met een geruster gevoel achter. Stress zou ik op dit moment vermijden.....En dat kan op dit moment denk ik alleen als je je schoonma even buiten de picture laat. Maar dat kan weer niet omdat je afhankelijk ben van haar opvang. Ken de tante van je man niet nog iemand die ook aan gastouderopvang doet?

    Ik kan niet in jullie portemonne kijken maar misschien is het verstandig om nog even rustig aan verder te kijken....Wel de optie houden voor je mannetje voor de 2 dagen bij die tante....Of een gesprekje aangaan met je toekomstige baas......
    Sterkte meid! denk aan je:)

  • tristan

    ik kan mij voorstellen dat je hoofd helemaal vol zit. Ik vind wel dat je schoonmoeder niet zo tegen jou uit moet vallen. Ik vind schoonouders, ouders en andere mensen ze mogen best adviezen geven maar het blijft jouw kind. En als ze graag willen oppassen dan wel op de manier zoals jij dingen zelf ook doet, want jij weet toch het beste waar je kind goed op reageert.

    Hopelijk kun je het met de baas oplossen en kan je nog lekker gaan werken. Soms lijkt alles zo moeilijk te moeten terwijl het ook makkelijk kan.

    succes met alles en neem ook je rust want ook van alle stress kan je veel hoofdpijn krijgen.

  • Blendy

    Lieve Chris,
    Je koppie zit helemaal vol meis... Het is idd de combi denk ik... zowel ontzwangeren als alle stress die je momenteel hebt.
    En dan loopt je emotie-emmertje nogal gauw over.
    Ik vind overigens wel dat jouw schoonmoeder jou niet behoort aan te vallen. Maar trots op jou moet zijn!! Je doet her namelijk hartstikke GOED!! En alleen zoals JIJ het doet is het beste voor je kind! Dat gevoel zou zij toch OOK moeten herkennen na 3 kinderen.
    Omdat je hoofd momenteel vol zit met alle zorgen (je werk/4 dgn/schoonmoeder/hoofdpijn) kun je moeilijk relativeren en alles overzien. Dadelijk als jij weer aan het werken bent zul je zien dat alles toch op z'n plek zal vallen. Ook je schoonmoeder zal je doen versteld staan. Ze zal hoogtwaarschijnlijk ouderwetse manieren erop na houden, maar zo zijn we allemaal groot geworden toch!
    Werk; misschien wil je nieuwe bazin wel met je meedenken dadelijk als ze ziet dat ze aan jou een goede kracht heeft!! Je moet het wellicht zien te verdienen bij haar... Zoniet, dan ga je lekker elders solliciteren.
    Het komt zoals het komt....
    Hopelijk lost het zichzelf op en zul jij je gauw beter voelen en zullen alle problemen wegebben...

  • caro-nr3

    Ach, arme meis!! Ik herken me wel een beetje in jouw verhaal en dat niet zozeer heet schoonma gebeuren, maar het niet jezelf zijn. Ik ben bang dat het bij het ontzwangeren hoort. Heb hier bij m'n oudste ook echt 8 mnd last van gehad, pffff! Denk wel dat het verstandig is om te gaan werken. Je ziet er namelijk als een berg tegenop (ik ook btw). Misschien dat als je een paar weken aan het werk bent je, je draai weer gevonden hebt en dat je merkt dat je mannetje het best naar z'n zin heeft bij je schoonma, als je hem vrolijk ophaalt. Als je werkt en je gevoel wordt er steeds slechter over, dan is het denk tijd om wat te gaan veranderen, want anders gaat het je echt stress opleveren. Probeer nog lekker te genieten van je laatste daagje van je verlof. Verwen je kereltje goed, lekker knuffelen en dan zondag toch even die spronbg in het diepen maken. 'T is niet njiks, moeder worden. Het is echt het grootste omslagpunt in je leven, daar ben je gewoon even van de kaart van en die hormonen maken de emoties allemaal nog lastiger te verwerken en reageer je net even anders en voelt het ook allemaal even anders. En probeer wel te geloven dat je schoonma haar best doet, ze heeft die vent van jou tenslotte ook tot een leuke vent groot gebracht. Ik ben van mening dat een kleine baby het best bij z'n moeder (vader)af is, maar dat opa's en oma's een goed alternatief zijn. Je kindje leert ook wel mama/papa doen het zo en bij opa/oma gaat het zo, moeilijk om over te geven en toe te laten, maar het komt vast goed. En blijf je hart luchten, want dat voorkomt de stress wel een beetje. Sterkte meid! En je bent een goeie moeder, je denkt goed aan je kidnje, maar denk ook om jezelf.